انواع مختلف روند

ساخت پروتز دندان: مراحل و مواد ساخت انواع پروتزهای دندانی

با استفاده از پروتز دندان، تمام یا بخشی از دندان با پروتزی که در لابراتوار پروتز دندانی ساخته شده است جایگزین می‌شود. پروتز دندان شامل انواع مختلف پروتزهای ثابت یا متحرک و همچنین پُرکردگی دندان از جنس طلا یا سرامیک پرسلن می‌باشند.

موارد استفاده پروتز دندان

از دست دادن حتی یک دندان می‌تواند از لحاظ جسمی و روحی تأثیر منفی بر زندگی شخص بگذارد و همچنین می‌تواند سبب کاهش اعتماد به نفس افراد شود. جویدن غذا بدون داشتن یک یا چند دندان دشوار می‌شود. وجود فاصله بین دندان‌ها می‌تواند باعث ایجاد عارضه‌های خطرناک دندانی شود. از پروتز دندان در موارد زیر استفاده می‌شود :

• افزایش اعتماد به نفس افراد
• بازیابی توانایی فرد در جویدن انواع مواد غذایی
• بازیابی توانایی فرد در صحبت کردن بدون دشواری
• با جایگزین کردن دندان از دست رفته، دندان‌ها در فضای خالی حرکت نمی‌کنند و راستای دندان‌ها تغییر نمی‌کند.

انواع پروتز دندان

با استفاده از روکش دندان، پوشش دائمی بر روی دندان‌ها قرار گرفته و باعث حفظ استحکام و زیبایی دندان می‌شود. در مواقعی که قسمت کوچکی از ساختار دندان باقی مانده باشد و یا در بخش وسیعی از دندان از پُرکردگی استفاده شده باشد، روکش دندان به کار برده می‌شود. پُرکردگی‌های بزرگ خصوصاً در دندان‌های عقبی در مقابل نیروی جویدن مقاوم نیستند و به راحتی دچار ساییدگی می‌شوند. در این حالت ارتفاع عمودی دندان‌ها کاهش پیدا کرده و می‌تواند در آینده باعث بروز مشکلاتی در عملکرد و زیبایی دندان‌ها شود.

درمان ریشه دندان نیز به منظور استفاده از روکش دندان به کار برده می‌شود. دندان‌هایی که بر روی آن‌ها درمان ریشه دندان انجام می‌شود، ضعیف‌تر هستند و به راحتی می‌شکنند. استفاده از روکش دندان باعث حفظ ساختار دندان شده و همچنین احتمال شکستگی را کاهش می‌دهد. در صورتی که تنها ریشه دندان باقی مانده باشد، امکان ترمیم آن در برخی از موارد با استفاده از روکش دندان وجود دارد. روکش‌های دندان با کیفیت بالا برای چندین دهه ماندگار هستند. روش‌های دیگر شامل پر کردن موقتی دندان و یا حفظ دندان به منظور استفاده از پروتز دندان می‌باشند.

بریج دندان

بریج دندان ساختاری است که برای جایگزینی دندان از دست رفته استفاده می‌شود و بر روی دندان‌های مجاور تثبیت می‌شود. در صورتی که دندان‌های مجاور تخریب شده و نیاز به روکش داشته باشند، از بریج دندان استفاده می‌شود. زمانی که دندان‌های مجاور سالم باشند و یا نقص کمی داشته باشند، بهتر است که دندان از دست رفته با ایمپلنت دندان جایگزین شود.

جهت جایگزین کردن دندان‌های از دست رفته می‌توان از پروتز متحرک نیز استفاده کرد. در برخی از مواقع دندان‌های از دست رفته به جایگزینی نیاز ندارند.

پروتزهای متحرک

پروتزهای متحرک دارای فریم یا چهارچوب فلزی هستند. این فریم باعث افزایش استحکام و راحتی استفاده از پروتز می‌شود. خارج کردن این پروتز در زمان شب ضروری نیست. پروتز متحرک باعث جایگزینی دندان از دست رفته می‌شود و زمانی که استفاده از ایمپلنت یا بریج غیرممکن است، ساخته شده و به کار برده می‌شوند.

پروتز ترکیبی

پروتز ترکیبی به معنی ترکیب انواع مختلف پروتز می‌باشد. برای مثال برخی از دندان‌ها با استفاده از روکش یا بریج ترمیم می‌شوند و بعضی دیگر بوسیله بخش‌های متحرک جایگزین می‌شوند. در صورتی که جایگزین کردن همه دندان‌های از دست رفته با پروتز ثابت غیر ممکن باشد، از پروتز ترکیبی استفاده می‌شود.

پروتز کامل دندان

پروتز کامل دندان از نوع پروتزهای متحرک است که از جنس رزین آکریلیک ساخته می‌شود. زمانی که همه دندان‌ها یا بیشتر آن‌ها از دست رفته باشند از این نوع پروتز استفاده می‌شود. پروتز کامل دندان به عنوان گزینه موقتی درمانی نیز به کار برده می‌شود.

ونیر

در صورتی که رنگ دندان نامطلوب باشد و بلیچینگ تاثیری نداشته باشد، از ونیر استفاده می‌شود. ونیر از جنس سرامیک پرسلن ساخته می‌شود و معمولاً برای دندان‌های جلو استفاده می‌شود. استفاده از این گزینه درمانی باعث افزایش اعتماد به نفس فرد می‌شود.

در برخی از مواقع به جای ونیر از روکش دندان استفاده می‌شود. از ونیر بر روی دندان‌هایی که درمان ریشه دندان بر روی آن‌ها انجام نشده است استفاده می‌شود. از طرفی استفاده از روکش بر روی دندان‌هایی که درمان ریشه دندان بر روی آن‌ها انجام شده است به حفظ دندان کمک می‌کند.

اینله و انله دندان

اینله و انله دندانی از جنس آلیاژ طلا یا سرامیک پرسلن ساخته می‌شوند و برای پر کردن دندان استفاده می‌شوند. این گزینه‌های درمانی از مواد پر کننده عادی گران‌تر می‌باشند ولی ماندگاری بیشتری دارند.

ایمپلنت و پروتز دندانی

برای جایگزینی دندان از دست رفته از ایمپلنت و پروتز دندان استفاده می‌شود. ایمپلنت داخل استخوان قرار می‌گیرد. پس از استفاده از روکش دندان، بریج یا دیگر انواع پروتز را می‌توان بر روی ایمپلنت تثبیت کرد. نتیجه نهایی استفاده از ایمپلنت بسیار مشابه دندان طبیعی می‌باشد. از ایمپلنت برای حفاظت از پروتز متحرک نیز استفاده می‌شود. در برخی از مواقع تنها گزینه تثبیت پروتز، استفاده از ایمپلنت می‌باشد.

نحوه ساخت پروتز دندان

از پروتز دندان برای جایگزین کردن دندان از دست رفته و حفاظت از دندان‌ها در برابر آسیب‌دیدگی بیشتر استفاده می‌شود. پروتزهای دندانی شامل ایمپلنت، ونیر و روکش دندان می‌باشند.

مراحل ساخت پروتزهای دندانی به شرح زیر می‌باشند :

مرحله اول : جلسه مقدماتی مشاوره

پیش از استفاده از هر گونه پروتز در ابتدا متخصص پروتزهای دندانی، دندان‌های بیمار را به طور کامل و دقیق معاینه می‌کند. متخصص پروتزهای دندانی تمامی گزینه‌های مختلف درمانی را برای متقاضی شرح می‌دهد و در ارتباط با بهترین گزینه با متقاضی مشورت می‌کند.

