آنالیز ریسک چیست ؟

ماتریس ریسک یک ابزار کیفی در ارزیابی ریسک ها

تجزیه و تحلیل ریسک

آنالیز ریسک تکنیکی است که برای شناسایی و ارزیابی مؤلفه ها و عواملی که ممکن است موفقیت یک پروژه یا دستیابی به یک هدف را به مخاطره بیندازند، مورد استفاده قرار می گیرد. نام دیگر این فرایند، «آنالیز حوادث پروژه» است. این فرایند نیازمند انجام یک تجزیه و تحلیل هزینه-سود است. فرایند هزینه-سود می بایست در بازنگری ویژگیها و مزایای یک دارایی یا فرایند دخیل باشد.
TECHNICAL REPORT: ISO/IEC TR 13335-3:1998(E) Information technology — Guidelines for the management of IT Security -Part 3:Techniques for the management of IT Security
TECHNICAL REPORT : ISO/IEC TR 13335-2: Dec 15, 1997, Information technology - Guidelines for the management of IT Security - Part 2: Managing and planning IT Security
بخشی از بازنگری یک پروژه، تعیین هزینه های آن است. این هزینه ها عبارتند از هزینه های تأمین و توسعه؛ یعنی هزینه های عملیاتی و نگهداری و . ، هزینه های مستندسازی، هزینه های آموزشی نیروی انسانی، هزینه زیرساخت ها، هزینه بروزآوری، هزینه های جابجایی و مانند آن. تمامی این هزینه ها مستلزم جنبه های مادی و معنوی است.
اگرچه توجه به تمامی مؤلفه های هزینه ای برای تصمیم گیری در زمینه اجرای آنالیز ریسک چیست ؟ یک پروژه بسیار مهم است، ولی این هزینه های اجرایی تنها یک متغیر است. هزینه عدم اجرای یک پروژه نیز متغیر دیگری است که می بایست در فرایند تجزیه و تحلیل مورد توجه قرار گیرد. چنانچه اجرای پروژه با تاخیر مواجه شده یا مورد تصویب قرار نگیرد، چه اثراتی بر سازمان خواهد داشت؟ عدم پیشرفت پروژه چه تأثیراتی بر مزیتهای رقابتی سازمان دارد؟ چگونه می تواند توانایی شرکت در دستیابی به اهداف و ماموریتها را تحت تأثیر قرار دهد؟
در حالت کلی، هر جا که پول یا منابعی صرف می شود می بایست ارزیابی ریسک انجام شود. این امر سبب می شود که اجرا یا عدم اجرای پروژه با دلایل موجه همراه بوده و مدیر تلاش خود را جهت اتخاذ تصمیم درست انجام داده است. خروجی فرایند تحلیل ریسک دو بار مورد استفاده قرار می گیرد. بار نخست در زمان اتخاذ تصمیم است. مورد دوم در زمان ارائه نتایج تصمیم به شخص ثالث یا شریک بیرونی است و مدیر ناچار است تا فرایند تصمیم گیری خود را به وی ارائه دهد. در مجموع باید گفت که اجرای فرایندهای تحلیل و ارزیابی ریسک، درک و تجسم مناسبی از کسب و کار بدست می دهد.

پیشنهاد کاربران

تجزیه و تحلیل ریسک ( Risk Analysis ) :[اصطلاح آنالیز ریسک چیست ؟ بازارکسب و کار] بررسی احتمال ضرر یک فرد یا شرکت در یک سرمایه گذاری. مدیریت این ریسک می تواند جهت جلوگیری از ضررهای احتمالی، از یک نوع بیمه استفاده کند یا یک وام برای افزایش نرخ بهره تامین نماید یا از یک سرمایه گذاری در مقابل کاهش نرخ بهره حمایت کند. یک بانک همیشه سعی می کند ریسک ها و خطرات مربوط به وام را بوسیله تنظیم سطح حسابها و نرخ های بهره کنترل کند تا زیان حاصل را جبران نماید.

خدمات ارزیابی ریسک فرآیندی، شغلی، تجهیزات

ارزیابی ریسک چیست ؟
در آموزش مدیریت ریسک در وب سایت دیجیتال ساینس، قصد داریم تا ضمن آموزش کامل ارزیابی ریسک، نحوه انتخاب بهترین راه برای استفاده از روش های کیفی و کمی در ارزیابی ریسک را به شما آموزش دهیم و در واقع به این مقوله بپردازیم که ارزیابی ریسک چیست ؟

تعیین طبیعت ریسک
ریسک‌ها را می‌توان با توجه به ماهیت وجودی خود و با توجه به ابعاد، حوزه و گستره اثرگذاری، دسته‌بندی نمود. این دسته‌بندی که به تعیین «طبیعت ریسک» موسوم است، به ارزیاب کمک می‌کند تا با توجه به حوزه‌های اثرگذاری ریسک، قادر باشد با دقت بیشتری به شناسایی اثرات و عواقب تهدید اقدام نماید. به‌طور کلی، ریسک‌ها را می‌توان به حوزه‌های زیر تقسیم نمود:
استراتژیک: ریسکهایی که تمامیت، موجودیت و بقای سازمان را با خطر مواجه می‌کنند مانند فقدان اطلاعات کلیدی و استراتژیک
مالی: اثرات و عواقب مالی به‌دنبال دارند نظیر غیرقابل استفاده شدن سخت‌افزارها و تجهیزات
عملیاتی: در انجام فعالیت‌ها و فرایندهای سازمان خلل ایجاد می‌کنند مانند قطع سرویس سرور
تکنولوژیکی: اطلاعات فنی یا سخت‌افزارهای کلیدی را مورد هجوم قرار می‌دهند
محیطی: بر نیروی انسانی یا شرایط زیست‌محیطی سازمان تأثیرگذار هستند نظیر آتش‌سوزی از آنجاییکه اغلب هر تهدید (ریسک) بیش از یک اثر به‌دنبال خواهد داشت، لذا با توجه به تنوع اثرات، ممکن است طبیعت یک ریسک در بیش از یک حوزه یا حتی تمامی حوزه‌ها قرار گیرد.

