تفاوت میان پول‌های مجازی

آموزش انتقال ارز از TRC10 به TRC20 | استاندارد TRC10 و TRC20

آموزش انتقال ارز از TRC10 به TRC20، با معرفی تکنولوژی بلاکچین به دنیای علم و فناوری، هر روزه به تعداد علاقمندان فعال تو حوزه ارزهای دیجیتال افزوده میشه. اگه شما نیز یکی از فعالان حوزه بازار ارزهای دیجیتال هستین و خرید ارز دیجیتال دارین، حتما متوجه شدین شبکه های متنوعی برای انتقال یه ارز وجود داره. انتخاب درست شبکه انتقال ارزهای دیجیتال نیاز به بررسی و توجه بیشتری داره و کاربران زیادی وجود دارن که به دلیل انتخاب اشتباه شبکه انتقال ارزهای دیجیتال، دارایی خودشون رو از دست دادن.

رشد سریع فناوری بلاکچین باعث شده که هر روزه استاندارد های جدیدی برای انتقال امن تر، سریع تر و ارزان تر ارزهای دیجیتال معرفی بشن. در نتیجه انتخاب شبکه صحیح برای انتقال ارزهای دیجیتال از اهمیت زیادی برخوردار هست. در مقاله " نحوه انتقال از trc10 به trc20 " شما رو با شبکه های انتقال TRC 10 و TRC 20 اشنا کرده و مباحث مرتبط با ان را بطور کامل برای شما توضیح خواهیم داد.

شبکه انتقال ارز دیجیتال چیست؟

شبکه ارز دیجیتال یکی از مفاهیم زیر شاخه شبکه بلاکچین و مسیر انتقال ارزهای دیجیتال هست. هر ارز دیجیتال در شبکه مشخصی انتقال داده میشه، البته بعضی از ارزهای دیجیتال هم وجود دارن که در شبکه های مختلفی قابل انتقال هستن. مفهوم شبکه در بلاکچین کمی پیچیدست و همونطور که می دونین بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال نیز از فناوری بلاکچین برخوردار هستن. همچنین تکنولوژی بلاکچین، پایه و اساس ارزهای دیجیتال هست.

هنگامی که می خواهین ارزهای دیجیتال رو از یک کیف پول به کیف پول دیگه ای انتقال بدین، باید آدرس کیف پول شما بر بستر همون شبکه ای باشه که، ادرس کیف پول مقصد بر اساس اون شبکه انتخاب شده. بنابراین باید به این نکته دقت داشته باشین که ادرس کیف پول های مبدا و مقصد مورد نظرتون باید بر روی یک شبکه باشه؛ چون در غیر اینصورت، ممکنه ارز دیجیتال مورد نظرتون به درستی به مقصد انتقال پیدا نکنه و دارایی تون از دست بره.

برخی از شبکه های انتقال ارزهای دیجیتال عبارتند از: ERC20 ، TRC10 ، TRC20 ، BEP2 و BEP20 . که می تونین از این شبکه ها برای انتقال ارزهای دیجیتالتون استفاده بکنین. در این مقاله می خواهیم نحوه انتقال ارز از TRC10 به TRC20 و فرق بین این دو شبکه رو واستون توضیح بدیم.

ارز دیجیتال ترون چیست؟

از اونجایی که استاندارد های TRC 10 و TRC 20 متعلق به بلاکچین ترون هستن، جا داره اول ارز دیجیتال و بلاکچین ترون رو بهتون معرفی کنم. بلاکچین ترون در اصل برای اولین بار تو سال 2017 توسط یک شخص به اسم جاستین سان که یک فرد چینی هست، به دنیای بلاکچین ها معرفی میشه. هدف اصلی این بلاکچین اینه که یک تفاوت میان پول‌های مجازی تفاوت میان پول‌های مجازی اینترنت بین المللی غیرمتمرکز بسازه. این بلاکچین از قرارداد های هوشمند و برنامه های غیرمتمرکز هم پشتیبانی می کنه و می­تونین از طریق اون به ساخت قرارداد های هوشمند و ساخت برنامه های غیرمتمرکز بپردازین. توکن بلاکچین ترون رو احتمالا هممون میشناسیم. این ارز با نماد trx در صرافی ها در حال معامله هستش. جالبه این رو هم بدونین که این ارز دیجیتال در اوایل کارش رو، بر بستر بلاکچین اتریوم شروع کرد و بعنوان یک توکن ERC 20 شناخته می شد.

استاندارد شبکه TRC20 :

همونطور که در بالا گفتیم، جاستین سان در سال 2017 ارز دیجیتال ترون رو به وجود اورد. ارز دیجیتال Tron در اوایل، کار خودشو روی بستر بلاکچین اتریوم ERC20 شروع کرد. ولی یک سال بعد، تیم توسعه دهنده ارز دیجیتال ترون تصمیم گرفتن بلاکچین اصلی و اختصاصی ترون رو ایجاد بکنن و اینطوری شد که بلاکچین اختصاصی ترون بوجود اومد. در سال 2019 نیز طی 300 روز پس از به وجود اومدن، تونست رکورد تعداد تراکنش هاش رو بزنه و از ارز دیجیتال بیت کوین سبقت بگیره.

در حالت کلی TRC20 در واقع مجموعه ای از قوانین و استاندارد هایی هست که برای همه ی برنامه های غیر متمرکز و توکن های جدیدی که می خواین بر روی بستر ترون ایجاد بشن، تعریف میشه. تیم توسعه دهنده ارز دیجیتال ترون قصد داشت با تبلیغات زیاد، طرفداران و کاربران شبکه ERC20 رو به طرف شبکه TRC20 جذب بکنه. به همین دلیل بسیاری از استاندارد های TRC20 شبیه به استاندارد های ERC20 هست. ارز دیجیتال اصلی شبکه TRC20 ، ترون هست ولی دارای توکن های اصلی دیگه ای به نام های جاست، وینک و بیت تورنت هست. همچنین به هر توکنی که از استاندارد شبکه TRC20 پیروی می کنه، توکن TRC20 نام می گن.

جالبه بدونین بیشترین حجم معامله در شبکه TRC20 متعلق به ارز دیجیتال تتر هست که امروزه حجم معاملاتش به بالای 20 میلیارد دلار میرسه. همچنین در ابتدا، اولین استاندارد ارز دیجیتال TRC10 بود که امکان استفاده توکن ها از قرارداد های هوشمند رو نمی داد. به همین دلیل توکن های TRC10 به آسونی ایجاد می شدن ولی بعدا تیم توسعه دهنده، استاندارد TRC20 رو تعریف کردن و امکان استفاده توکن ها، از قرارداد های هوشمند فراهم شد. به همین دلیل توکن های TRC20 از توکن های TRC10 پیشرفته ترن.

مزایا و ویژگی های شبکه TRC-20 :

• هزینه تراکنش هایی که در بستر شبکه TRC20 انجام میشه نسبت به شبکه TRC10 پایین تره.
• تراکنش هایی که در بستر شبکه TRC20 انجام میشن، سرعت بسیار بالایی رو دارن. به عبارتی بلاکچین ترون میتونه تو هر ثانیه تا 2000 تراکنش رو انجام بده.
• شبکه TRC20 این توانایی رو هم داره که برنامه های غیر متمرکز بلاک چین ترون رو توسعه و ارتقاء بده.
• امکان فعال سازی تبدیل توکن ها به یکدیگر وجود داره. شما میتونین هنگام استفاده از توکن های TRC20 ، اون ها رو به همدیگه تبدیل کنین که باعث میشه معامله هاتون با سرعت بیشتری انجام بشه.
• کاربران می تونن دسترسی نا محدودی به داده ها داشته باشن، به همین دلیل تو نقل و انتقالات ارزهای دیجیتال اتلاف زمان اتفاق نمی افته.
• همه معاملات انجام شده در بلاکچین اتریوم عمومی هستن که باعث میشه، در صورت به وجود اومدن مشکل به راحتی برطرف بشن.

