مدیریت فناوری و نوآوری چیست ؟
دربردارنده كلیه روش ها، فرآیندها سیستم ها و مهارت هایی است که جهت تبدیل منابع به محصولات بکار گرفته می شوند. به هرگونه تغییر و تحول در فناوری (ترک روشهای قدیمی و سنتی انجام امور) ”نوآوری“ اطلاق می شود. از جمله مهم ترین انواع نوآوری، می توان به ”نوآوری در محصول“ و ”نوآوری در فرآیند“ اشاره كرد.
فناوری و نوآوری ”فناوری“
دربردارنده كلیه روش ها، فرآیندها سیستم ها و مهارت هایی است که جهت تبدیل منابع به محصولات بکار گرفته می شوند. به هرگونه تغییر و تحول در فناوری (ترک روشهای قدیمی و سنتی انجام امور) ”نوآوری“ اطلاق می شود. از جمله مهم ترین انواع نوآوری، می توان به ”نوآوری در محصول“ و ”نوآوری در فرآیند“ اشاره كرد.
نوآوری در فرآیند عبارتست از ایجاد تحولات موثر در روشهای تولید بروندادها و محصولات. نوآوری در محصول نیز دربرگیرنده تغییرات و تحولاتِ ایجادشونده در خودِ بروندادها (اعم ازمحصولات و خدمات) است.
چرخه عمر فناوری
این چرخه با شناسایی یک نیاز آغاز شده و با تدارك روش هایی برای برطرف کردن آن ها از طریق علوم ویا دانش های کاربردی دنبال می شود.
* اشاعه نوآوری های فناورانه:
* افرادی که فناوری های نوین را برمی گزینند به ترتیب در پنج گروه ذیل تقسیم بندی می شوند:
1. نوآوران: این دسته از افراد معمولاً ماجراجو هستند، بطوریكه که برخی افراد, آنان را خودرای و یک دنده و یا حتی افراطی تلقی می كنند.
2. پذیرندگان پیشرو (زودهنگام): موفقیتِ فناوری های نوین برای این افراد, بسیار حائز اهمیت است. زیرا اغلب دارای رهبرانی نوگرا و ایده پرداز هستند.
3. اکثریت پیشرو (زودهنگام): این دسته ازبرگزینندگان, تعمق بیشتری روی مسائل می كنند و تصمیم گیری شان مبنی بر بکارگیری فناوری های نوین، نیازمند زمان بیشتری است.
4. اکثریت پسرو (دیرهنگام): این گروه نسبت به تحولات فناورانه بدبین می باشند و رویکردشان به نوآوری, با احتیاط فراوانی همراه است و غالباً در اثر افزایش نیازهای اقتصادی یا فشارهای اجتماعی, فناوری های جدید را می پذیرند.
5. عقب مانده ها: این گروه نیز اغلب به خاطر انزوا و دیدگاه های محافظه کارانه خود، بسیار بدبینانه نسبت به نوآوری و تحول می نگرند.
نوآوری فناورانه در یك محیط رقابتی
تصمیم گیری های راجع به فناوری و نوآوری بسیار استراتژیك هستند و باید به روشی كاملاً سیستماتیك با آنان روبرو گردید.
الف. پیشتازان فناوری:
پیشتازبودن در فناوری, مستلزم تحمل هزینه ها و مخاطرات بسیاری است, به همین خاطر، الزاماً بهترین رویکرد برای یك سازمان محسوب نمی شود.
* مزایای پیشتازبودن درفناوری چیزی که نوآوران و پیشتازان در فناوری را به خود جلب می نماید، امکان كسب سود بسیار بالا و مزایای ناشی از ”نفرِ اول بودن“ است. در صورتی که این پیشتازبودن در فناوری, کارآیی سازمان را نسبت به دیگر رقیبانش بالاتر ببرد، سبب ایجاد یک برتری و مزیت هزینه ای خواهد شد.
ب. دنباله روان فناوری:
* نه هیچ یک از سازمان ها به طور مساوی مستعد پیشتازبودن در فناوری هستند و نه اینكه سوددهی پیشتازبودن برای همه آنان یكسان است.
* از پیروبودن در فناوری می توان برای حمایت از استراتژی های كم هزینگی و تمایز خود بهره برد.
* زمان پذیرفتن فناوری وابسته به نیازهای استراتژیك سازمان و مهارت های فناورانه موجود در سازمان (هم پایه منافع بالقوه فناوری جدید) است.
ارزیابی نیازهای فناوری
ارزیابی نیازهای فناوری یک سازمان, مشتمل بر برآورد فناوری های موجود و ارزیابی روندهای محیطی موثر در صنعت, است.
* برآورد فناوری های موجود ممیزی فناوری امكان می دهد تا فناوری های کلیدی را كه سازمان بدان ها وابسته و متكی است مشخص شوند. مهمترین بعد یک فناوری نوین، ارزش رقابتی آن است. یکی از فنون سنجش ارزش رقابتی، دسته بندی فناوری در یكی از گروه های ذیل است: فناوری های نوظهور، فناوری های درحال تكامل (پیشرونده)، فناوری های کلیدی و فناوری های بنیادین.
* ارزیابی روندهای فناورانه محیطی درست همانند تمامی انواع برنامه ریزی ها، تصمیمات مرتبط با فناوری نیز باید بین توانمندی های درونی سازمان (نقاط ضعف و قوت) و فرصت ها و تهدیدهای خارجی توازن برقرار کند.
1. ترازیابی: در طی این فرآیند، تجربیات, دانش, و فناوری های سازمان با دیگر شرکت ها مقایسه می شود. لازم به ذکر است که در صنایع مختلف, ترازیابی فناوری های یك سازمان با دیگر رقیبان، متفاوت است.
2. رصد جهانی: این فرآیند بر هرآنچه در حوزه امور سازمان, ممكن و قابل انجام است و آنچه که در حال توسعه است، متمرکز می گردد. در این فعالیت كوشش می شود تا از طریق رصد و پایش جهان, فناوری های نوین و نوظهور در یك صنعت, كشف و شناسایی گردد.
نحوه تصمیم گیری درمورد نوآوری های فناوری
بایستی تصمیم گیری درباره نوآوری های فناورانه, بین بسیاری از عوامل مرتبط، توازن برقرار کند. موثرترین رویکرد به فناوری, نه تنها به توانایی فناوری در حمایت و برآوردن نیازهای استراتژیک سازمان وابسته است, بلکه به توانمندی ها و قابلیتهای سازمان در به کارگیری موفقیت آمیز فناوری نیز بستگی دارد.
* میزان پذیرش بازار (موردانتظار) نخستین مساله ای که باید در تدوین یک استراتژی در باب نوآوری های فناورانه به آن پرداخت، پتانسیل بازار است.