در صورتی که بیمار تنها یک دندان را از دست داده باشد، امکان دارد استفاده از ایمپلنت بهترین گزینه باشد. ولی در صورت از دست دادن چندین دندان مجاور یکدیگر ممکن است از بریج دندان یا پروتز ناکامل یا جزئی استفاده شود.

انتخاب گزینه مناسب به وضعیت سلامت دهانی متقاضی، هزینه مورد نیاز درمان و انتظارات بیمار از درمان بستگی دارد. دندان‌پزشک تمامی گزینه‌های موجود را برای بیمار شرح داده و در انتخاب بهترین گزینه انواع مختلف روند انواع مختلف روند به او کمک می‌کند.

مرحله دوم : قالب‌گیری و تصویربرداری با اشعه ایکس

پس از انتخاب گزینه درمانی مناسب، دندان‌پزشک از اسکن سه‌بعدی و تصویربرداری با اشعه ایکس از دهان استفاده می‌کند. امکان دارد از قالب‌گیری جهت کمک به ساخت پروتز و قالب دندان‌ها استفاده شود.

مرحله سوم : طراحی و ساخت پروتز

دندان‌پزشک تصاویر گرفته شده و قالب ساخته شده از دهان را به لابراتوار پروتز دندانی ارسال می‌کند. ساخت پروتز دندانی، روکش دندان و انواع مختلف روند ایمپلنت، ونیر، اینله و انله در لابراتوار پروتز دندانی انجام می‌شود.

سپس پروتز دندانی مناسب بیمار در لابراتوار ساخته می‌شود. بسته به نوع پروتز مورد نیاز، روند ساخت پروتز در حدود 2 تا 3 هفته طول می‌کشد.

مرحله چهارم : تنظیم نهایی پروتز دندانی

پس از تکمیل ساخت پروتز، بیمار جهت ارزیابی و تنظیم پروتز به پزشک مراجعه می‌کند. دندان‌پزشک عملکرد و نحوه قرارگیری پروتز را بررسی می‌کند. در صورت لزوم تنظیمات جزئی در مطب پزشک انجام خواهند شد. سپس پروتز به صورت دائمی در محل مورد نظر قرار خواهد گرفت.

نتیجه استفاده از پروتز متحرک دندان

مدتی طول می‌کشد تا بیمار به استفاده از پروتز متحرک دندان عادت کند. در ابتدا استفاده از پروتز جدید برای بیمار دشوار است و مواردی مانند ترشح بیش از حد بزاق، دشواری در غذا خوردن یا صحبت کردن و اشکال در حرکت دادن زبان در دهان برای بیمار ناخوشایند می‌باشند. با گذشت زمان بیمار به تمامی موارد فوق عادت می‌کند.

مراقبت از پروتز دندان

رعایت نکات زیر در جهت مراقبت از پروتز دندان توصیه می‌شود:

رعایت بهداشت دهان و دندان

جهت جلوگیری از ایجاد عفونت، بایستی به طور مداوم از مسواک و نخ دندان استفاده شود. عفونت می‌تواند باعث ضعیف شدن لثه‌ها و تحلیل استخوان فک شود. در این صورت امکان لق شدن یا خارج شدن پروتز دندان وجود دارد.

استفاده از ابزار مناسب پروتز انواع مختلف روند دندان

استفاده از ابزار مناسب پروتز دندان باعث حفظ و مراقبت از پروتز می‌شود. امکان دارد استفاده از نخ دندان و مسواک به طور مداوم به ترمیم و پُرکردگی دندان آسیب وارد کند.

مراجعه منظم به دندان‌پزشک

در صورت استفاده از پروتز دندان بایستی هر شش ماه یک بار به دندان‌پزشک مراجعه شود. دندان‌پزشک از سالم بودن ایمپلنت و پروتز اطمینان حاصل کرده و آن‌ها را جهت حفظ سلامت لثه‌ها به طور کامل تمیز می‌کند.

خودداری از مصرف دخانیات

مصرف دخانیات باعث کاهش جریان خون اطراف لثه‌ها و دندان می‌شود. در صورتی که دهان و لثه‌ها به مقدار کافی خون دریافت نکنند، روند بهبود لثه‌ها به تعویق افتاده و خطر تحلیل استخوان افزایش پیدا می‌کند.

خودداری از مصرف مواد غذایی و نوشیدنی‌هایی که باعث ایجاد لکه بر روی دندان می‌شوند

قهوه و سودا از جمله مواردی هستند بر روی دندان لکه ایجاد می‌کنند. شیرینی، زغال اخته آبی و تمشک نیز می‌توانند سبب ایجاد لکه بر روی دندان شوند. استفاده از نی جهت نوشیدن مایعات و شستشوی دهان با آب می‌تواند احتمال ایجاد لکه بر روی دندان را کاهش دهد.

هزینه استفاده از پروتز دندان

هزینه استفاده از پروتز دندان به ماده مورد استفاده در ساخت پروتز (مانند فلز، آکریلات، بایو اچ پی پی) و نوع دندان مصنوعی مورد استفاده (آکریلات، کامپوزیت، پرسلن، زیرکونیا) بستگی دارد.

حجم معاملات چیست و چگونه می‌توانیم از آن استفاده کنیم؟

حجم معاملات (Trade Volume) مجموع تعداد قراردادها یا سهام‌های معامله شده در یک نماد معاملاتی است. حجم معاملاتی را می‌توان در هر نوع نماد و بازارهایی مثل بورس سهام، اوراق قرضه، قراردادهای آپشن، قراردادهای آتی و انواع کالاها به کار برد.

اصول پایه حجم معاملات

حجم معاملات در یک برهه زمانی خاص، مجموع تعداد سهام‌ها یا قراردادهای مبادله شده در یک نماد معاملاتی خاص را اندازه می‌گیرد، که شامل مجموع مقدار سهام‌های مبادله شده بین خریدار و فروشنده می‌شود.

زمانی که مبادلات به صورت فعالانه‌تر انجام می‌شوند، حجم معاملات بالاست و وقتی که مبادلات کمتری بین خریدار و فروشنده انجام می‌شود، حجم معاملاتی نیز پایین است.

هر صرافی در بازار، حجم معاملاتی خاص خود را دنبال می‌کند و اطلاعات مختص به خود را منتشر می‌کند. اطلاعات مربوط به حجم معاملاتی در هر روز، معمولا هر یک ساعت یک بار، تخمین زده می‌شوند و در انتهای هر روز نیز یک شکل کلی و یک اطلاعات منسجم از حجم معاملات آن روز منتشر می‌شود.

سرمایه گذاران همچنین می‌توانند مقدار تغییرات قیمت قرارداد را به عنوان جانشینی برای حجم معاملات دنبال کنند. در این روش، تغییرات قیمت خیلی سریع‌تر از حجم معاملات اتفاق می‌افتد.

این ابزار به سرمایه گذاران درباره میزان فعالیت و نقدینگی بازار می‌گوید. حجم معاملات بالا، نشان دهنده نقدینگی بالای یک نماد معاملاتی است؛ یعنی رابطه بهتر و فعال‌تری بین خریداران و فروشندگان وجود دارد.

وقتی که سرمایه گذاران درباره روند حرکتی در بازار سهام تردید دارند، حجم معاملات در قراردادهای آتی افزایش می‌یابد. این اغلب باعث می‌شود که قراردادهای آتی و آپشن آن سهام نیز فعال‌تر شوند.

در کل، در روزهای باز شدن بازارهای جهانی مثل فارکس (دوشنبه‌ها)، و روزهای بسته شدن بازار (جمعه‌ها) حجم معامله بالاتر است و در روزهای قبل از تعطیلات، معمولا پایین می‌آید.

امروزه، تریدرهای روزانه و شاخص‌های پول در بازار آمریکا، تبدیل به یکی از بزرگ‌ترین استفاده کنندگان حجم معاملات شده‌اند.

