مدل جدید رتبهبندی صندوقهای سرمایهگذاری در راه است
تهران- ایرنا- یک کارشناس بازار سرمایه گفت: با ترکیب درجهبندی عملکرد صندوقهای سرمایهگذاری و رتبهبندی کیفیت مدیریت صندوقهای سرمایهگذاری میتوان به مدل درجهبندی و رتبهبندی رسید.
به گزارش ایرنا، قاسم محسنی در رابطه با درجه و رتبهبندی صندوقهای سرمایهگذاری گفت: سرمایهگذاران غیرحرفهای با توجه به تعداد زیاد صندوقهایی که تشکیل شده است، نیازمند راهنمایی هستند برای اینکه دریابند در چه صندوقی سرمایهگذاری کنند. اینکه عملکرد گذشته صندوق سرمایه گذاری به چه صورت بوده و کدام بهتر بوده، کدام صندوق عملکرد ضعیفتری داشته و… میتواند به ارزیابی آینده صندوقها بر اساس عملکرد گذشته آنها کمک کند.
وی اظهار داشت: موضوع دیگری که وجود دارد به دلیل بزرگی صندوقها نیاز است که مدیریت مناسبی در صندوقها حاکم باشد تا بتواند این اطمینان را به وجود بیاورد که در آینده صندوق میتواند کارایی گذشته خود را تکرار کند.
محسنی افزود: با ترکیب درجهبندی عملکرد صندوقهای سرمایهگذاری و رتبهبندی کیفیت مدیریت صندوقهای سرمایهگذاری میتوان به مدل معاملات بدون سررسید درجهبندی و رتبهبندی رسید. او در ادامه توضیح داد: شرکت رتبهبندی اعتباری برهان در سایت فیپ ایران صندوقهای سرمایهگذاری را رتبهبندی کرده و از یک تا پنج ستاره به آنها رتبه داده است. این مدلی که در ادامه برای رتبهبندی توضیح داده میشود، مدل جدیدی است که هنوز اجرایی نشده و مدل قدیمی همچنان پا بر جاست.
به گفته این کارشناس بازار سرمایه، صندوقها ابتدا باید تقسیم شوند به صندوقهایی که از نظر مقررات و تشکیل داراییها با یکدیگر شباهت دارند و سپس بازده آنها را با یکدیگر مقایسه کرد.
وی درمورد مدلی که برای رتبهبندی وجود دارد تصریح کرد: برای درجهبندی عملکرد ابتدا بازدهی مازاد را برای عملکرد صندوق به دست آورده و سپس ریسک نامطلوب را از آن کم میکنیم. همچنین در درجهبندی عملکرد عوامل تعدیلگری وجود دارد که شامل سه ریسک تمرکز داراییها، نقدشوندگی داراییها، تمرکز مالکان و رتبه کیفیت مدیریت صندوق میشود.
محسنی با اشاره به نحوه درجهبندی عملکرد صندوقها اضافه کرد: درجهبندی عملکرد صندوقها از یک ستاره تا پنج ستاره است که به ترتیب یک ستاره بازدهی ضعیف، دو ستاره پایینتر از متوسط، سه ستاره متوسط، چهار ستاره خوب و در نهایت پنج ستاره بازدهی عالی را دارد.
این کارشناس بازار سرمایه ادامه داد: محاسبه عملکرد صندوقها از طریق محاسبه میانگین مازاد امکانپذیر است که در آن بازده روزانه از تغییرات ارزش خالص دارییهای صندوق (NAV) به نرخ ابطال محاسبه میشود و فرض میشود که سود نقدی در همان روز مجدداً سرمایهگذاری میشود. همچنین اثر ذخایر افزایش ارزش داراییها و سود توزیع شده از این محل، برای محاسبه بازده خنثی میشوند. مورد دوم محاسبه میانگین ریسک نامطلوب است که سرمایهگذاران نگران زیان هستند، به همین علت برای اندازهگیری ریسک از معیار ریسک نامطلوب استفاده شده است. بازدهی زمانی نامطلوب است که کمتر از بازدهی بدون ریسک باشد، همچنین میانگین بازدهی نامطلوب، بیانگر ریسک نامطلوب است.
