تفاوت موسسه انتفاعی و غیرانتفاعی
در تعریف موسسه باید گفت که این مجموعه ها فعالیت تجاری ندارند و انواع گوناگونی دارند که در این مقاله تفاوت موسسه تجاری و غیر تجاری را بررسی میکنیم:
موسسه غیرانتفاعی چیست؟
سازمان غیرانتفاعی عبارتی است که به عنوان معادل Nonprofit Organization یا NPO به کار می‌رود.در زبان فارسی عبارت سازمان ناسودبر و در زبان انگلیسی عبارت Non-business Entity نیز به همین منظور به کار رفته‌اند و می‌روند. اما هرگز به صورت جدی رواج نیافته‌اند.
تعریف سازمان غیرانتفاعی
سازمان غیرانتفاعی سازمانی است که با هدف نفع اقتصادی و کسب سود اقتصادی تاسیس نشده است.
اگر بخواهیم به صورت دقیق‌تر، سازمان غیرانتفاعی را تعریف کنیم باید بگوییم که سازمان غیرانتفاعی، سهامدار ندارد.
سازمان غیرانتفاعی ممکن است فعالیت اقتصادی هم انجام دهد و مدل کسب و کار و مدل درآمد هم داشته باشد و حتی ارزش افزوده اقتصادی هم ایجاد کند. اما این ارزش افزوده دوباره به عنوان منابع جدید در اختیار سازمان قرار می‌گیرد تا اهداف خود را به پیش ببرد.
تفاوت سازمان غیرانتفاعی با سازمان مردم نهاد و موسسه خیریه
توجه داشته باشید که سازمان غیرانتفاعی ممکن است سازمان مردم نهاد (NGO) باشد یا نباشد و این دو بحث کاملاً مستقل هستند. وقتی از سازمان مردم نهاد صحبت میکنیم به طور مشخص بر غیردولتی بودن یک سازمان تاکید داریم.
این در حالی است که سازمان غیرانتفاعی میتواند دولتی هم باشد. بسیاری از وزارتخانه‌ها هم غیرانتفاعی هستند. همچنین بسیاری از ستادها و نهادهای دولتی، سهامدار ندارند و غیرانتفاعی محسوب میشوند.
همچنین با وجودی که سازمان‌های خیریه غیرانتفاعی هستند، اما این سازمان‌ها تنها یکی از انواع سازمان‌های غیرانتفاعی محسوب میشوند.
مثالهایی از سازمان های غیرانتفاعی در سطح جهان
صلیب سرخ، یونیسف، یونسکو و سازمان بهداشت جهانی از جمله شناخته شده‌ترین سازمان‌های غیرانتفاعی در سطح جهان هستند. انجمن‌های حمایت از بیماران خاص و نیز انجمن‌های حمایت از حیوانات و نیز بسیاری از انجمن‌های علمی بزرگ در جهان نیز، غیرانتفاعی هستند.
غیرانتفاعی بودن و فعالیت سالم اقتصادی
توجه داشته باشید که غیرانتفاعی بودن، با سلامت اقتصادی تفاوت دارد. سازمان‌های غیرانتفاعی از مالیات معاف هستند و همین مسئله برخی مجموعه‌ها را ترغیب میکند که از این ساختار، به نفع خود استفاده کنند.
غیرانتفاعی بودن صرفاً به معنای نداشتن سهامدار و تقسیم نشدن سود است. اما یک سازمان، میتواند غیرانتفاعی باشد و به یک مدیر یا مشاور، حقوق بسیار زیاد (مثلاً چند صد میلیونی) بدهد و همچنان هم از نظر حقوقی، غیرانتفاعی باقی بماند. در حالی که در سهام انتفاعی چیست؟ خدمت انتفاع یک فرد یا گروه قرار گرفته است.
تفاوت موسسه انتفاعی و غیرانتفاعی
توجه داشته باشید که سازمان غیرانتفاعی ممکن است سازمان مردم نهاد (NGO) باشد یا نباشد و این دو بحث کاملاً مستقل هستند. وقتی از سازمان مردم نهاد سهام انتفاعی چیست؟ صحبت میکنیم به طور مشخص بر غیردولتی بودن یک سازمان تاکید داریم.