طبق گفته‌های موسسه مالی و بانکداری JPMorgan‌ در سال ۲۰۱۷، سرمایه گذاران راکدی مثل ETFها (صندوق‌های قابل معامله) و حساب‌های سرمایه گذاری کمّی که معاملات الگوریتمی با سرعت بالا انجام می‌دهند، مسئول ۶۰ درصد از کل حجم معاملاتی بودند؛ در حالی که تریدرهای محتاط فاندامنتالی (تریدرهایی که فاکتورهای فاندامنتالی را قبل از سرمایه گذاری بر روی یک سهام ارزیابی می‌کنند)، تنها مسئول ۱۰ درصد از آن بودند.

تریدرها و حجم معاملات

تریدرهای از عوامل مختلفی در تحلیل تکنیکال استفاده می‌کنند. حجم معاملاتی یکی از آسان‌ترین فاکتورها برای ارزیابی بازار توسط تریدرهاست.

این ابزار، در طول بالا رفتن سریع قیمت یا پایین آمدن سریع آن، برای تریدرها اهمیت زیادی دارد، چون می‌توانند با استفاده از آن، معاملات خود را تشخیص و سازماندهی کنند.

همچنین حجم معاملات بالا که معمولا با تغییر روند قیمت همراه است، می‌تواند ارزش سهام مورد نظر تریدرها را تقویت کند.

سطوح مختلف حجم معاملات، می‌تواند به تریدرها کمک کند تا تصمیم گیری بهتری برای زمان ورود به بازار داشته باشند؛ تریدرها میانگین حجم معامله در طول روز را، هم برای معاملات کوتاه مدت و هم بلندمدت دنبال می‌کنند، تا بتوانند برای ورود به بازار تصمیم درستی بگیرند. همچنین آنها می‌توانند اندیکاتورهای تکنیکال دیگر را نیز با حجم معاملاتی تلفیق کنند.

نمونه‌ای ساده از حجم معاملات

فرض کنید که بازار شامل دو تریدر است؛ تریدر اول ۵۰۰ سهم از سهام اپل را می‌خرد و ۲۵۰ سهم از سهام آمازون را می‌فروشد. تریدر دوم نیز ۵۰۰ سهم از سهام تسلا را می‌خرد و ۲۵۰ تا از این سهم را به تریدر اول می‌فروشد.

کل حجم معاملات در بازار ۱۰۰۰ است (۵۰۰ سهم اپل + ۲۵۰ سهم آمازون + ۲۵۰ سهم تسلا).

استفاده از حجم معاملات برای بهبود معاملات

حجم معاملات یک انواع مختلف روند مقیاس است که نشان می‌دهد در یک دوره زمانی خاص، چه مقدار از یک دارایی معامله شده است. در بورس سهام، حجم معاملات به صورت تعداد سهم‌های خرید و فروش شده نمایش داده می‌شود و در قراردادهای آتی و آپشن نیز این حجم بر مبنای تعداد قرارداد دست به دست شده نشان داده می‌شود. خود حجم معاملات و دیگر اندیکاتورهایی که از دیتاهای حجم معاملاتی بهره می‌گیرند، معمولا در نمودارهای آنلاین استفاده می‌شوند.

هر از گاهی، نگاه کردن به الگوهای حجم معاملات، می‌تواند قدرت یک سهام یا ارز دیجیتال خاص را نشان دهد. در حقیقت، حجم معاملات نقش مهمی در تحلیل تکنیکال بازی می‌کند.

نکات مهم

• حجم معاملات می‌تواند یک مقیاس خوب برای تشخیص قدرت بازار باشد. معمولا بازارهایی که دارای حجم معاملات بالایی هستند، روند قدرتمندتر و سالم‌تری دارند.
• زمانی که در حجم معاملات بالا، بازار ریزش می‌کند، قدرت بازار در روند نزولی بیشتر می‌شود.
• زمانی که قیمت در روند نزولی بالای بالاتر (Higher High) جدیدی را ثبت می‌کند، باید خیلی مراقب باشید! چون ممکن است روند صعودی شکل بگیرد.
• اندیکاتورهای حجم موجود (OBV) و کلینگر (Klinger)، ابزارهایی هستند که بر مبنای حجم بازار کار می‌کنند.

اصول اولیه استفاده از حجم معاملات

وقتی که حجم معاملاتی را بررسی می‌کنید، معمولا اطلاعات از قبیل قدرت یا ضعف یک روند را به دست می‌آورید. به عنوان یک تریدر، ما تمایل بیشتری به همراهی با حرکات قوی‌تر داریم و در روندهای ضعیف نیز، ما به دنبال معکوس شدن روند می‌گردیم.

البته این دستورالعمل‌ها همیشه و برای تمام مسائل پاسخگو نیست؛ اما برای تصمیم‌گیری برای ورود به بازار، مناسب است.

۱. تایید روند

یک بازار رو به رشد (نزولی یا صعودی)، باید حجم معاملاتی بالایی داشته باشد. گاوها به افزایش حجم خریداران برای هل دادن قیمت به سمت بالا نیاز دارند؛ کاهش حجم معاملات در روند صعودی، می‌تواند نشانه کاهش جذابیت نماد مورد نظر و در نتیجه، معکوس شدن قیمت باشد.

این یک حقیقت واضح است که ریزش یا جهش قیمت با حجم معاملاتی کم، یک سیگنال خرید یا فروش ضعیف است. ریزش یا جهش قیمت با حجم بالا، سیگنال قوی‌تری ارائه می‌دهد که نشانه تغییر چیزی در آن نماد خاص است.

۲. اشباع حرکت و حجم معاملات

در یک بازار صعودی یا نزولی، ما می‌توانیم اشباع قیمت را انواع مختلف روند ببینیم. اشباع‌ها، حرکات واضحی در قیمت هستند که با افزایش حجم معاملات ترکیب شده‌اند؛ آنها می‌توانند سیگنال‌هایی مبنی بر پتانسیل اتمام روند ارائه دهند.

تریدرهایی که بیشتر صبر کرده‌اند و از عدم دریافت سودهای بیشتر ترس دارند، خریداران را خسته می‌کنند؛ در نتیجه، بازار معکوس می‌شود.

زمانی که بازار نزولی است، نزول بیشتر قیمت تریدرها را تحت فشار قرار می‌دهد و این، بر روی نوسانات تاثیر می‌گذارد و حجم معاملات را افزایش می‌دهد. این نیز می‌تواند سیگنالی مبنی بر اتمام روند نزولی باشد.

۳. نشانه‌های صعودی

حجم معاملات می‎تواند در تشخیص نشانه‌های صعودی بازار مفید باشد. برای مثال،‌ فرض کنید که بر روی یک خط مقاومت که قیمت را پس می‌زند، حجم معاملات افزایش می‌یابد؛ در این حالت، قیمت نیز پس از یک اصلاح کوچک، افزایش پیدا می‌کند.

در یک روند نزولی، باید پایین پایین‌تر (Lower Low) ساخته شود؛ زمانی که این حرکت تمام شد، حجم معاملات کاهش می‌یابد، که این یک نشانه صعودی تلقی می‌شود.

۴. معکوس شدن قیمت

پس از یک حرکت بزرگ قیمتی (بالا یا پایین)، اگر قیمت شروع به بی‌روند یا رنج شدن (Range) با حجم معاملاتی بالا کرد، می‌تواند نشانه‌ای از معکوس شدن قیمت باشد.

۵. بریک اوت‌ها و فیک اوت‌ها

در بریک اوت اولیه از بازار بی روند و یا هر الگوی قیمتی دیگر، افزایش در حجم معاملاتی می‌تواند قدرت روند را بیشتر کند. کم بودن مقدار حجم معاملات، پس زدن قیمت در بریک اوت را نشان می‌دهد، که به آن فیک اوت می‌گویند.