استاندارد شبکه TRC10 :

اولین استاندارد ارز دیجیتال ترون، TRC10 بود که امکان استفاده توکن ها رو از قرارداد های هوشمند رو نمیداد. کلمه TRC در کل مخفف کلمه Tron Request comments ، هست. TRC10 یک استاندارد ارز دیجیتال ترون میباشد، که برای اولین بار در شبکه اصلی ترون راه اندازی شد. توکن های TRC10 بدون این که به سیستم مجازی ترون وابستگی داشته باشن، تحت شبکه قدرتمند ترون ایجاد میشن. همچنین اکثر توکن های مبتنی بر ترون که تو بازار مشاهده میشه، توکن های استاندارد TRC10 هستن؛ زیرا ایجاد توکن های TRC10 در شبکه ترون به راحتی قابل انجام هست.

توکن های استاندارد TRC10 اکثرا با همه کیف پول های بیت کوین سازگار هستن. TRC10 اولین استاندارد در مین نت ترون بود و با خود MainNet منتشر شد. توکن های TRC10 در اوایل روی بلاکچین اتریوم فعالیت می کردن و بعد از مدتی به بلاکچین اختصاصی ترون منتقل شدن. همچنین ایجاد توکن های TRC10 بسیار آسونه و تقریبا همه کیف پول های محبوب نسخه دسکتاپ، از این توکن ها پشتیبانی می کنن.

برخی از ویژگی های شبکه TRC10 :

شبکه TRC10 برخی ویژگی هایی داره که اون رو از شبکه TRC20 متمایز می کنه برای مثال میزان سختی یادگیری این شبکه کمتر هست، مکان دسترسی با قرارداد های هوشمند رو داره، دسترسی با API ها امکان پذیر هست، رابط کاربری گرافیکی برای ICO ، ردیابی آسونی دارن و کارمزد تراکنش هاش بیش از 1000 برابر ارزون تر از TRC20 هستش.

تفاوت TRC10 با TRC20 :

توکن های TRC20 و TRC10 ، توکن های معروفی هستن که توسط شبکه ترون معرفی شدن. هر کدوم از این توکن ها با ویژگی های متفاوتی، در شبکه ترون استفاده میشن. TRC10 توکنی هست که توسط بلاکچین ترون ساخته و پشتیبانی میشه، همچنین TRC20 نیز استانداردی برای قرارداد های هوشمند ترون کاربرد داره. استفاده از این دو شبکه به طور همزمان، باعث شده شبکه ترون محبوب بشه.

این دو شبکه با یکدیگه تفاوت های زیادی رو دارن. برای مثال، امکان یادگیری و ساخت TRC10 نسبت به TRC20 آسون تره و نیازی به برنامه نویسی نیست؛ همچنین توکن TRC20 امکان شخصی سازی دارن ولی TRC10 این امکان رو نداره، توکن TRC10 با استفاده از API قابل دسترسی هستن ولی TRC20 همچین قابلیتی نداره. همچنین در صورتی که این توکن ها رو از دست دادیم امکان برگردوندن هیچ کدوم وجود نداره.

نحوه انتقال از trc10 به trc20 :

شاید برای شما هم پیش اومده که بخواین انتقال ارز از TRC10 به TRC20داشته باشین ولی ندونین که چجوری باید این کار رو انجام بدین. در جواب باید بگیم که هیچ راه مستقیمی برای این کار وجود نداره و نمیشه یک توکن رو از شبکه TRX10 به TRC20 انتقال داد و اون رو به توکن شبکه دیگه ای تبدیل کرد. تنها تفاوت میان پول‌های مجازی راهش این هستش که توکن مد نظرتون رو به یک صرافی ارز دیجیتال انتقال داده و اون رو فروخته و سپس همون توکن رو بر بستر شبکه مد نظر خودتون بخرین.

با ذکر یک مثال انتقال ارز از TRC10 به TRC20 برای شما آموزش می دیم. برای مثال فرض کنید ارز دیجیتال بیت تورنت رو با شبکه TRC10 خریدین و به کیف پولتون انتقال دادین. الان می خواین شبکه این ارز رو به TRC20 تغیر بدین. برای این کار باید بیت تورنت رو از کیف پولتون به یکی از صرافی های متمرکز که از این ارز دیجیتال پشتیبانی می کنه مثل صرافی ارز دیجیتال ایران بایننس انتقال بدین. در داخل صرافی، اون ارز رو بفروشین و سپس همون ارز دیجیتال رو بر بستر شبکه­ی مد نظرتون خریداری کنین. برای این کار هم با انتخاب گزینه انتقال صفحه ای برای شما باز میشه که باید ادرس کیف پول بیت تورنت رو با شبکه تفاوت میان پول‌های مجازی TRC20 الصاق کنین و شبکه انتقال رو نیز TRC20 تعیین کنین تا ارز بیت تورنت با شبکه TRC20 در کیف پولتون جا بگیره. به این صورت شبکه TRC10 به شبکه TRC20 تبدیل میشه.

کیف پول هایی که از توکن های TRC10 و TRC20 پشتیبانی می کنند:

در ادامه مقاله ی " نحوه انتقال از trc10 به trc20 " می رسیم به بحث کیف پولها. پس از ایجاد توکن های TRC10 و TRC20 به کیف پول هایی که از تفاوت میان پول‌های مجازی تفاوت میان پول‌های مجازی این توکن ها پشتیبانی می کنن نیاز دارین. یکی از کیف پول های مخصوص این توکن ها، ترون ولت هست. این کیف پول به نظارت توکن ها TRC10 و TRC20 نیز کمک می کنه. کیف پول های سخت افزاری و نرم افزاری دیگه ای هم هستن که از این نوع توکن ها پشتیبانی می کنن. بعضی از این کیف پول ها عبارت اند از:

کیف پول سخت افزاری لجر نانو اس ( Ledger Nano s ):

کیف پول لجر نانو اس یه کیف پول سخت افزاری به اندازه­ی یک فلش است که برای حفاظت بیشتر در یک قاب فلزی گذاشته شده و با داشتن ویژگی هایی مثل امنیت بالا و. ، به یه کیف پول سخت افزاری محبوب تبدیل شده. همین دلیل باعث شده که بیش از 1.400.000 نسخه از این ولت در سراسر دنیا خریداری بشه. همچنین لجر نانو اس از امنیت بالایی برخوردار هست. داشتن دکمه فیزیکی برای تایید تراکنش، امنیت بالایی رو به این کیف پول داده. این کیف پول به لطف این مزیت، در مقابل حملات هکر ها آسیب پذیر نیست.

کیف پول سخت افزاری ترزور ( Trezor ):

ترزور یه کیف پول سخت افزاری هست که در سال 2014 به بازار عرضه شد. این کیف پول نیز مثل کیف پول لجر، یه دستگاه کوچک هستش، که از طریق کابل USB به کامپیوتر وصل میشه. همچنین ترزور اولین کیف پول سخت افزاری برای بیت کوین بود که روانه بازار شد. این ولت به کاربران این امکان رو میده که بیشتر ارزهای دیجیتال رو با امنیت بالا ارسال یا دریافت بکنن.

کیف پول نرم افزاری تراست ولت ( Trust Wallet ):

کیف پول نرم افزاری تراست ولت یکی از بهترین کیف پول های ارز دیجیتال هست. این کیف پول با رابط کاربری آسونی که داره به شما این امکان رو میده که با ایمنی بالا و خیال راحت، ارزهای دیجیتال مختلف رو مدیریت و ذخیره بکنین. کیف پول تراست ولت این امکان رو هم میده که کاربران بتونن با استفاده از کارت های اعتباری بیت کوین، اتریوم و بسیاری از ارزهای دیجیتال رو خریداری بکنن.