وی با اشاره به اینکه برای رتبهبندی باید بازدهی مازاد را از ریسک آن کم و هم مقیاس کنیم افزود: برای هممقیاس کردن از بههنجار سازی دادهها استفاده میشود. بههنجار سازی باعث بیمقیاس شدن دادهها شده و آنها را بین صفر تا یک محدود میکند. روشهای مورد استفاده آن هم بههنجارسازی فازی و بههنجار سازی با حداقل رضایت بخشی است.
محسنی در رابطه با نرخ بازده بدون ریسک تاکید کرد: میانگین وزنی بازده تا سررسید اوراق خزانه اسلامی برای محاسبه نرخ بازده بدون ریسک ماهانه استفاده شده است؛ تنها اوراق خزانه اسلامی که حداکثر سه ماه تا سررسید آنها باقی مانده است در محاسبات استفاده شدهاند و حجم روزانه معاملات روی هر ورقه اوراق خزانه اسلامی به عنوان وزن آن در نظر گرفته شده است.
این کارشناس بازار سرمایه با بیان اینکه باید دانست که آیا صندوق سرمایهگذاری تداوم فعالیت دارد یا خیر افزود: با ارزیابی توانایی مالی مدیر صندوق با بررسی عواملی چون تنوع محصولات و خدمات، میزان سودآوری، میزان سرمایه در گردش و کفایت جریانات نقدی؛ بررسی تنوع درآمدهای عملیاتی و انعطافپذیری در هزینهها و عوامل دیگر میتوان به این موضوع معاملات بدون سررسید که آیا صندوق تداوم فعالت دارد یا خیر رسید.
وی تاکید کرد: از دیگر موارد مهم در رتبهبندی و درجهبندی صندوقهای سرمایهگذاری، روابط آنها با صندوقها و فعالیتهای پشتیبان آنهاست که با ترکیب تمام موضوعاتی که ذکر شد میتوان به رتبهبندی از مدیریت دست یافت.
معاملات بدون سررسید
مشاوره رایگان
برای دریافت مشاوره در مورد چگونگی عضویت در صندوق و شرایط سبد های مختلف کافیست عدد 2 را به سامانه زیر پیامک کنید.
- 02191004770
- [email protected]
- تهران، خیابان بهشتی، پلاک 436، طبقه 4، واحد 15
خانه / اخبار بورس / راه اندازی قرارداد اختیار معامله زعفران با سررسید ۲۲ مرداد ۱۴۰۱
راه اندازی قرارداد اختیار معامله زعفران با سررسید 22 مرداد 1401
طبق اعلام مدیریت توسعه بازار مشتقه بورس کالا، از فردا دوشنبه مورخ ۵ اردیبهشت ماه قرارداد اختیار معامله زعفران نگین بدون حد نوسان قیمتی و دوره گشایش ۳۰ دقیقه ای و با سررسید ۲۲ مرداد ۱۴۰۱ راه اندازی می شود.
قرارداد اختیار معامله زعفران راه اندازی می شود
قراردادهای اختیار خرید و فروش زعفران نگین سررسید ۲۲ مرداد از فردا ۵ اردیبهشت راه اندازی می شود و قابل معامله خواهد بود. این قراردادها بدون حد نوسان قیمتی با دوره گشایش ۳۰ دقیقهای در ابتدای جلسه معاملاتی آغاز و با دوره عادی ادامه می یابد.
در این میان، بند ۳ مشخصات قرارداد اختیار معامله زعفران نگین در خصوص نماد “کالا” تغییر یافت که در نماد معاملاتی قرارداد اختیار معامله نگین به جای سال قرارداد، روز سررسید نمایش داده خواهد شد. این تغییر فقط در نماد اختیار معامله زعفران نگین است و نماد معاملاتی اختیار معامله سکه طلا بدون تغییر خواهد بود.
- سهم ایران از بازار بزرگ زعفران ناچیز است!
- نحوه تشکیل سبد سرمایهگذاری اختصاصی زعفران
Compatible data.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipis scing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua.
enim ad minim veniam quis nostrud exercita ullamco laboris nisi ut aliquip ex ea commodo consequat.
- Pina & Associates Insurance
- Payment at Contingency
- Amount of Payment
Two Most-Cited Reason
Consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore dolore magna aliqua. enim ad minim veniam, quis nostrud exercitation ullamco laboris nisi ut aliquip ex commodo consequat. duis aute irure dolor in reprehenderit in voluptate.