آشنایی با انواع تکنیک¬ های تحلیل و ارزیابی

مدیریت ریسک پروژه طبق استاندارد PMBOK، مدیریت ریسک را به شش مرحله تقسیم می کند:

• برنامه ریزی مدیریت ریسک
• شناسایی ریسک
• تجزیه و تحلیل کیفی ریسک
• تجزیه و تحلیل کمی ریسک
• برنامه ریزی واکنش به ریسک
• پایش ریسک

به طور کلی منظور از آنالیز یا تجزیه و تحلیل ریسک، تجزیه و تحلیل کیفی ریسک و تجزیه و تحلیل کمی ریسک است. انتخاب تکنیک مناسب ارزیابی ریسک امر مهمی در مدیریت ریسک است.
تجزیه و تحلیل کیفی ریسک یا تخمین ریسک
سومین مرحله از سلسله مراحل فرایند مدیریت ریسک مرحله تجزیه و آنالیز ریسک چیست ؟ تحلیل کیفی ریسک است. در این مرحله، احتمال و پیامدهای ناشی از وقوع کلیه ریسک های شناسایی شده، در مرحله شناسایی ریسک، با هدف رتبه بندی و تعیین ریسک هایی که نیاز به تحلیل بیشتر دارند، مورد بررسی قرار می گیرد. در واقع در این مرحله یک فهرست از ریسک های طبقه بندی شده به صورت ریسک های پرخطر، کم‌خطر و متوسط تهیه می شود.
در اصطلاح شناسی مدیریت ریسک احتمال و پیامد به صورت زیر تعریف می شوند:
تعریف احتمال: فرصت وقوع چیزی
تعریف پیامد: نتیجه یک رویداد که بر اهداف تاثیر می گذارد
در این فرایند که به تخمین ریسک نیز شناخته می شود ابتدا احتمال ریسک به صورت غیر عددی یا نیمه کمی و نادقیق تخمین زده میشود و سپس پیامدهای ناشی از وقوع احتمالی این ریسک مورد بررسی قرار می گیرد، در آخر رتبه و امتیاز ریسک مشخص می شود.
تکنیک های کیفی به دنبال مقایسه اهمیت نسبی ریسک‌های مربوط به پروژه با توجه به تأثیر وقوع آن‌ها بر نتایج پروژه می‌باشند. اطلاعات به‌دست‌آمده از تجزیه ‌و تحلیل کیفی تقریباً همیشه ارزشمندتر از تجزیه‌ و تحلیل کمی است و تجزیه‌ و تحلیل کمی همیشه لازم نیست. حتی تحقیقات تحلیل کیفی را برای ارزیابی اولیه ریسک توصیه می‌کنند.
انواع روشهای ارزیابی ریسک که از فاکتورهای احتمال وقوع و شدت تاثیر ریسک ها برای ارزیابی ریسک ها استفاده می کنند، جزو روش های کیفی محسوب می شوند. معمولا از تکنیک های زیر به عنوان ابزار و روش مناسب جهت تجزیه و تحلیل کیفی ریسک استفاده می شود:

• جداول احتمال و پیامد
• ماتریس احتمال و تاثیر

ماتریس ریسک یک ابزار کیفی در ارزیابی ریسک ها

تجزیه و تحلیل کمی ریسک چیست ؟
اما چهارمین مرحله از مدیریت ریسک، تجزیه و تحلیل کمی ریسک است. در این مرحله خروجی مرحله تجزیه و تحلیل کیفی ریسک یا همان تخمین ریسک مورد ارزیابی قرار می گیرد. این مرحله شامل کمی سازی احتمال و پیامدهای ناشی ار وقوع احتمالی ریسک های با اهمیت و تحلیل حساسیت آن ها است و هدف از آن کمک به تحلیل گر در تصمیم گیری می باشد.
در این مرحله ریسک هایی که بیشترین تاثیر را بر اهداف دارند، با هدف بهبود درک تصمیم گیرنده، مورد ارزیابی و تحلیل بیشتر قرار می گیرند.
تکنیک های ارزیابی ریسک به صورت کمی برای تعیین محدوده دقیق و مطلق توزیع احتمالات برای نتایج یک کسب‌وکار یا پروژه، استفاده می‌شوند و در نتیجه شامل تحلیل‌های مشکل و پیچیده هستند، که اغلب با استفاده از کامپیوترها پشتیبانی آنالیز ریسک چیست ؟ می‌شود. برای دستیابی به این هدف، یک مدل اولیه از پروژه ی مورد بررسی، ایجاد می‌شود. سپس با اندازه‌گیری اثرات ریسک‌های خاص تعیین‌شده، توسط ارزیابی اولیه و با استفاده از تکنیک‌های کیفی، اصلاح می‌شود. این مدل شامل تمام عناصر مربوط به تجزیه‌وتحلیل ریسک است و به جای این عناصر، می‌تواند متغیرهای نامشخص (به‌جای مقادیر ثابت) برای منعکس کردن ناحیه‌های مهم ولی نامطمئن، قرار گیرد.
روش های ارزیابی ریسک به صورت کمی متعدد هستند که در اینجا به چند نمونه از آنها اشاره می کنیم:

• نمودار درخت احتمال
• FMEA
• تجزیه و تحلیل درخت خطا (FTA)
• تجزیه و تحلیل درخت تصمیم (DTA)
• تجزیه و تحلیل درخت رویداد (ETA)
• تجزیه و تحلیل علت و معلول (CCA)
• شبیه سازی مونت کارلو

تکنیک ارزیابی ریسک PHA

PHA روشی ساده و استنتاجی است که هدف آن شناسایی خطرات و موقعیت‌ها و رخدادهای خطرناکی است که می‌توانند به فعالیت، تسهیلات یا سیستمی معین آسیب برسانند. تکنیک ارزیابی ریسک PHP ، معمولاً در ابتدای تکوین پروژه، درزمانی مورداستفاده قرار می‌گیرد که اطلاعات کمی در مورد جزئیات طراحی یا روش‌های اجرایی بهره‌برداری موجود است و اغلب پیشرو مطالعات بیشتر یا ارائه اطلاعات برای مشخص نمودن طراحی سیستم است. همچنین در زمان تحلیل سیستمهای موجود برای تعیین اولویت خطرات و ریسک‌ها برای تحلیل بیشتر یا درجایی که اوضاع‌ و احوال مانع استفاده از فنی گسترده‌تر می‌شوند، مفید است. تکنیک ارزیابی ریسک HAZOP فن HAZOP در ابتدا برای تحلیل سیستم‌های فرآیند شیمیاییتکوین شد، اما به انواع دیگر از سیستمها و عملیات پیچیده بسط داده‌شده است. این موارد عبارت‌اند از سیستم‌های مکانیکی و الکترونیک، روش‌های اجرایی و سیستم‌های نرم‌افزار و حتی تغییرات سازمانی و طراحی و بازنگری قرارداد قانونی . فرآیند HAZOP می‌تواند به تمام اشکال انحراف از مقصود طراحی بنا به نقص‌های طراحی، جزء /اجزاء، روش‌های اجرایی طراحی‌شده و اقدامات انسانی، بپردازد. در حال حاضر این تکنیک ارزیابی ریسک بیشتر در فرآیندهای عملیاتی پالایشگاه و پتروشیمی‌ها استفاده می‌شود.