* هنگام برآورد میزان تقاضای بازار، مجریان باید دو چیز را مشخص نمایند اول اینكه, باید در کوتاه مدت، کاربردی که نشانگر ارزش و اهمیت فناوری نوین باشد، ارایه شود. دیگر اینكه, باید مجموعه ای از کاربردها در طولانی مدت وجود داشته باشد که نشان دهند فناوری نوین وسیله ای قطعی برای رفع آن دسته از نیازهای بازار است.
* امکان سنجی فناورانه: ممکن است برخی از موانع فنی, باعث سد راه یا ایجاد وقفه در پیشرفت گردند.
* توجیه اقتصادی: این مورد نیز ارتباط بسیار نزدیکی با امکان سنجی فناورانه دارد. مجریان باید این مساله را نیز در نظر بگیرند که آیا پروژه, دربردارنده محرك مالی (بازده محتملِ) خوبی هست یا خیر.
* توسعه شایستگی های آینده: سازمانها موظفند استراتژی های خود را بر اساس شایستگی های محوری شان تدوین نمایند. این مساله درباره استراتژی های فناورانه و نوآورانه نیز صادق است.
* تناسب سازمانی: آخرین مواردی که باید هنگام تصمیم گیری در رابطه با نوآوری های فناورانه, به آنها پرداخت، عبارتند از: فرهنگ سازمان، علایق مدیران و انتظارات ذی نفعان و سهامداران. معمولاً سازمان های سردمدار فناوری, استراتژی های فناوری مبنی بر ”رقابتِ تهاجمی“ و ”اولین بودن“ را برمی گزینند. در بسیاری موارد نیز، مجریانی كه دغدغه هزینه ها را دارند بیشتر ترجیح می دهند وارد كار نشوند تا اینكه در شرایط شكست قرار گیرند.
نحوه دستیابی به فناوری های نوین
در بسیاری از صنایع، عمده ترین منابع فناوری نوین، سازمان هایی هستند كه از فناوری موردنظر استفاده می كنند. اساساً چگونگی اکتساب فناوری نوین، تصمیم گیری بین خرید یا ساخت فناوری است.
* توسعه داخلی: توسعه فناوری نوین در یک شرکت, امكان ایجاد و حفظ امتیاز انحصاریت فناوری را برای شرکت مقدور می سازد.
* خرید: تقریباً اغلب فناوری ها را می توان در محصولات و فرآیندهایی که به سادگی و آزادانه قابل خرید می باشند, یافت.
* قرارداد توسعه: در صورتی که فناوری موردنظر موجود نباشد ویا شرکت منابع یا زمان کافی جهت توسعه آن را دراختیار نداشته باشد، می تواند با انعقاد قراردادی (به کمک منابع خارجی) به توسعه فناوری موردنظر بپردازد.
* دریافت امتیاز: فناوری هایی را که نمی توان به سادگی در غالب یك محصول (یا جزیی از یك محصول) خریداری نمود, می توان با پرداخت هزینه ای, تحت امتیاز (لیسانس شرکت سازنده) بدست آورد.
* دادوستد فناوری: یکی دیگر از روش های دستیابی به فناوری نوین دادوستد یا تبادل فناوری می باشد.
* همكاری های تحقیقاتی و سرمایه گذاری مخاطره پذیر مشترك: همكاری های در راستای توسعه فناوری های نوین تشکیل می گردند.
* دستیابی به مالک فناوری: در صورتی که شرکتی فاقد فناوری موردنظر باشد و در عین حال مایل به کسب مالکیت آن فناوری باشد، می تواند شرکت صاحب فناوری را خریداری نماید.
فناوری و سِمُت های مدیریتی
معمولاً در سازمانهای بزرگ, مسائل حوزه فناوری جزء مسؤولیت های معاونان تحقیق و توسعه است. اخیراً شرکت های زیادی سِمُت جدیدی با عنوان ”مدیر ارشد فناوری“ را ایجاد کرده اند. دامنه مسؤولیت های مدیر ارشد فناوری بسیار فراگیر و منسجم, و در سطح كلان شركت است.
* در یك سازمان, افرادی كه نقشی کلیدی در دستیابی و توسعه فناوری های نوین بازی می كنند عبارتند از: نوآور تکنیکی، قهرمان تولیدگر محصول و قهرمان ارشد اجرایی.
1. نوآور فنی: فناوری نوینی را توسعه می دهد ویا مهارت های کلیدی موردنیاز برای نصب یا بكارگیری فناوری را دارد.
2. قهرمان تولیدگر محصول: فردی است كه غالباً موقعیت یا شان خویش را به خطر می اندازد تا ایده در سازمان ارتقا یابد، بعلاوه می كوشد حمایت های سازمان را برای آن جذب نموده و طرح مورد پذیرش واقع شود.
3. قهرمان ارشد اجرایی: حمایت نهایی و كامل از پروژه توسط مدیر ارشد سازمان كه شرایط, اختیارات و منابع مالی موردنیاز برای حمایت روشهای استراتژی نوآوری از پروژه و قهرمان تولیدگر محصول را دارد, محقق خواهد شد. سازماندهی برای نوآوری این سازماندهی نیازمند ایجاد توازن و تعادلی بین شکوفایی انرژی و توانمندی های خلاقانه افراد و کنترل نتایج در راستای برآوردن نیازمندی های بازار طبق یک برنامه زمان بندی است.
* شکوفایی خلاقیت: باید فرهنگ سازمانی مشوق نوآوری باشد.
* حذف دیوانسالاری (بوروکراسی): دیوانسالاری دشمن نوآوری است. همانقدر که دیوانسالاری می تواند باعث حفظ نظم و افزایش كارآیی شود، می تواند كاملاً در مقابل نوآوری نیز قرار گیرد.
* پیاده سازی پروژه های توسعه: یکی از ابزارهای قوی برای مدیریت فناوری و نوآوری ها در سازمان، پروژه های توسعه است. پروژه توسعه یک فعالیت متمرکز سازمانی است که به منظور خلق محصول یا فرآیند نوین از طریق پیشرفت های حاصل از فناوری است. معمولاً پروژه های توسعه در یکی از چهار گروه زیر قرار می گیرند:
1. پروژه های توسعه تحقیقاتی یا پیشرفته, که به منظور خلق علوم جدید در جهت استفاده در یك پروژه خاص تعریف می شوند.
2. پروژه های توسعه جهشی, که برای خلق اولین نسل یک محصول یا فرآیند طراحی می شوند.
3. پروژه های توسعه ساختاری, که ساختار یا معماری شالوده ای پروژه هایی را بنا می نهند که مجموعه چندین پروژه را در دل خود خواهند داشت.
4. پروژه های توسعه جزئی, که دامنه فعالیت محدودتری دارند و درراستای ایجاد بهبود و پیشرفت تدریجی در یک محصول یا فرآیند موجود تعریف می شوند.