معاملات قرارداد آتی نقره چیست و چگونه از آن استفاده کنیم؟
معاملات قرارداد آتی نقره در تاریخ 12 اسفند سال 1399 در بورس کالا آغاز شد. همان روز 216 قرارداد آتی نقره با سررسید تحویل فروردین سال 1400 ثبت شد، که بیانگر استقبال سرمایهگذاران است.
12 اسفند سال 1399 معاملات قرارداد آتی نقره برای اولین بار در ایران راهاندازی شد. به طور کلی اولین معاملات قراردادهای آتی در ایران ، آذر ماه سال 1387 انجام شد. از آن به بعد قراردادهای آتی کالاهایی مثل: مس، سکه، شمش طلا، زیره، پسته، کنجاله سویا، زعفران و… در بورس کالا معامله میشدند.
قرارداد آتی نقره و در کل قراردادهای آتی ، یکی از ابزارهای بازار مشتقه هستند. این ابزارها برای پوشش ریسک سرمایهگذاران در بازارهای مالی ایجاد شدهاند. پیش از شرح و بررسی معاملات آتی نقره ابتدا نگاهی گذرا به کلیت معاملات قراردادهای آتی در بورس، میاندازیم.
قرارداد آتی (future Contract) چیست؟
قرارداد آتی قراردادی است که به موجب آن، طرفین متعهد به پرداخت وجه خرید و نیز تحویل دارایی، در سررسید معین میشوند. به بیان ساده ما داراییای را با یک قیمت مشخص میخریم ولی آن را در آینده (تاریخ سررسید قرارداد) تحویل گرفته و هزینهاش را پرداخت میکنیم.
این قرارداد به افراد امکان میدهد کالایی را خریداری کنند اما بعداً آن را تحویل بگیرند و هزینهاش را بپردازند و یا کالایی که ندارند فروخته و در آینده آن را به خریدار تحویل دهند. قرارداد آتی قراردادی دو طرفه است، یعنی با سرمایهگذاری در آن میتوان هم از کاهش قیمت و هم از افزایش آن، بهره برد.
ضمن عقد قرارداد آتی ، طرفین باید مبلغی را تحت عنوان «وجه تضمین» به اتاق پایاپای بورس کالا بسپارند. وجه تضمین، ضمانت عمل به تعهدات خریدار و فروشنده بوده و در صورت تغییر قیمت قرارداد، طرفین باید وجه تضمین را تعدیل نمایند.
معاملات قرارداد آتی دارای ریسک مالی بالقوه هستند. یعنی اگر فردی که موقعیت خرید دارد سود کند قطعاً سرمایهگذاری که موقعیت فروش داشته ضرر خواهد کرد. بنابراین این نوع معاملات به مهارت و دانش کافی نیاز دارند.
مزایای معاملات قرارداد آتی
انجام معاملات قرارداد آتی از جمله قرارداد آتی نقره ، برای سرمایهگذاران مزایایی دارد که عبارتند از:
- پوشش ریسک نوسانات قیمت کالای مورد نظر: در واقع ریسک نوسانات قیمتی کالا را کاهش میدهد.
- تضمین معاملات به وسیله سپردن وجه تضمین در اتاق پایاپای: استفاده از این مکانیسم ریسک اعتباری را کاهش داده و پشتوانهای امن برای دو طرف معامله خواهد بود.
- نقدشوندگی بالا: قرارداد آتی نقره و به طور کل قراردادهای آتی در بورس قابل فروش هستند. میتوان تا پیش از سررسید در بازار آنها را معامله کرد. در صورت نیاز به خود نقره(کالا) نیز میتوان در تاریخ مقرر آن را از بازار فیزیکی تهیه کرد.
- شفافیت قیمتها به واسطه معامله در بورس: این معاملات در بورس با استفاده از سامانه معاملاتی استاندارد صورت میگیرد. کارگزار سفارش مشتریان خود را در سامانه معاملات آتی قرار میدهد. سفارشات بر اساس اولویت قیمت و زمان ورود، انجام میشوند.
- بهرهگیری از اهرم مالی: این ویژگی به معاملهگران فرصت کسب سود چند برابری میدهد. با استفاده از این اهرم میتوان با مبلغ مورد نیاز جهت سرمایهگذاری روی 100 گرم نقره ، روی 1000 گرم نقره سرمایهگذاری کرد.