تکنیک ارزیابی ریسک BIA

تکنیک BIA، تحلیل پیامد بر کسب‌وکار که ارزیابی پیامد بر کسب‌وکار نیز نامیده می‌شود، تحلیل می‌کند که چگونه ریسک‌های مخل و مخرب کلیدی می‌توانند بر بهره‌برداری‌های سازمان اثر بگذارند و توانمندی‌هایی را شناسایی و کمی سازی می‌کند که برای مدیریت ریسک موردنیاز هستند. تکنیک ارزیابی ریسک تحلیل علت ریشه‌ای (RCA) Root cause analysis تحلیل ضرر و زیانی بزرگ برای ممانعت از وقوع مجدد آن معمولاً تحلیل علت ریشه‌ای (RCA)، تحلیل وقوع یا تحلیل زیان نام می‌گیرد. RCA روی از دست دادن دارایی‌ها به علت انواع 2 خرابی علت ریشه‌ای (RCFA) مختلف وقوع خرابی متمرکز است، درحالی‌که تحلیل زیان بیشتر مربوط به زیان‌های مالی یا اقتصادی به علت عوامل خارجی یا فجایع است. این تحلیل تلاش می‌کند، به‌جای این‌که تنها به نشانه‌های واضح فوری بپردازد، علل ریشه‌ای یا اصلی را شناسایی کند.
تکنیک ارزیابی ریسک ، حالات خرابی فرآیند FMEA
تحلیل حالت‌های وقوع خرابی و تأثیرات (FMEA)، تکنیکی است برای شناسایی نحوه عدم موفقیت اجزاء، سیستمها آنالیز ریسک چیست ؟ یا فرآیندها در انجام مقصود موردنظر است. این تکنیک باِ صورت کمی با بررسی وقوع ، شدت و کنترل موضوعات را بررسی می نماید. تکنیک ارزیابی ریسک تحلیل درخت خرابی FTA A فنی است برای شناسایی و تحلیل عواملی که می‌توانند به رخداد نامطلوب مشخصی (به نام رخداد بالا) کمک کنند. عوامل علی به‌صورت استقرایی شناسایی می‌شوند، به صورتی منطقی سازمان‌دهی می‌شوند و به‌طور تصویری در نموداری درختی نمایش داده می‌شوند که عوامل علمی و رابطه منطقی آن‌ها را با رخداد بالا ترسیم می‌کند تکنیک ارزیابی ریسک ، تحلیل علت و معلولی تحلیل علت و معلولی روشی ساختاریافته برای شناسایی علل احتمالی رخدادی نامطلوب یا یک مشکل است. این تحلیل عوامل کمک‌کننده احتمالی را در دسته‌های گسترده سازمان‌دهی می‌کند تا تمام فرض‌های ممکن بتوانند بررسی شوند. بااین‌حال به‌خودی‌خود علل حقیقی را نشان نمی‌دهد، چراکه این علل را تنها می‌توان با شواهد حقیقی و آزمون تجربی فرض‌ها تعیین نمود.

تکنیک ارزیابی ریسک تحلیل لایه‌های حفاظت (LOPA )

Layers of protection analysis LOPA روشی نیمه کمی برای برآورد ریسک‌های مربوط به رخداد یا سناریویی نامطلوب است. این روش تحلیل می‌کند که آیا اقدامات کافی برای کنترل یا تخفیف ریسک موجود هستند.

تکنیک ارزیابی ریسک ،ارزیابی قابلیت اطمینان انسانی (HRA)

Human reliability assessment ارزیابی قابلیت اطمینان انسانی (HRA) به پیامد انسان‌ها بر عملکرد سیستم می‌پردازد و می‌توان آن را برای سنجش تأثیرات خطای انسانی بر سیستم به کاربرد. بسیاری از فرآیندها دارای قابلیت خطای انسانی هستند، به‌ویژه هنگامی‌که زمان موجود برای تصمیم‌گیری اپراتور، کوتاه است. احتمال این‌که مشکلات به‌قدر کافی گسترش‌یافته و جدی شوند، می‌تواند پایین باشد. بااین‌حال گاهی اقدام انسانی تنها دفاع برای ممانعت از پیشروی وقوع خرابی اولیه در جهت سانحه است.

تکنیک ارزیابی ریسک ، نگهداری مبتنی بر قابلیت اطمینان RCM

Reliability centered maintenance روشی است برای شناسایی خط‌مشی‌هایی که بایستی برای نگهداری مبتنی بر قابلیت اطمینان (RCM) مدیریت وقوع خرابی‌ها پیاده‌سازی شوند تا به‌طور کارآمد و اثربخش به ایمنی، آمادگی و اقتصاد موردنیاز بهره‌برداری برای تمام انواع تجهیزات دست یابند. RCM در حال حاضر یک متدولوژی به اثبات رسیده و پذیرفته‌شده است که در گستره وسیعی از صنایع به کار می‌رود.

شرکت صماکو در زمینه ارزیابی ریسک و شناسایی مخاطرات با استفاده از تیم های مجرب موارد زیر را ارزیابی می نماید که عبارت است از : - شناسایی مخاطرات فرآیندی HAZOP - شناسایی مخارات به روش HAZID - شناسایی مخاطرات شغلی JHA -شناسایی ریسک های حریق و آتش سوزی مختص بیمه DOW - شناسایی و ارزیابی ریسک های شکست تجهیزاتی FMEA - بررسی و تحلیل حوادث بر اساس درخت خطا و مدل تریپودبتا و .

تیم مدیریت، مشاوره، برندسازی و فروش سیدی

در عصر حاضر داشتن تفکر قوی در استراتژی مدیریت ریسک در محیط ریسک پویای امروزی بیش از هر زمان دیگری مورد اهمیت است. داشتن اعتماد به نفس بالای مدیریت به مدیریت ریسک در سازمان کمک شایانی می‌کند.

حتی با نادیده گرفتن صنعت، این که چگونه می‌توان خطرات را به سرعت و به شیوه ای موثر شناسایی و مدیریت کرد، تعیین می‌کند که چگونه سازمان‌ها و موسسات بازیابی و بازسازی می‌شوند. این موضوع مستلزم بازنگری در اراهبردهای مدیریت ریسک است. با عنایت به افزایش تمرکز سازمان‌ها بر شناسایی، کاهش و نظارت بر ریسک‌ها در پاسخ به محیط خطر ناپایدار، ممکن است سوالاتی پیش بیاید. این سوالات در رابطه با این که چه کسی مسئول تدوین استراتژی مدیریت ریسک است و استراتژی های مختلف مدیریت ریسک چیست؟ در این مقاله همه چیزهایی که باید در رابطه با مدیریت ریسک بدانید ذکر می‌شود.

استراتژی مدیریت ریسک چیست؟

استراتژی مدیریت ریسک یک رویکرد کاملا نظامند برای رسیدگی به خطرات است. این راهبرد می‌تواند در شرکت‌ها با هر اندازه و در هر صنعتی استفاده گردد. مدیریت ریسک بهتر است نه به عنوان یک سری مراحل، بلکه به عنوان یک فرایند چرخه ای شناخته شود. در این استراتژی خطرات جدید و مداوم به گونه ای مداوم شناسایی، ارزیابی، مدیریت و نظارت می‌شوند.

شناسایی ریسک‌های موجود

شناسایی و بررسی ریسک می‌تواند ناشی از لغزش منفعلانه در برابر آسیب پذیری‌ها یا از طریق ابزارهای پیاده شده و فرآیندهای کنترلی باشد. در صورت وجود، خطرات احتمالی شناسایی می‌شود، پرچم قرمز به نشانه وجود مشکل و خطر را بالا می برد. فعال بودن بیشتر از واکنش پذیری همیشه بهترین روش برای کاهش نقاط خطر است.