این در حالی است که سازمان غیرانتفاعی میتواند دولتی هم باشد. بسیاری از وزارتخانه‌ها هم غیرانتفاعی هستند. همچنین بسیاری از ستادها و نهادهای دولتی، سهامدار ندارند و غیرانتفاعی محسوب میشوند.
همچنین با وجودی که سازمان‌های خیریه غیرانتفاعی هستند، اما این سازمان‌ها تنها یکی از انواع سازمان‌های غیرانتفاعی محسوب میشوند.
صلیب سرخ، یونیسف، یونسکو و سازمان بهداشت جهانی از جمله شناخته شده‌ترین سازمان‌های غیرانتفاعی در سطح جهان هستند. انجمن‌های حمایت از بیماران خاص و نیز انجمن‌های حمایت از حیوانات و نیز بسیاری از انجمن‌های علمی بزرگ در جهان نیز، غیرانتفاعی هستند.
توجه داشته باشید که غیرانتفاعی بودن، با سلامت اقتصادی تفاوت دارد. سازمان‌های غیرانتفاعی از مالیات معاف هستند و همین مسئله برخی مجموعه‌ها را ترغیب میکند که از این ساختار، به نفع خود استفاده کنند.
غیرانتفاعی بودن صرفاً به معنای نداشتن سهامدار و تقسیم نشدن سود است. اما یک سازمان، میتواند غیرانتفاعی باشد و به یک مدیر یا مشاور، حقوق بسیار زیاد (مثلاً چند صد میلیونی) بدهد و همچنان هم از نظر حقوقی، غیرانتفاعی باقی بماند. در حالی که در خدمت انتفاع یک فرد یا گروه قرار گرفته است.
نتیجه گیری
تفاوت موسسه انتفاعی و غیرانتفاعی بررسی سهام انتفاعی چیست؟ شد اما نکته مهم در ثبت موسسه می باشد. موسسه ثبتی راه روشن با بیش از ۱۵ سال ساقه در امور حقوقی و ثبتی آماده ارائه مشاوره رایگان به شما عزیران می باشد.
انواع سهام در بورس را بشناسید
سهام شرکت‌ها معمولا به دو قسمت «سهام عادی» و «سهام ممتاز» تقسیم میشوند. به گزاش اقتصاد بومی ، اگر سرمایه شرکت‌های سهامی را به یک کیک تشبیه کنیم هر برش از این کیک را برابر بر یک سهم می‌توان خواند. هر سهم، نشان‌دهنده میزان مشارکت، تعهدات و منافع صاحب آن در شرکت سهامی است. […]
سهام شرکت‌ها معمولا به دو قسمت «سهام عادی» و «سهام ممتاز» تقسیم میشوند.
به گزاش اقتصاد بومی ، اگر سرمایه شرکت‌های سهامی را به یک کیک تشبیه کنیم هر برش از این کیک را برابر بر یک سهم می‌توان خواند.
هر سهم، نشان‌دهنده میزان مشارکت، تعهدات و منافع صاحب آن در شرکت سهامی است. باید در نظر داشت که دارنده سهم نمی‌تواند به نسبت میزان سهم خود ادعایی برای مالکیت دارایی‌های شرکت داشته باشد، اما در عوض، به اندازه سهم خود میتواند در آن شرکت، دارای حق و حقوقی باشد.
برای مثال سهامدار در قبال هر سهم خود میتواند از منافع شرکت استفاده کند و در مجمع عمومی رای دهد و در صورت انحلال شرکت از دارایی شرکت سهم ببرد.
سهام را از ابعاد مختلف می‌توان تقسیم‌بندی کرد:
از نظر شکل : بر اساس شکل سهام به دو دسته سهام با نام و سهام بی نام تقسیم میشود.
سهام با نام در نوع مالکیت سهام با نوع بی نام آن متفاوت است. سهم با نام سهمی است که نام دارنده آن در ورقه سهام قید شده باشد یا در دفتر سهام شرکت ثبت شود. با ثبت سهام با نام هویت صاحب سهام برای شرکت مشخص میشود.