- وجود مشخصات قرارداد و استانداردسازی کالا
- هزینهها و کارمزدهای پایین معاملات
- فروش کالا بدون داشتن آن
- معافیت مالیاتی
انواع قرارداد آتی در بورس
قراردادهای آتی با توجه به دارایی پایه موضوع آنها به دو دسته تقسیم میشوند:
- قرارداد آتی کالا: دارایی پایه در این نوع قراردادها، محصولات کشاورزی، فلزات و مواد نفتی است. قرارداد آتی نقره نیز ازجمله قراردادهای آتی کالا به شمار میرود.
- قرارداد آتی مالی: دارایی پایه موضوع این قراردادها سهام، ارز و اوراق قرضه میباشد.
معاملات قرارداد آتی نقره
نقره یکی از مهمترین فلزات گرانبها در انواع بازارهای مالی دنیا محسوب میشود. این فلز ارزشمند، علاوه بر این که یکی از ابزارهای سرمایهگذاری میباشد، در صنایع جواهرسازی، وسایل تزئینی، ظروف آشپزخانه و امثال آن نیز مصرف میشود. بازارهای نقدی و مشتقه بزرگ و گستردهای در بورسهای بزرگ دنیا برای نقره وجود دارد. اکنون برای نخستین بار قراردادهای آتی نقره در بورس کالای ایران معامله میشوند.
در این نوع قراردادها معالمهگران 3 فرصت برای کسب سود خواهند داشت:
- خرید و فروش قرارداد آتی (معاملهگران میتوانند از تغییرات قیمت قراردادهای آتی نوسان بگیرند.)
- خرید کالا
- فروش کالا
یعنی هم میتوان تا پیش از سررسید قرارداد آتی را مانند سایر اوراق بهادار در بورس معامله کرد، هم خود نقره را خرید معاملات بدون سررسید یا فروخت. فرض کنیم قیمت نقره اکنون گرمی 17000 تومان است. احتمال میدهیم قیمت آن تا دو ماه دیگر به گرمی 20,000 تومان افزایش یابد. با خرید قرارداد آتی نقره و پیشخرید کردن آن، اولاً لازم نیست کل پول معاملات بدون سررسید را الان پرداخت کنیم دوماً از نوسانات قیمتی در امان خواهیم بود.
نکات معاملات قرارداد آتی نقره
چند نکته حائز اهمیت که معاملهگران قرارداد آتی نقره باید بدانند:
- معاملات قراردادهای آتی نقره و کسب هرگونه سود در این بازار، معاف از مالیات است.
- خریدار موظف است در زمان تحویل، علاوه بر ارزش قرارداد، مالیات بر ارزش افزوده را(در صورتیکه وجود داشته باشد.) به فروشنده بپردازد.
- فقط آن دسته از فروشندگانی که مطابق با قوانین و مقررات مالیاتی در نظام مالیات بر ارزش افزوده ثبت نام کرده و گواهی دارند، امکان ورود به فرایند تحویل قرارداد آتی را دارند. کارگزارن مکلف به اخذ مدارک لازم از ایشان(فروشنده) هستند.
مشخصات قرارداد آتی نقره
هر قرارداد آتی نقره دربردارنده مشخصات خاصی میباشد که در جدول زیر به برخی از آنها اشاره شده است.
دارایی پایه | نقره |
قرارداد آتی پذیرش شده | قراردا آتی نقره |
اندازه قرارداد | 100 گرم |
استاندارد تحویل | نقره تحویلی به صورت ساچمه و با درجه خلوص حداقل 999 |
ماه قرارداد | کلیه ماههای سال به تشخیص شرکت بورس کالا |
حد نوسان قیمت روزانه | حداکثر مثبت و منفی 5% و با توجه به قیمت تسویه روز قبل |
دوره معاملات | دوره معاملات در هریک از نمادها در اطلاعیه مربوط به همان نماد اعلام میگردد. |
محل تحویل | انبارهای مد نظر بورس 10 روز قبل از پایان دوره معاملاتی هر نماد توسط بورس اعلام میشود. |
دوره تحویل | مطابق تاریخ اعلام شده در اطلاعیه تحویل |
حداقل تغییر قیمت سفارش | 10 تومان برای هر واحد سرمایهگذاری معادل 1000 تومان در هر قرارداد |
قیمت تسویه لحظهای | بر اساس 30% حجم معاملات پایانی در هر لحظه معاملاتی محاسبه میشود. |
آیا با همان کد بورسی می توان معاملات قرارداد آتی نقره را انجام داد؟
یک نکته قابل توجه این است که انجام معاملات قرارداد آتی نقره یا هر قرارداد آتی دیگری مستلزم دریافت کد معاملات آتی از کارگزاریهای دارای مجوز میباشد. در واقع با کد بورسی عادی نمیتوان در این بازار معامله کرد؛ بنابراین برای انجام این معاملات اولین گام مراجعه به یک کارگزاری است که مجوز معاملات آتی در بورس را اخذ نموده باشد.