علاوه بر این ویژگی ها، تراست ولت قابلیت swap یا همون Exchange ارزهای دیجیتال رو داره. کاربرهای این کیف پول می تونن توکن های مختلف رو از شبکه های متفاوت با همدیگه مبادله کنن. شما می تونین ارزهایی مثل وینک و ترون رو در بستر شبکه TRC20 در این کیف پول ذخیره کنین. برای ساخت این کیف پول می توانین به مقاله ی آموزش ساخت کیف پول تراست والت مراجعه نمایید--

کیف پول نرم افزاری گواردا ( Guarda Wallet ):

کیف پول Guarda در سال 2017 به دست گروهی از متخصصان مجرب که فعالیت اصلیشون روی توسعه محصولات مرتبط با بلاکچین بود، ایجاد شد. مهم ترین نکاتی که در طراحی و توسعه این کیف پول در نظر گرفته شد، طراحی ساده با امنیت بالا هستش. گواردا یه کیف پول بی نظیر نرم افزاری است که تو انواع سیستم های عامل ویندوز، افزونه گوگل کروم، اندورید و IOS در دسترس کاربران قرار می گیره. امنیت بالا، پشتیبانی از طیف وسیعی از ارزهای دیجیتال، پشتیبانی از کاربر و. از جمله از مزایای کیف پول گواردا هست.

کیف پول نرم افزاری اتمیک والت ( Atomic Wallet ):

یکی از محبوب ترین و کاربردی ترین کیف پول های نرم افزاری ارز دیجیتال، کیف پول اتمیک والت هست که از یه رابط کاربری آسون و ساده برخوردار هست. از جمله ویژگی ها و مزایای این کیف پول می تونیم به امکان اضافه کردن همه ی توکن های TRC20 به کیف پول توسط کاربر و همچنین امکان مبادله همتا به همتا ارزها اشاره کرد. شما می تونین ارزهایی مثل ترون و وینک و بیت تورنت رو در بستر trc20 به این کیف پول انتقال بدین. برای ساخت این کیف پول به آموزش ساخت کیف پول اتمیک والت مراجعه کنین.

کیف پول نرم افزاری ترون لینک ( Tronlink ):

یکی از کیف پول های مطرح و پر طرفدار برای نگه داری توکن هایی که بر بستر بلاکچین ترون ساخته شدن، کیف پول ترون لینک هستش. این کیف پول به صورت افزونه مرورگر قابل دسترسیه و اپلیکیشن موبایلی این ولت دیجیتالی در دو نسخه اندروید و ios خدمات ارائه میده. همچنین این کیف پول به سادگی به بلاکچین ترون متصل میشه و ارتباط با اپلیکیشن های غیر متمرکز رو فراهم می کنه. همه ارزهای زیر شاخه ترون در بسترهای trc10 و trc20 در این کیف پول قرار می گیرن.

در مقاله ی "آموزش انتقال ارز از TRC10 به TRC20" گفتیم که : در ابتدا تیم توسعه دهنده ترون، استاندارد TRC10 رو معرفی کرد. ولی از اون جایی که در شبکه TRC10 امکان استفاده از قرارداد های هوشمند وجود نداشت، این تیم تصمیم گرفت استاندارد TRC20 رو تعریف بکنه. اصلی ترین ارز دیجیتال شبکه TRC20 نیز ترون هست و علاوه بر این سه توکن اصلی دیگه ای هم داره. فروش و خرید تتر بیشترین حجم معاملات رو در بستر شبکه TRC20 به خودش اختصاص داده. استاندارد TRC20 در واقع مجموعه ای از قوانین هست که برای توکن ها و پروژه هایی که می خوان از شبکه ترون استفاده بکنن، تعریف میشن. امکان یادگیری و ساخت، شخصی سازی و قابل دسترسی بودن، از جمله مهمترین تفاوت های این دو شبکه هستش که در این مقاله به صورت مختصر برای شما ارائه کردیم.

سلام من ارز pal روی شبکه trc10 دارم و میخوام بفروشمش ولی نمیشه . لطفا راهنمایی کنید باید چیکار کنم؟ ۲۰۰ دلار ارز pal با شبکه trc10

تفاوت میان پول‌های مجازی

پول فیات ارز دولتی یک کشور است که پشتوانه ی فیزیکی مانند طلا و نقره ندارد، بلکه پشتوانه ی آن دولتی است که آن را صادر کرده است. ارزش پول فیات از ارتباط میان عرضه و تقاضا و ثبات دولت حاصل شده و به ارزش کالای فیزیکی، مانند ارزش پول، وابسته نیست. بیشتر ارزهای کاغذی مدرن مانند دلار امریکا، یورو و دیگر ارزهای مهم همگی پول فیات هستند.

فیات ریشه در زبان لاتین دارد و به معنی حکم "باید بشود" و یا "بگذار که بشود" است.

پول فیات

• پول فیات ارز دولتی یک کشور است که پشتوانه ی فیزیکی مانند طلا ندارد.
• پول فیات به بانک های مرکزی دولتی کنترل جامع تری روی اقتصاد میدهند زیرا مقدار ارز چاپ شده در کنترل بانک های مرکزی می باشد.
• مشکل عمده ی پول فیات چاپ بیش از اندازه ی آن است که باعث افزایش تورم میشود.

پول فیات چگونه کار میکند؟

پول فیات ارزشمند است فقط بدلیل این که دولت ارزشش را حفظ میکند و به واسطه این که دو طرف در یک تراکنش ارزش آن را می پذیرند.

در طول تاریخ، دولت ها سکه های تفاوت میان پول‌های مجازی خود را از کالاهای فیزیکی ارزشمند مانند طلا و نقره میساختند و یا پول کاغذی چاپ میکردند که در ازای آن سکه های طلا و نقره قابل دریافت بود. اما پول فیات این گونه تعریف نشده که ما به ازای آن مقدار معینی کالای ارزشمند و یا فلزات گرانبها دریافت شود.

بیشتر ارزهای مهم دنیا، مانند دلار امریکا، پول فیات هستند.

پول فیات چگونه بوجود آمد؟

از آنجا که پول فیات با ذخایر فیزیکی مانند ذخایر ملی طلا یا نقره ارتباطی ندارد، باعث می شود ارزش خود را به دلیل تورم از دست بدهد و یا حتی در صورت افزایش تورم، کاملا بی ارزش شود. اگر مردم اعتماد خود نسبت به پول ملی را از دست بدهند، پول ارزش خود را از دست خواهد داد. البته که این با پولی که طلا پشتوانه ی آن است، متفاوت است؛ برای مثال، طلا به دلیل استفاده شدن در جواهرات و تزئینات و همچنین تولید دستگاه های الکترونیکی، رایانه و وسایل نقلیه هوافضا دارای ارزش ذاتی است.

در گذشته در تاریخ امریکا، ارز این کشور پشتوانه ی طلا داشت (و حتی گاهی نقره). دولت فدرال با تصویب قانون بانکداری اضطراری سال 1933، اجازه نامه ی شهروندان در مبادله ارز با طلای دولت را لغو کرد، هنگامی که امریکا اجازه ی دادن طلا به کشورهای خارجی در ازای گرفتن دلار امریکا را لغو کرد، پشتوانه این ارز به طور کامل در سال 1971 حذف شد. از آن زمان تا به حال دلار امریکا، همانگونه که رویش هم چاپ شده، تنها پشتوانه ی "ایمان و اعتبار" دولت امریکا" را دارد و به عنوان ارز رایج برای کلیه بدهی ها، دولتی و خصوصی چاپ میشود. از این رو، دلار آمریکا قانونا فقط ابزار رفع بدهی محسوب می شود و هیچ گونه ارزش اعتباری مرتبط با طلا، نقره و غیره ندارد.