* فناوری، طراحی مشاغل و منابع انسانی:
انتخاب یک فناوری نوین غالباً ما را ملزم به ایجاد تغییراتی در نحوه طراحی مشاغل می نماید. معمولاً هدف از چنین روش بازطراحی و بازتعریف مشاغل اینست كه افراد به گونه ای با الزامات و نیازهای فناوری هماهنگ شوند كه عملکرد فناوری را بیشینه نمایند. ولی اغلب چنین كارهایی در بیشینه كردن بهره وری كل با موفقیت همراه نمی شوند زیرا بخش انسانی معادله را از نظر دور می دارند.
رویكرد سیستم های اجتماعی-فنی در بازطراحی امور و مشاغل, (به طور خاص) به گونه ای به بازطراحی وظایف می پردازد كه كارآیی اجتماعی (انسانی) و فنی كار را توامان بهینه سازد.
خلاقیت و نوآوری در بازاریابی
خلاقیت به معنای گرایش به آفریدن و کشف ایده‌های نو جهت برقراری ارتباط یا حل مشکلات است. یک کار خلاقانه می‌تواند به رویدادی تاثیرگذار و الهام بخش تبدیل شود. روند بازاریابی جز آن دسته از کارهایی است که دائما باید راه‌های خلاقانه را در آن به کار برد. همچنین با توجه به تغییراتی که امروزه در روشهای مارکتینگ رخ داده است، خلاقیت و نوآوری در بازاریابی یک ارزش برای کسب و کارها محسوب میشود.
خلاقیت، نوآوری و فناوری
- نوآوری: درواقع نوآوری همان ایده پردازی در جهت بهبود محصولات، خدمات و راه‌حل‌های رفع مشکلات است.
- خلاقیت: خلاقیت با بهره‌مندی از ایده‌های منحصر به فرد پیشرفت را برای افراد و سازمانها رقم می‌زند.
- فناوری: فناوری عبارت است از دانش بکارگیری تکنیک‌ها و روش‌ها و مهارت‌ها در جهت دستیابی به یک هدف.
بکارگیری خلاقیت و نوآوری با محوریت فناوری در کنار هم نتایج شگفت انگیزی را رقم می‌زند.
اکنون با توجه به اینکه درکی از خلاقیت، نوآوری و فناوری پیدا کردید زمان آن فرا رسیده که با پیاده سازی این سه تعریف در نحوه بازاریابی فروش بیشتر را در کسب و کارتان تجربه کنید. در اینجا به معرفی چند ایده برای بازاریابی می‌پردازیم.
وضعیت موجود را به چالش بکشید
بعضی از مواقع پیش می‌آید که در روند بازاریابی به مشکل بخورید. این به این معناست که وقت آن فرا رسیده که روش بازاریابی خود را تغییر داده و روشهای جدیدی را جهت خدمت رسانی به مشتریان در نظر بگیرید.
نحوه‌ی بازاریابی سازمان شما نشان دهنده‌ی ارزش‌هایتان است. بنابراین راهکارهای خلاقانه‌ای برای ارائه محصولات به مشتریان پیدا کنید.
ممکن است خلاقیت شما را مجبور به ارزیابی مجدد مدل کسب و کارتان کند، اما مطمئن باشید که نتیجه بخش خواهد بود.
ساده سازی کنید
ذهنیت خود را تغییر دهید، بازاریابی خلاق و نوین اصلا پیچیده نیست. در واقع بازاریابانی که به درک درستی از خلاقیت رسیده باشند می‌دانند که مشتریان جذب سادگی می‌شوند. به عنوان مثال Apple توانست با به کارگیری اصل سادگی محصولات خود را به طرز خلاقانه‌ای به بازار عرضه کند. Apple با دانستن اینکه مشتری چه می‌خواهد محصولات خود را تولید می‌کند.
بر روی خلاقیت سرمایه گذاری کنید
اگر نگاهی به برندهای موفق دنیا بیندازید متوجه خواهید شد که مدیران آنها با نگاهی عمیق، خلاق و مبتکر توانستند محصولات منحصر به فرد تولید کنند و موفقیت امروزشان را رقم بزنند.
پیاده سازی خلاقیت و نوآوری در بازاریابی کار آسانی نیست و افراد مختلف با مهارت‌های متنوع به ایجاد بینش و استراتژی بازاریابی نوین می‌پردازند. بنابراین به تمام افراد سازمان از جمله کارمندان، شرکا و حتی مشتریان فرصت ارائه روش خلاقانه پیشنهادیشان در استراتژی بازاریابی را بدهید.
یک مقاله کاربردی برای شما: چرا باید از بازاریابی ویدئویی استفاده کنیم؟
خلاقیت را در ارتباط با مشتری بکار بگیرید
مصرف کننده‌های امروزی دیگر مانند قبل نیستند. آنها قادر به خلق محتوا و ایده پردازی برای برند شما هستند و به شما در طراحی استراتژی بازاریابی کمک می‌کنند. محتواهای تولید شده توسط کاربران میزان تعامل سازمان شما را تا 28 درصد افزایش می‌دهند. این در حالی است که مصرف کنندگان بیشتر به کسانی مانند خودشان اعتماد می‌کنند نه صاحبان برندها و تبلیغاتی که می‌کنند.
این روند نشان دهنده‌ی این است که هیچ رویکردی به اندازه‌ی مشتری مداری کسب و کار شما را توسعه نمی‌دهد. در نتیجه چه راهی بهتر از جذب مشتری از طریق استفاده از خلاقیت و نوآوری خودشان است.
نگاهی جامع به مشتری داشته باشید
یک دیدگاه جامع و کلی به تجربه‌ای که مصرف کننده پس از استفاده از محصولات شما دارد این امکان را به شما میدهد که تغییرات مثبتی را در محصولات اعمال کنید. البته این کار اصلا ساده نیست زیرا که شما باید راهکارهای خلاقانه برای حل مشکلات مصرف کننده ارائه دهید.
مانند یک کارآفرین فکر کنید
کار آفرین‌ها طرز تفکر ویژه‌ای دارند. کار آفرینان واقعی روش منحصر به فرد خود را برای راه اندازی کسب و کار دارند. آنها کاملا به هدف خود آگاه هستند و فقط به موفقیت فکر نمی‌کنند. آنها می‌خواهند راه و روش خود را پیاده سازی کنند و زندگی روشهای استراتژی نوآوری خارق‌العاده‌ی خود را داشته باشند. کار آفرین‌ها بدون ترس استراتژی بازاریابی خود را برای ارائه محصولات استفاده می‌کنند.
خلاقیت و نوآوری در بازاریابی
تغییرات در فناوری، رسانه‌ها و سلیقه‌ی مصرف کننده، برندها را مجبور به طراحی استراتژی بازاریابی خلاقانه می‌کند. در واقع بازاریابی خلاق تولید و اجرای پیام‌های منحصر به فرد به روشی مبتکرانه است. این باعث میشود که مشتریان نام تجاری شما را به خاطر بسپارند و فروش شما افزایش بیابد.
خلاقیت و نوآوری در بازارابی سلاحی مخفی برای پیشه گرفتن از رقبا محسوب میشود. مخاطبین خود را بفهمید و راه حل‌های خلاقانه برای حل مشکلشان ارائه دهید.