دریافت کد معاملاتی قرارداد آتی
- مراجعه به یک کارگزاری دارای مجوز و خوشنام در حیطه معاملات آتی
- ارائه مدارک شناسایی و آخرین مدرک تحصیلی(لزوماً بالای دیپلم) به کارگزاری مورد نظر
- امضای قراردادهای مرتبط با معاملات آتی و سامانه معاملات برخط
- دریافت نام کاربری و رمز عبور ورود به سامانه معاملات برخط قراردادهای آتی از کارگزاری
کلام آخر
قرارداد آتی نقره نیز یکی از انواع قراردادهای آتی در بورس است که اگر با دانش کافی به معامله آن بپردازید موفق به کسب سود خواهید شد. مهمترین مزیت این قراردادها نیز وجود اهرم مالی در آن است که در صورت عدم آگاهی میتواند منجر به زیان چند برابری شود.
پیشنهاد فروش نفت به مردم | نفت بخریم یا سکه و دلار؟
پیشنهاد وزارت نفت در خصوص فروش نفت خام به مردم در قالب اوراق گواهی سپرده کالایی نفت در کمیسیون تخصصی شورای اقتصاد بررسی شد. قرار است این طرح پس از نهایی شدن و تصویب در شورای اقتصاد و تأیید دولت به اجرا گذاشته شود.
به گزارش همشهری آنلاین، مرداد سال۹۹ بود که دولت حسن روحانی از طرح گشایش اقتصادی یا همان فروش نفت خام به مردم رونمایی کرد؛ طرحی که در نهایت بهدلیل مخالفت مجلس به نتیجه نرسید، زیرا مشخص نبود آیا در این طرح فروش نفت به مردم در قالب صندوق قابل معامله کالایی انجام میگیرد یا با فروش اوراق سلف استاندارد موازی عملیاتی خواهد شد؟ حالا وزارت نفت دولت سیزدهم پیشنهاد فروش نفت خام به مردم را با هدف مهار نقدینگی، در قالب اوراق معاملات بدون سررسید گواهی سپرده کالایی نفت خام، مطرح کرده است.
بهگفته محسن خجستهمهر، بخشی از تامین مالی پروژههای نفتی از مسیر فروش این اوراق در بورس انرژی صورت میگیرد.
بهگفته این مقام نفتی طرح پیشنهادی در مراحل پایانی کارشناسی قرار دارد. در خبری تازه سازمان برنامه و بودجه دیروز اعلام کرد پیشنهاد ارائه شده از وزارت نفت، در کمیسیون تخصصی شورای اقتصاد بررسی شده است.
مدل فروش نفت به مردم
به گزارش همشهری، براساس اطلاعات منتشر شده قرار است، اوراق گواهی سپرده کالایی نفت در بورس (احتمالا بورس انرژی) عرضه شود. در قالب این طرح سرمایهگذاران میتوانند این اوراق مبتنیبر نفت را خریداری کنند.
گفته شده نقدینگی جمع شده از این طریق به پروژههای نفتی تزریق خواهد شد. اوراق گواهی سپرده کالایی نفت که بر پایه نفت خام منتشر خواهد شد، با احتساب نوسان قیمت جهانی نفت خام، در بورس عرضه خواهد شد. اوراق مورد نظر در بازار ثانویه یعنی تابلوی بورس قابل معامله خواهد بود. متقاضیان در زمان تسویه، میتوانند اوراق خود را به بشکههای نفت تبدیل کنند.
مقامات وزارت نفت میگویند: انتشار این اوراق با توجه به روند رو به رشد قیمت نفت در بازار جهانی میتواند جذابیتهای لازم را برای جذب سرمایه از بورس داشته باشد.
نقدینگی در مسیر نفت
در صورت تصویب نهایی پیشنهاد جدید وزارت نفت در شورای اقتصاد، نهتنها نقدینگی از سطح جامعه جمع خواهد شد بلکه میتواند به راهکاری برای تامین نقدینگی در پروژههای بالادستی نفتی تبدیل شود، ضمن اینکه سرمایهگذاران میتوانند از محل سود حاصل از سرمایهگذاری خود در بورس درآمد مناسبی شناسایی کنند.