از نظر حقوق دارنده سهام: بر اساس حقوق دارنده سهام، سهام به دو دسته سهام عادی و ممتاز تقسیم میشود.
دارنده سهام عادی، در واقع، صاحب کسری از مالکیت شرکت است و تمام ریسک موجود در فعالیت اقتصادی شرکت را به میزان سهامی که در اختیار دارد، متقبل شده است.
سهام ممتاز سهامی است که برخی ویژگی‌های اوراق قرضه و سهام عادی را دارد. در صورت انحلال شرکت، صاحبان سهام ممتاز در مقایسه با دارندگان سهام عادی در توزیع دارایی‌های شرکت حق‌تقدم دارند و ممکن است دارای حق‌رای هم باشند. در حال حاضر در بورس تهران چیزی به عنوان سهام ممتاز وجود ندارد.
از نظر ماهیت آورنده : بر اساس ماهیت آورنده، سهام به دو دسته سهام نقدی و غیر نقدی تقسیم میشود.
سهام نقدی به سهامی اطلاق میشود که ارزش آن به صورت نقدی پرداخت شده است و یا بخشی از آن به صورت نقدی و بخش دیگر تعهد پرداخت شده باشد.
سهام غیر نقدی نیز عبارت از سهامی است که قیمت آن در قالب آورده غیر نقدی شامل ساختمان، خودرو، ماشین آلات، لوازم اداری، مواد اولیه و نظایر آن تامین شده است.
سهام ترجیحی چیست؟
سهام ترجیهی بخشی از سهام شرکت است که در راستای برنامه‌های خصوصی‌سازی به کارکنان شاغل در آن شرکت واگذار شده است.
سهام انتفاعی چیست؟
سهام انتفاعی زمانی به شما تعلق می‌گیرد که بدون داشتن حقی نسبت به سرمایه شرکت، از منافع آن بهره‌مند شوید. در واقع زمانی که شخصی اطلاعاتی علمی و فنی را در اختیار شرکت می‌گذارد که منجر به ایجاد منفعت برای شرکت می‌گردد، میتواند از منافع حاصل شده سهم ببرد.
حسابداری دولتی چیست
در توضیح حسابداری دولتی چیست : قبل از آنکه به تعریف حسابداری دولتی بپردازیم ، ابتدا خصوصیات بخش عمومی و بخش خصوصی را از دیدگاه مالی مورد مطالعه قرار می دهیم تا علت ایجاد رشته مستقلی تحت عنوان حسابداری موسسات غیر انتفاعی یا حسابداری دولتی با خصوصیات خاص خود و تعریف آن روشن گردد.
ساختار اقتصادی جمهوری اسلامی ایران در اصل 44 قانون اساسی به شرح زیر تعیین گردیده است :
نظام اقتصادی جمهوری اسلامی ایران بر پایه سه بخش :
1-دولتی ، 2-تعاونی ، 3-خصوصی ، با برنامه ریزی منظم و صحیح استوار است.
بخش دولتی شامل :
کلیه صنایع بزرگ ، صنایع مادر ، بازرگانی خارجی ، معادن بزرگ ، بانک داری ، بیمه ، تامین نیرو ، سدها و شبکه های بزرگ آبرسانی ، رادیو و تلویزیون ، پست و تلگراف و تلفن و هواپیمایی ، کشتی رانی ، راه و راه آهن و غیره که به صورت مالیکت عمومی و در اختیار دولت می باشد.
بخش تعاونی شامل :
شرکت ها و موسسات تعاونی تولید و توزیع است که در شهر و روستا بر طبق ضوابط اسلامی تشکیل می شود.
بخش خصوصی شامل :
آن قسمت از کشاورزی ، دامداری ، صنعت ، تجارت و خدمات می شود که مکمل فعالیت های اقتصادی دولتی و تعاونی است.
