اصول سهام چیست؟

نکته: واژه سهام فقط مختص به شرکت های سهامی عام و خاص می باشد. در دیگر شرکت ها همچون شرکت با مسئولیت محدود، تعاونی ها و . عبارت "سهم الشرکه" به جای واژه سهام به کار برده می شود. به همین جهت در شرکت های سهامی خاص و عام شرکا سهامدار نامیده می شوند.

بازار سهام

بازاری که در آن سهام یا از طریق مبادله بازارهای منسجم و قانون‌مند (نظیر بورس) و یا در بازارهای خارج از بورس توزیع شده و مورد معامله قرار می‌گیرند، بازار سهام گفته می‌شود. این اصطلاح که با نام بازار بورس نیز شناخته می‌شود، یکی از حساس‌ترین حوزه‌های اقتصاد بازار است زیرا بازار سهام به شرکت ها امکان دسترسی به سرمایه و سرمایه گذاران از طریق توزیع بخشی از مالکیت شرکت به همراه پتانسیلی برای محقق کردن درآمدها بر پایه عملکرد آتی خود می‌بخشد.

توضیحات مدیر مالی در مورد بازار سهام

بازار سهام نقطه تقاطع خریداران و فروشنده‌های سهام است. اوراق بهادار معامله شده در بازار سهام می‌توانند به صورت عام که در بازار سهام لیست می‌شوند، بوده یا اینکه سهام شرکت های خصوصی باشند. اغلب، سهام شرکتهای خصوصی از طریق معامله گران انجام می‌گیرد که در حقیقت به این نوع بازارها، بازار خارج از بورس یا OTC گفته می‌شود. بازار خارج از بورس اصطلاحی برای معرفی بازاری غیر متشکل و غیررسمی است که در آن فروشندگان و خریداران گرد هم می‌آیند و سهام خود را به صورت مستقیم با یکدیگر مبادله می‌کنند.

بازار بورس اوراق بهادار

مکانی را که سهام شرکتها در آن مورد معامله قرار می‌گیرند بازار بورس اوراق بهادار می‌گویند. بازارهای بورس متعددی در سراسر جهان وجود دارند و می‌توانند مکان‌های فیزیکی و واقعی بوده یا اینکه مجازی باشند. نزدک آمریکا مثالی است از بازار بورس مجازی که در آن سهام شرکتها به صورت الکترونیکی و از طریق کامپیوتر معامله می‌شوند. بورس های اوراق بهادار الکترونیک اغلب دارای یک بازار ساز هستند. بازارساز یک شرکت کارگزاری است که برای تسهیل معامله سهام خاص آن را خریدوفروش می‌نماید. این کار با ریسکی برای شرکت همراه است ولی باعث می‌شود تا فرآیند مبادله برای یک سهام خاص، به شکل بهتری عمل نماید. بورس های الکترونیک روز به روز رایج‌تر می‌شوند و حالا بر مبادلات فیزیکی ترجیح دارند.

بازار سهام نیویورک (NYSE) در وال استریت، یک مثال معروف از بورس اوراق بهادار فیزیکی است؛ اما گزینه معامله آنلاین در این بازار نیز فراهم است تا بتوان آن را یک بازار دوگانه دانست. در یک بورس فیزیکی، سفارشها به شکل فریادهای بلند انجام می‌گیرند، روشی که یادآور همان چیزهایی است که در فیلم‌ها از وال استریت می‌بینیم: معامله کنندگان فریاد می‌زنند و سیگنال هایی را برای انجام معاملات نمایش می‌دهند. معاملات مربوط به بازار بورس اوراق بهادار فیزیکی در تالار معامله انجام می‌شوند. محیط بورس های اوراق بهادار فیزیکی هنوز در اختیار انسان هاست، گرچه توابع و عملکردهای زیادی وجود دارند که به‌وسیله کامپیوتر انجام می‌شوند. کارگزاران به خاطر سهامی که بر رویشان کار می‌کنند، کمیسیون دریافت می‌نمایند.