ارزیابی و برآورد خطرات احتمالی

پس از مسجل شدن خطرات احتمالی، هر ریسک باید مورد ارزیابی قرار گیرد تا احتمال نگرانی، میزان شدت و تاثیر احتمالی آن تعیین گردد. این موضوع به گروه‌های حسابرسی کمک می‌کند تا هر ریسک را بر اساس استراتژی مدیریت ریسک در اولویت بندی قرار دهند. این که آیا تیم حسابرسی شما در حال انجام ارزیابی خطر است؟ ارزیابی‌های شما باید سیستماتیک، مستند و بسته به کسب و کار شما، حداقل به صورت سالانه مورد بررسی قرار گیرد. بسته به اندازه و پیچیدگی هر کسب و کار، میزان ارزیابی ریسک غالبا متفاوت است.

پاسخ به خطرات و نظارت بر آن

پس از ارزیابی کردن ریسک‌های موجود، مقوله بعدی این روند شامل توسعه و اجرای راه کارها و کنترل‌ها می‌شود. این موضوع برای سازمان این امکان را فراهم می‌کند تا خطرات را ببه شیوه ای اثربخش با هر ریسک به موقع مقابله کند. در ادامه مبحث نظارت بر ریسک فرآیند مداوم استراتژی مدیریت ریسک از طریق ردیابی اجرای مدیریت ریسک و ادامه شناسایی و مدیریت ریسک‌های جدید است. در صورتی که احتمال، شدت یا تاثیر بالقوه یک خطر از حد قابل قبول فراتر رود، نظارت بر ریسک‌ها امکان اقدام سریع را فراهم می‌آورد.

چرا داشتن استراتژی مدیریت ریسک مهم است؟

ریسک‌های پروژه و عملیات برای اکثر مشاغل چیزی غیرمعمول نیست. اما داشتن فرایندها و استراتژی مدیریت ریسک در شناسایی نقاط قوت، ضعف‌ها، فرصت‌ها و تهدیدها امری ضروری است. مدیریت اثربخش خطرات و ریسک‌ها مزایای بسیاری دارد. نمونه‌هایی از این مزایا را ذکر می‌کنیم.

1. اثربخشی عملیاتی و تداوم یک کسب و کار

مهم نیست که کسب و کار شما تا چه اندازه آماده است، خطرات عملیاتی می‌تواند در لحظه ظاهر شود و از منابعی که درگذشته از آنها آگاهی نداشته اید. خطرات قادر است به شکل تهدید جدید امنیت سایبری، تأمین کننده یا ارائه دهنده خدماتی باشد که دیگر قادر به خدمات رسانی به شرکت شما نیستند یا خرابی تجهیزات. با وجود تمام این مشکلات احتمالی که دارای تأثیر هستند، داشتن یک استراتژی مدیریت ریسک مشخصی که به شما امکان می‌دهد از کنترل‌های داخلی برای پیشگیری از تقلب مطمئن گردید.

2. محفاظت از دارایی‌های سازمان

صرف نظر از تجهیزات فیزیکی، منابع یا اطلاعات، محافظت از دارایی های شرکت شما امری ضروری است. این امر ایجاد یک استراتژی جامع و قابل اجرا برای مدیریت ریسک را از دیدگاه بیمه تجاری ضروری می‌سازد.

3. میزان رضایت و وفاداری مشتری

آرم تجاری، نام تجاری، حضور دیجیتالی و شهرت شرکت شما نیز یک دارایی محسوب می‌شود. مشتریان شما از دیدن و تعامل روزانه با آنها مطمئن می‌شوند. وقتی کسب و کار شما یک استراتژی مدیریت ریسک دقیق و توسعه یافته داشته باشد و بر اساس آن عمل کند، مشتریان شما می توانند احساس امنیت و اطمینان را در مورد شما داشته باشند. همچنین این اطمینان را می دهد که مشتریان می‌توانند به توانایی شما در آنجا بودن و ارائه محصولات و خدماتی که متعهد شده اید ایمان داشته باشند. در نتیجه باعث می‌شود میزان رضایت و وفاداری مشترییان شما بالاتر رود.

4. تحقق منافع و رسیئن به اهداف مورد نظر

بخش مهمی از پایان به موقع پروژه‌ها و دستیابی به اهداف مورد نظر به نحوه مدیریت موثر ریسک وابسته است. شناسایی، ارزیابی و استراتژی مدیریت ریسک آسیب پذیری‌ها را سریعتر مشخص می‌کند. وجد استراتژی موثر به شرکت شما اجازه می‌دهد پروژه‌ها و فعالیت‌هایی را که به سادگی بازگشت سرمایه ندارند، حذف کند. این امر شانس رسیدن به پروژه مورد انتظار و عملکرد تجاری موثر و به دست آوردن مزایای پیش بینی شده را افزایش می‌دهد.

5. بالا بردن میزان سودآوری

برآیند نهایی برای اکثر مشاغل میزان سودآوری است. اغالبا زمانی که چیزی شبیه به نقض اتفاق می‌افتد، تأثیر مالی قابل توجهی وجود دارد. مدیریت خطرات بازار، اعتبار، عملکرد، اعتبار و سایر خطرات برای سالم ماندن خطوط پایانی شرکت شما امری بسیار حیاتی است.

چه کسی مسئول تدوین استراتژی مدیریت ریسک است؟

مشخص نمودن این که چه کسی بهترین فرد یا عملکرد برای شناسایی، ارزیابی و توسعه استراتژی مدیریت ریسک است همیشه مشخص نیست. بستگی به دامنه، ماهیت، ساختار شرکت، پیچیدگی، در دسترس بودن منابع و قابلیت‌های گروه دارد. به این سوال می‌رسیم چه کسی مسئول تدوین استراتژی مدیریت ریسک است؟ ممکن است مسئولیت یک عضو کمیته مدیریت ریسک ، یک عضو تیم حسابرسی، یک مدیر پروژه، یک متخصص ریسک باشد. هنگام تصمیم گیری برای جهت گیری، موارد دیگری نیز هست که باید به ان توجه شود:

• محرک‌ها و مزیت‌های توسعه استراتژی مدیریت ریسک
• فرآیند پایان، از شروع تا تکمیل پروژه.
• احزاب دیگری که قادرند بینش و ارزش بیشتری به وجود آورند.
• چگونگی و امکان تدوین استراتژی مدیریت ریسک
• نرم افزارها و ابزارهای مدیریت ریسک
• انجام بررسی رسمی یافته‌ها.
• زمان بندی برای ارائه یافته‌ها.

استراتژی‌ها و فرایندهای مدیریت ریسک

تمامی پلن‌های استراتژی مدیریت ریسک مراحل مشابهی را دنبال می‌کنند که برای تشکیل فرایند کلی مدیریت ریسکبا هم ادغام شده اند.

زمینه را فراهم آورید. شرایطی را که بقیه مراحل طی می شود ایجاد کنید. معیارهایی که برای ارزیابی ریسک استفاده می‌شود ایجاد و ساختار تجزیه و تحلیل تشریح شود.

شناسایی خطر. سازمان خطرات احتمالی را که ممکن است بر روند یا پروژه خاص شرکت اثرگذاری منفی داشته باشد، شناسایی و تعریف می‌کند.