مزایا و معایب پول فیات

پول فیات ارز خوبی محسوب می شود در صورتی که بتواند نقشهایی را که اقتصاد یک کشور در واحد پولی خود به آن نیاز دارد، اجرا کند: این ارز همچنین، فواید خوبی برای دولت ها از طریق ایجاد ارزش حبابی فراهم می کند.

پول فیات در قرن بیستم تا حدودی معروف شد زیرا دولت ها و بانک های مرکزی به دنبال قطع ارتباط اقتصاد خود از فراز و نشیب های چرخه تجارت بودند. از آنجایی که پول فیات منبع ثابتی مانند طلا ندارد، دولت ها میتوانند کنترل بیشتری روی آن داشته باشند و اینگونه میتوانند متغیرهای اقتصادی مانند عرضه ی اعتبار، نقدینگی، نرخ بهره و سرعت پول را مدیریت کنند. به عنوان مثال، فدرال رزرو آمریکا وظیفه ی پایین نگه داشتن بیکاری و تورم را با این ابزار دارد.

با این حال، بحران وام و به دنبال آن سقوط مالی سال 2007 ، این باور را ایجاد کرد که بانک های مرکزی می توانند با تنظیم عرضه ی پول، مانع از سقوط و رکودهای جدی شوند. به طور مثال یک ارز مرتبط با طلا ثبات بیشتری دارد زیرا منبع طلا محدود است. اما به دلیل عرضه ی نامحدود پول فیات، امکان ایجاد حباب در این ارز وجود دارد.

دولت آفریقایی زیمبابوه نمونه ای از بدترین حالت تورم در دهه ی اول سال 2000 را ارائه داد. در پاسخ به مشکلات جدی اقتصادی، بانک مرکزی کشور شروع به چاپ پول با سرعتی عجیب کرد. این چاپ زیاد منجر به تورم اقتصادی شدیدی شد که در سال 2008 بین 230 تا 500 میلیارد درصد بود. قیمت ها به طرز چشمگیری افزایش پیدا کرد و خریداران مجبور شدند برای خرید مایحتاج ساده، با سبدها و ساک های پر پول به فروشگاه بروند. هنگامی که تورم در بالاترین مقدار بود، ارزش یک تریلیون دلار زیمبابوه تنها 40 سنت به دلار آمریكا بود.

پول فیات چه تفاوتی با ارز رمزنگاری شده دارد؟

فیات به معنای "بگذار انجام شود" است. ارز رمزنگاری شده به "یک ابزار غیرمتمرکز و دیجیتال مبادله ای که توسط رمزنگاری اداره می شود." دلالت دارد. هردوی اینها ارز هستند اما چندین تفاوت با یکدیگر دارند:

پول فیات همان پول رایج است که دولت از آن حمایت میکند. این ارز میتواند مانند دلار کاغذی و یا به طور الکترونیکی و به صورت کارت های اعتباری، پی پال و غیره باشد. دولت عرضه آن را کنترل میکند و میتوان با استفاده از آن مالیات خود را پرداخت کرد.

ارز رمزنگاری شده یک وجه رایج نیست و از طرف دولت و یا بانک پشتیبانی نمیشود. (این ارز غیرمتمرکز و جهانی است.) شکل آن بیشتر شبیه اعتبار بانکی است که در بانک وجود دارد. (این ارز دیجیتال است اما توسط بانک و یا دولت پشتیبانی نمیشود.) یک الگوریتم عرضه ی آن را کنترل میکند و شما می توانید با ارز رمزنگاری شده خرید کنید اما نمیتوانید با آن مالیات بپردازید. (و البته که باید برای آن هم مالیات بپردازید.)

تفاوت ارز رمزنگاری شده با پول فیات

قانون سکه ی سال 1965، به طور خاص، بخش 31 امریکا 5103 با عنوان "پول رایج" می گوید: سکه و ارز امریکا (از جمله اسکناس های ذخیره شده فدرال و اسکناس های منتشر شده از بانکهای ذخیره فدرال و بانکهای ملی) پول رایج قانونی برای کلیه بدهی ها، عوارض عمومی، مالیات ها و حقوق، هستند.

برای اهداف مالیاتی فدرال، پول مجازی هم به عنوان دارایی محسوب می شود. اصول مالیاتی عمومی قابل اعمال در معاملات ملکی در معاملات ارز مجازی هم اعمال می شود.

در مواقع تورم زیاد، مردم باید بتوانند ثروت خود را به واحدی با ثبات بیشتر تبدیل کنند و یا با پایین آمدن ارزش پول فیات، سرمایه ای عظیم را از دست بدهند. اینجا ارزش ارزهای رمزنگاری شده مانند بیت کوین مشخص میشود. از آنجا که هیچ بانک مرکزی یا دولتی برای تغییر سیاست تفاوت میان پول‌های مجازی پولی بیت کوین وجود ندارد، این ارز دیجیتال به عنوان فرار از پول متمرکز به کار میرود و می تواند کمکی به سیاست های پولی ضعیف باشد.

با اینکه امروزه به خاطر تراکنش های طولانی مدت و نوسانات زیاد بیت کوین هنوز این نقش را ندارد، اما ممکن است که در آینده ای نزدیک و به خاطر تورم زیاد، مردم همه ی دارایی خود را تبدیل به بیت کوین کنند، همانگونه که امروزه همگی در پی خرید طلا هستند. تا زمانی که بیت کوین به ثبات برسد و قیمتش ثابت شود، سکه های باثبات دیگری مانند تتر،همچنان ارزشمند خواهند ماند. از آنجا که تتر به دلار امریکا متصل است، روشی کارآمد برای کسانی است که از تورم رنج میبرند و به دنبال ارزی باثبات و دولتی میگردند.

تعریف پول مجازی چیست و آیا چنین اصطلاحی درست است؟

یکی از اصطلاحاتی که طی سال‌های اخیر بسیار رایج شده و پیوسته در رسانه‌ها و مقاله‌ها به آن اشاره می‌شود، پول مجازی (Virtual Money) است.

هم‌چنین گاهی اصطلاح ارز مجازی (Virtual Currency) را می‌خوانیم و می‌شنویم.

با شنیدن صفتِ مجازی برای پول و ارز، سوال‌های مختلفی در ذهن‌مان شکل می‌گیرد. از جمله این‌که:

• آیا می‌توان پول یا ارز را به حقیقی و مجازی تقسیم کرد؟
• اگر از صفت مجازی برای پول استفاده می‌کنیم، باید بتوانیم پول واقعی را تعریف کنیم. آیا پول واقعی تعریف شفاف و مشخصی دارد؟
• اصطلاح پول مجازی دقیق‌تر است یا پول دیجیتال؟
• درست نیست که بگوییم همه‌ی پول‌ها به هر حال حقیقی هستند؟‌ یا برعکس، نمی‌توانیم بگوییم همه‌ی پول‌ها را به نوعی می‌توان مجازی در نظر گرفت؟
• آیا باید پول‌های رمزنگاری‌شده مانند بیت کوین را از سایر پول‌های دیجیتال (که مثلاً در بازی‌های آنلاین رد و بدل می‌شود) جدا کرد؟ یا همه‌ی این‌ها از یک جنس هستند؟

نظر اقتصاددانان کلاسیک را درباره‌ی ارزهای دیجیتال مانند بیت کوین و اتریوم و ریپل، کمابیش مشخص است. آن‌ها هنوز این ارزها را چندان جدی نمی‌گیرند و نهادهای اقتصادی کشورها هم، استقبال چندانی از این ارزها نکرده‌اند.