سهام بیشتر شرکت های بزرگ بورسی در چندین بازار بورس در سراسر جهان معامله می‌شود؛ اما شرکت هایی که در بورس، سهام دارند از کوچک تا بزرگ متفاوت‌اند و معامله گران هم شامل شرکت های بزرگ تا سرمایه گذاران فردی می‌شود. بیشتر خریداران و فروشندگان ترجیح می‌دهند تا در بورس های بزرگ‌تر معامله کنند، جایی که در آن اختیارات و فرصت‌های بیشتری نسبت به بورس های کوچک‌تر وجود دارد.

قدیمی‌ترین بازار سهام موجود مربوط به بازار سهام آمستردام (AEX) است که در سده ۱۶۰۰ برای معامله سهام شرکت Dutch East India تأسیس شد و یکی از اولین شرکت هایی است که به سرمایه گذاران سهام خود را ارائه کرد. قبل از بازار بورس آمستردام، چندین کشور و شهر، نظام معاملاتی خاص خود را داشتند که بسیار شبیه بازارهای اصول سهام چیست؟ سهام عمل می‌نمود، ولی بورس آمستردام اولین بازار سهام رسمی به شکلی که ما می‌شناسیم بود. امروزه بازارهای سهام در بیشتر کشورهای توسعه یافته و درحال‌توسعه وجود دارند.

معامله در بازار سهام

در بازار سهام، سرمایه گذاران با ارائه یک قیمت خاص، پیشنهاد خود را ارائه می‌دهند و فروشندگان هم خواهان قیمت مشخصی می‌باشند. وقتی این دو قیمت ها با هم تطبیق می‌یابند، فروش اتفاق میفتند، اولین سرمایه گذاری که بهترین پیشنهاد را ارائه می‌دهد، اولین شخصی اصول سهام چیست؟ خواهد بود که سهام را از آن خود می‌نماید. وقتی یک خریدار حاضر است هر قیمتی برای سهام بدهد، او در حال خرید به قیمت بازار است. به طور مشابه، زمانی که فروشنده‌ای هر قیمت برای سهام را می‌پذیرد، او با قیمت بازار سهام خود را می‌فروشد.

شرکت ها به این خاطر سهام می‌فروشند تا برای رشد کسب‌وکارشان سرمایه جمع کنند. وقتی یک شرکت سهام خود را در بازار ارائه می‌کند، به این معنی است که سهام شرکت به صورت عمومی در بازار سهام معامله می‌شود و هر سهم به منزله بخشی از مالکیت شرکت به شمار می‌رود. این کار برای سرمایه گذاران جذاب است و وقتی‌که یک شرکت عملکرد خوبی دارد، سرمایه گذاران آن با افزایش ارزش سهامشان پاداش می‌گیرند؛ اما ریسک زمانی به وجود می‌آید که شرکت عملکرد خوبی نداشته و ارزش سهامش کاهش می‌یابد. سهام شرکتها معمولاً به آسانی و به سرعت خریدوفروش می‌شوند و فعالیت‌های مثبت و منفی حول سهام شرکت بر ارزش آن تأثیر می‌گذارد. به طور مثال، زمانی که تقاضای زیادی برای سرمایه گذاری در شرکت وجود دارد، قیمت سهام افزایش خواهد یافت و زمانی که سرمایه گذاران زیادی می‌خواهند تا سهامشان را بفروشند، ارزش پایین می‌رود.

بازار سهام به دو بخش اصلی تقسیم شود: بازار اولیه و بازار ثانویه. بازار اولیه جایی است که در آن اوراق بهادار شرکتها برای اولین بار به بازار عرضه می‌شود و سهام و اوراق قرضه به صورت مستقیم از شرکت توزیع می‌شوند. هر معامله متعاقب آن در بازار ثانویه رخ می‌دهد که در آن پول‌های حاصل از سهام به حساب سرمایه گذاران می‌رود و نه خود شرکت.