تحلیل ریسک. هنگامی که انواع خاصی از ریسک مشخص شد، سازمان احتمال وقوع آنها و نتایجی که به همراه دارد را مشخص می‌کند. هدف اصلی آنالیز ریسک درک بیشتر هر مورد از ریسک و میزان تاثیرگذاری آن بر پروژه‌ها و مقاصد سازمان است.

ارزیابی ریسک. سپس ریسک پس از تعیین احتمال کلی وقوع ریسک همراه با پیامد کلی آن، بیشتر ارزیابی می‌شود. سپس سازمان قادر است در مورد اینکه آیا این ریسک قابل قبول است یا خیر تصمیم بگیرد.

کاهش ریسک. در طی این مرحله، شرکت‌ها بالاترین ریسک‌های خود را ارزیابی می‌کنند. در ادامه طرحی را برای کاهش آنها با استفاده از کنترل‌های خطر خاص تهیه می‌کنند.

نظارت بر ریسک. قسمتی از راهبرد کاهش شامل ردگیری خطرات و پلن عمومی برای نظارت و ردیابی مداوم خطرات جدید و موجود است. فرایند کلی مدیریت ریسک نیز بایستی آپدیت شوند.

ارتباط و مشورت کنید. کسانی که سهم دار هستند چه افراد داخلی و چه خارجی باید در هر مرحله به گونه ای مناسب از راهبرد مدیریت ریسک در ارتباط و مشورت وارد شوند.

راهبردهای مدیریت ریسک باید به سوالات زیر پاسخ دهد:

چه چیزی می تواند اشتباه باشد؟ هم محل کار را به طور کلی و هم کار فردی را در نظر بگیرید.

چگونه این ریسک‌ها و مشکلات بر سازمان تأثیر می‌گذارد؟ احتمال وقوع و تأثیر زیاد یا کوچک آن را در نظر بگیرید.

چه استراتژی برای آن می‌توان در نظر داشت؟

برای ممانعت از اتفاق افتادن ضرر چه فعالیت‌هایی نیاز است؟

اگر ضرری اتفاق بیافتد، چه کاری می‌توان انجام داد؟

سخن پایانی

نتیجه گیری فرایند تجزیه و تحلیل ریسک با شناسایی خطرات مورد نیاز مدیریت، به عملکرد موثر و کارآمد سازمان کمک می‌کند. آنها نیاز به اولویت اقدامات کنترل ریسک از نظر پتانسیل خود به نفع سازمان دارند.

استراتژی مدیریت ریسک یک رویکرد ساختارمند و منسجم برای شناسایی، ارزیابی و مدیریت ریسک ارائه می‌دهد. این فرآیند برای به روزرسانی منظم و بازبینی ارزیابی بر اساس پیشرفت‌ها یا اقدامات جدید انجام شده است.

مدیریت گروه مشاوره سیدی با کمک جمعی از متخصصین عرصه مدیریت و بازار با تحلیل شرایط روز بازار ایران و همراهی با متولیان اصناف در گرایش‌های مختلف. مفتخر به کسب دستاوردی نو و اثربخش در زمینه‌های مدیریت، برنامه ریزی چرخه فعالیت، تحقیقات بازار و فروش یکپارچه جهت ارتقاء کسب و کار گردیده است.

هدف از خدمات این گروه مشاوره، کمک به چرخه های اقتصاد صنایع کوچک و متوسط میباشد!

گروه مشاوره سیدی سابقه همکاری با واحدهای خدماتی و صنعتی متفاوتی را در رزومه فعالیتی و پژوهشی خود دارد. آنچه در گروه مشاوره سیدی انجام می شود، خلق، پرورش، ظهور وعملیاتی سازی ایده، ایجاد کسب و کار، رشد کسب و کار تا مرحله شکوفایی می‌‌باشد .

راهنمای چگونگی مدیریت ریسک برای افراد مبتدی

مدیریت ریسک چیست؟

همه ما در طول زندگی خود دائماً در حال کنترل و مدیریت ریسک‌ ها هستیم، چه در حین انجام کارهای ساده (مانند رانندگی با اتومبیل) و چه هنگام انجام کارهای پیچیده مانند تهیه برنامه‌های جدید بیمه یا اقدامات درمانی و پزشکی. در اصل، مدیریت ریسک، شامل همه اقداماتی است که در مقابل ریسک‌ها صورت می‌گیرد.

بیشتر ما در طول فعالیت‌های روزمره این ریسک‌ها را ناخودآگاه مدیریت می‌کنیم. اما وقتی نوبت به بازارهای مالی و مدیریت مشاغل می‌رسد، ارزیابی ریسک‌ها و کنترل آن‌ها یک عمل بسیار مهم و آگاهانه است.آنالیز ریسک چیست ؟

در زمینه اقتصاد، ممکن است مدیریت ریسک را به‌عنوان چارچوبی توصیف کنیم که نحوه برخورد یک شرکت یا سرمایه‌‎گذار را با ریسک‌های مالی مشخص می‌کند.

برای بازرگانان و سرمایه‌گذاران، این چارچوب ممکن است شامل مدیریت چندین سطح دارایی، مانند ارزهای رمزپایه، فارکس، کالاها، سهام، شاخص‌ها و دارایی‌های دیگر باشد.

انواع مختلفی از ریسک‌های مالی وجود دارد که می‌توان آن‌ها را در دسته‌بندی‌های مختلفی طبقه بندی کرد. در این مقاله از تترلند، مروری بر روند مدیریت ریسک را توضیح می‌دهیم. همچنین برخی از استراتژی‌ها توضیح داده می‌شود که می‌تواند به تجار و سرمایه‌گذاران در کاهش ریسک‌های مالی کمک کند.

مدیریت ریسک چگونه است؟

به طور معمول، فرآیند مدیریت ریسک شامل پنج مرحله است: تعیین اهداف، شناسایی ریسک‌ها، ارزیابی ریسک، تعریف پاسخ‌ها و نظارت دقیق بر عملکرد. بسته به نوع زمینه‌ای که قصد دارید مدیریت ریسک را بر روی آن اعمال کنید، این مراحل ممکن است به نوعی تغییر کنند.

تعیین اهداف

اولین قدم برای مدیریت ریسک، تعیین اهداف اصلی است. این قدم، اغلب مربوط به میزان ریسک شرکت یا فرد است. به عبارت دیگر، این‌که آن‌ها چه قدر می‌توانند ریسک ‌کنند تا به سمت اهداف خود حرکت کنند.

شناسایی ریسک‌های احتمالی

قدم دوم، شامل شناسایی و تعریف خطرات احتمالی است. هدف این مرحله درواقع آشکار کردن انواع احتمالاتی است که ممکن است اثرات منفی ایجاد کند. در محیط کسب و کار، این مرحله همچنین ممکن است اطلاعات مفیدی ارائه دهد که ارتباط مستقیمی با ریسک‌های مالی نداشته باشد!

ارزیابی ریسک

بعد از شناسایی ریسک‌ها، گام بعدی ارزیابی میزان بالا یا پایین بودن ریسک شناسایی شده است. سپس، ریسک‌ها به ترتیب اهمیت درجه بندی می‌شوند و همین درجه بندی باعث ایجاد یا اتخاذ یک پاسخ مناسب در برابر اقدامات بعدی می‌شود.