مالکیت دراین سه بخش تا جایی که با اصول دیگر مطابق باشد و از محدودة قوانین اسلام خارج نشود و موجب رشد و توسعة اقتصادی کشور گردد و موجب زیان جامعه نگردد ، مورد حمایت قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران است.
مقایسه سازمان های دولتی یا غیر انتفاعی با سازمان های بازرگانی یا انتفاعی (در توضیح حسابداری دولتی چیست) :
دولت و سازمان های غیرانتفاعی در موارد زیادی با سازمان های انتفاعی تفاوت دارند.
برخی از این مغایرت ها به شرح زیر است :
انگیزه سود بر مبنای شروع فعالیت های آنان نیست به عبارت بهتر سازمان های دولتی برای تحصیل سود به وجود نمی آیند.
مالکیت سازمان های دولتی اصولاً عمومی است و سهام داران آن همه مردم کشور می باشند.
بنابراین مالکیت مردمی و یا به صورت سهام قابل خرید و فروش به ترتیبی که در موسسات بازرگانی خصوصی مرسوم است برای سازمان های دولتی وجود ندارد.
کسانی که منابع مالی سازمان های دولتی را تامین نمایند لزوماً سهم متناسبی در مقایسة با پرداخت های خود از کالاها و خدمات به طور مستقیم دریافت نمی نمایند ، به بیان دیگر درآمد دولت و سازمان های عام المنفعه غیر انتفاعی توسط اشخاص تامین می شود سهام انتفاعی چیست؟ که انتظار تامین سود سهام همانند آنچه در موسسات بازرگانی مرسوم است ، ندارند.
هدف دولت و اکثر سازمان های غیرانتفاعی آن است که تا آن جایی که منابع مالی آنها اجازه می دهد ، کالاها و خدمات اجتماعی ارائه دهند.
دولت ها قدرت قانونی لازم برای دریافت اجباری درآمد از طریق وضع مالیات ها و عوارض دارند. آنها کوشش می کنند تا منابع لازم مالی خود را در هر سال افزایش دهند لیکن هدف افزایش ثروت نیست بلکه برای آنکه بتوانند ، خدمات بیشتری به جامعه خود ارائه نمایند ، می باشد.
سازمان های انتفاعی صرفاً برای تحصیل سود ، تاسیس می شوند. به همین دلیل درآمد و هزینه این قبیل سازمان ها با هم مربوطند به سهام انتفاعی چیست؟ این معنی که در موسسات بازرگانی ، هزینه در جهت و به منظور تحصیل درآمد تشکیل و موجب تولید درآمد هستند و در مقابل درآمد نیز موجب هزینه می گردد.
به عکس سازمان های دولتی بنابر ضرورت های اجتماعی تاسیس و درآمد و هزینه در این موسسات متغیرهای وابسته به هم نیستند.
علی رقم آنکه موسسات دولتی و غیرانتفاعی خصوصیات سازمانی و اهداف متفاوت با موسسات بازرگانی دارند و در موارد زیر باهم وجه اشتراک دارند (در توضیح حسابداری دولتی چیست) :
در ساختار اقتصادی کشور هر دو بخش مکمل یکدیگرند و هر دو بخش لازم و ملزوم جریان اقتصادی یک جامعه هستند.
یعنی به کمک یکدیگر چرخ های اقتصادی جامعه را به حرکت در می آورند و هیچ یک به تنهایی قادر به ادامة حیات نیستند و به همین لحاظ در برنامه ریزی های دولت سهمی برای فعالیت های بخش خصوصی در نظر گرفته می شود و در واقع مجموعه فعالیت های هر دو بخش تامین کننده اهداف دولت هستند.
مثلاً بخش خصوصی منابع مالی دولت را از طریق پرداخت مالیات تامین می کند و بخش عمومی امنیت و عدالت را در جامعه بر قرار می سازد تا در سایه بخش خصوصی به موجودیت خود ادامه دهد.سهام انتفاعی چیست؟
محدودیت منابع مالی ، با توجه به آنکه منابع مالی هر دو بخش محدود است و این منابع سرانجام تبدیل به کالا و خدمات می شوند ، لذا تامین اهداف از پیش تعیین شده با حداقل هزینه ، نیاز به برنامه ریزی دقیق علمی و محاسبه شده دارد.