۶. تاریخ حجم معاملات

حجم معاملات باید مربوط به تاریخ اخیر باشد؛ مقایسه حجم معاملات امروز با ۵۰ سال قبل، اطلاعات اشتباهی به ما می‌دهد. هرچه تاریخ حجم معاملات جدیدتر باشد، امکان اتفاق مشابه بیشتر است.

حجم معاملات اغلب به عنوان یک اندیکاتور نقدینگی تلقی می‌شود. بازارهایی مثل بورس سهام که دارای نقدینگی بالایی انواع مختلف روند هستند،‌ به عنوان یک استراتژی ترید کوتاه مدت در نظر گرفته می‌شوند؛ چون در قیمت‌های مختلف، خریداران و فروشندگان زیادی وجود دارند.

۳ اندیکاتور پرکاربرد برای حجم معاملات

اندیکاتورهای حجم معاملات، فرمول‌های ریاضی هستند که به صورت مشترک در بیشتر پلتفرم‌های نموداری وجود دارند.

فرمول کارکرد هر اندیکاتور مقداری با اندیکاتورهای دیگر فرق دارد. تریدرها می‌توانند اندیکاتوری را انتخاب کنند که بهترین عملکرد را برایشان دارد.

استفاده از این اندیکاتورها الزامی نیست؛ اما آنها می‌توانند در تصمیم گیری درست شما را راهنمایی کنند. اندیکاتورهای زیادی برای حجم معاملاتی وجود دارند، اما ما ۳ اندیکاتور با عملکرد خوب را در اینجا بررسی می‌کنیم:

۱. اندیکاتور حجم موجود (OBV)

OBV یک اندیکاتور ساده اما مفید است. در این اندیکاتور، حجم معاملات زمانی افزایش می‌یابد که بازار به انتهای روند صعودی رسیده است. همچنین، حجم معاملات زمانی کاهش می‌یابد که قیمت به انتهای روند نزولی رسیده است.

OBV یک مجموعه از انباشت قیمت یا اشباع را نشان می‌دهد. همچنین می‌تواند واگرایی را نیز نشان دهد؛ مثل زمانی که قیمت بالا برود، اما حجم با نسبت آرامی شروع به رشد کند و یا حجم معاملات کم شود.

۲. اندیکاتور جریان پول چایکین (CMF)

افزایش قیمت باید با افزایش حجم همراه باشد. اندیکاتور CMF بر روی انبساط قیمت در زمانی که قیمت بالاتر از میانگین قیمتی کل روز قرار می‌گیرد، تمرکز دارد، سپس یک ارزش مطابق با انواع مختلف روند قدرت این روند ارائه می‌کند.

اگر حجم معاملاتی در آن افزایش پیدا کند، قیمت نیز افزایش پیدا می‌کند و اگر حجم پایین باشد، قیمت نیز منفی خواهد بود.

CMF‌ می‌تواند به عنوان یک اندیکاتور کوتاه مدت استفاده شود، به این دلیل که نوسان می‌کند؛ اما بیشتر برای نشان دادن واگرایی کاربرد دارد.

۳. اسیلاتور کلینگر (Klinger Oscillator)

نوسان در پایین و بالای خط صفر، می‌تواند سیگنال‌هایی برای خرید و فروش ارائه کند.

اسیلاتور کلینگر انباشتگی قیمت را برای حجم خرید، و پراکندگی قیمت را برای حجم فروش در یک دوره زمانی خاص ارائه می‌دهد.

سخن آخر

حجم معاملاتی یک ابزار کاربردی برای تشخیص روند است. همانطور که می‌بینید، روش‌های زیادی برای استفاده از آن وجود دارد. اصلی‌ترین راه استفاده از آن، تشخیص قدرت یا ضعف بازار و بررسی تاییدیه روند یا معکوس شدن روند است.

اندیکاتورهای مبتنی بر حجم معاملات، برای تصمیم گیری درست برای ورود به بازار به تریدرها کمک می‌کنند.

البته حجم معاملاتی ابزار خیلی دقیقی برای ورود و خروج نیست و باید برای تشخیص این نقاط از رفتار قیمت (Price Action) نیز کمک گرفت.

انواع زمان های فعل در زبان فارسی را با ذکر مثال توضیح دهید

زمان دستوری در زبان فارسی
زبان فارسی دارای سه زمان دستوری اصلی است: گذشته (ماضی)، حال (مضارع)، و آینده (مستقبل).[۳] در فارسی دری همه افعال از دو بن ماضی و مضارع ساخته می‌شوند.بن مضارع فارسی دری همان ماده فارسی میانه است که گاه با هم اختلاف تلفظ جزیی دارند.[۴] فعل‌ها از دو بن ماضی و مضارع ساخته می‌شوند.
بن ماضی= مصدر بدون _َ ن پایانی : دیدن ← دید ، کاشتن← کاشت
بن مضارع= فعل امر بدون ب آغازی : ببین ← بین، بکار ← کار
انواع ماضی
ماضی ساده= بن ماضی + شناسه فعل : رفتم، رفتی ، رفت
ماضی استمراری= می + ماضی ساده: می رفتم، می رفتی، می رفت
ماضی بعید= صفت مفعولی + بودم، بودی، بود ، بودیم، بودید، بودند: رفته بودم، رفته بودی، رفته بود
ماضی التزامی= صفت مفعولی + باشم، باشی، باشد، باشیم، باشید ، باشند: رفته باشم، رفته باشی، رفته باشد
ماضی نقلی= صفت مفعولی+ ام، ای ، (است) ، ایم ، اید ، اند: رفته ام، رفته‌ای ، رفته (است)
ماضی مستمر= داشت+ شناسه+ ماضی استمراری فعل اصلی: داشتم می رفتم، داشتی می رفتی ، داشت می رفت ، داشتیم می رفتیم ، داشتید می‌رفتید ، داشتند می رفتند.
انواع مضارع
مضارع اخباری= می +بن مضارع+ شناسه مضارع: می روم ، می روی ، می‌رود ، میرویم ، میروید ، میروند
مضارع التزامی= ب + بن مضارع + شناسه‌های مضارع:بروم ، بروی، برود ،برویم ، بروید ، بروند
مضارع مستمر= دار + شناسه مضارع + مضارع اخباری: دارم می روم، داری می روی، دارد می‌رود، داریم می رویم، دارید می روید، دارند می روند
آینده[
خواهم، خواهی، خواهد، خواهیم، خواهید،خواهند+ بن ماضی: خواهم رفت، خواهی رفت ، خواهد رفت

حال مضارع
• ساختار: بن مضارع + شناسه «َم، ی، َد، یم، ید، َند
مثال: رَوَم، رَوی، رَوَد، رَویم، رَوید، رَوند
حال اِخباری مضارع اِخباری
فعلی که وجود حالتی یا رویداد واقعه‌ای را به‌طور قطعی در زمان حال یا آیندهٔ نزدیک بیان می‌کند.به زبان ساده خبری را به ما می دهد.
• ساختار: می + بن مضارع + شناسه «َم، ی، َد، یم، ید، َند»
مثال: می‌روم، می‌روی، می‌رود، می‌رویم، می‌روید، می‌روند
حال اِلتِزامی مضارع اِلتِزامی
فعلی که انجام آن با شک و تردید همراه باشد.
• ساختار: بـ + بن مضارع + شناسه «َم، ی، َد، یم، ید، َند»
مثال: بروم، بروی، برود، برویم، بروید، بروند
حال مستمرمضارع مستمر یا ملموس
فعلی که انجام آن هم اکنون در حال جریان است.
• انواع مختلف روند ساختار:دارم،داری،دارد،. +مضارع اخباری
مثال:دارم می روم،داری می روی،دارد می رود،داریم می رویم،دارید می روید،دارند می روند