اما از سوی دیگر می‌دانیم که معمولاً نهادهای مستقر و تثبیت شده در برابر هر تغییر جدید که فضای آن‌ها را به هم بریزد، مقاومت می‌کنند. بنابراین اگر بخواهیم پیشرو باشیم، نمی‌توانیم به صورت مطلق به آراء و تحلیل‌های کارشناسان وابسته به ساختارهای مستقر اتکا کنیم.

باید بپذیریم که هنوز تحلیل‌گران اقتصادی، به نظر واحد و مشخصی درباره‌ی پول مجازی نرسیده‌اند.

البته حتی در حوزه‌های کلاسیک اقتصاد هم، اتفاق‌نظر وجود ندارد و مکاتب متعددی وجود دارند.

اما مسئله این است که در زمینه‌ی مفاهیمی مانند پول مجازی و ارز دیجیتال، حتی مکتب‌های جدی هم شکل نگرفته و تقریباً هر فرد، دیدگاه و نظر ویژه‌ی خود را دارد.

بنابراین برای این‌که هر یک از ما به برداشت و قضاوت مختص خود برسیم، لازم است که نظرات افراد مختلف را بدانیم و در کنار هم قرار دهیم تا با ترکیب آن‌ها، دیدگاه عمیق‌تری پیدا کنیم.

برای این‌کار می‌توانیم نقطه‌ی صفر تحلیل خود را دیدگاه اقتصاددانان سنتی قرار دهیم.

کسانی که این تحولات جدید را صرفاً یک تب زودگذر می‌دانند و آن را به سیستم قدرتمند مدیریت پول و ارز مستقر در جهان امروز ربط نمی‌دهند. اصطلاح پول مجازی و نیز ارز مجازی برای این افراد، معمولاً در برابر پول و ارز حقیقی قرار می‌گیرد (همان چیزی که سیستم بانکی کشورها مدیریت عرضه و تقاضای آن‌ را بر عهده دارد).

درک این دیدگاه ساده‌تر است. چون بسیاری از ما هم، سال‌ها همین باور را داشته‌ایم و بر طبق آن زندگی کرده‌ایم.

پس از انتخاب نقطه‌ی صفر، می‌توانیم به سراغ آراء افرادی برویم که در انتهای دیگر طیف قرار می‌گیرند. در نهایت با ترکیب این دیدگاه‌ها، می‌توانیم سوگیری‌های ذهنی خود را کاهش داده و به تحلیل بهتری برسیم.

برای این‌کار به سراغ ادوارد کاسترونوا (Edward Castronova) رفته‌ایم. او با اقتصاد کلاسیک آشناست. ولی برخلاف اقتصاددان‌های سنتی، فضای دیجیتال را می‌شناسد و حتی سال‌ها روی اقتصادی که داخل بازی‌های دیجیتال شکل می‌گیرند مطالعه کرده است.

کاسترونوا در کتاب خود با عنوان Wildcat Currency که توسط انتشارات دانشگاه ییل (Yale) منتشر شده، به این سوال پرداخته که انقلاب پول مجازی چگونه اقتصاد را متحول می‌کند؟

در ادامه‌ی این درس، برخی از دیدگاه‌های کاسترونوا را در رابطه با پرسش‌های مطرح شده در ابتدای درس را با هم مرور می‌کنیم.

مزیت خواندن صحبت‌های کاسترونوا این است که بخش‌هایی از حرف‌های او، به نوعی مرور درس‌های قبلی تاریخچه پول محسوب می‌شود و علاوه بر بحث پول مجازی، به مرور برخی از آموخته‌های قبلی‌تان نیز کمک خواهد کرد.

دسترسی کامل به این درس برای کسانی در نظر گرفته شده که دو شرط زیر درباره‌ی آن‌ها صدق کند:

متمم باشند
• حداقل تمرین‌ یکی از درس‌های پایه‌ی تاریخچه‌ی پول را انجام داده باشند.

با عضویت به عنوان کاربر ویژه‌ی متمم، علاوه بر دسترسی به این مطلب و سایر بحث‌های مرتبط با تاریخچه پول، به درس‌های بسیار بیشتری دسترسی پیدا می‌کنید که می‌توانید فهرست آنها را در اینجا ببینید:

البته از میان درس‌ها و مطالب مطرح شده در متمم، ما فکر می‌کنیم شاید بهتر باشد در کنار تاریخچه پول، ابتدا مطالعه‌ی مباحث زیر را در اولویت قرار دهید:

۵ توصیه طلایی برای ورود به دنیای ارز دیجیتال برای مبتدی ها

ورود به دنیای ارز دیجیتال برای مبتدی ها اندکی رازآلود و گاهش ترسناک است. اما همه می دانند که رمز ارزها یا ارزهای رمزنگاری شده به عنوان نسل بعدی پول در آینده‌ی نزدیک به شمار می‌روند. با این‌که برخی از آدم‌ها ارزهای رمزنگاری شده را به عنوان ابزاری با قابلیت‌ها و کاربردهای نامحدود و بالقوه در نظر می‌گیرند، برخی دیگر نیز هنوز آن‌چنان درباره‌ی ویژگی‌های این پول‌های دیجیتال متقاعد نشده‌اند.

رمز ارزها هنوز به طور گسترده مورد استفاده عموم آدم‌ها قرار نگرفته‌اند، ولی شمار فزاینده‌ای از شرکت‌ها و موسسات مالی در حال ورود به آن هستند و تحت تاثیر نفوذ رو به رشد آن در سرتاسر جهان قرار گرفته‌اند.

در این مقاله، به مطالبی درباره‌ی ۵ توصیه طلایی برای ورود به دنیای ارز دیجیتال برای مبتدی ها و دلیل افزایش اهمیت آن‌ها در آینده‌ی نزدیک اشاره خواهیم کرد.

۱. رمز ارز چیست؟

ارزهای رمزنگاری شده درست مانند سایر ارزها هستند. شما می‌توانید با استفاده از آن‌ها کالا و خدمات خریداری کنید یا با آن‌ها به تجارت بپردازید. تفاوت میان این ارز یا پول با ارزهای کاغذی و سنتی که در کیف‌ پول یا جیب‌مان می‌گذاریم، در این است که در رمز ارزها خبری از سکه یا اسکناس کاغذی نیست – بلکه این پول‌ها کاملا مجازی هستند.

واحدهای ارزهای رمز نگاری شده را می‌توانید از کارگزاری‌ها بخرید یا از طریق یک فرایند آنلاین به نام “‌ماینینگ‌“‌ یا استخراج به وجود بیاورید و از آن‌ها برای پرداخت هزینه‌ها یا نگهداری پول به صورت گمنام استفاده کنید.

با این‌که بسیاری از آدم‌ها رمز ارزها را شبیه ژتون‌های کازینو تصور می‌کنند، کوین یا سکه‌ی فیزیکی بدون برنامه یا کد ثبت شده‌ی مربوط به آن هیچ ارزشی ندارد.

به گزارش اینوستوپدیا، در شروع ۲۰۲۱ بیش از ۴۰۰۰ رمز ارز در این بازار در جریان بود؛ و در هر لحظه بر تعداد این رمز ارزها افزوده می‌شود.

بیت کوین که احتمالا چیزهایی درباره‌اش شنیده‌اید، نخستین و مهم‌ترین رمز ارز به شمار می‌رود، و هم‌چنان تنها رمز ارزی است که به طور گسترده در میان آدم‌ها شناخته شده است. با توجه به موفقیت بیت کوین از لحاظ پذیرش جهانی، این ارز رمزنگاری شده به معیاری برای ارزیابی سایر آلتکوین‌ها یا “‌کوین‌ها یا رمز ارزهای جایگزین” که بعد از آن به وجود آمده‌‌اند‌، تبدیل شده است.