یک مقاله کاربردی برای شما: بررسی نقش تولید محتوا بر بازاریابی
از خلق ایده‌های نو نترسید!
خلاق بودن یک مهارت مهم و حیاتی در محیط های تجاری به حساب می‌آید. بیاموزید که چگونه یک سازمان را با نوآوری در کسب و کارش توسعه دهید. یا چگونه می‌توان یک کسب و کار نوپا را با پیاده سازی ایده‌های نو به موفقیت رساند.
اکنون زمان آن فرا رسیده که از خود بپرسید چه چیزی مانع خلاقیت میشود؟ چه چیزی باعث میشود که ما بهترین‌ها را خلق نکنیم؟!
بسیاری از ما می‌ترسیم که اشتباه کنیم، در واقع ما از بی نقص نبودن می‌ترسیم. هنگامی که از ساموئل بکت برنده جایزه نوبل ادبیات در باره‌ی خلاقیت می‌پرسند می‌گوید” شکست بخور، دوباره شکست بخور، بهتر شکست بخور”
استفاده از خلاقیت به معنای استقبال از آزمون و خطا است. همه‌ی ما به این نکته آگاه هستیم که اکثر افراد موفق در ابتدا به طرز شگفت انگیزی شکست خورده‌اند، اما با این وجود به راه خود ادامه داده‌اند.
پیاده سازی خلاقیت و نوآوری در بازاریابی
استراتژی بازاریابی فعلی سازمانتان را بررسی کرده و به طراحی استراتژی خلاقانه در بازاریابی باشید. اگر سازمان شما به فکر ایجاد خلاقیت و نوآوری در بازاریابی نباشد به زودی شکست خواهد خورد. در واقع بازاریابی خلاق و تولید محصول نو است که باعث توسعه کسب و کارها میشود. البته سازمانها نیز باید شرایط را برای ایجاد نوآوری در محصولات فرهم سازند.
بررسی تأثیر نوآوری استراتژیک بر عملکرد نوآورانه با نقش تعدیل‌گر محیط تجاری (موردمطالعه: شرکتهای کوچک و متوسط کرمانشاه)
1 استادیار، گروه مدیریت و کارآفرینی، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران.
2 دانشجوی دکتری، گروه مدیریت و کارآفرینی، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران.
چکیده
امروزه با افزایش پیچیدگی محیط رقابتی کسبوکارها، آنها تلاش می‌کنند در این محیط پویا و متلاطم، فعالیتهای خود را ادامه دهند. یکی از عوامل مهم برای رقابت کسب‌وکارهای کوچک و متوسط، نوآوری است. نوآوری همچنین منجر به کاهش هزینهها و افزایش بهروری کسبوکارها میشود. بنابراین این پژوهش با هدف بررسی تأثیر نوآوری استراتژیک بر عملکرد نوآورانه با نقش تعدیل‌گر محیطی در کسب‌وکارهای کوچک و متوسط واقع در شهرکهای صنعتی در استان کرمانشاه انجام پذیرفته است. روش مورد استفاده در این پژوهش، توصیفی- پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش شامل شرکتهای کوچک و متوسط صنعتی فعال در شهر کرمانشاه میباشد (567 =N) که با توجه به جدول کرجسی و مورگان (1970) 234 شرکت به صورت تصادفی ساده به‌عنوان نمونه انتخاب گردید. تجزیهوتحلیل دادهها با استفاده از روش مدلسازی معادلات ساختاری با نرم‌افزار Smart PLS انجام گرفت. نتایج این پژوهش حاکی از آن است که نوآوری استراتژیک بر عملکرد کسب‌وکارهای کوچک و متوسط به صورت مثبت و معنادار (263/0) در ارتباط است و در محیطهای رقابتی (251/0) با درصد کمی اختلاف نسبت به محیط پویا (247/0)، نوآوری استراتژیک بر عملکرد نوآورانه تأثیر بیشتری را نشان میدهد؛ به گونهای که هرچه رقابت بیشتر باشد تأثیر نوآوری استراتژیک بر عملکرد نوآورانه قویتر میشود.
کلیدواژه‌ها
- نوآوری استراتژیک
- عملکرد نوآورانه
- کسب‌وکارهای کوچک و متوسط
- محیط تجاری
20.1001.1.23829796.1399.17.5.10.0
موضوعات
عنوان مقاله [English]
Investigating the effect of strategic innovation on innovative performance with the role of the moderator of the business environment (Case study: small and medium companies in Kermanshah)
نویسندگان [English]
- Mahdi Hosseinpour 1
- Mohammad javad Jamshidi 1
- Yousef Mohamadifar 1
- Shahin Behvar 2
1 Assistant Professor, Department of Management and Entrepreneurship, Faculty of Social Sciences, Razi University, Kermanshah, Iran.
2 PhD Student, Department of Management and Entrepreneurship, Faculty of Social Sciences, Razi University, Kermanshah, Iran.
Nowadays, as the competitive environment of businesses increases, they try to continue their activities in this dynamic and turbulent environment. One of the important factors for competition in the small and medium sized enterprises is innovation. Innovation also reduces costs and increases business productivity. As a consequence, this study was conducted to investigate the effect of strategic innovation on innovative performance with the role of environmental moderator in small and medium sized enterprises located in industrial towns in Kermanshah province. The method used in this research is a descriptive- Survey method. The statistical population of the study includes small and medium sized industrial companies operating in Kermanshah (N = 567) which according to the table of Krejcie and Morgan (1970) 234 companies were randomly selected as a sample. Data analysis was performed using structural equation modeling with Smart PLS software. The results show that strategic innovation is positively and significantly (0.263) related to the performance of small and medium sized enterprises and in competitive environments (0.251) with a small percentage difference compared to the dynamic environment (0.247), strategic innovation has a greater impact on innovative performance. The more competition there is, the stronger the impact of strategic innovation on innovative performance.
تدوین استراتژی مدیریت دانش به روش APQC
در این مطلب به بررسی چرا تدوین استراتژی مدیریت دانش می‌پردازیم.
تدوین استراتژی مدیریت دانش به روش APQC
برای پیاده‌سازی موفق مدیریت دانش در سازمان همیشه بر اهمیت تدوین استراتژی مدیریت دانش تأکید میشود. در این مطلب قصد داریم به توضیح چگونگی تدوین یک استراتژی مدیریت دانش و مزایای آن بپردازیم.