اطلاعات و آمار مورد نیاز در هر دو بخش برنامه ریزی دقیق علمی ، سنجیده و مطابق با نیازها و واقعیت ها بر اساس آمار و اطلاعات صحیح از ضروریات هست.
همان طور که ذکر شد ، گزارشات مالی است که یکی از ابزارهای برنامه ریزی به حساب می آیند به شرط آنکه این اطلاعات صحیح و مربوط باشد.
با توجه به آنچه در این مقایسه شرح داده شد ، سهام انتفاعی چیست؟ اهداف و نوع فعالیت در این دو بخش با هم متفاوتند، در نتیجه سیستم مالی هر یک با اهداف و فعالیت آنها تنظیم و اجرا می شود.
به عنوان مثال)
به عنوان مثال ملاک و شاخص اصلی ارزیابی و عملکرد در بخش خصوصی سود و زیان است در حالی که در بخش عمومی مالک اصلی ارزیابی میزان میل به اهداف از پیش تعیین شده می باشد.
تعریف حسابداری دولتی (در توضیح حسابداری دولتی چیست) :
حسابداری دولتی عبارت است از :
3-طبقه بندی و تلخیص ،
4-گزارش دهی و تجزیه و تحلیل اطلاعات مالی وزارت خانه ها و موسسات دولتی به منظور حصول اطمینان و مصرف صحیح منابع و وجوه دولتی و کنترل بودجه مصوب سالانه کل کشور.
کاربرد حسابداری دولتی
1-تهیه اطلاعات مفید برای تعیین و پیش بینی ورود و خروج و ماندة منابع مالی کوتاه مدت یک سال مالی واحدهای دولتی
2-تهیه اطلاعات مالی معتبر برای تعیین و پیش بینی وضعیت مالی واحدهای دولتی
3-تهیه اطلاعات مالی مفید و موثر برای برنامه ریزی و بودجه بندی و پیش بینی مصرف منابع در تحقق اهداف عملیات دولت.
4-تهیه اطلاعات مفید برای ارزش یابی کارآیی مدیر منابع دولتی
5-مبادله اطلاعات مفید و مربوط به منظور ایجاد ارتباط صحیح بین واحدهای اجرایی دولت.
به طور کلی تفاوت عمده در مورد نحوة استفاده از اطلاعات مالی بین سازمان های دولتی و بازرگانی در آن است که استفاده کنندگان اطلاعات مالی بین سازمان های دولتی و بازرگانی در آن است که استفاده کنندگان اطلاعات حسابداری بازرگانی علاقمندند به فعالیت های مالی که سود در آن نقش اساسی داشته باشد و حال آن که استفاده کنندگان اطلاعات حسابداری دولتی ، به نوع و میزان خدماتی که سازمان های دولتی ارائه می دهند ، مورد توجه قرار می سهام انتفاعی چیست؟ دهند.
اساسنامه شرکت چیست؟
مهمترین رکن شرکت سهامی اساسنامه می باشد.|
تمامیه شرکت هایی که سهامی عام یا سهامی خاص هستند باید دارای اساسنامه باشند.
روابط شرکاء با یکدیگر و حدود اختیارات مجامع عمومی و هیئت مدیره را تعیین و تکلیف سود و زیان شرکت و مدت انحلال آن را اساسنامه تعین میکند.
اساسنامه در حقیقت سندی است که به آن شرکت اعتبار می دهد و در آن خط مشی و سرمایه ی شرکت، هدف و نحوه ی فعالیت شرکت و وظایف هر یک از اعضای شرکت و هیئت مدیره و مجامع عمومی و بازرسان شرکت و تعداد مدیران و نحوه ی انتخاب و مدت ماموریت و چگونگی تعیین جانشین مدیرانی که فوت یا استعفاء نموده و یا محجور و معزول می شوند تعیین میشود.
بسته به نظرات و سلایق موسسین شرکت اساسنامه تهیه و تنظیم میشود.