قیمت سهام چه معنایی برای اقتصاد دارند

به‌طورکلی، افزایش قیمت سهام برای شرکت ها در یک کشور خاص، نشانگر سلامت و رشد بازار است. از طرف دیگر، سقوط در روند قیمتها ممکن است به منزله ضعف اصول بنیادی اقتصاد یک کشور باشد. این بدان خاطر اصول سهام چیست؟ است که افزایش قیمت نشان می‌دهد که بسیاری از خریداران پول خود را در سلامت و رشد آینده اقتصاد، به عنوان یک کل، سرمایه گذاری می‌کنند.

در زمان بحرانهای اقتصادی افراد ترجیح می‌دهند پول خود را به دارایی های فیزیکی نظیر طلا یا مسکن تبدیل کنند و علاقه‌ای به سرمایه گذاری در بورس یا سپرده گذاری در بانک ندارند. برعکس در زمان رونق اقتصادی افراد بسیاری به سمت بازار سهام تمایل دارند تا با سرمایه گذاری در سهام شرکتها، سهمی از سفره پرنعمت بورس نصیب خود کنند.

معادل‌ انگلیسی بازار سهام عبارت است از:

Equity Market

اگر سؤال یا نظری دارید لطفاً در بخش پرسش و پاسخ سؤالات مالی مطرح کنید. همین‌طور با اشتراک‌گذاری این نوشته در شبکه‌های اجتماعی شما هم در توسعه دانش مالی و سرمایه گذاری شریک شوید.

اصول سهام چیست؟

در سایر مقالات مقررات راجع به انتقال سهم الشرکه شرکت با مسوولیت محدود را بیان کردیم.در این قسمت برآنیم تا ضمن توضیح کوتاهی راجع به سهام و انواع آن،به بررسی و تشریح نحوه ی نقل و انتقال سهام در شرکت سهامی خاص بپردازیم.لطفاَ تا پایان این مقاله ما را همراهی بفرمایید.

تعریف سهام و انواع آن:

در تعریف سهام می توان گفت:"سهم قسمتی از سرمایه شرکت سهامی است که مشخص کننده ی میزان مشارکت و تعهدات و منافع صاحب آن در شرکت سهامی می باشد.ورقه سهم،سند قابل معامله ای است که نماینده تعداد سهامی است که صاحب آن در شرکت سهامی دارد.سهم ممکن است بانام و با بی نام باشد".
در صورتیکه برای بعضی از سهام شرکت با رعایت مقررات قانون تجارت مزایایی قایل شوند،این گونه سهام،سهام ممتاز نامیده میشود.
مجموع ارزش سهامی سهام،سرمایه شرکت را تشکیل می دهد وپس از انحلال شرکت هر سهامداری حق دارد،مبلغ اسمی سهام خود را دریافت نماید،در صورتی که سهم انتفاعی جزء سرمایه شرکت نبوده و صاحب آن حق مطالبه مبلغ اسمی آن را پس از انحلال شرکت ندارد.
اصولاَ همه سهامداران در شرکت سهامی از تساوی حقوق برخوردارند و این حقوق شامل میزان مشارکت،تعهدات ومنافع صاحب سهم در شرکت سهامی می باشد و برای استفاده از این حقوق،دارنده سهم باید مبلغ اسمی سهامی را که پذیره نویسی نموده در مهلت قانونی پرداخت نماید.
انواع سهام:
سهم با نام
سهمی است که بر مالکیت شخص معینی دلالت می کند و نام و مشخصات صاحب سهم در ورقه سهم ودر دفتر ثبت سهام شرکت درج می گردد و در موارد ذیل صدور سهام بانام الزامی است:
_مادامی که تمام مبلغ اسمی هر سهم بی نام پرداخت نشده باشد.
_سهامی که مدیران شرکت به عنوان وثیقه می سپارند و تا خاتمه مفاصاحساب دوره تصدی مدیران،غیرقابل انتقال می باشد.
_سهام محجورین و صغار به منظور حمایت از حقوق آن ها
_سهام با نام و هرگونه نقل و انتقال آن ها باید در دفتر ثبت سهام شرکت به ثبت برسد والا فاقد اعتبار قانونی برای شرکت و اشخاص ثالث خواهد بود.
در صورتی که قسمتی از مبلغ اسمی سهم بانام پرداخت نشود،منتقل الیه قایم مقام ناقل خواهد بود.