استراتژی مدیریت دانش به این دلیل مفید است که به تلاش‌های مدیریت دانش شما هدفی خاص و مشخص می‌بخشد که می‌توانید بر اساس آن تلاش‌های مدیریت دانش خود را در راستای تحقق آن اهداف جهت بدهید. بسیاری از سازمانها اهدافی را با نیت ایجاد تغییرات مثبتی در نظر می‌گیرند، اما دستیابی به آن اهداف می‌تواند سخت و مشکل باشد. به‌عنوان‌مثال “ساختن فرهنگی مشارکتی‌تر ” با قصد و نیت بسیار خوبی در نظر گرفته‌شده، اما درعین‌حال تعریف اقدامات درست و بامعنی جهت تحقق آن، بسیار مبهم و نامعلوم است. به‌راستی، معنی اینکه یک فرهنگ مشارکتی داشته باشیم چیست؟ و هنگامی‌که به آن دست پیدا کردیم چطور متوجه می‌شویم که در حال حاضر به آن فرهنگ دست‌یافته‌ایم؟ یک استراتژی مدیریت دانش باعث میشود شما بتوانید اقدامات گام‌به‌گامی که به سازمان شما کمک خواهد کرد تا به چشم‌انداز گسترده مدیریت دانش دست پیدا کند، همراه با ورودی‌هایی که برای اجرا موردنیاز است و همچنین معیارهایی که نشانگر موفقیت هستند را مستند کنید.
با در نظر گرفتن شرایط ناپایداری که اخیراً در حال تجربه کردن آن هستیم، ممکن است این موضوع باعث شود شما دچار ناامیدی در تعیین این اهداف و برنامه‌ها شوید و حتی به این موضوع بیاندیشید که وقتی همه‌چیز در حال تغییر است پس فایده داشتن یک استراتژی چیست. با این اوصاف، بازهم تدوین یک استراتژی مدیریت دانش درست، در حال حاضر از همیشه مهم‌تر است. چراکه اگر شما مشخص کنید که با به‌کارگیری فرایند مدیریت دانش قصد رسیدن به چه چیزی رادارید، احتمال اینکه مشکلات پیشرو شما را از ادامه مسیر بازدارد، بسیار کمتر خواهد بود. در این صورت، به‌راحتی می‌توانید ابزارها و تکنیک‌های خود را با واقعیت فعلی هم‌راستا کنید و از اثرگذاری مشکلات بر تحقق اهداف تعیین شده بکاهید. به‌عنوان‌مثال اگر انجمن‌های خبرگی شما باید کاملاً مجازی اداره شود، مأموریت کلی شما تغییری نکرده است، بلکه فقط ابزارهای متفاوتی را برای رسیدن به نتیجه یکسانی استفاده خواهید کرد و حتی اگر انجمن خبرگی وظایف جدیدی را نیز به عهده بگیرد، تدوین استراتژی به انجام دادن آن وظایف بدون از دست دادن تمرکز کمک شایانی خواهد کرد.
چطور یک استراتژی مدیریت دانش تدوین کنیم؟
قبل از نوشتن استراتژی مدیریت دانش باید از انجام این پیش‌نیازها مطمئن شوید:
- ارزیابی وضعیت فعلی، این ارزیابی می‌تواند شامل شناسایی سطح بلوغ مدیریت دانش و تعیین شکاف‌های دانشی حیاتی و هر فعالیت رسمی یا غیررسمی که در حال انجام است، شود.
- مشخص کنید چه کسانی باید در این فرآیند مشارکت داشته باشند، این افراد می‌تواند شامل تیم اجرایی مدیریت دانش، تیم راهبری مدیریت دانش، کارشناسانی که به‌عنوان منابع دانشی محسوب می‌شوند و نمایندگان فناوری اطلاعات جهت هماهنگی و مشورت درباره فناوری‌های لازم شود.
- تصمیم‌گیری درباره متدولوژی و زمان‌بندی برای پیشرفت استراتژیک، می‌توانید از فرایند برنامه‌ریزی استراتژیک APQC و یا هر فرایند موجود دیگری که برای سازمان شما مناسب‌تر است، استفاده کنید.
زمانی که چگونگی انجام فرایند مدیریت دانش و کسانی که در آن دخیل خواهند بود را مشخص کردید، می‌توانید تدوین استراتژی را آغاز کنید. APQC یک فرایند متشکل از هفت گام را پیشنهاد میدهد روشهای استراتژی نوآوری که به‌اختصار به شرح آن می‌پردازیم:
گام اول: تعیین اهداف سازمانی و اهداف استراتژیک برای مدیریت دانش
این گام همان‌جایی است که شما مشکلات و فرصت‌های کسب‌وکاری که قصد دارید به‌وسیله راهکارهای هدفمند مدیریت دانش مدیریت کنید را بیان می‌کنید. به‌عنوان‌مثال، آیا قصد دارید پروژه‌ها را سریع‌تر و ارزان‌تر به انجام برسانید؟ و یا می‌خواهید محصولات و خدمات جدیدی را ارائه دهید؟ این اهداف استراتژیک به شما تصویری ازآنچه به اجرای موفق برنامه مدیریت دانش از دیدگاه کسب‌وکار شبیه است، ارائه میدهد.
گام دوم: شناسایی استراتژی‌ها
گام دوم در تدوین استراتژی مدیریت دانش، وصل کردن اهداف استراتژیکتان به ابزارها و رویکردهای مناسب و صحیح مدیریت دانش است. اگر هدف شما تسریع در تحویل پروژه است، ممکن است این هدف با ایجاد یک پایگاه قابل جستجو از دارایی‌های دانشی قابل‌استفاده مجدد، محقق شود. یا اگر می‌خواهید افراد را به نوآوری بیشتر در سازمان تشویق کنید، ممکن است تشکیل انجمن خبرگی بین واحدی به‌منظور خلق و بهبود ایده‌های جدید به شما کمک بیشتری کند.
گام سوم: شناسایی اولویت‌ها
در این مرحله به شکستن هر استراتژی به یک پروژه متشکل از مجموعه اقدامات موردنیاز برای انجام آن استراتژی می‌پردازیم. برای استراتژی ایجاد یک پایگاه قابل جستجو می‌توانید با شناسایی منابع موجود برای سازماندهی و افرادی که در ارائه دانش و محتوای قابل‌استفاده مجدد می‌توانند مشارکت داشته باشند، آغاز کنید. همچنین برای استراتژی تشکیل انجمن خبرگی متمرکز بر نوآوری نیز می‌توانید به دنبال اعضای هدف و تدوین منشوری از اصول حاکم بر آن باشید. اگرچه جزئیات می‌تواند تغییر کند و در طول مسیر اجرای استراتژی نیز تغییر هم خواهد کرد، بااین‌حال شما باید یک برنامه برای عملی کردن استراتژی طراحی کنید.