تعریف پاسخ‌ها

مرحله چهارم شامل تعریف پاسخ‌ها و واکنش‌ها برای هر نوع ریسک، با توجه به سطح اهمیت آن‌ها است. این مرحله، مشخص می‌کند که در صورت وقوع یک رویداد نامطلوب چه اقداماتی باید برنامه‌ریزی و انجام شود.

نظارت بر عملکرد

مرحله آخر استراتژی مدیریت ریسک، نظارت بر کارایی و عملکرد اقدامات انجام شده در واکنش به ریسک‌ها است. این مرحله اغلب به تجزیه و تحلیل مداوم داده‌ها نیاز دارد.

مدیریت ریسک های مالی

دلایل مختلفی وجود دارد که ممکن است یک استراتژی یا یک تکنیک تجاری ناموفق باشد. به‌عنوان مثال، یک معامله‌گر می تواند ضرر کند زیرا بازار در خلاف موقعیت قرارداد و پیش بینی او حرکت کرده است.

واکنش‌های هیجانی باعث می‌شود تاجران از استراتژی اولیه خود چشم پوشی کنند یا آن را کنار بگذارند. این امر به ویژه در بازارهای خرسی و دوره‌های کاپیتولاسیون بسیار مشهود است.

در بازارهای مالی، اکثر مردم توافق دارند که داشتن یک استراتژی مناسب مدیریت ریسک به شدت به موفقیت آن‌ها کمک می‌کند. در عمل، این امر می‌تواند ساده باشد.

یک استراتژی تجاری قوی باید مجموعه روشنی از اقدامات احتمالی را ارائه دهد. به این معنی که معامله‌گران می‌توانند آمادگی بیشتری برای مقابله با انواع شرایط داشته باشند. همان‌طور که گفته شد، روش‌های بی‌شماری برای مدیریت ریسک وجود دارد. در حالت ایده‌آل، استراتژی‌ها لازم است به طور مداوم بازنگری و متناسب با اهداف جدید تطبیق داده شوند.

در این قسمت چند نمونه از ریسک‌های مالی به همراه شرح مختصری از چگونگی کاهش میزان ریسک‌ها آورده شده است.

• ریسک بازار – می‌توان با تعیین سفارشات Stop-Loss در هر معامله، ریسک‌ها را به حداقل رساند تا موقعیت‌ها قبل از متحمل شدن خسارات بیشتر به طور خودکار بسته شوند.
• ریسک نقدینگی – می‌تواند با تجارت در بازارهایی با حجم بالا کاهش یابد. معمولاً دارایی‌هایی که ارزش سرمایه بازار بالایی دارند، نقدینگی بیشتری دارند.
• ریسک سیستمیک – این نوع ریسک می‌تواند با متنوع سازی نمونه کارها کاهش یابد. اما در این حالت، تنوع باید شامل پروژه‌هایی با پیشنهادات مجزا یا شرکت‌هایی از صنایع مختلف باشد. ترجیحاً مواردی که همبستگی بسیار کمی دارند.

در پایان

قبل از افتتاح موقعیت معاملاتی یا تخصیص سرمایه به سبد سهام و یا اقدامات سرمایه‌گذاری دیگر، معامله‌گران و سرمایه‌گذاران باید ایجاد یک استراتژی مدیریت ریسک را در نظر بگیرند. با این حال، مهم است که به خاطر داشته باشید که نمی‌توان به طور کامل از ریسک‌های مالی جلوگیری کرد.

به طور کلی، مدیریت ریسک، علاوه‌بر تعریف و چگونگی مدیریت ریسک‌ها مطمئناً فقط شامل کاهش ریسک‌ها نیست. بلکه شامل تفکر استراتژیک است تا ریسک‌های اجتناب ناپذیر را به کارآمدترین شکل ممکن انجام دهیم.

به عبارت دیگر، این کار در مورد شناسایی، ارزیابی و نظارت بر ریسک‌ها نیز با توجه به زمینه و استراتژی متفاوت است. روند مدیریت ریسک‌ها ارزیابی نسبت میزان ریسک به پاداش است بنابراین می‌توان مطلوب‌ترین موقعیت‌ها را در اولویت قرار داد.

مشاغلی که مدیریت ریسک را انجام ندهند از بین خواهند رفت

در ابتدا، به تعریف سریع مدیریت ریسک توسط یک نهاد معتبر بین المللی استاندارد می پردازیم: ​"… استفاده سیستماتیک از سیاست ها، رویه ها برای فعالیت های برقراری ارتباط و مشاوره، ایجاد زمینه و ارزیابی، معالجه، نظارت، بررسی، ضبط و گزارش ریسک." – ISO 31000 – طبق دستورالعمل های مدیریت ریسک

بنابراین، مدیریت ریسک فقط تأیید کرده است که خطر اتفاق می افتد، و اقدامات لازم را برای اطمینان از آمادگی کامل برای آن انجام می دهد. اساساً، این یک استراتژی مدیریتی مشابه مدیریت فرایندهای کسب و کار یا سایر سیستم های مدیریتی مانند کیفیت است.

روش های زیادی برای اجرای موفقیت آمیز مدیریت ریسک وجود دارد. اهداف هر برنامه مدیریت ریسک، پیرامون ایده شناسایی، درک و آماده سازی برای انواع خطرات، و وقایع احتمالی که از نتیجه یا نتیجه مورد انتظار عملیات تجاری منحرف می شوند، می باشد. به عبارت ساده تر، این شامل هر چیزی است که جزئی از روش عملی استاندارد نباشد.

یکی از مهمترین ایده های سیستم های مدیریت ریسک موفق، تمرکز بر مدیریت فعال ریسک است.

مدیریت ریسک فعال با ماهیت پیشگیرانه فرآیند تعریف می شود.

مدیریت ریسک فعال فقط به دنبال کاهش خطرات شناخته شده نیست. این یک فرآیند آینده نگر است که به دنبال اعمال نوعی چارچوب مدیریت کیفیت به منظور کاهش خطرات شناخته شده و ناشناخته است، و اطمینان می دهد که تا آنجا که ممکن است تلاش زیادی برای جلوگیری از هر نوع خطری است.

مدیریت ریسک واکنشی به عهده ناشناخته ها است. مشاغلی که شامل مدیریت ریسک فعال نباشند در نبرد مداوم با خطراتی که هنوز به اندازه کافی خود را برای آنها آماده نکرده اند از بین خواهند رفت. مدیریت ریسک فعال برای هر برنامه مدیریت ریسک موفق ضروری است.

مدیریت ریسک سازمانی

مدیریت ریسک سازمانی نوعی از مدیریت ریسک است که در چند اصل مهم آن متفاوت است. در عمل بسیاری از ایده ها مشابه هستند؛ تفاوت اصلی در تمرکز ERM در چگونگی تأثیر ریسک بر اهداف و نتایج کسب و کار نهفته است. این شبیه به رویکرد استاندارد ISO 31000 برای رهنمودهای مدیریت ریسک است.

مدیریت ریسک سنتی کمتر به ایده های سطح بالا مانند اهداف و پیامدهای مشاغل توجه می کند و صرفاً با جستجو در مقادیر عددی محاسبه شده برای احتمال بروز ریسک و شدت آن به دنبال شناسایی، کمیت و رتبه بندی خطرات به ترتیب اولویت عمل می کند.