• نقل و انتقال سهام در شرکت سهامی خاص:

از آن جا که در شرکت های سهامی،سرمایه شرکت وثیقه ی طلب طلبکاران است و شخصیت شرکا در آن اهمیت ندارد، لذا نقل و انتقال سهام در آن آزادانه است.یعنی شریک می تواند در مواقع لزوم،با انتقال سهم خود از شرکت خارج شود.بنابراین،در شرکت های سهامی خاص آزادی انتقال سهم مورد قبول قرار گرفته است.اما به موجب ماده 41 ل.ق مجمع عمومی یا مدیران شرکت می توانند این آزادی را محدود نمایند و شروطی را برای انتقال سهام قرار دهند.بدین ترتیب،چنانچه در اساسنامه شرکت سهامی خاص،شرطی مبنی بر منوط کردن انتقال سهام به تصمیم مجمع عمومی یا هیات مدیره وجود نداشته باشد،نقل و انتقال سهام کاملاَ آزاد است.

• مدارک لازم جهت نقل و انتقال سهامی شرکت:

_کپی آگهی تاسیس
_کپی روزنامه رسمی تاسیس
_کپی شناسنامه و کارت ملی تمامی سهامداران فعلی و جدید
_کپی آگهی آخرین تغییرات(در صورت وجود تغییرات)

• مراحل نقل و انتقال سهام در شرکت سهامی خاص:

نقل و انتقال سهام مستلزم تنظیم سند رسمی نیست اما در مقررات قانونی تشریفاتی برای انتقال سهام با نام قرار داده شده است.چنانچه این تشریفات در هنگام انتقال سهام رعایت نگردد،چنین انتقالی از نظر شرکت و اشخاص ثالث معتبر نیست.
برای نقل و انتقال در شرکت سهامی خاص تمامی افراد واگذارکننده سهامی و گیرنده می بایست مالیات خود را به ادارات مربوطه پرداخت نمایند.با این اوصاف، مراحل نقل و انتقال در شرکت سهامی خاص عبارت است از:
_تنظیم صورتجلسه
_مراجعه ی واگذار کنندگان سهامی و گیرنده به اداره مالیاتی ممیز مالیاتی شرکت مربوطه
__پرداخت مالیات انتقال سهام و اخذ گواهی پرداخت مالیات
_ارایه ی مدارک ثبتی
از همراهیتان سپاسگزاریم.

شایان ذکر است،ثبت شرکت فکر برتر با بهره گیری از کارشناسان متخصص و مجرب و با چندین دهه تجربه ی موفق، با افتخار آماده ی ارائه ی خدمات به شما عزیزان، در زمینه های ثبت شرکت،ثبت برند،ثبت تغییرات شرکت،نقل و انتقال سهام شرکت های سهامی خاص و نقل و انتقال سهم الشرکه در شرکت های با مسئولیت محدود می باشد.
"در دپارتمان تخصصی ثبت شرکت فکر برتر،میزبان شما بزرگواران هستیم."

نقل و انتقال سهام چیست؟ نحوه نقل و انتقال سهام در شرکت سهامی

نقل و انتقال سهام آموزش مورد نظر ما در این صفحه خواهد بود. همانگونه که می دانید جهت انجام تغییرات در سهام شرکت مواردی همچون ارائه مدارک جهت نقل و انتقال سهام، شرایط لازم نیاز است. گفتنی است که این شرایط و مدارک با توجه به نوع سهام کمی متفاوت می باشد.