گام چهارم: تعیین گستره هر استراتژی
آیا برای اجرای استراتژی بر یک دپارتمان خاص متمرکز خواهید شد یا یک واحد کسب‌وکار؟ آیا اقدامات شما کل سازمان را در بر خواهد گرفت؟ آیا جهت اجرای استراتژی از فناوری موجود استفاده خواهید کرد و یا نیاز به ایجاد یا خرید فناوری جدیدی است؟ چطور فرایند مدیریت دانش در فرآیندهای موجود سازمان گنجانده خواهد شد؟ و آیا مشارکت کارکنان در این فرایند الزامی خواهد بود و یا اقداماتی جهت تشویق افراد به مشارکت برنامه‌ریزی خواهد شد؟
گام پنجم: تعریف نقش‌ها و مهارت‌های لازم
گام بعدی مشخص کردن منابع انسانی موردنیاز و هر توانایی و مهارت خاص دیگری است. مطمئن شوید که بر نقش‌ها متمرکز می‌شویم، نه افراد. هنگام تعریف نقش‌ها، تیم‌های راهبری و اجرایی، کسانی که دانش را به اشتراک می‌گذارند و کسانی که آن را به کار می‌گیرند را نیز در نظر داشته باشید.
گام ششم: تعریف معیارها و انتظارات
در این مرحله شما نتایجی که انتظار دارید محقق شود و موفقیتی که از پیاده‌سازی مدیریت دانش توصیف کردید را نشان می‌دهید. بر شاخص‌های محسوس تأکید کنید چه شاخص‌هایی که کمی هستند (تعداد نوآوری‌ها، درآمد) یا شاخص‌هایی که بیشتر کیفی هستند (حداقل دو داستان موفقیت نوآوری از انجمن خبرگی). درباره زمان‌بندی دستیابی به نتایج فکر کنید تا بتوانید انتظاراتتان را مدیریت کنید.
گام هفتم: دستیابی به فاکتورهای حیاتی موفقیت، شکاف‌ها و ریسک‌های بالقوه
تعیین فاکتورهای کلیدی موفقیت، شکاف‌ها و ریسک‌های محتمل، مواردی هستند که در نقشه راه اجرایی ذکر می‌شوند و به اجرای بهتر استراتژی کمک می‌کنند.
مزایای یک استراتژی مدون
سازمان‌هایی که استراتژی و نقشه راه مدیریت دانش را تدوین می‌کنند به چندین مزایای مهم دست پیدا می‌کنند. احتمال اینکه اقدامات مدیریت دانش این سازمانها با چشم‌انداز، مأموریت و استراتژی کلی سازمان هم‌راستا باشد، هفت برابر بیشتر است و حتی مهم‌تر از آن، احتمال اینکه این سازمانها از دارایی‌های دانشی خود جهت کسب مزیت رقابتی استفاده کنند، سه برابر بیشتر است.
ارتباط بین استراتژی یک سازمان و استراتژی مدیریت دانش برای اطمینان از تمرکز مدیریت دانش بر اقدامات درست و رشد و توسعه آن هم‌راستا با استراتژی کسب‌وکار، بسیار حیاتی و مهم است.
نکته مهم در دستیابی به نتیجه‌ای فوق‌العاده، در نظر گرفتن رابطه بین نوشتن استراتژی مدیریت دانش و استفاده از دانش برای کسب مزیت رقابتی است. تقریباً هر سازمانی می‌خواهد بر اساس دانش رقابت کند. توانایی یک تیم در بهره‌گیری از دانش جمعی خود برای داشتن سرعت عمل در بازار، بهبود محصولات و خدمات و به دست آوردن وفاداری مشتری می‌تواند بیانگر تفاوت بین موفقیت و شکست در دنیای معمولی جدیدمان باشد.
روشهای استراتژی نوآوری
پویایی محیط، انعطاف پذیری و نوآوری استراتژیک
گروه مشاوران ریتون در سیزدهمین کنفراس بین المللی مدیریت استراتژیک که مورخ 28 آبان ماه 1398 در سالن اجلاس سران برگزار شد، سخنرانی علمی با محوریت پویایی محیط، انعطاف پذیری و نوآوری استراتژیک را ارائه کرد. در این مقاله سعی بر آن داریم تا چکیده ای از این ارائه را بررسی کنیم.
محيط کسب و کارها به خصوص شرکت هاي دانش بنيان به دليل مطالبات، رقابت شديد، جهاني شدن، بحران و توسعه فنآوري، بسيارپيچيده شده است. کسب و کارها می بایست استراتژي ها و سياست هاي مختلف براي مقابله با عدم اطمينان محيطي و تغييرات داشته باشند. در اين زمينه، نوآوري و انعطاف پذيري استراتژيک مي توانند به کسب و کار براي انطباق با اين شرايط كمك كند. بنابراين، پژوهش و مطالعه بر روي نوآوري و انعطاف پذيري استراتژيک به عنوان يک محدوده مهم آغاز شده است. انعطاف پذيري استراتژيک اشاره به توانايي شرکت براي پاسخ و انطباق با تغييرات زيست محيطي دارد و نوآوري استراتژيک به معناي رقابت در صنعت به روشي کاملا متفاوت است که ارزش هاي مشتري را مجددا تعريف و ارتقا مي بخشد. بر خلاف نوآوري سنتي اين روش، فقط شامل نوآوري محصول نيست و مفهوم سازي مجدد آنچه کسب و کار در مورد آن است و اينکه کدام روش منجر به راه متفاوت بازي کردن مسابقه به طور صحيح مي شود را نیز در بر می گیرد.
به منظور توسعه سازمان با انعطاف پذيري استراتژيک بايد از رهبري استراتژيک، ساختار هسته اي پويا و باصلاحيت، تمرکز و توسعه سرمايه انساني، استفاده از ساخت و اطلاعات فنآوري هاي جديد به طور موثر و فرهنگ نوآورانه استفاده کرد. همچنين، شرکت ها بايد به دنبال ايجاد تعادل ميان صرفه هاي حاصل از استانداردسازي با خلاقيت و نوآوري، به عنوان يک جايگزين استراتژيک براي بدست آوردن قابليت انعطاف بيشر باشند. توانايي يک سازمان در دنبال كردن دو چيز متفاوت دريك زمان مانند بهره وري توليد و انعطاف پذيري، استاندارد و نوآوري، تمايز و هزينه پايين موقعيت استراتژيک يا يکپارچگي جهاني و پاسخ هاي محلي در محيط هاي پويا بسيار ضروري و انکار ناپذير است.