سالهاست که پیشنهاد فروش نفت خام به مردم در دولتهای مختلف مطرح بوده، طرحی که تاکنون در هیچ دولتی به جمعبندی نهایی و مرحله اجرا نرسیده است.
حسن مرادی، نماینده پیشین مجلس و کارشناس معاملات بدون سررسید انرژی با اشاره به نیاز صنعت نفت به نقدینگی و نبود سرمایهگذاری مؤثر خارجی در این صنعت میگوید: دولت باید سود این اوراق را متناسب تعیین کند، بهگونهای که سبب جذابیت نسبت به دیگر اوراق شود، زیرا اگر سود قابلتوجهی داشته باشد، دلیلی ندارد از طرف جامعه مورد استقبال قرار نگیرد.
اردیبهشتماه امسال محسن خجستهمهر، مدیرعامل شرکت ملی نفت درباره آخرین وضعیت اجرای طرح اوراق گواهی سپرده کالایی نفت خام گفته بود: جزئیات این طرح تا ۲ماه آینده اعلام خواهد شد.
او تأکید کرد: پس از مذاکره با بانک مرکزی، بورس انرژی و سازمان برنامه و بودجه، در حال مذاکره برای دریافت مجوز هستیم و قرار است این طرح همسو با اقتصاد مقاومتی و مردمیسازی اقتصاد باشد و به تنوع روشهای فروش در شرکت ملی نفت ایران کمک کند.
بهگفته این مقام ارشد نفتی با اجرایی شدن طرح فروش نفت خام به مردم، هم الگوی جدیدی برای سرمایهگذاری پیش روی مردم قرار میگیرد، هم اینکه نقدینگی جمعآوری و نرخ تورم کنترل خواهد شد.
نفت بخریم یا سکه و دلار؟
دولت امیدوار است با این طرح جدید مردم را تشویق کند به جای سرمایهگذاری در بازارهای دارای قدرت نقدشوندگی بالا نظیر سکه، طلا و ارز، آنها را به سرمایهگذاری در بازار نفت خام سوق دهد تا پساندازهای خود را به تامین مالی پروژههای نفتی اختصاص دهند. البته چالش اصلی به لغو تحریمها بستگی دارد که در این صورت ممکن است دولت با برداشته شدن تحریمها، انگیزه کافی برای فروش نفت خام به مردم را نداشته باشد.
تفاوت طرح روحانی و رئیسی
وقتی در مرداد سال ۹۹ دولت حسن روحانی برای جبران کسری بودجه طرح گشایش اقتصادی را برای انتشار اوراق سلف نفتی به میزان ۷۰هزار میلیارد تومان به مجلس پیشنهاد کرد، کمیسیون تلفیق بودجه این پیشنهاد را رد و مرکز پژوهشهای مجلس هم آن را مخرب اعلام کرد.
اما طرح دولت رئیسی چیست؟ هرچند جزئیات طرح پیشنهادی وزارت نفت اعلام نشده اما اوراق سپرده کالایی، نوعی قبض انبار و اوراق بهاداری است که دارنده آن مالکیت میزان معینی از نفت خام را در اختیار میگیرد. پشتوانه این اوراق قبض انبار استاندارد مورد تأیید بورس انرژی است که از آن بهعنوان یک دارایی امن یاد میشود. به این ترتیب شرکت ملی نفت ایران به میزان مشخصی اوراق نفتی را، براساس موجودی انبارهایش، در یک پلتفرم معاملاتی، یعنی بورس، عرضه میکند و افراد حقیقی و حقوقی میتوانند به یک میزان مشخص که جزئیات آن هنوز تعیین نشده به خرید اوراق نفتی با یک تاریخ سررسید مشخص، اقدام کنند.
نقطه تمایز طرح دولت رئیسی با طرح مدنظر دولت روحانی این است که در طرح دولت فعلی، تعهدی برای دولت جهت بازپرداخت اصل پول و بهره آن ایجاد نمیشود زیرا خریداران اوراق باید نفت را در سررسید بهصورت فیزیکی از انبارها تحویل بگیرند به این ترتیب اوراق نزدیک به سررسید را قاعدتا تنها شرکتهای نفتی یا صادرکنندگان آگاه به تجارت بینالملل باید بخرند و مالک شوند، اما معامله این اوراق در بازار ثانویه و تالار بورس طبیعتا برای سرمایهگذاران حقوقی از جذابیت بالایی برخوردار خواهد بود.