تعریف سهام و انواع آن

پیش از پرداختن به نحوه نقل و انتقال سهام و شرایط آن لازم است با تعریف سهام و انواع آن آشنا شویم.

با در نظر گرفتن تعریفی که در مواد 24 اساسنامه قانون تجارت آمده است. می توان گفت که سهام بخشی از سرمایه موسسه های سهامی می باشد. که نشان دهنده مقدار شراکت و تعهد ها و دستاوردهای مالک سهام در شرکت می باشد. و فرم یا برگ سهام به صورت یک سند است که می توان آن را معامله کرد. این سند یک مشخصه برای میزان سهام مالک آن در شرکت سهامی می باشد.

در اصل تمام سرمایه موسسه یا شرکت به صورت سهام تقسیم می گردد. و مجموع مبالغ اسمی سهام نشان دهنده سرمایه شرکت سهامی می باشد. با توجه به قانون ثبت شده تجارت مبالغ اسمی سهام و همینطور قسمت های سهام در شرایط جدا شدن می بایست کاملا مساوی باشد.

نکته: واژه سهام فقط مختص به شرکت های سهامی عام و خاص می باشد. در دیگر شرکت ها همچون شرکت با مسئولیت محدود، تعاونی ها و . عبارت "سهم الشرکه" به جای واژه سهام به کار برده می شود. به همین جهت در شرکت های سهامی خاص و عام شرکا سهامدار نامیده می شوند.

نقل و انتقال سهام

همانطور که از پیش گفتیم سهام انواع گوناگونی دارد که علارتند از:

1. سهام با نام
2. سهام بی نام
3. سهام غیر قابل انتقال
4. سهام شرکت سهامی خاص
5. سهام شرکت سهامی عام
6. سهام ممتاز

نقل و انتقال سهام با نام

بر اساس مواد 40 قانون تجارت نقل و انتقال سهام با نام می بایست در موسسه ثبت سهام شرکت انجام گردد. شخص فروشنده یا انتقال دهنده سهام که می تواند وکیل قانونی شخص سهامدار نیز باشد. این نقل و انتقال را در دفتر ذکر شده به امضا و ثبت برساند.

همنیطور در برخی موارد که کل مبلغ سهام با نام که انتقال داده شده است. پرداخت نشده می بایست آدرس دقیق و درست شخص انتقال اصول سهام چیست؟ گیرنده هم در دفتر موسسه ثبت سهام درج گردد. اما در حالی که نقل و انتقال سهام با نام با توجه به شرایط لازمه صورت نگیرد. مخصوصا اینکه در دفتر ثبت سهام به ثبت نرسیده باشد. معامله انجام شده در خصوص انتقال سهام دارای اعتبار نمی باشد.

می شود گفت که این کار به صورت پیش نویس قابل قبول می باشد. به این معنی که این معامله ما بین دو طرف نقل و انتقال دهنده و اصول سهام چیست؟ گیرنده دارای اعتبار است. و شخص خریدار این اختیار را دارد که به دادگاه حقوقی مراجعه نماید و فروشنده را برای کارهای ثبت رسمی فرا بخواند.

نقل و انتقال سهام بی نام

این نوع از سهام به شکل سند در قباله حامل تنظیم می گردد. به این معنی که مالک سهام بی نام فردی می باشد که این سند را داشته باشد. نقل و انتقال سهام بی نام به صورت رد و بدل کردن صورت می گیرد. و احتیاج به مراجعه به اداره ثبت سهام نیز ندارد. بر اساس مواد 30 قانون تجارت سند سهام بعد از پرداخت کل مبلغ سهام به صورت رد و بدل انجام می شود.