شرکت هايي با قدرت کنترل ميان استاندارسازي و خلاقيت، قادر به بهره برداري از شايستگي هاي موجود و همچنين بررسي فرصت هاي جديد با مهارت و چابکي برابر مي باشند. اين قابليت ممکن است کسب و کار را براي انطباق با شرايط محيطي توسط ويژگي هاي ساختار سازمان افقي قادر سازد. انعطاف پذيري استراتژيک مزاياي بسياري را براي کسب و کارها فراهم مي کند. شرکت هاي انعطاف پذير به سرعت از يک استراتژي به ديگري تغير مسير مي دهند. بنابراين، آن ها مي توانند به اقدامات استراتژيک مختلف در عرصه رقابتي، تحقق بخشند. همچنين، انعطاف پذيري استراتژيک کسب و کار را براي به دست آوردن مزيت رقابتي پايدار از طريق کسب و کار فعال، قادر مي سازد. شرکت هاي فعال مي توانند در محيط خود نسبت به تجزيه و تحليل و تعيين فرصت هاي خارجي و تهديد ها بهتر از شرکت هاي ديگر عمل كنند. بنابراين، آن ها مي توانند فرصت را بدست بياورند در حالي که از خود هم در برابر تهديدات محيطي محفاظت مي كنند. علاوه بر اين، شواهد تجربي نشان داده اند که انعطاف پذيري استراتژيک تاثير مثبتي برعملکرد کسب و کار دارد. علاوه بر اين، انعطاف پذيري استراتژيک، عملکرد نوآوري يک شرکت در محيط پويا را بهبود مي دهد. انعطاف پذيري استراتژيک مي تواند عملکرد نوآوري را با ارائه ساختار و فرآيندهاي قابل انعطاف تحت تاثير قراردهد. نوآوري مهم ترين منبع مزيت رقابتي است. از آنجا که، نوآوري مي تواند در توليد محصولات جديد منجر به بهتر برآوردن نيازهاي مشتري شود، مي تواند به بهبود کيفيت محصولات موجود كمك كرده و يا هزينه هاي ساخت محصولاتي را که مشتريان مي خواهند، کاهش روشهای استراتژی نوآوری دهد. بنابراين، سازمان هايي که مي خواهند در فرآيندها، محصولات و يا خدمات نوآورانه باشند، بايد انعطاف پذيري استراتژيک را به عنوان عاملي در جهت تقويت و رشد نوآوري استراتژيک در نظر بگيرند.
با توجه به سرعت روند تغييرات اقتصادي و سياسي، افزايش رقابت جهاني، کوتاه شدن چرخه های فنآوري، تحولات در ارزش هاي اجتماعي و تغيير در خواسته هاي مشتري، مديران هميشه با يك عدم اطمينان (نسبت به دانش خود) مواجه هستند براي رقابت موثر در چنين شرايطي، شرکت ها مجبور به ايجاد محصولات و خدمات نوآورانه با کيفيت بالا و با قيمت هاي پايين جهت رضايت مشتري خود هستند. توانايي درايجاد تغيير در محصولات، خدمات و فرآيندهاي کسب و کار، به توانايي سرعت سازگاري با تغييرات محيطي بستگي دارد. به عبارت ديگر، موفقيت شركت در به دست آوردن حفظ مزيت رقابتي پايدار، بستگي به توانايي شرکت براي انطباق با سرعت در محيط هاي پويا دارد. بنابراين، شرکت ها نياز به انعطاف پذيري استراتژيک دارند. در يک محيط پايدار، مفهوم مديريت سنتي به سازمان براي رسيدن به موفقيت کمک مي کند. اما براي آماده سازي سازمان به منظور مواجهه با عدم قطعيت كافي نمي باشد. به عنوان يک روش جايگزين براي مديريت در آينده اي نامشخص، تئوري مديريت جديد بر روي انعطاف پذيري استراتژيک سازمان هاي در حال توسعه تمرکز مي کنند. انعطاف پذيري مي تواند به عنوان مشخصه از يک سازمان ديده شود که باعث آسيب پذيري کمتر نسبت به تغييرات خارجي پيش بيني نشده مي شود و آن را در موقعيت بهتري براي پاسخ موفقيت آميز به تغيير قرار مي دهد. بنابراين، شرکت هاي انعطاف پذير هر دو تنوع را در پاسخ استراتژيک و تغييرات سريع از يک استراتژي به ديگري مي توانند نشان دهند. تعاريف مختلف از انعطاف پذيري استراتژيک وجود دارد. انعطاف پذيري استراتژيک قابليت شرکت به واكنش يا پاسخ سريع به تغيير شرايط رقابتي و محيطي مي باشد. انعطاف پذيري استراتژيک، توانايي شرکت در بازسازي داخلي و همچنين ارتباط آن با محيط خارجي نیز تعریف شده است. با توجه به اين تعريف، انعطاف پذيري استراتژيک مفهومي است که شامل هر دو محيط داخلي و خارجي مي شود. بنابراين، شرکت هايي که مي خواهند به انعطاف پذيري استراتژيک برسند بايد تمام عواملي را كه به محيط سازماني مربوط مي شوند در نظر بگيرند. انعطاف پذيري استراتژيک اشاره به پاسخ سريع تر از هميشه و زودتر از تغيير تکنولوژيکي و بازار با توليد بيشتر محصولات جديد، ارائه خطوط توليد گسترده تر و بهبود محصولات دارد. از آنجا که، چشم انداز رقابتي جديد مستلزم تبديل شدن سريع تر از شرکت هاي ديگر براي زنده ماندن در تغييرات پي درپي بازاراست. انعطاف پذيري استراتژيک مفهومي است که با پويايي محيطي مرتبط است. انعطاف پذيري استراتژيک را مي توان به عنوان توانايي شرکت براي انطباق با شرايط محيطي بسيار نامشخص و به سرعت در حال تغيير دانست. يکي از مهم ترين عواملي که تاثير گزار بر انعطاف پذيري استراتژيک است، پويايي محيط مي باشد. پويايي محيط زيست توصيف ميزان و غير قابل پيش بيني تغييرات در محيط خارجي يک شرکت است. بازار پويا و يا محيط کسب و کار با سطح بالايي از عدم اطمينان مشخص مي شود. در اين زمينه، شرکت هايي که در يک محيط پويا و به سرعت در حال تغيير کارمي كنند بايد انعطاف پذيري استراتژيک را براي به دست آوردن مزيت رقابتي پايدار ايجاد روشهای استراتژی نوآوری کنند. علاوه بر اين، اگر پويايي محيط و عدم اطمينان بالا مي باشد، کسب و کار بايد انعطاف پذير تر باشد. انعطاف پذيري استراتژيک مزاياي متعددي براي شرکت ايجاد مي کند. شرکت های داراي انعطاف پذيري استراتژيک با مديريت ريسک اقتصادي و سياسي موفق توانايي پاسخ فعال و موثر به تهديدات و فرصت هاي بازار را دارا مي باشند. انعطاف پذيري استراتژيک يك صلاحيت حياتي سازماني است روشهای استراتژی نوآوری که باعث مي شود شرکت ها فعال تر شوند. بنابراين، شرکت هاي انعطاف پذير مي توانند تغييرات محيطي را تجزيه و تحليل كنند. پس آن ها مي توانند از مزاياي فرصت هايي که توسط شرايط پويا و متغير ايجاد مي شود، استفاده كنند. ظرفيت و توانايي شرکت به واكنش و پاسخ سريع به تغيير شرايط رقابتي، توسعه و حفظ مزيت رقابتي وابسته است. از آنجا که، انعطاف پذيري به شركت توانايي مي دهد تا کنترل محيط بيرون رابه طور موثردر دست بگيرد، فرض بر اين است که شرکت ها کنترل بيشتري بر چشم انداز رقابتي خود را داشته وموقعيت رقابتي خود را بهتركنند. علاوه بر اين انعطاف پذيري استراتژيک براي رشد بلند مدت شرکت لازم است. پشتيباني توسط يک فرآيند مداوم به دست آوردن منابع جديد و ظرفيت توليد است که مزيت رقابتي را ايجاد مي کند(Zhou & Wu, 2010). انعطاف پذيري استراتژيک شرکت را براي رسيدن به عملکرد برتر در محيط کسب و کار پويا و رقابتي توانا مي سازد. همچنين، انعطاف پذيري استراتژيک ممکن است نوآوري استراتژيک يک شرکت را افزايش مي دهد. نوآوري مهم ترين منبع مزيت رقابتي است به دليل اين است که نوآوري بهترمي تواند نيازهاي مشتريان رادر محصولات جديد برآورده كند و مي تواند در بهبود کيفيت محصولات موجودكمك كند و يا مي تواند هزينه هاي ساخت محصولاتي را كه مشتريان مي خواهندکاهش دهد(He & Wong, 2004). نوآوري مي تواند به عنوان يک ايده يا رفتار که جديد است براي سازمان مشخص شود. نوآوري استراتژيک ظرفيتي براي تصور مجدد مدل موجود صنعت است، به روشي که ارزش هاي جديدي را براي مشتريان ايجاد مي کند و ثروت و دارايي جديدي را براي همه ذينفعان توليد مي کند مزيت رقابتي کليدي و پايدار از نوآوري در مدل تجاري ناشي مي شود. هدف نوآوري استراتژيک اين است که يک گوناگوني استراتژيکي نويني را در بازار و محيط رقابتي ايجاد کند(Hamel, 1996). در حقيقت پويايي محيط سبب بروز انعطاف پذيري استراتژيک مي شود و سازمان با انعطاف پذيري استراتژيک و يادگيري از محيط به نوآوري استراتژيک مي پردازد. نوآوري استراتژيک منجر به مدل هاي تجاري جديد، بازارهاي جديد و ارزش افزوده براي مشتريان و شرکا شرکت مي شود.