البته گفته میشود در آخرین ویرایش نسخه پیشنهادی وزارت نفت راهکارهایی برای مشارکت سرمایهگذاران خرد هم پیشبینی شده اما باید دید راهکار طراحان این ایده برای پوشش ریسک سرمایهگذاران، ناشی از افت احتمالی قیمت نفت چیست؟ آیا امکان عرضه اوراق مشتقه، برمبنای این بازار برای پوشش ریسک فراهم خواهد شد؟ چراکه در طرح جدید قرار نیست کف قیمتی برای نفت از سوی دولت تعیین شود اما از سوی دیگر این امکان وجود دارد که خریداران این اوراق بهصورت مستقیم یا از طریق کارگزاران واسط با استفاده از ابزارهای مالی بینالمللی اوراق خود را به نوعی بیمه کرده و ریسک کاهش قیمت را پوشش دهند. از سوی دیگر قرار است که اوراق سپرده کالایی نفت بهصورت ارزی و ریالی عرضه شود و با شکلگیری بازار ثانویه خریداران و فروشندگان میتوانند با هم معامله کنند.
انتخاب صندوق سرمایهگذاری، متناسب با ویژگیهای هر سرمایهگذار
سرمایهگذاری در صندوقهای سرمایهگذاری یکی از روشهای نوین سرمایهگذاری است که هر فرد باتوجه به روحیه و درجه تحمل ریسکپذیری خود میتواند در آنها سرمایهگذاری کند. دلیل امکان این حق انتخاب برای مشتریان، تنوع در انواع صندوقهای سرمایهگذاری است.
سرمایهگذاری چیست؟
در علم اقتصاد، سرمایه گذاری به معنای تخصیص منابع مالی به یک یا چند دارایی مختلف، به امید به دست آوردن منابع با ارزشتر در آینده است. در واقع این تخصیص منابع به جهت کسب سود و درآمد در آینده است. سرمایه گذاری انواع و اقسام مختلفی مانند سرمایهگذاری در بورس، مسکن، طلا، دلار و… دارد. برای سرمایهگذاری در بورس از ابزارها و روشهای سرمایهگذاری مختلفی میتوان استفاده کرد. سرمایهگذاری در بورس یکی از ابزارهای سرمایهگذاری در بورس صندوقهای سرمایهگذاری است که در ادامه بیشتر به آن پرداخته میشود.
صندوق سرمایهگذاری چیست؟
صندوق سرمایهگذاری در واقع نهادی مالی است که وجوه نقد جمعآوری شده در صندوق را در انواع اوراق بهادار سرمایهگذاری میکند. داراییهای هر صندوق به واحدهای کوچکی تحت عنوان «یونیت» تقسیم میشود. سودی که از سرمایهگذاری به دست میآید به نسبت سهم هر سرمایهگذار، تقسیم میشود. در واقع هر سرمایهگذار به نسبت مالکیت خود در تعداد واحدهای صندوق، در سود یا زیان صندوق شریک است.
چرا صندوقهای سرمایهگذاری برای سرمایهگذاری مناسب هستند؟
بهصورت کلی به چند دلیل صندوقهای سرمایهگذاری برای سرمایهگذاری پیشنهاد میشوند:
• مدیریت حرفهای
• سرمایهگذاری بدون نیاز به صرف زمان
• سرمایهگذاری بدون نیاز به دانش تحلیل
صندوق های سرمایه گذاری، بهترین گزینه برای افرادیست که تمایل دارند در بورس سرمایهگذاری کنند، اما دانش، تجربه و فرصت کافی برای سرمایهگذاری در این بازار را ندارند. حضور کارشناسان و تحلیلگران حرفهای بازار سرمایه در تیم مدیریت دارایی صندوقها باعث میشود که ضمن کنترل ریسکهای سرمایهگذاری، یک بازدهی متناسب با ریسک نصیب سرمایهگذاران شود.
به عبارت دیگر اگر شخصی فرصت کافی برای یادگیری روشهای تحلیلی مانند تحلیل بنیادی، تحلیل تکنیکال یا تابلوخوانی ندارد، میتواند از طریق صندوقهای سرمایهگذاری به راحتی در بورس سرمایهگذاری کند.