گذشتهٔ زنده ماضی نَقلی
برای بیان کاری که در گذشته انجام گرفته و اینک پس‌آمدِ آن مورد نظر است و ما آن را احساس می‌کنیم.
• ساختار: صفت مفعولی (بن ماضی + ه) + «ام، ای، است، ایم، اید، اند»
مثال: رفته‌ام، رفته‌ای، رفته‌است (رفته است)، رفته‌ایم، رفته‌اید، رفته‌اند
گذشتهٔ دور ماضی بَعید
گذشته دور یا ماضی بعید برای بیان کاری که در گذشته پیش از کاری دیگر رخ داده‌است به‌کار می‌رود.
• ساختار: صفت مفعولی (بن ماضی + ه) + ماضی ساده از مصدر «بودن»
مثال: رفته بودم، رفته بودی، رفته بود، رفته بودیم، رفته بودید، رفته بودند
گذشتهٔ پیوسته ماضی اِستِمراری
گذشتهٔ پیوسته برای بیان کاری که در گذشته به‌صورت پیوسته ادامه داشته یا بارها تکرار شده‌است به‌کار می‌رود.
• ساختار: ۱. می + ماضی ساده (می‌رفتم)؛ ۲. همی + ماضی ساده (همی‌رفتم/ همی رفتم)؛ ۳. ماضی ساده + ی (رفتمی). دو شکلِ ۲ و ۳ در گذشته مرسوم بوده و امروزه در زبان فارسی معیار کاربرد ندارد.
مثال: می‌رفتم، می‌رفتی، می‌رفت، می‌رفتیم، می‌رفتید، می‌رفتند مثال: همی‌رفتم، همی‌رفتی، همی‌رفت، همی‌رفتیم، همی‌رفتید، همی‌رفتند مثال: رفتمی، رفتیی/ رفتی‌ای (کم‌کاربرد)، رفتی، رفتیمی، رفتیدی، رفتندی
گذشتهٔ درخواستی ماضی اِلتِزامی
برای بیان کاری در گذشته همراه با احتمال، آرزو، یا التزام به‌کار می‌رود.
• ساختار: صفت مفعولی (بن ماضی + ه) + صرف فعل کمکی (فعل مُعین) «باش»
مثال: رفته باشم، رفته باشی، رفته باشد، رفته باشیم، رفته باشید، رفته باشند
گذشتهٔ بسیار دور ماضی ابعد
برای بیان عملی در گذشتهٔ بسیار دور و بیشتر در حکایت‌ها استفاده می‌شود.
• ساختار: صفت مفعولی (بن ماضی + ه) + ماضی نقلی از مصدر «بودن»
مثال: رفته بوده‌ام، رفته بوده‌ای، رفته بوده‌است (رفته بوده‌است)، رفته بوده‌ایم، رفته بوده‌اید، رفته بوده‌اند
گذشتهٔ زندهٔ پیوسته ماضی نَقلیِ اِستِمراری
ر گذشته بارها یا برای دوره‌ای انجام شده و اثر آن تاکنون نیز باقی است؛ یعنی تأثیر آن عمل هنوز زنده و قابل درک است.
• ساختار: می + ماضی نقلی
مثال: می‌رفته‌ام، می‌رفته‌ای، می‌رفته‌است، می‌رفته‌ایم، می‌رفته‌اید، می‌رفته‌اند
گذشتهٔ یادآوری ماضی مَلموس
فعلی که در گذشته درحال وقوع بوده و توسط فعل دیگری قطع شده‌است.
• ساختار: ماضی ساده از مصدر «داشتن» + ماضی استمراریِ فعل موردنظر
مثال: داشتم می‌رفتم، داشتی می‌رفتی، داشت می‌رفت، داشتیم می‌رفتیم، داشتید می‌رفتید، داشتند می‌رفتند

انواع دیالیز: مراحل، هزینه و عوارض

دیالیز کلیه روشی است که به صورت یک جایگزین برای بسیاری از عملکردهای طبیعی کلیه‌ها عمل می‌کند. دیالیز به بیمار مبتلا به نارسایی کلیهاین شانس را می‌دهد تا به زندگی خود ادامه دهد. دو نوع دیالیز وجود دارد، همودیالیز و دیالیز صفاقی. هر نوع دیالیز دارای مزایا و معایبی است. بیماران اغلب می‌توانند نوع دیالیزی را که مطابق با نیازهایشان می‌باشد، انتخاب کنند.

بیماران معمولاً هنگامی که ضایعات بدن آنها به حد زیاد می‌رسد و بیماریشان تشدید می‌شود، نیاز به دیالیز دارند. پزشک میزان چند ماده‌ی شیمیایی موجود در خون، برای مثال میزان کراتینین و نیتروژن اوره خون را اندازه می‌گیرد، تا تصمیم بگیرد که چه زمانی انجام دیالیز ضروری است.

در صورتی که بیمار دچار ناتوانی عمده جهت دفع آب اضافه‌ی بدن خود باشد یا از مشکلات قلبی، ریوی یا شکمی رنج می‌برد، ممکن است تشخیص داده شود که حتی با وجود اینکه کلیرانس کراتینین به میزان cc/minute ۱۲-۱۰ افت نکرده باشد، نیاز به دیالیز وجود داشته باشد. برای انجام بررسی‌های دقیق لازم است با متخصص اورولوژی مشورت نمایید. پل ارتباطی ما با شما شماره‌ تماس 02188343444 می‌باشد.

وظیفه کلیه‌ها چیست و دیالیز چه نقشی دارد؟

دیالیز با انجام عملکردهای کلیه‌های ناتوان به بدن کمک می‌کند. کلیه نقش‌های متعددی دارد. یک وظیفه‌ی ضروری کلیه تنظیم تعادل مایعات بدن است. این کار با تنظیم میزان ادراری انجام می‌شود که بصورت روزانه دفع می‌شود. در روزهای گرم بدن بیشتر عرق می‌کند. بنابراین، آب کمتری باید از طریق کلیه‌ها دفع شود. در روزهای سرد، بدن کمتر عرق می‌کند. بنابراین خروجی ادرار باید بیشتر باشد تا تعادل مناسب در بدن حفظ شود. تنظیم تعادل خروجی ادرار وظیفه‌ی کلیه می‌باشد.

یک وظیفه‌ی اساسی دیگر کلیه جدا کردن ضایعاتی است که انواع مختلف روند بدن در طول روز تولید می‌کند. با عملکرد بدن، سلول‌ها انرژی مصرف می‌کنند. فعالیت سلول‌ها موجب تولید مواد زائدی می‌شود که باید از بدن خارج شوند. هنگامی که این ضایعات به مقدار کافی دفع نشوند، در بدن جمع می‌شوند. افزایش تولید ضایعات که در خون اندازه گرفته می‌شود، ازوتمی نامیده می‌شود. زمانی که مواد زائد تجمع پیدا می‌کنند، موجب احساس ناخوشی در کل بدن می‌گردد که تحت عنوان اورمی شناخته می‌شود.

انواع

دو نوع اصلی دیالیز وجود دارند: همودیالیز و دیالیز صفاقی. در همودیالیز یک نوع مخصوص فیلتر جهت جدا کردن ضایعات و آب اضافه از خون استفاده می‌شود. در دیالیز صفاقی از مایعی استفاده می‌شود که از طریق یک لوله پلاستیکی مخصوص وارد حفره شکمی می‌شود تا مواد زائد و آب اضافی را از بدن دفع کند.