بر اساس مطالعات انجام شده در اين حوزه، نوآوري استراتژيک داراي ابعاد نوآوري ارزشي، ايجاد بازار جديد، نوآوري ورود به بازار و نوآوري در شکستن رقابت است که در اين مطالعه اين چهار بعد به منظور سنجش مبناي کار قرار گرفته است. در مجموع نوآوري استراتژيک يک نگرش کل نگر سيستماتيک است که روي ايجاد نوآوري هاي گسسته تمرکز دارد. نوآوري زماني استراتژيک مي شود که يک فرآيند تکرار پذير عمده داشته باشد و سبب تفاوت مشخص در انتقال ارزش به مشتريان، مصرف کنندگان، شرکا و بنگاه شود.
سازمان ها مي تواننداز انعطاف پذيري استراتژيک براي مبارزه باعدم قطعيت در بازار فعالانه استفاده کنند. انعطاف پذيري استراتژيک اشاره به توانايي شرکت براي پاسخ و انطباق با تغييرات محيطي دارد. يکي از مهم ترين عوامل تاثير گزار بر انعطاف پذيري استراتژيک پويايي محيط است. شرکت هايي که در يک محيط پويا و به سرعت در حال تغيير فعاليت مي كنند، بايد انعطاف پذيري استراتژيک را براي به دست آوردن مزيت رقابتي پايدار ايجاد کنند. انعطاف پذيري استراتژيک، نوآوري استراتژيک يک شرکت در محيط پويا را بهبودمي بخشد. انعطاف پذيري استراتژيک عملکرد نوآوري را با ارائه ساختار روشهای استراتژی نوآوری و فرآيندهاي قابل انعطاف تر تحت تاثير قرار مي دهد. هدف از نوآوري استراتژيک پاسخ به شرايط محيطي فعلي، تطبيق فن آوري هاي موجود، رفع بيشتر نيازهاي مشتريان، جستجو، تنوع، ريسک پذيري، تجربه، انعطاف پذيري، و کشف است. انعطاف پذيري استراتژيک مي تواند عملکرد نوآوري استراتژيک را با ارائه ساختارو فرآيندهاي قابل انعطاف تر تحت تاثير قراردهد. در اين مطالعه روابط بين انعطاف پذيري استراتژيک، نوآوري استراتژيک و پويايي محيط مورد بررسي قرارگرفت. در اين زمينه ملاحظه مي شود که در يک محيط بسيار نامشخص و در حال تغيير، مديران نياز به انعطاف پذيري استراتژيک براي پاسخ به تغييرات دارند با اين حال، حفظ انعطاف پذيري استراتژيک در يک محيط پويا، کار آساني براي مديران نيست. برخي از موانع براي انعطاف پذيري استراتژيک مانند اينرسي سازماني، سن بالا و اندازه سازمان ، ضعف حکومت، سازمان و فرهنگ اجتماعي وجود دارد. مديران براي ساخت انعطاف پذيري استراتژيک برخي از اقدامات رابايد در نظر بگيرند. آن ها بايد ساختار سازماني جديد و فرهنگ نوآورانه را توسعه دهند به خصوص، آن ها بايد ساختار مسطح و افقي تر را ترجيح دهند زيرا به افزايش نوآوري و ارائه توانايي در حرکت سريع كمك مي كند. اگر مي خواهند شرکت براي به دست آوردن عملکرد برتر در شرايط محيطي پويا، موفق باشد، آن ها بايد اين مشکلات را حل كرده و يک ساختار سازماني تخت بسازند. به طور سنتي، بيشتر سازمان ها، عمودي و به شدت سلسله مراتبي مي باشند. اگر يک سلسله مراتب بلندتر شود، منجر به مشکلي در سر راه ايجاد ساختار سازمان هاي کمتر انعطاف پذير که توانايي پاسخ گويي به محيط را داشته باشند، مي شود. درسازمان افقي تصميم گيري به سرعت پياده سازي مي شود. همچنين، شرکت هاي کوچک احتمال بيشتري نسبت به شرکت هاي بزرگ براي راه اندازي اقدامات رقابتي و تمايل به انجام اين کار را دارند. آن ها بدين منظور انواع اقدامات رقابتي خود را توسعه مي دهند. شرکت هاي بزرگ تمايل به محدود کردن نوع اقدامات رقابتي مورد استفاده دارند. اين امر به عنوان توصيه اي جدي براي شرکت هاي دانش بنيان، مي تواند مورد توجه قرار گيرد. علاوه بر اين، شرکت ها مي بايست هم از صرفه جويي هاي استاندارد سازي استفاده نموده و هم از مزيت هاي خلاقيت و نوآوري و استراتژي هاي تنوع استفاده کنند و بتوانند ميان اين دو تعادل برقرار کنند و به عنوان يک جايگزين استراتژيک، قادر به بهره برداري از شايستگي هاي موجود و همچنين بررسي فرصت هاي جديد با مهارت و چابکي باشند.
دیدگاه شما