هر چقدر اساسنامه دقیق تر بهتر است زیرا حدود اختیارات و وظایف اعضا واضح تر خواهد بود.
دراساسنامه ماده ای وجود دارد که طبق آن با همه ی موضوعاتی که در مورد آنها در اساسنامه توضیحی داده نشده،
براساس قانون تجارت رفتار میشود(چون پیش بینی همه ی موار غیر ممکن است.)
در زیر به اصولی میپردازیم که براساس قانون باید در اساسنامه ی هر شرکت سهامی پیش بینی و نوشته شود.
طبق ماده ی ۸۲ قانون تجارت رعایت نکردن زیر نکات باعث باطل شدن شرکت میشود،
شرکت های سهامی که به این نکات توجه نکنند از اعتبار ساقط میشوند.
اساسنامه چیست؟
مهمترین رکن شرکت سهامی اساسنامه می باشد.|
تمامیه شرکت هایی که سهامی عام یا سهامی خاص هستند باید دارای اساسنامه باشند.
روابط شرکاء با یکدیگر و حدود اختیارات مجامع عمومی و هیئت مدیره را تعیین و تکلیف سود و زیان شرکت و مدت انحلال آن را اساسنامه تعین میکند.
اساسنامه در حقیقت سندی است که به آن شرکت اعتبار می دهد و در آن خط مشی و سرمایه ی شرکت، هدف و نحوه ی فعالیت شرکت و وظایف هر یک از اعضای شرکت و هیئت مدیره و مجامع عمومی و بازرسان شرکت و تعداد مدیران و نحوه ی انتخاب و مدت ماموریت و چگونگی تعیین جانشین مدیرانی که فوت یا استعفاء نموده و یا محجور و معزول می شوند تعیین میشود.
بسته به نظرات و سلایق موسسین شرکت اساسنامه تهیه و تنظیم میشود.
هر چقدر اساسنامه دقیق تر بهتر است زیرا حدود اختیارات و وظایف اعضا واضح تر خواهد بود.
دراساسنامه ماده ای سهام انتفاعی چیست؟ وجود دارد که طبق آن با همه ی موضوعاتی که در مورد آنها در اساسنامه توضیحی داده نشده،
براساس قانون تجارت رفتار میشود(چون پیش بینی همه ی موار غیر ممکن است.)
در زیر به اصولی میپردازیم که براساس قانون باید در اساسنامه ی هر شرکت سهامی پیش بینی و نوشته شود.
طبق ماده ی ۸۲ قانون تجارت رعایت نکردن زیر نکات باعث باطل شدن شرکت میشود،
شرکت های سهامی که به این نکات توجه نکنند از اعتبار ساقط میشوند.
چه نکاتی باید حتما در اساسنامه شرکت سهامی نوشته شود؟
نام و مرکز یا محل اصلی اقامت شرکت :
شخصیت حقوقی که بوجود آمده برای معرفی شدن نیازمند نام میباشد.
عبارت سهامی خاص باید قبل یا بعد از نام شرکت در همه ی آگهی ها و اوراق آورده شود.
مشخص کردن محل اقامت نیز در اساسنامه اجباری است.
موضوع شرکت :
موضوع شرکت در بند دوم اساسنامه نوشته می شود که هدف شرکت را از تاسیس نشان می دهد.
اشخاص حقوقی فقط در زمینه هایی می تواند فعالیت کنند که در قسمت موضوع شرکت قید شده باشد.
موضوع شرکت های سهامی طبق قانون تجارت ایران دارای محدودیت نمی باشد،
هر شرکتی میتواند موضوع فعالیت خود را به طور محدود یا وسیع در اساسنامه تعیین کند .
مدت شرکت :
در صورتی که شرکت برای مدت محدود و معینی ایجاد شده باشد باید طبق قانون تجارت داخلی این مدت معین تعیین گردد.
طبق تصمیمات مجمع عمومی فوق العاده این مدت امکان تمدید را دارد.
میزان سرمایه شرکت و ازرش هر سهم :
اعتبار شرکت های سهامی وابسته به میزان سرمایه شان است که این سرمایه هم میتوانند نقدی باشد و هم غیر نقدی (باید میزان آن مشخص شود.)