نقل و انتقال قهری سهام

نقل و انتقال سهام قهری به معنی انتقال سهام به شخصی دیگر با توجه به دلیلی که با تصمیم و توافق دو طرف نیست. مثل فوت فردی که سبب منتقل کردن قهری سند شخص فوت شده به وارث می شود. به همین دلیل وارث فرد سهامدار بعد از مرگ او به جانشینی از متوفی در لیست سهامداران شرکت سهامی قرار می گیرد.

نقل و انتقال سهام شرکت سهامی عام

با توجه به مواد 41 قانون تجارت نقل و انتقال در شرکت های سهامی عام به صورت کاملا آزادانه انجام می گیردد. به صورتی که حتی در اساسنامه شرکت هم امکان گذاشتن شرایط وجود ندارد.

لازم به ذکر است که در این نوع شرکت ها حتی نیاز به گرفتن موافقت نامه از سایر سهامداران و شرکا الزامی نیست. در رابطه با ماده قانونی ذکر شده باید گفت که دیگر سهامداران و شرکا اجازه هر گونه رفتاری را خلاف آن ندارند. و نمی توانند مانع از انجام نقل و انتقال سهام شوند.

نقل و انتقال سهام شرکت سهامی خاص

نقل و انتقال سهام در ثبت شرکت سهامی خاص نیز مطابق با مواد 41 قانون تجارت کاملا آزاد می باشد. سهامداران و شرکا اجازه ایجاد هر نوع محدودیتی توسط یکی از اعضا را ندارند. از طرفی نیز برخی از شرکت های سهامی خاص به دلیل وجود تعداد کم سهامدار و موسس این اجازه را دارند. که از وارد شدن افراد ناشناس به شرکت جلوگیری نمایند. تا شرکت شکل خصوصی و یا حرفه ای خود را از دست ندهد.

به همین دلیل چنانچه در اساسنامه شرکت های سهامی خاص شرایطی در خصوص نقل و انتقالباشد. با گرفتن نظر مثبت تمامی سهامداران یا شرکا درج نشده باشد نقل و انتقال سهام به صورت آزاد امکان پذیر می باشد.

در مواردی که یکی از سهامداران شرکت سهامی خاص تصمیم به انتقال سهام خود به فردی دیگر و خارج شدن از شرکت بگیرد. اما شرکت این مجوز را برای او صادر نکند. شرکت موظف است سهم سهامداری که قصد فروش سهام را دارد باز خرید نماید. و دارایی خود را به مقدار سهم این سهامدار کاهش دهد.

لازم به ذکر است که در این موارد شرکت قادر به نگه داشتن سهام نیست. زیرا این امر به معنی خرید سهام از طریق خود شرکت می باشد که امری کاملا ممنوع است. البته باید در نظر داشت که کاهش سرمایه از راه بازخرید سهام در شرایطی که شرکت اوراق قرضه قابل عوض کردن با سهام را انتشار داده است ممکن نمی باشد.

نقل و انتقال سهام ممتاز

بر اساس مواد 42 قانون تجارت هر موسسه یا شرکت سهامی قادر است با توجه اساسنامه تا هنگامی که شرکت از هم نپاشیده است. با تصویب جامع تمامی سهامداران، سهام به صورت سهام ممتاز در نظر گرفته شود. امتیازها و روش استفاده از سهام ممتاز در سند موجود کاملا مشخص باشد. و هر نوع ایجاد تغییر در امتیاز سهام فوق می بایست تویط مجمع عمومی به توافق و ثبت برسد.

در اساسنامه شرکت های سهامی برای نقل و انتقال سهام ممتاز شرایط ویژه ای مد نظر قرار می گیرد. که می بایست هنگام نقل و انتقال اجرا گردد. به عنوان مثال انتقال سهام ممتاز فقط به افرادی قابل قبول است. که دارای شرایط خاصی می باشد. موافقت تمامی سهامداران در این نوع نقل و انتقال از دیگر شرایط داشتن این نوع سهام است که می بایست رعایت شود.