با وجود این، از مارس ۲۰۲۱، بیت کوین توسط تتر از تخت پادشاهی رمز ارزها به پایین کشیده شد، و از لحاظ میزان معامله به جایگاه دوم سقوط کرد. هر دوی این ارزها تنها کوین‌ها یا رمز ارزهایی هستند که به ارزش بیش از ۱۰۰ میلیارد دلار (۸۵ میلیارد یورو) رسیده‌اند – به این ترتیب، بیت کوین و تتر با اختلاف زیاد نسبت به سایر ارزهای رمزنگاری شده، بیش‌ترین آمار خرید و معامله را به خود اختصاص داده‌اند.

۲. رمز ارزها چگونه کار می‌کنند؟

در این بخش، از بیت کوین به عنوان نمونه استفاده می‌کنیم. هر کوین اساسا یک فایل کامپیوتری است که در یک “‌کیف پول‌ دیجیتالی‌” ذخیره می‌شود، و از طریق اپلیکیشن‌های گوشی‌های هوشمند یا دستگاه‌های متصل به اینترنت قابل دسترسی است. بخشی از این فایل‌ها یا کل آن‌ها از طریق بلاک چین، از فرد به فردی دیگر، قابل انتقال هستند.

با این‌که نحوه‌ی کارکرد همه‌ی ارزهای رمزنگاری شده به یک شکل نیست، بیش‌تر آن‌ها برای حفظ امنیت تراکنش‌ها از فناوری بلاک چین استفاده می‌کنند.

بلاک چین یک فناوری رمزنگاری پایه است که امنیت انتقال کوین‌ها را تضمین می‌کند. هر یک از انتقالات در یک دفتر کل مجازی ثبت می‌شود که در اثر آن، بلاک‌ها به یک زنجیره اضافه می‌شوند (به همین خاطر به این فناوری اصطلاحا “‌بلاک چین‌”‌ یا زنجیره‌ی بلاک گفته می‌شود). هر بلاک سابقه‌ای از یک تراکنش است، و با افزوده شدن هر یک بلاک، جعل کوین‌ها از طریق کپی کردن‌شان یا انتقال غیرمجاز کوین‌های سایر آدم‌ها سخت‌تر می‌شود.

شما می‌توانید بیت کوین یا سایر ارزهای رمزنگاری شده را با پول سنتی، مثلا اسکناس یا سایر اشکال پول، خریداری کنید. هم‌چنین، هنگام فروش کالا می‌توانید از طرف مقابل‌ بخواهید بهای آن را به وسیله‌ی رمز ارز به شما پرداخت کند.

۳. رمز ارزها تا چه حد امنیت دارند؟‌

هر چه تراکنش‌های بیش‌تری به صورت عمومی ثبت شوند یا هر چه بلاک‌های بیش‌تری به بلاک چین افزوده شوند، امنیت سیستم بالاتر می‌رود. به این ترتیب، لازم به ذکر نیست که رمز ارزها در برابر حملات سایبری، کلاهبرداری، دزدی، یا پول‌شویی آسیب‌پذیر نیستند.

البته، مثلا مواردی از راه‌اندازی یا توزیع اولیه‌ و عمومی کوین‌ها به صورت جعلی دیده شده‌اند.

هم‌چنین، امکان دارد کیف پول‌تان گم شود یا بیت کوین‌های‌تان پاک شوند؛ به این ترتیب، احتمال از دست رفتن همیشگی رمز ارزها نیز وجود دارد.

ارزهای رمزنگاری شده به دلیل معاملات سوداگرانه می‌توانند بی‌ثبات یا ناپایدار باشند – زیرا آن‌ها را می‌توان با هر کالایی معامله کرد؛ بنابراین، سرمایه‌گذاری در آن‌ها می‌تواند ریسک بالایی به همراه داشته باشد.

۴. آیا از رمز ارزها به طور گسترده استفاده می‌شود؟‌

رمز ارزها درست مانند طلا یا الماس به عنوان کالاهای قابل معامله شناخته می‌شوند. بسیاری از آدم‌هایی که از رمز ارزها استفاده می‌کنند، آن‌ها را به ارزهای سنتی ترجیح می‌دهند، زیرا این ارزهای نوین توسط دولت‌ها یا بانک‌ها تحت کنترل یا قانون‌گذاری در نمی‌آیند، تراکنش‌ها در این بازار کاملا گمنام صورت می‌گیرند.

با این‌که برخی از کشورها نیز مقدونیه شمالی و الجزایر استفاده از بیت کوین را ممنوع کرده‌اند، سایر کشورها از کاربرد این رمز ارزها استقبال می‌کنند. برای مثال، بانک سنگاپور اعلام کرده است که از بیت کوین می‌توان به جای طلا استفاده کرد، زیرا نگهداری از آن ارزشمند است.

البته، هنوز کسب و کار‌ها و مغازه‌ها به طور گسترده از رمز ارزها استفاده نمی‌کنند. ولی شمار فزاینده‌ای از شرکت‌ها تصمیم گرفته‌اند ارزهای رمزنگاری شده را مانند پول رایج بپذیرند؛

مثلا شرکت تولیدکننده‌ی خودروی تسلا و شرکت کارت‌های اعتباری ویزا در مارس ۲۰۲۱ اعلام کردند ارزهای رمزنگاری شده را به عنوان یکی از روش‌های پرداخت به رسمیت می‌شناسند. هم‌زمان، شرکت هواپیمایی ایربالتیک نیز اعلام کرد فهرست رمز ارزهای مورد قبول خود را افزایش می‌دهد.

شرکت خدمات پرداخت آنلاین پی‌پال نیز در اکتبر گذشته اعلام کرد، به مشتریان‌اش اجازه می‌دهد به وسیله‌ی بیت کوین به خرید و فروش بپردازند.

برخی از شرکت‌ها نظیر گوگل و آمازون تصمیم دارند رمز ارزهای خودشان را برای انجام تراکنش‌های مربوط به خدمات و محصولات اختصاصی خود را منتشر ‌کنند.

۵. آیا استفاده از رمز ارزها مشکلاتی به همراه خواهد داشت؟

با این‌که مزایای استفاده از ارزهای رمزنگاری شده به طور گسترده ترویج یافته‌اند، این ارزها نیز درست مانند هر کالای قابل معامله‌ی دیگر، ریسک‌هایی به همراه دارند.

به گفته‌ی وب‌سایت کوینوپسی، نزدیک به ۲۰۰۰ “‌کوین یا رمز ارز مرده‌”‌ وجود دارند – رمز ارزهایی که هنگام برنامه‌نویسی دچار مشکل، اختلال، یا جعل شده‌اند. به اعتقاد تحلیلگران، بسیاری از رمز ارزهایی نیز که در حال حاضر مورد استفاده قرار می‌گیرند، ممکن است در آینده از بین بروند.

چرا؟ این اتفاق می‌تواند دلایل مختلفی داشته باشد؛

از طراحی نادرست گرفته تا مدل‌های کسب و کاری نامتناسب با آن‌چه رمز ارزها برای آن‌ها برنامه‌ریزی شده‌اند.

هم‌چنین، معمولا مشکلاتی در خصوص قابلیت اعتماد نیز وجود دارند که بر پایداری این بازار تاثیر می‌گذارند. معمولا هر چه موارد استفاده از این کوین‌ها شفاف‌تر باشند و اعتماد قوی‌تری به فناوری و زیرساخت بلاک چین آن وجود داشته باشد، احتمال موفقیت آن‌ها بیش‌تر است.