همودیالیز

در حین همودیالیز خون از بدن بیمار وارد یک فیلتر در دستگاه دیالیز که غشای دیالیز نام دارد می‌شود. برای این منظور، یک لوله‌ی پلاستیکی مخصوص در بین یک شریان و یک ورید در بازو یا پای بیمار قرار داده می‌شود (گرافت گورتکس). گاهی اوقات یک ارتباط مستقیم بین شریان و ورید در بازو ایجاد می‌شود. سپس سوزن‌هایی در گرافت یا فیستول قرار داده می‌شوند و خون وارد دستگاه دیالیز شده، از میان فیلتر عبور می‌کند و به بدن بیمار باز می‌گردد. در صورتی که بیمار پیش از قرار گرفتن گرافت یا فیستول نیاز به دیالیز داشته باشد، یک کاتتر با قطر بزرگ مستقیماً وارد یک ورید بزرگ در گردن یا پا می‌شود تا عمل دیالیز انجام شود. در دستگاه دیالیز، یک محلول در طرف دیگر فیلتر ضایعات بدن بیمار را دریافت می‌کند.

دیالیز صفاقی

در دیالیز صفاقی از بافت‌های بدن خود بیمار در داخل حفره‌ شکمی به عنوان فیلتر استفاده می‌شود. پوشش داخلی حفره شکمی یک غشای مخصوص است که غشای صفاقی نامیده می‌شود. یک لوله پلاستیکی به نام کاتتر دیالیز صفاقی از طریق دیواره‌ی شکم وارد حفره‌ی شکم می‌گردد. سپس یک مایع مخصوص وارد حفره شکمی شده و اطراف روده‌ها را می‌شوید. با استفاده از انواع مختلف محلول، مواد زائد و مایعات اضافه از طریق این فرایند از بدن دفع می‌شوند.

بیمار در طول دیالیز چه می‌کند؟

همودیالیز

درمان برای همودیالیز معمولاً در یک واحد همودیالیز انجام می‌شود. این واحد یک ساختمان مخصوص است که با دستگاه‌هایی تجهیز شده است که درمان دیالیز را انجام می‌دهند. تجهیزات ویژه مواد مناسب را برای درمان دیالیز به آب خالص اضافه می‌کنند. واحد دیالیز همچنین محلی است که بیماران می‌توانند مشاوره رژیمی دریافت کنند و برای نیازهای اجتماعی خود درخواست کمک نمایند.

بیماران بطور کلی برای درمان تا سه بار در هفته به واحد دیالیز مراجعه می‌کنند. پیش از درمان، بیماران وزن خود را اندازه می‌گیرند تا میزان مایع اضافه جمع شده پس از آخرین جلسه دیالیز مشخص شود. سپس بیمار روی یک صندلی که شبیه به صندلی‌های راحتی است دراز می‌کشد. ناحیه گرافت یا فیستول (ارتباط بین شریان و ورید) بطور کامل تمیز می‌شود. سپس دو سوزن وارد گرافت یا فیستول می‌شود. یکی از سوزن‌ها خون را به دستگاه می‌برد که در آنجا پاک می‌شود. سوزن دیگر خونی که از از دستگاه باز می‌گردد را به بدن بیمار هدایت می‌کند.

درمان بین دو ساعت و نیم تا چهار ساعت و نیم طول می‌کشد. در طول این زمان، کارکنان واحد دیالیز فشار خون بیمار را مرتب اندازه می‌گیرند و دستگاه دیالیز را تنظیم می‌کنند تا مطمئن شوند که میزان صحیح مایع از بدن بیمار خارج می‌شود. گاهی اوقات بیمارانی که بسیار تحریک شده باشند ممکن است بتوانند خودشان در خانه طی فرایندی که همودیالیز خانگی نامیده می‌شود، دیالیز را انجام دهند.

دیالیز صفاقی

دیالیز صفاقی مستلزم این است که بیمار نقش فعال‌تری را در درمان دیالیز داشته باشد. مسئولیت بیمار در حفظ یک سطح تمیز در شکم و کاتتر که درمان در آنجا انجام می‌شود اهمیت زیادی دارد تا از عفونت پیشگیری شود.

در این فرایند بیمار وزن خود را اندازه می‌گیرد تا میزان مایع مورد استفاده تعیین شود. سپس بیمار پس از قرار دادن یک ماسک بر روی صورت، محل کاتتر صفاقی را تمیز می‌کند. مایعی که وارد حفره شکمی شده است تخلیه شده و وارد کیسه پلاستیکی که از ابتدا در آن بوده می‌گردد. سپس بیمار کیسه را جدا کرده و یک کیسه‌ی محلول جدید را متصل می‌کند تا به داخل حفره شکمی تخلیه شود. پس از اینکه مایع وارد بدن شد، کیسه‌ جدید جمع شده و تا درمان بعدی در لباس زیر بیمار قرار می‌گیرد. این فرایند معمولاً ۳۰ دقیقه بطول می‌انجامد و باید ۴ تا ۵ بار در روز انجام شود.

برخی بیماران به عنوان جایگزینی برای این درمان، از دستگاهی به نام سیکلر استفاده می‌کنند. سیکلر هر شب مورد استفاده قرار می‌گیرد. پنج تا شش کیسه از مایع دیالیز بر روی سیکلر قرار داده شده و دستگاه بصورت خودکار هنگامی که بیمار خواب است مایع را تعویض می‌کند.

مزایا

هر دو نوع دیالیز یعنی همودیالیز و دیالیز صفاقی دارای مزایا و معایبی هستند. انتخاب اینکه کدام روش با توجه به شیوه زندگی بیمار، سایر شرایط پزشکی، سیستم‌های حمایتی و میزان مسئولیت و مشارکت وی در برنامه‌ی درمانی مناسب‌تر است بر عهده‌ی بیمار و پزشک است. صرفنظر از اینکه کدام نوع دیالیز انتخاب شده است، بیماران مسئولیت‌های خاصی دارند از جمله پیروی از یک برنامه‌ی رژیمی، کنترل میزان مصرف مایعات و مصرف ویتامین‌های خاص و سایر داروها جهت کنترل فشار خون و تعادل کلسیم و فسفر.

برای بسیاری از بیماران، مزیت اصلی همودیالیز مشارکت حداقلی در درمان است. هرچند بیماران باید از یک برنامه‌ی خاص پیروی کنند و سه بار در هفته به واحد دیالیز مراجعه نمایند. همودیالیز همچنین نسبت به دیالیز صفاقی نیاز بیشتری به کنترل سختگیرانه رژیم غذایی و مایعات مصرفی دارد.

برای بیمارانی که دیالیز مستقل‌تری را ترجیح می‌دهند، دیالیز صفاقی امکان زمان‌بندی منعطف‌تری را فراهم کرده و در خانه قابل انجام است. بیمار باید روزانه به یک مقدار مشخص تحت درمان دیالیز قرار بگیرد اما می‌تواند زمان دقیق دیالیز را تغییر دهد. بیماری کلیه یک شرایط جدی است. در افراد مبتلا به نارسایی مزمن کلیه، امکان بهبود کلیه‌ها بسیار کم است، اما دیالیز می‌تواند سلامت فرد را بهبود بخشد و طول عمر را تا ۲۰ سال یا بیشتر افزایش دهد.

آیا دیالیز کلیه درد دارد؟

خود درمان دیالیز بدون درد است. برخی افراد هنگامی متصل شدن به دستگاه همودیالیز یا انتهای چرخه تخلیه دیالیز صفاقی احساس ناراحتی می‌کنند. در این صورت، باید وضعیت خود را با تیم مراقبتی خود در میان بگذارید تا به کاهش هرگونه درد شما کمک کنند.