چگونگی نقل و انتقال سهام

در خصوص نقل و انتقال باید بگوییم که نیاز به تنظیم سند به صورت رسمی نمی باشد. ولی در قانون تشریفاتی جهت این کار با اصول سهام چیست؟ نام این مورد ذکر شده است.

در شرایطی که تنظیم سند در زمان انتقال سهام با نام انجام نشود معامله انجام شده هیچ اعتباری برای شرکت و شخص سوم که خریدار سهام می باشد ندارد. یعنی اعتبار ندارد و شرکت می تواند آن را قبول نکند.

دانستن این نکته که این کار شرکت سهامی در سازمان بورس اوراق بهادار از طریق کار گزاران این شرکت صورت می گیرد. هر فرد حقیقی یا حقوقی می تواند سهمی از شرکت سهامی را خریداری نماید.

برای مشاوره تلفنی همین الآن تماس بگیرید 021-66909670

مدارک لازم جهت نقل و انتقال سهام

• تصویر ثبت و تاسیس شرکت در روزنامه رسمی کشور.
• تصویر برابر با اسل شده شناسنامه و کارت ملی تمامی سهامداران موجود در شرکت.
• اصل فرم گواهی پرداخت هزینه های مربوط به نقل و انتقال سهام که می بایست از اداره دارایی گرفته شود.
• تصویر روزنامه رسمی . این مورد در شرایطی لازم است که تغییراتی صورت گرفته باشد.
• اصل فرم صورتجلسه که جهت اعلام موافقت دیگر سهامداران و شرکا می باشد و به تصویب رسیده است.
• اصل فرم صورتجلسه مجمع عمومی.
• اصل وکالتنامه وکیل قانونی در صورت وجود نماینده و وکیل.
• مدارک مرتبط با به جا آوردن شرایط دعوت از مجمع عمومی یا مدیران شرکت سهامی ، این مورد نیز در صورتی لازم است. که این نقل و انتقال با حضور بیشترین تعداد سهامداران تشکیل شده است.

آیا می دانید سهام غیر قابل نقل و انتقال نیز وجود دارد؟

در جواب این سوال باید گفت که بله، وجود دارد. شرکا و سهامداران باید دارای مقدار سهام مشخص شده در اساسنامه شرکت باشند. تعداد سهام شرکا نباید از مقدار سهامی که با توجه به اساسنامه برای گرفتن تصمیم و رای دادن در مجمع عمومی مورد نیاز است کمتر باشد.

این نوع از سهام که غیر قابل نقل و انتقال هستند جهت ضمانت برای ضرر و زیانی که امکان دارد. توسط یکی از مدیران و یا شرکا به شرکت وارد گردد در نظر گرفته می شود. سهام ذکر شده در دسته سهام با نام قرار دارد و غیر قابل انتقال است و تا هنگامی که مدیر یا شریک سند تسویه حساب کاری که را که به عهده گرفته است را در یافت نکند سهام ذکر شده در صندوق شرکت به عنوان گرو باقی می ماند.

چنانچه یکی از شرکا اصول سهام چیست؟ یا سهامداران قصد داشته باشد که پیش از تصویب دارایی و حساب بدهی و سود ضرر دوره، تمام سهام خود را به شخصی دیگر واگزار نماید. باید از او سلب سمت شده باشد. یعنی در این شرایط مدیر می بایست از سمت خود استعفا نماید. و شخص جانشین او مطابق با ماده 112 و 113 قانون از طرف مجمع عمومی انتخاب شود.

آیا امکان اجاره دادن سهام شرکت وجود دارد؟

در رابطه با اجاره دادن سهام شرکت بسیاری از قاضی های دادگاه های حقوقی در مورخ 1366/07/16 اینگونه نظر دادند:

با توجه به این موضوع که حق مالک سهام در شرکت حق دینی می باشد. نه حق عینی پس حق دینی امکان اجاره دادن ندارد.