هم‌چنین، برخی از آدم‌ها نیز به خاطر ناسازگاری ارزهای رمزنگاری شده با محیط زیست، از آن‌ها انتقاد می‌کنند. افزایش ناگهانی کاربرد رمز ارزها (به خصوص بیت کوین) باعث افزایش روز افزون تقاضا برای سخت‌افزارهای کامپیوتری مورد نیاز جهت پیاده‌سازی فناوری لازم برای تقویت آن‌ها شده است.

فرایند ماینینگ یا استخراج – باز کردن قفل تفاوت میان پول‌های مجازی کوین‌های پاداش از طریق اعتبارسنجی بلاک‌ها با رقم‌های تولید‌شده‌ی تصادفی – نیز باعث افزایش استفاده از اَبَر کامپیوترهایی با مصرف انرژی بالا جهت حل معادلات سنگین ریاضی می‌شود.

ICO وIDO؛ تفاوت آنها و راهی برای شناسایی عرضه اولیه های کلاهبرداری

معنای ICO و IDO چیست و این دو مفهوم چه تفاوت هایی با یکدیگر دارند؟ چرا معامله گران و سرمایه گذاران در عرضه اولیه های بازار ارزهای دیجیتال شرکت‌ می‌کنند؟ چگونه عرضه اولیه های معتبر در بازار رمز ارزها را تشخیص دهیم؟ بهترین وبسایت ها برای اطلاع از عرضه اولیه های معتبر در بازار ارزهای دیجیتال؟! به صورت کلی عرضه اولیه ها در بازارهای مالی با هدف جذب سرمایه و تامین منابع مالی برای تحقق اهداف اقتصادی شرکت ها و مجموعه‌های مختلف برگزار می‌شوند. تا پایان این مقاله همراه ما باشید تا به صورت کامل با يکی از ریسکی ترین بخش های بازار ارز های دیجیتال آشنا شوید.

↵ مفهوم ICO ، IEO و IDO چیست؟

تمامی شرکت‌ها و مجموعه‌های فعال در دنیا برای تحقق اهداف مالی و تامین سرمایه مورد نیاز برای پروژه های خود نیاز به منابع مالی دارند. در این میان شرکت ها و مجموعه های نوپا برای اینکه بتوانند هزینه های خود را برای شروع کار تامین کنند اقدام به عرضه اولیه سهام (در بازار رمز ارزها، توکن) خود می‌کنند. به عبارتی این مجموعه ها برنامه ها و اهداف کاری خود را به سرمایه گذاران ارائه می دهند. سپس‌ افرادی که تمایل به سپرده‌گذاری در این مجموعه ها دارند سهام یا توکن آنها را خریداری می‌کنند. به این ترتیب سرمایه گذاران مالک بخشی از سهام و یا توکن های یک مجموعه می شوند. در ازای آن شرکت منابع مالی مورد نیاز خود را تامین می‌کند، از سرمایه جذب شده، تامین می‌کند.

در بازار بورس تهران به این فرآیند عرضه اولیه گفته می‌شود. ولی در بازار ارز های دیجیتال این فرآیند به روش‌ های مختلف رخ می دهد. هر کدام از آنها با نام های متفاوتی شناخته می‌شوند.

↵ انواع عرضه اولیه در بازار ارزهای دیجیتال

⇐ ICO (Initial Coin Offering) چیست؟

ICO یا عرضه اولیه سکه، معنایی مشابه با عرضه اولیه در بازار بورس کشور خودمان دارد. در این فرآیند یک شرکت، اهداف و برنامه های خود و علت این که چرا عرضه اولیه را انجام می دهد را در قالب وایت پیپر ارائه می‌دهد یا در شبکه های اجتماعی خود با عموم مردم به اشتراک می‌گذارد. تا افراد علاقه مند به سپرده گذاری را جذب کند. اما ICO ها دچار یک مشکل شدند.

همانطور که می دانید بازار ارز های دیجیتال یکی از پرنوسان ترین و مخاطره آمیز ترین بازارهای مالی جهان است. معامله گران و کاربران آن می توانند در این بازار بدون بدون اینکه لزوماً هویت و مشخصات واقعی خود را اعلام کنند به فعالیت در آن بپردازند. این ویژگی تفاوت میان پول‌های مجازی بازار رمز ارزها باعث شد که برخی از افراد سودجو و کلاهبردار، به صورت دروغین خود را در قالب یک مجموعه و تیم حرفه‌ای با اهداف و برنامه های مشخص معرفی کنند. به عنوان مثال با برگزاری یک ICO، دارایی های سرمایه‌گذاران را سرقت کنند. برای حل این مشکل IEO ها به وجود آمدند.

⇐ IEO (Initial Exchange Offering) چیست؟

با پیدایش IEO، مشکل ICO ها نه به صورت کامل ولی تا حد قابل توجهی حل شد. در IEO، یک صرافی یا اکسچنج متمرکز و معتبر، عرضه اولیه سکه ها را به اطلاع کاربران خود می رساند. به عبارتی در این حالت در حقیقت، سرمایه گذاران روی همان ICO ها سرمایه گذاری می‌کنند. ولی این ICO ها توسط صرافی ها به اطلاع سرمایه گذاران می‌رسد. به همین علت اینگونه ICO ها به این خاطر که توسط یک نهاد معاملاتی معرفی می‌شوند، از اعتبار بیشتری برخوردار هستند. به علت مشکلات و سخت‌گیری های صرافی های متمرکز، جدیداً عرضه اولیه سکه ها به صورت IDO برگزار می‌شود.

⇐ IDO (Initial Dex Offering) چیست؟

با خواندن این بخش متوجه خواهید شد که ido چیست. بانک‌ها و نهادهای مالیاتی بزرگ دنیا همواره به علت اینکه به واسطه وجود بازار رمز ارزها نمی‌توانند بر مراودات مالی مردم نظارت داشته باشند و بر اساس میزان دارایی آنها برایشان مالیات در نظر بگیرند، با ارزهای دیجیتال، مشکل داشته‌ اند. ممکن است به علت فشار این مجموعه ها و دولت های قدرتمند دنیا، صرافی های رمز ارزی متمرکز، احراز هویت را برای کاربران خود اجباری کنند. در این میان اکثر کاربران فضای کریپتوکارنسی، ترغیب به فعالیت در صرافی های غیر متمرکز یا DeX (Decentralized Exchange) می شوند. زیرا در این صرافی ها می توانند بدون ثبت کردن مشخصات خود به مبادله رمز ارزها بپردازند.

به همین علت جدیداً عرضه اولیه سکه ها در صرافی های غیرمتمرکز انجام می شود که به آن IDO گفته می‌شود.

↵ علت سرمایه گذاری در عرضه اولیه ها چیست؟

سوال بسیاری از معامله‌گران و سرمایه گذاران بازار های مالی، این است که چرا وجود ریسک زیادی که حتی در رمز ارزهای معتبری مانند بيت کوین و اتریوم وجود دارد، باید روی رمز ارزهای نوپا و نامطمئن سپرده گذاری کرد؟!

پاسخ به این سوال در دو کلمه خلاصه می‌شود. سود نجومی. به عبارتی دیگر به علت اینکه بازار ارزهای دیجیتال، یک بازار وسیع با کاربرانی از سراسر دنیا است، تعداد قابل توجهی از سرمایه‌گذاران در یک ICO شرکت می‌کنند. این باعث می شود به یک باره حجم عظیمی از سرمایه وارد یک ارز دیجیتال شود. براثر این اتفاق، قیمت ارزی که برای اولین بار عرضه می‌شود، در مدت زمان کوتاهی، ممکن است چندین برابر شود. برای مثال توکن شیبا اینو در عرض دو ساعت پس از اینکه در صرافی بایننس معرفی شد، حدود 200% رشد کرد.