عوارض جانبی

افرادی که وابسته به دیالیز کلیه هستند ممکن است شرایط زیر را تجربه کنند:

• گرفتگی عضلانی
• خارش پوست
• کاهش فشار خون بخصوص در افراد مبتلا به دیابت
• مشکلات خواب، گاهی اوقات به دلیل خارش، پاهای بی‌قرار یا وقفه کوتاه در تنفس
• ازدیاد حجم مایعات
• عفونت یا باد کردن محل دسترسی جهت دیالیز
• افسردگی و تغییر خلق و خوی

هزینه

دیالیز می‌تواند یک ‌بار مالی اضافه را به بیماران و خانواده‌ها تحمیل کند. آمادگی از لحاظ مالی و بررسی تحت پوشش قرار گرفتن درمان توسط بیمه بیمار قبل از شروع دیالیز می‌تواند حائز اهمیت باشد. هزینه‌های دیالیز بسته به وضعیت بیمه، نوع دیالیز و هر گونه فاکتور درمانی دیگر می‌تواند متغیر ‌باشد.

انواع مختلف بوسه

بوسیدن، مانند هر هنر دیگری، یک احساس کاملاً شخصی و به شکلی یک نوع تعبیر ذهنی است. انواع مختلف بوسه و نوع بوسیدن شما بیشتر به این که می خواهید چه کسی را ببوسید بستگی دارد. اما به طور کلی بوسه ها، ویژگی های مشترکی دارند و به انواع زیر دسته بندی می شوند.

بوسه فرانسوی

احتمالاً بوسه فرانسوی، مشهورترین نوع بوسه است که در آن بوسیدن با صدا همراه است و زبان های دو طرف همدیگر را لمس می کنند. بوسه فرانسوی که به آن “بوسه زبان” نیز گفته می شود، به آسانی قابل اجرا است، اما تسلط بر آن نیاز به تمرین دارد که ممکن است مدت زیادی طول بکشد که افراد بتوانند در این نوع بوسیدن مهارت پیدا کنند. نکته مهمی که در بوسه فرانسوی وجود دارد این است که این نوع بوسه نباید خیلی پرخاشگرانه و یا خیلی مهربانانه باشد.

بوسه پروانه ای

برای اجرا بوسه پروانه ای هر دو طرف باید به اندازه کافی به همدیگر نزدیک شده به نحوی که مژه های چشم هم بتوانند همدیگر را لمس کنند. در این حالت دو انواع مختلف روند طرف باید خیلی سریع چشمک بزنند. چشمک زدن سریع باعث حرکت مژه ها شبیه به بال پروانه می شود. در نوع دیگر بوسه پروانه ای که به صورت فردی انجام می شود یک فرد می تواند پلک های خود را در مقابل گونه های فرد مقابل قرار داده و در این حالت پلک های خودش را حرکت دهد.

بوسه تک لب

• بوسه تک لب یک بوسه بسیار رمانتیک حساب می شود که تاثیر بسیار زیادی روی افراد دارد.
• برای بوسه تک لب می توانید یکی از لب های طرف مقابل را بین لب های خود قرار دهید و به آرامی آن را به سمت خودتان بکشید و یا بخورید یا به آن ضربه بزنید.

بوسیدن گونه

بوسه گونه، دقیقاً همان چیزی است که به طور معمول رواج دارد و لب های بسته یه طرف در مقابل گونه های طرف مقابل قرار می گیرند. بوسیدن گونه ها اولین روشی است که زوج ها برای بوسیدن همدیگر از آن استفاده می کنند.

بوسیدن گونه ها در مواقع زیر کاربرد دارد:

• تشکر کردن از یک فرد
• تبریک گفتن های دوستانه
• هنگام خداحافظی از یک فرد

بوسه مرد عنکبوتی

بر اساس بوسه در فیلم Spider-Man در سال 2002، بوسه مرد عنکبوتی شامل بوسیدن کسی است که صورتش به طور وارونه در مقابل شما قرار دارد که در این حالت لب فوقانی شما با لب پایین طرف مقابل و برعکس لب پایین شما با لب فوقانی فرد مطابقت پیدا می کند.

همین الان رایگان سوالتو از بهترین پزشکان و متخصصان بپرس.کلیک کنید.

بوسه گوشواره

یکی از انواع عالی و مناسب بوسه برای مواردی که شما نمی خواهید لب های طرف مقابل را ببوسید، استفاده از بوسه گوشواره است. بوسه گوشواره دقیقا از اسم آن مشخص است و در آن شما می توانید گوش های فرد مقابل را به آرامی بین لب های خود قرار داده و آن را به سمت پایین بکشید. حتی برای احساسی کردن نوع بوسه و لذت بیشتر می توانید از زبان خود استفاده کنید. در بوسه گوشواره نه تنها شریک زندگی شما بوسه را احساس می کند بلکه نفس گرم شما را نیز در گوشش می شنود و آن را احساس خواهد کرد.

بوسه لب براق

بوسه لب براق نوعی بوسه سرگرم کننده و دوست داشتنی است.

در آن فرد می تواند مقداری بزاق سالم دهان خودش ر روی لب های خود مالیده و بعد آن ها را روی لب های طرف مقابل قرار دهد. برای لذت بیشتر افراد می توانند از براق کننده های لب با طعم های شیرین و میوه ای استفاده کنند.

بوسه اسکیمو

در بوسه ای اسکیمو، دو نفر چشم خود را می بندند و بینی های خود را به جلو و عقب در مقابل یکدیگر می مالند. بوسه اسکیمو بیشتر برای بازیگوشی و ابراز محبت و دوستی و یا در شرایط حفظ سلامتی طرفین به کار برده می شود.

هیکی

• هیکی با مکیدن حتی در ناحیه گردن همراه است.
• از نظر فنی هیکی بوسه محسوب نمی شود حالت تهاجمی دارد.
• هیکی حتی ممکن است باعث قرمزی و کبودی پوست صورت طرف مقابل شود.

Vampire Kissبوسه خون آشام

بوسه خون آشام، بوسه عمیق بر گردن طرف مقابل است که می تواند با حرکاتی مانند مکیدن یا گاز گرفتن روی پوست همراه باشد در برخی افراد ممکن است بوسه خون آشام به اندازه یک سکس دردناک باشد. برای همین افراد باید قبل از انجام این بوسه از طرف مقابل اجازه بگیرند.

بوسه مرطوب

بوسه های خیس شامل انواع بوسه های صدا دار است که می تواند با دخالت و یا بدون دخالت زبان انجام گیرند. کمی رطوبت در هنگام بوسه می تواند باعث لذت بیشتر در افراد شود اما بهتر است در هنگام بوسیدن همدیگر از بزاق بیش از حد استفاده نشود.

بوسه مارمولکی

این نوع بوسه دقیقا شبیه تلاش مارمولک برای گرفتن یک مگس است که با دخالت زبان انجام می شود. اما بوسه مارمولک یک بوسه نامطلوب است که گاهی فقط برای تفریح ممکن صورت گیرد.

بوسه هوایی

بوسه هوا یک ژست پیشرفته از بوسه است که افراد آن را بیشتر به منظور سلام و احوال پرسی انجام می دهند. در این روش فرد گونه خود را به گونه فرد مقابل می مالد و دو طرف با لب های خود صدای بوسیدن را تقلید می کنند.

بوسه عشق

این بوسه از روی عشق و علاقه دو طرف صورت می گیرد.

بوسه عشق، عاشقانه ترین بوسه ای است که که از احساسات و شور و علاقه افراد سرچشمه می گیرد. بوسه عشق همان بوسه آرام و شیرینی بین عاشق و معشوق است که بر روی روحیه افراد تاثیر زیادی دارد. افراد می توانند دهان، گردن، گوش و یا پیشانی شریک زندگی خود را با این روش ببوسند.