سهم نیز به معنای سندی است که سرمایه ی شرکت را مشخص میکند.
قیمت اسمی هر سهم روی آن ذکر شده که با قیمت حقیقی گاها متفاوت می باشد.
- نوع سهم(بی اسم/با اسم) و نحوه ی تبدیلشان به همدیگر:
از مزیت های شرکت های سهامی تقسیم شدن سرمایه ی شرکت به سهام است،
این سهام ها بصورت اوراق بهادار صادر و نقل و انتقال میابند.
بر اساس ماده ی ۲۳ قانون تجارت دو نوع سهم داریم : با اسم و بی اسم.
طبق ماده ی ۳۵ هر شرکت سهامی می تواند بر اساس رای مجمع عمومی ، سهام ممتاز ترتیب دهد،
که در مقایسه با سایر سهام ها ارزش و مزایایی بالاتری داشته باشد،
ولی تشکیل سهام ممتاز مشروط به این است که اساسنامه ی شرکت چنین اقدامی را تجویز و قبول کرده باشد.
سهام شرکت های سهامی به انواع زیر تقسیم می شوند:
- سهم در مقابل آورده نقدی و سهم در مقابل آورده غیرنقدی
- سهام بانام
- سهام بی نام
- سهام عادی
- سهام ممتاز
- سهم سرمایه
- سهم انتفاعی
مفاد اساسنامه
طبق ماده ۸ لایحه اصلاحی ۲۴/۱۲/۴۸ در اساسنامه نکاتی گفته شده است که این نکات باید انجام شوند.
- مدت زمان شرکت
- آدرس شعبه یا مرکز
- نحوه انتقال سهام با نام
- تعیین سرمایه نقدی و غیر نقدی شرکت
- نام شرکت حتما در اساسنامه مکتوب شود.
- موضوع شرکت به صورت صریح (روشن) مکتوب شود.
- نحوه‌ی تبدیل سهام با نام به سهام بی‌نام و بالعکس.
- تعداد سهام بی‌نام و همین‌طور با نام و همچنین مبلغ اسمی آنها و هرزمانی که ایجاد سهام ممتاز مورد نظر باشد، تعیین تعداد، خصوصیات و امتیازات این‌گونه سهم‌ها.
- تعیین مبلغ پرداخت شده بابت هر سهم و نحوه چگونگی مطالبه بقیه اسمی هر سهم و مدت زمانی که باید مطالبه شود. البته این مدت زمان بیشتر از ۵ سال نیست.
تعیین مبلغ به ازای هر سهم
باید مشخص شود که به ازای هر سهم چه مبالغی پرداخت شده و چگونگی مطالبه ی بقیه ی اسمی سهام انتفاعی چیست؟ هر سهم که مدتش بیش از ۵ سال نیست.
چگونگی انتفال دادن سهام بانام
چگونگی تبدیل کردن سهام با نام به سهام بی نام یا برعکس این امر.
اگر صدور اوراق قرضه پیشبینی شده باشد شرایط و ترتیب آنها باید در اساسنامه ذکر شود.
چه کاهش چه افزایش سرمایه شرکت همراه با شرایطش
- ترتیب و مواقع دعوت از مجامع
- قوانین و مقرراتی که حداقل افراد لازم برای تشکیل شدن جوامع عمومی را تعیین میکند.
- طرز انتخاب مدیران و مدت سمتشان و تعدادشان و چگونگی جانشینی مدیران متوفا یا مدیرانی که استعفاء کرده اند یا از نظر قانون محجور و عزل شده اند.
- تعداد بازرسان و مدت سمتشان و نحوه ی انتخابشان
- مشخص کردن آغاز و پایان سال مالی شرکت و موعد ارائه و تسلیم ترازنامه ی شرکت و بررسی سود و زیان شرکت توسط بازرسان و مجمع عمومی سالیانه.
- نحوه ی تغییر اساسنامه.