این نقل قول به طور خلاصه ایده های اصلی مدیریت ریسک سازمانی را خلاصه می کند:

"فرهنگ، قابلیت ها و شیوه ها، با تنظیم استراتژی و عملکرد، که سازمان ها برای مدیریت ریسک بر ایجاد، حفظ و تحقق ارزش تکیه می کنند."

باور های غلط درباره مدیریت ریسک

با وجود گسترش مدیریت ریسک در رویکردهای مدیریت فرآیند کسب و کار، تمایل به مشاهده مدیریت ریسک به عنوان تمرکز بر روی نتیجه و یا پتانسیل منفی یک تجارت وجود دارد.

در واقعیت، اینگونه نیست - مدیریت ریسک عملی است که به یک اندازه به توانایی تشخیص و استفاده بیشتر از نتایج مثبت، و فرصت طلب ریسک بستگی دارد.

این موضوع درست است که خطر به تعبیری با نتیجه منفی همراه است، اما هدف از مدیریت ریسک تشخیص فرصت در چنین شرایطی برای سرمایه گذاری بر روی پتانسیل پنهان یا کمتر آشکار شده است. این ممکن است به معنای انتخاب خطر کمتر، یا به معنای درک این مسئله باشد که گاهی اوقات خطر برای دستیابی به عملکرد بهتر ضروری است.

مطابق با اصول بهبود و پیشرفت مستمر، مدیریت ریسک یک فرایند در حال انجام است که به سادگی متوقف نمی شود و با یک تحلیل SWOT یا چند جلسه هیئت مدیره شروع می شود. در عوض، مدیریت ریسک چارچوبی است که به دنبال پیگیری مداوم، پالایش و بهینه سازی یک تجارت و فرآیندهای آن است. وقتی صحبت از مدیریت ریسک باشد، همیشه جایی برای بهبود وجود دارد.

استانداردهای مدیریت ریسک

تعدادی از استانداردهای مدیریت ریسک وجود دارد که برای ادغام بهترین روش ها و کمک به ساده سازی و بهبود پیاده سازی های مدیریت ریسک برای مشاغل طراحی شده است. عامل دیگری که منجر به استانداردسازی چارچوب های مدیریت ریسک می شود، افزایش دقت و بررسی است که سازمان ها باید با توجه به سیستم های مدیریت ریسک خود با آن روبرو شوند.

سیستم های مدیریت ریسک اغلب برای اثبات اثربخشی در اجرای آنها و اینکه مطابق با اهداف شرکت هستند، اغلب موظفند در برابر حسابرسی ها و ارزیابی های داخلی سختگیرانه بایستند. استانداردهای مدیریت ریسک تعریف شده توسط ایزو ۳۱۰۰۰ نمونه ای آنالیز ریسک چیست ؟ از استاندارد سازی بین المللی پیشرو در رویکرد مدیریت ریسک است.
‏ISO به سازمان بین المللی استاندارد سازی اطلاق می شود. بخش ۳۱۰۰۰ به یک مجموعه استاندارد برای مدیریت ریسک اشاره دارد. علاوه بر اینکه اصطلاح چتر برای مجموعه ای از استانداردهای مختلف به کار می رود، ISO 31000 همچنین به یک استاندارد واحد اشاره می کند، که به طور خاص با عنوان ISO 31000: 2018 شناخته می شود.

شاید برای شما مفید باشد: تحلیل SWOT برای کسب و کارهای کوچک و متوسط

این استاندارد مجموعه ای از دستورالعمل های مربوط به مدیریت ریسک را تعریف می کند، که توسط سازمان هایی با هر اندازه، برای کار در هر زمینه ای، برای اجرای سیستم های مدیریت ریسک مؤثر، طراحی شده است. بر خلاف بسیاری از استانداردهای دیگر ISO مانند ۹۰۰۱ برای مدیریت کیفیت یا ۱۴۰۰۱ برای مدیریت محیط زیست، ISO 31000 مجموعه ای از دستورالعمل ها است. این بدان معناست که شما نمی توانید مجوز ISO 31000 را به همان روشی که برای سایر استانداردها با شرایط خاص اقدام نمودید دریافت کنید.

با این وجود، ISO 31000 یک چارچوب پیشرو برای سازمان هایی است که به دنبال شروع مدیریت ریسک هستند. مدیریت ریسک را می توان در این مراحل بیان کرد:

1. اهداف مدیریت ریسک
2. شناسایی خطر
3. ارزیابی ریسک
4. پاسخ ریسک
5. نظارت بر خطر

1- تنظیم و ترسیم اهداف مدیریت ریسک

مدیریت ریسک با تعیین اهداف واضح آغاز می شود و اطمینان حاصل می شود که این اهداف با استراتژی های تجاری مطابقت دارند. پس از همه، مدیریت ریسک چیست اگر نتواند به کسب و کارتان در رسیدن به اهداف کمک کند؟

تمرکز بر مدیریت ریسک به تنهایی به شما در رسیدن به اهداف تجاری کمک نمی کند. در عوض، نتایج یک سیستم مدیریت ریسک که به خوبی اجرا شده برای کمک به شما در درک چگونگی دستیابی به فراتر از اهداف تجاری موجود، ارزشمند خواهد بود.

مدیریت ریسک می تواند به مشاغل کمک کند تا اهداف خود را با یک بیانیه ماموریت به خوبی تعریف شده، دید رو به جلو و ارزش ها و فرهنگ های اصلی شرکت تراز کنند.

2- شناسایی و مستندسازی خطرات

در واقع خطرات هر چیزی است که می تواند تجارت شما را در رسیدن به اهداف متوقف کند. این شامل نگرانی های بزرگتر، به شدت پرخطر، و حتی خطرات کوچک به ظاهر ناچیز نیز در سطح پروسه یا پروژه های فردی است. در هر صورت، همه خطرات باید به طور واضح و دقیق شناسایی و ثبت شوند.

فرآیند استریت از فیلدهای فرم غنی برای ضبط اطلاعات دقیق و رسانه در طی یک فرآیند استفاده می کند. نیازی نیست هنگام پیش بردن یک فرآیند با پردازش خیابان، نگران نداشتن اطلاعات باشید. بعداً، فرایند مدیریت ریسک را با فرآیند استریت به شما نشان می دهم (و کاملاً رایگان است).

3- ارزیابی خطرات مستند

پس از ثبت خطرات، برای تعیین شدت و اولویت باید ارزیابی شوند. این امر برای درک تأثیر ریسک در اهداف مشاغل و همچنین اینکه احتمال بروز خطرات در چه مواردی ممکن است و چه زمانی ضروری است انجام می شود.

پیش بینی برخی از خطرات، مانند بلایای طبیعی یا ناآرامی های سیاسی، دشوار یا غیرممکن است. این واقعیت را تغییر نمی دهد که ارزیابی ریسک همیشه باید توسط تمام بخش های یک سازمان به بهترین شکل ممکن انجام شود. ارزیابی ریسک ها همچنین برای اطمینان از اینکه خطرات ثبت شده در واقع معتبر هستند، مهم است. این زمانی است که می توان به بررسی دقیق پرداخت و روش های آنالیز کیفی و پیش بینی می تواند برای درک بهتر خطرات جدی تر مورد استفاده قرار گیرد.