بوسه گازگرفتنی

بوسه گازگرفتنی شکل تهاجمی تر بوسه فرانسوی است و هم مانند آن با صدا و دخالت زبان همراه است. با این تفاوت که در هنگام عقب کشیدن لب های طرف مقابل، دندان های خود را به مدت یک ثانیه و به آرامی بر روی زبان طرف مقابل قرار می دهید. این نوع بوسه کاملا سلیقه ای است که برای برخی افراد لذت بخش و برای برخی دردناک و عجیب می باشد.

بوسه فرشته

این بوسه یک روش شیرین، دلپذیر و عاشقانه برای بیدار کردن یک فرد از خواب، خداحافظی، آرام کردن افراد و یا دلگرمی عمیق انجام می گیرد. در بوسه فرشته افراد لب های خود را به آرامی روی پلک یا چشمان فرد مقابل قرار می دهد.

بوسه Jawline

بوسه Jawline یک بوسه محکمی است که افراد برای انجام آن از انتهای فک خود استفاده می کنند

Breath Kiss

برای اکثر مردم، این نوع بوسه می تواند سرگرم کننده باشد. اما در برخی موارد می تواند این نوع بوسه معنی دار و لذت بخش باشد برای انجام این بوسه افراد دهان خود را باز کرده و نفس عمیقی می کشند و لب های خود را محکم روی همدیگر قرار می دهند. این روش شبیه عملیات احیاء دهان به انواع مختلف روند دهان بیماران و یا CPR می باشد که افراد هنگام بوسه، به آرامی نفس کشیده و نفس خود را به همدیگر منتقل می کنند.

علائم غیر کلامی بوسه

در برخی موارد شاید شما نمی دانید که چگونه می توانید به طرف مقابل تان بگوید تا شما را ببوسند؟

حتی فکر کنید گفتن این جمله که مرا ببوس شاید احمقانه و نادرست باشد. در این مواقع باید به دنبال علائم غیر کلامی باشید که نشان می دهد طرف مقابل شما آمادگی لازم را برای بوسیدن دارد. با شناختن علائم غیر کلامی بوسه و احساس دو یا چند مورد آن در طرف مقابل تان می توانید زمان نیاز خودتان و یا فرد به بوسه را تشخیص دهید.

برخی از این علائم غیر کلامی بوسه عبارتند از:

نگاه به همدیگر کردن

بیشتر بوسه ها در درجه اول با نگاه چشم به چشم افراد، شروع می شوند. در این مواقع فرد ممکن است به شما نگاه کند و سر خودش را کمی به سمت شما خم کرده و سکوت کند. هنگامی که فرد به لبان شما نگاه می کند می خواهد به شما بفهماند که نیاز به بوسیدن دارد. در این صورت حتی احتمال دارد فرد لب های خودش را لیس می زند و یا آن ها را لمس می کند.

صحبت کردن در مورد بوسه

وقتر طرف مقابل شما در مورد بوسه صحبت می کند در واقع منتظر این است که شما برای بوسیدن به سمت او بروید. صحبت کردن در مورد بوسه، یکی از واضح ترین علائم غیرکلامی در مورد نیاز به بوسیدن است.

لمس کردن

لمس کردن ناگهانی و یا به بهانه نزدیک شدن به همدیگر می تواند یکی از علائم غیرکلامی دیگر برای بوسیدن باشد.

سکوت کردن

سکوت طرف مقابل می تواند به این معنای باشد که او منتظر است شما حرف های خود را تمام کنید و متوجه نیاز او شوید. البته سکوت ممکن است یک رفتار طبیعی در بین مکالمات افراد باشد و در این صورت باید حتما بقیه علائم های بی کلام فرد را بررسی کنید.

راهکارهای مختلف برای برقراری ارتباط در بوسیدن

برای داشتن یک رابطه محکم و عاشقانه با طرق مقابل خود بهتر است راهکارهای مختلف در ارتباط به بوسیدن و به خصوص بوسیدن فرانسوی را یاد بگیرید و در مواقع نیاز از آن استفاده کنید. البته این را در نظر داشته باشید که بوسه فرانسه نباید به رابطه جنسی منجر شود.

برخی از این راهکارها عبارتند از:

زمان مناسبی را برای بوسه پیدا کنید.

بهترین زمان برای بوسه زمانی است که شما با طرف مقابل خود تنها هستید. در این شرایط با یک مکث کوتاه در هنگام مکالمه و نگاه کردن به چشم های همدیگر می توانید همدیگر را برای شروع یک بوسه آماده کنید. در این موقع می توانید هر دو نفرتان بایستید یا نزدیک همدیگر بنشینید، ارتباط چشمی برقرار کنید.

درباره بوی دهان خود وسواس نداشته باشید.

در این مواقع می توانید از مقداری نعنا یا آدامس استفاده کنید اما زیاد روی این موضوع وسواس به خرج ندهید.

با لب های خود شروع کنید.

در هنگام بوسه به خصوص بوسه فرانسوی شاید اولین چیزی که به فکر افراد خطور کند استفاده از زبان باشد. اما شما نباید فورا وارد این مرحله شوید. سعی کنید بوسیدن را از سطح لب های خود شروع کنید و در ادامه در صورت اجازه دادن طرف مقابلتان از زبان هم استفاده کنید.

زیاد از زبان استفاده نکنید.

بوسه بهتر است بدون دخالت زبان شروع شود و وقتی به آمادگی کامل خود رسیدید دهان خود را کمی بازتر کنید و با زبان خود به آرامی نوک زبان طرف مقابل را لمس کنید اما از لمس زیاد زبان ها با همدیگر خودداری کنید.

از دستان خود استفاده کنید.

بهترین نقاط برای لمس بدن طرف مقابل قسمت های گردن، فک، یا کمر یا پشت سر او می باشد اگر می خواهید فوق العاده رمانتیک باشید، می توانید با دستان خود با احساس بیشتری صورت طرف مقابل را لمس کنید. استفاده از دست هنگام بوسه زدن، باعث می شود تا اوضاع به مراتب عاشقانه تر، حسی تر و حساس تر شود. هرگز در این مواقع آنها را کنار خود نگذارید چون در صورتی که شما از دستان خود استفاده نکنید به طرف مقابل خود اجازه می دهید تا از زبان خودش استفاده کند.

خندیدن در بین بوسه اشکالی ندارد.

ممکن است شما دلتان بخواهد در حین بوسیدن تنش و یا عصبانیت خود را کاهش دهید. در این صورت هیچ اشکالی ندارد که کمی شوخی کنید و یا بخندید.

استراحت کردن را فراموش نکنید.

در حین بوسیدن طرف مقابل سعی کنید به طور کوتاه استراحت کنید. کمی از فرد فاصله بگیرید و به چشمان او نگاه کنید و لبخند بزنید و سعی کنید این وضعیت لحظه ای لذت ببرید. استراحت در بین بوسه، روند بوسیدن را تا حدودی کندتر و احساسی تر می کند.

سبک خود را تغییر دهید.

• لحظه اولیه یک بوسه، هیجان انگیز است.
• اما اگر در حین بوسیدن سبک خودتان را تغییر ندهید ممکن است از روند خود خیلی سریع خسته شوید.
• برای تغییر سبک می توانید از زبان خود استفاده کنید اما زیاد دهان خود را باز نکنید.

اجازه دهید طرف مقابل شما را ببوسد.

برای تجربه یک بوسه عالی لازم نیست که متخصص بوسه باشید.

اگر در برخی موارد نمی دانید که باید چه کاری انجام دهید بهتر است صبر کنید و اجازه دهید طرف مقابل شما را ببوسد و روند را کنترل کند و شما فقط او را همراهی کنید.