انواع صندوق های سرمایه گذاری بر اساس نحوه معامله
صندوقها را میتوان بر اساس نحوه معامله در ۲ دستهی صندوق قابل معامله (ETF) و صندوق مبتنی بر صدور و ابطال قرار داد. سرمایهگذاری در هر یک از صندوقهای مبتنی بر صدور و ابطال، از طریق مراجعه به درگاه اینترنتی همان صندوق امکانپذیر است. در طرف مقابل، سرمایهگذاری در صندوقهای قابل معامله (ETF) و خرید و فروش واحدهای سرمایهگذاری اینگونه صندوقها، از طریق سامانههای معاملاتی کلیه کارگزاریهای بازار سرمایه انجام میشود؛ درست مانند خرید و فروش سهام شرکتهای موجود در بازار سرمایه.
انواع صندوقهای سرمایهگذاری بر اساس ترکیب دارایی
صندوقهای سرمایهگذاری انواع مختلفی دارند که شامل صندوق معاملات بدون سررسید تضمین اصل سرمایه، درآمد ثابت، سهامی، مختلط، مبتنی بر سکه طلا، شاخصی و اهرمی میشوند.
شروع سرمایهگذاری در صندوقهای سرمایهگذاری
برای شروع سرمایهگذاری در صندوقهای سرمایهگذاری، داشتن کد بورسی الزامی است. پس از دریافت کد بورسی، سرمایهگذار میتواند در یک یا انواع صندوقها سرمایهگذاری کند. هر شخص برای سرمایهگذاری در صندوقهای مبتنی بر صدور و ابطال میتواند به سایت مربوط به هر صندوق مراجعه و فرآیند صدور واحد را طی کند. سرمایهگذاری در صندوقهای ETF نیز همانند خرید و فروش سهم عادی در بازار است و با مراجعه به سامانههای معاملاتی کارگزاریها میتوان این صندوق ها را خریداری و در آن سرمایهگذاری کرد.
ریسک در صندوقهای سرمایهگذاری
تا به اینجا در خصوص سرمایهگذاری و روشهای آن صحبت شد، اما موضوع اصلی این است که هر صندوق سرمایهگذاری چه میزان ریسک دارد و مناسب چه کسانی است؟ صندوقهای درآمد ثابت جزو کمریسکترین صندوقهای سرمایهگذاری محسوب میشوند. به علت سرمایهگذاری بخشی از داراییهای این صندوق در اوراق با درآمد ثابت و سپردههای بانکی، بازدهی برابر و حتی بیشتر از سپردههای بانکی را دارند. صندوقهای درآمد ثابت گزینه مناسبی برای افراد ریسکگریز است.
سرمایهگذاری در صندوقهای سهامی ریسک بالایی دارد، چرا که بیشتر پرتفوی این صندوق به سرمایهگذاری در سهام اختصاص مییابد. ریسک بالا در سرمایهگذاری در سهام به دلیل نوسان آن است که از این رو این نوع صندوق مناسب افراد ریسکپذیر و کسانی است که درجه ریسک پذیری آنان بالا باشد.
در خصوص ریسک در صندوقهای سرمایهگذاری مختلط میتوان گفت که این نوع صندوق در برابر صندوقهای سهامی کم ریسکتر و در برابر صندوقهای درآمد ثابت پر ریسکتر هستند. ریسک در این نوع صندوق بر اساس ترکیب دارایی آن تنظیم میشود، به این صورت که هر چقدر میزان سرمایهگذاری صندوق در سهام بیشتر باشد، ریسک سرمایهگذاری در صندوق مختلط نیز بالاتر میرود.
به اطلاعات بیشتری نیاز دارید؟
شما میتوانید برای کسب اطلاعات بیشتر درباره انواع صندوقهای سرمایهگذاری، انواع روشهای سرمایهگذاری بورس و روشهای تحلیل، به سامانه آموزش مفید به نشانی learning.emofid.com مراجعه کنید. در این وبسایت بیش از ۱۰۰۰ مطلب در سه سطح «مبتدی»، «نیمه حرفهای» و «حرفهای» به همراه دورههای ویدیویی مختلف آموزشی ارائه شده است. به علاوه روزانه چندین کلاس با هدف آموزش بورس به صورت رایگان و غیر حضوری برگزار میشود.
دیدگاه شما