به عنوان مثال، در مرحله ارزیابی ریسک، ممکن است از یک ماتریس برای اولویت بندی موارد مهم استفاده شود. هدف از تجزیه و تحلیل ریسک کمک به مدیریت عالی است تا درک کند که بیشترین توجه خود را به چه مواردی معطوف کند.

4- پاسخ به خطر

همچنین به عنوان درمان ریسک شناخته شده است، این مرحله بر پاسخگویی به خطرات با بالاترین اولویت متمرکز است. رویکردهای اصلی برای پاسخ به ریسک عبارتند از:

• اجتناب
• پذیرش (یا حفظ)
• کاهش و یا کاهش انتقال (یا اشتراک گذاری)

هر یک از این موارد در بخش اصول مدیریت ریسک در مقاله دیگری با جزئیات بیشتری ارائه شده است. این وظیفه مدیریت است که تصمیم بگیرد کدام خطرات بالاترین اولویت را دارند و یک استراتژی مناسب برای پاسخ به ریسک را تعیین کنند. مطابق با رویکرد کلی مدیریت ریسک، استراتژی های پاسخ به ریسک باید از نظر تأثیر ریسک بر اهداف تجاری و همچنین هزینه های کلی که در مقابل مزایا برای هر استراتژی پیشنهادی در نظر گرفته شده، در نظر گرفته شود.

۵- نظارت بر خطر

مرحله آخر بیانگر ماهیت چرخه ای مدیریت ریسک است، زیرا، مانند بهبود مستمر، نظارت بر خطرات فرآیندی مداوم است که هرگز به واقع خاتمه نمی یابد. محتوای سازمان ها و خطرات آنها به طور مداوم در حال تغییر است، بنابراین معقول است که خطرات باید به طور مداوم نیاز به نظارت داشته باشند تا مطمئن شوند که همه چیز تحت کنترل است، و سازمان می تواند اطمینان حاصل کند که اهمیت هر ریسک به درستی درک شده است.

اجتناب از خطر

این استراتژی روی برنامه ریزی دقیق متمرکز است تا پتانسیل های خطر خاصی بطور کامل (یا حداقل تا حد امکان) از رویه های عملیاتی یک تجارت حذف شود. این رویکرد فرض می کند که یک رویداد یا عامل خطر درک شده می تواند از استراتژی های تجارت خارج شود تا از عواقب نتیجه مذکور جلوگیری شود.

کاهش خطر

هنگامی که یک عامل خطر را نمی توان به طور کامل حذف کرد، یک شرکت ممکن است سعی کند با ترفند و تعدیل جنبه های خاصی از عملیات، اثر آن ریسک را کاهش دهد. تفاوت بین کاهش خطر و جلوگیری از ریسک در این است که کاهش ریسک می پذیرد که نمی توان از خطر به طور کامل اجتناب کرد.

اشتراک خطر

اشتراک ریسک شامل تقسیم آسیب یک ریسک درک شده، چه بین بخش های مختلف یک سازمان، شرکت کنندگان مختلف یک پروژه یا حتی ذینفعان خارجی مانند شرکای تجاری یا سرمایه گذاران است.

حفظ ریسک

حفظ ریسک تصمیمی است که در واقع یک ریسک از دیدگاه تجارت، ارزش خسارت وارده را دارد. این بدان معناست که سازمان باید برای مقابله با احتمال بروز خسارت ناشی از خطر، برنامه های کافی را تهیه کند.

یک روش ساده برای تحلیل ریسک از دیدگاه تجارت تصور وضعیتی است که سود مورد انتظار یک شرکت بزرگ تر از مبلغ خسارت وارده بر اثر یک ریسک باشد. در این حالت، منطقی است بدانید که چرا یک تجارت ممکن است درجه ای از ریسک را بپذیرد و حفظ کند. بنابراین چه چیزی مدیریت ریسک را بسیار جذاب می کند؟ چرا اینقدر افراد علاقمند به استفاده از مدیریت ریسک در مشاغل خود هستند؟

مدیریت ریسک می تواند بهره وری را افزایش دهد

مهم نیست که در چه صنعتی فعالیت می کنید و یا چه کالایی یا خدماتی می فروشید، همیشه می توانید میزان بهره وری خود را تا حدی تعیین کنید. بهره وری همیشه به روند شما گره خورده است. مدیریت ریسک به شما امکان می دهد که به روند خود نگاه کنید و راه هایی را برای بهبود روش انجام کار خود ایجاد کنید.
نه تنها به شما کمک می کند تا برای بهره وری بالاتر بهینه شوید، بلکه این بدان معناست که محیط کار شما نیز ایمن تر خواهد بود زیرا میزان خطر را کاهش داده اید.

مدیریت ریسک هزینه های شما را کاهش می دهد:

استراتژی های مدیریت ریسک فقط به دنبال یافتن یک بیمه نامه جدید نیستند. یک سیستم مدیریت ریسک که به درستی اجرا شده باید در واقع باعث صرفه جویی در هزینه شما شود زیرا از نظر منطقی با ضرر و زیان کمتری روبرو خواهید شد. این به معنای کاهش هزینه های عملیاتی و در نهایت سود بیشتر است. همه افراد در تمام سطوح سازمان از دیدگاه آینده نگرانه و فرصت طلبانه ای که سیستم های مدیریت ریسک ارائه می دهند، بهره مند می شوند.

اجرای موفقیت آمیز یک سیستم مدیریت ریسک مزایایی مانند:

• کمک به همه افراد در سازمان برای درک و آماده سازی برای خطر
• کمک به پیشبرد اهداف واضح و منطبق با استراتژی تجاری سطح بالاتر
• تقویت تصمیم گیری آگاهانه تر
• پرورش فرهنگ شرکت در بهبود مستمر
• بهبود اعتماد بین سازمان و ذینفعان آن
• تشویق نوآوری و تغییر مثبت در سازمان
• بهبود میزان موفقیت در سازمان

نحوه خودکارسازی مدیریت ریسک

تأثیر مثبت سیستم مدیریت ریسک در هنگام ترکیب با اتوماسیون تقویت می شود. وقتی در نظر بگیرید که هر چارچوب مدیریت ریسک اساساً یک سری کارهای تکراری است (زیرا مدیریت ریسک با تعریف یک فرآیند تکراری است) فواید اتوماسیون بلافاصله مشخص می شود.

با استفاده از آنالیز ریسک چیست ؟ اتوماسیون، می توانید با از بین بردن کارهای دستی خسته کننده از روند کار، در وقت و هزینه خود صرفه جویی کنید. از این گذشته، شما در واقع خطر ابتلا به فرآیند مدیریت ریسک را کاهش می دهید، چرا که کار دستی کمتر به معنای فضای کمتری برای خطای انسانی است.

پیشنهاد ویژه

شما هم می توانید جزء تیم تولید محتوای انبار آنلاین باشید و کسب درآمد کنید.