البته باید توجه داشت که این رشد های نجومی، پایدار نيست. بعد گذشت زمان نه چندان زيادی دچار افت های شدید می‌شوند.

↵ چگونه عرضه اولیه های معتبر در بازار رمز ارزها را تشخیص دهیم؟

هر روزه چند صد رمز ارز جدید در دنیای ارزهای دیجیتال عرضه می شوند، که قطعاً بسیاری از آنها در قالب پروژه های کلاهبرداری هستند. معامله‌گران فعال در این بازار باید سعی کنند از بین تمامی آن‌ها چند مورد که قابل اعتماد و قوی هستند را انتخاب و در آنها سرمایه‌گذاری کنند. در این بخش چند پارامتر مهم و اساسی که هنگام بررسی ICO ها باید آنها را مورد بررسی قرار دهیم را بیان می‌کنیم.

⇐ نکات مهمی که هنگام شرکت در ICO ها باید به آن توجه کنیم

⇐ هدف پروژه

هنگام خرید یک توکن حتماً وایت پیپر آن را مطالعه کنید و اهداف شکل گیری آن را بررسی کنید. ببینید که آیا این اهداف منطقی و قابل دسترسی هستند و آیا با پتانسیل های موجود در بازار رمز ارز ها همخوانی دارند یا نه.

⇐ کاربرد پروژه

پس از بررسی اهداف پروژه ببینید که آیا وجود یک ارز دیجیتال در آن اصلاً کاربردی دارد یا نه. دقیقا برای رفع چه مسئله ای در پروژه مورد استفاده قرار می گیرد؟ سعی کنید برای تمام این سوالات، پاسخ های منطقی و باورپذیر پیدا کنید.

⇐ تیم پروژه

تیم توسعه دهنده و افرادی که پشت این پروژه هستند را بشناسید. ببینید تخصص کافی برای فعالیت در آن حوزه را دارند یا نه. حتما از مهارت ها و میزان تحصیلات آنها مطلع شوید. سعی کنید عکس آنها را همراه با نام و نام خانوادگی شان چک کنید و در شبکه های اجتماعی مختلف مانند توییتر، اینستاگرام، فیس بوک، لینکدین و …. از حضور و فعالیت آنها با خبر شوید.

⇐ زمان بندی پروژه

تحقیق کنید که اهداف و برنامه های این پروژه برای چند سال آینده است. همچنین این مجموعه قرار است بر اساس چه رودمپی (Roadmap) یا نقشه راهی، برنامه های خود را اجرایی کنند. برای مثال اگر اهداف پروژه ای برای پنج سال آینده تنظیم شده است، ببینید که آیا مسیری که برای اجرایی کردن برنامه های پروژه ارائه شده، منطقی و قابل اجرا هست یا نه. آیا اصلا در پنج سال آینده، دنیا با وجود چنین پروژه‌ای نیاز دارد ؟!

↵ بهترین وبسایت ها برای اطلاع از عرضه اولیه های معتبر در بازار ارزهای دیجیتال

مقایسه عرضه اولیه ها در بورس و بازار ارزهای دیجیتال

IPO مخفف عبارت Initial Public Offering به معنای عرضه اولیه عمومی سهام یک شرکت در بازار سهام واوراق بهادار است. همان طور که اشاره کردیم، به علت اینکه در بازار ارزهای دیجیتال رمز ارزها را به عنوان سکه می‌شناسیم، مفهوم عرضه اولیه رمز ارزها را با عنوان ICO یا عرضه اولیه سکه می‌شناسیم. در این بخش قصد داریم عرضه اولیه ها را در بازار بورس و بازار رمز ارزها با یکدیگر مقایسه کنیم.

یکی از شباهت های عرضه اولیه ها در بورس و کریپتوکارنسی ها، رشد شارپ آنها در کوتاه یا میان مدت پس از عرضه آنهاست. در این مرحله اکثرا معامله‌گران پوزیشن خرید باز می‌کنند و به علت قدرت زیاد خریداران ، ارزش سهام یا رمز ارز مزبور افزایش می‌یابد.

در مقابل یکی از تفاوت های مهم بین عرضه اولیه ها در بازار بورس و ارزهای دیجیتال، ریسک سرمایه‌گذاری در آنها است. در بازار بورس وقتی شما سهام یک شرکت را خریداری می‌کنید به طور رسمی یکی از سهام‌داران آن محسوب می‌شوید. ولی در بازار ارزهای دیجیتال، هیچ تضمینی وجود ندارد که وقتی یک شخص در عرضه اولیه‌ای شرکت می‌کند، قطعا آن پروژه دارای یک تیم و ساختار واقعی و رسمی باشند یا خیر! به عبارتی ممکن است افراد کلاهبردار در قالب پروژه های غیر واقعی در بازار رمز ارزها، یک ICO برگزار کنند و فقط قصد سرقت دارایی سرمایه‌گذاران و افرادی که در آن عرضه اولیه شرکت می‌کنند را داشته باشند. در این صورت سرمایه‌گذاران دچار ضرر های هنگفتی خواهند شد و راهی برای پس گرفتن دارایی های دیجیتال خود را ندارند.

↵ تفاوت IEO و IDO چیست؟

⇐ IEO چیست؟

عرضه اولیه رمز ارز هایی که توسط یک صرافی متمرکز انجام می شوند را IEO می گویند.

⇐ IDO چیست؟

عرضه اولیه رمز ارز هایی که توسط یک صرافی غیر متمرکز انجام می شوند را IDO می گویند.

شاید برایتان هنوز این سوال که تفاوت IEO و IDO چیست، برطرف نشده باشد. تفاوت IEO و IDO در محل عرضه آنهاست. به عبارتی هنگامی که شما قصد شرکت در یک ICO یا عرضه اولیه سکه در دنیای ارز های دیجیتال را داشته باشید، اگر از طریق یک صرافی متمرکز در آن شرکت کنید به معنای IEO. و اگر از طریق یک صرافی غیرمتمرکز در آن شرکت کنید به آن IDO می‌گویند.

معمولا IEO های صرافی های معتبر مانند صرافی بایننس، قابل اطمینان تر هستند. زیرا یک صرافی شناخته شده و خوش نام مانند صرافی بایننس، قطعا تحقیقات دقیقی درباره عرضه اولیه ها انجام می دهد تا از کلاهبرداری و اسکم نبودن آنها اطمینان حاصل کند.

↵ سخن پایانی

ICO ها روشی برای تامین سرمایه مورد نیاز پروژه ها و برنامه های مختلف در بازار ارزهای دیجیتال است. این روش بر اساس مجموعه یا نهادی که آنها را معرفی می کند به دو دسته IEO و IDO تقسیم بندی می‌شود. بسیاری از عرضه اولیه ها در دنیای ارزهای دیجیتال، پروژه‌های کلاهبرداری هستند. معامله‌گران باید به پارامترهای مهمی که در طول مقاله بیان شد، هنگام خریداری عرضه اولیه ها توجه کنند و آنها را مورد بررسی قرار دهند. شناخت این که ICO، IEO و IDO چیست به ما کمک زیادی می‌کند تا از بروز این گونه خطرات بتوانیم جلوگیری کنیم.

آکادمی آینده با بهره‌گیری از علم و دانش مدرسان و معامله‌گران مجرب فعال در بازار رمز ارزها، اقدام به طراحی دوره‌های صفر تا صد آموزش ارزهای دیجیتال در مشهد، شیراز، کرمان و اصفهان (به صورت حضوری) و در سایر شهرها ( به صورت آنلاین و غیر حضوری) کرده است. شما عزیزان می‌توانید برای دریافت مشاوره رایگان و اطلاع از جزئیات و سرفصل های این دوره آموزشی به وبسایت آکادمی آینده مراجعه کنید.