آیا همه شرکت ها باید دارای اساسنامه باشند؟
اساسنامه مهمترین رکن شرکت سهامی می باشد
کلیه ی شرکت های سهامی عام یا شرکت سهامی خاص باید دارای این سند باشند.
اساسنامه تابع نظر موسسین و اکثریت دارندگان سهام است و قانون از لحاظ اهمیت، مواردی را در آن ذکر کرده که در هر حال لازم الرعایه می باشد .
انواع سهام را در بورس بشناسید
سهام شرکت‌ها معمولاً به دو قسمت «سهام عادی» و «سهام ممتاز» تقسیم میشود.
به گزارش همشهری آنلاین به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان، اگر سرمایه شرکت‌های سهامی را به یک کیک تشبیه کنیم هر برش از این کیک را برابر با یک سهم می‌توان خواند.
هر سهم، نشان‌دهنده میزان مشارکت، تعهدات و منافع صاحب آن در شرکت سهامی است. باید در نظر داشت که دارنده سهم نمی‌تواند به نسبت میزان سهم خود ادعایی برای مالکیت دارایی‌های شرکت داشته باشد اما در عوض، به اندازه سهم خود میتواند در آن شرکت، دارای حق و حقوقی باشد.
برای مثال سهامدار در قبال هر سهم خود میتواند از منافع شرکت استفاده کند و در مجمع عمومی رای دهد و در صورت انحلال شرکت از دارایی شرکت سهم ببرد.
سهام را از ابعاد مختلف می‌توان تقسیم‌بندی کرد:
از نظر شکل: بر اساس شکل سهام به دو دسته سهام با نام و سهام بی نام تقسیم میشود.
سهام با نام در نوع مالکیت سهام با نوع بی نام آن متفاوت است. سهم با نام سهمی است که نام دارنده آن در ورقه سهام قید شده باشد یا در دفتر سهام شرکت ثبت شود. با ثبت سهام با نام هویت صاحب سهام برای شرکت مشخص میشود.
از نظر حقوق دارنده سهام: بر اساس حقوق دارنده سهام، سهام به دو دسته سهام عادی و ممتاز تقسیم میشود.
دارنده سهام عادی، در واقع، صاحب کسری از مالکیت شرکت است و تمام ریسک موجود در فعالیت اقتصادی شرکت را به میزان سهامی که در اختیار دارد، متقبل شده است.
سهام ممتاز سهامی است که برخی ویژگی‌های اوراق قرضه و سهام عادی را دارد. در صورت انحلال شرکت، صاحبان سهام ممتاز در مقایسه با دارندگان سهام عادی در توزیع دارایی‌های شرکت حق‌تقدم دارند و ممکن است دارای حق‌رای هم باشند. در حال حاضر در بورس تهران چیزی به عنوان سهام ممتاز وجود ندارد.
از نظر ماهیت آورنده: بر اساس ماهیت آورنده، سهام به دو دسته سهام نقدی و غیر نقدی تقسیم میشود.
سهام نقدی به سهامی اطلاق میشود که ارزش آن به صورت نقدی پرداخت شده است و یا بخشی از آن به سهام انتفاعی چیست؟ صورت نقدی و بخش دیگر تعهد پرداخت شده باشد.
سهام غیر نقدی نیز عبارت از سهامی است که قیمت آن در قالب آورده غیر نقدی شامل ساختمان، خودرو، ماشین آلات، لوازم اداری، مواد اولیه و نظایر آن تامین شده است.
- سهام ترجیحی چیست ؟
سهام ترجیهی بخشی از سهام شرکت است که در راستای برنامه‌های خصوصی‌سازی به کارکنان شاغل در آن شرکت واگذار شده است.
- سهام انتفاعی چیست؟
سهام انتفاعی زمانی به شما تعلق می‌گیرد که بدون داشتن حقی نسبت به سرمایه شرکت، از منافع آن بهره‌مند شوید. در واقع زمانی که شخصی اطلاعاتی علمی و فنی را در اختیار شرکت می گذارد که منجر به ایجاد منفعت برای شرکت می‌گردد، می تواند از منافع حاصل شده سهم ببرد.
دیدگاه شما