از طرفی دیگر اصول و شرایط قانون اساسی درست بودن معامله و رکن های عقد اجاره بر اساس مواد 190 قانون مدنی و همچنین با توجه به تعاریف قانون اجاره از نظر معلوم بودن مبحث مورد معامله و امکان گرفتن حق به صورت کامل و واگذار کردن در اجاره سهام، درست نیست. پس می توان گفت که اجاره دادن سهام امکان پذیر نمی باشد.

آیا تفاوتی در نقل و انتقال شرکت های سهامی عام وجود دارد؟

در جواب این سوال ابتدا به شرایط هر دو شرکت می پردازیم. در شرکت های سهامی دارایی شرکت یک ضمانت جهت طلب و برطرف کردن ضررهای وارد شده به شرکت توسط طلبکاران می باشد.

نظر سهامدارن و یا شرکا در آن مهم نیست پس همانطور که از قبل نیز گفتیم نقل و انتقال سهام کاملا آزاد می باشد. یعنی یکی از سهامداران قادر است سهام خود را انتقال داده و از شرکت نیز بیرون برود. اما این شرایط در هر دو نوع شرکت کاملا یکسان نیست.

یعنی بین شرکت های سهامی خاص و شرکت های سهامی عام در خصوص انتقال تفاوت هایی وجود دارد. چنانچه در موارد ذکر شده بالا دقت کرده باشید متوجه این تفاوت می شوید. اما برای راهنمایی بیشتر باز هم این تفاوت را برای شما شرح خواهیم داد.

در شرکت های سهامی عام انتقال کاملا آزادانه می باشد. و هیچ شرایطی در اساسنامه جهت جلوگیری از هرگونه نقل و انتقالی وجود ندارد. اما در شرکت های سهامی خاص به دلیل تعداد کم شرکا شرایطی در اساسنامه درج می گردد. شرایطی همچون موافقت تمام سهامداران و هیات مدیره. زیرا بسیاری از این شرکت ها به شکل فامیلی و حرفه ای هستند علاقه ای به وارد کردن افراد غریبه به شرکت ندارند.

چنانچه در خصوص نقل و انتقال سهام در شرکت های سهامی خاص و شرکت های سهامی عام و یا دیگر انواع سهام هنوز مشکل و یا سوالی دارید. و با خواندن این مقاله به جواب تمامی سوالهایتان نرسیده اید می توانید از مشاوران و کارشناسان مجرب موسسه ثبتینو یاری بخواهید. همچنین موسسه ما به شما کمک می کند به راحت ترین شکل ممکن و بدون هر گونه دردسری انجام دهید.

همچنین موسسه ثبتی نو دارای وکلای مجرب و حرفه ای نیز می باشد. که در شرایط لزوم می توانید از آن ها مشاوره بگیرید.

آموزش حسابداری شرکت‌های سهامی؛ از تعریف مفاهیم تا قوانین جزئی

اگر کمی با مباحث حسابداری آشنا باشید، احتمالا از تفاوت حسابداری بین شرکت‌های مختلف مطلع هستید. استانداردها و روش حسابداری شرکت‌های مختلف از نوع ماهیت با یکدیگر متفاوت است. در این مقاله از وبلاگ سپیدار سیستم قصد داریم به آموزش حسابداری شرکت های سهامی، یکی از پرکاربردترین انواع حسابداری بپردازیم. در ادامه همراه ما باشید.

شرکت سهامی چیست؟

نرم افزار حسابداری، صورت‌های مالی و حسابداری برای شرکت‌های مختلف، معنای متفاوتی دارد. در حقیقت این تفاوت، از ماهیت این شرکت‌ها ناشی می‌شود. اجازه بدهید از الفبای حسابداری شروع کرده و تعریفی دقیق از شرکت‌های سهامی ارائه کنیم:

بر اساس تعریف قانونی، شرکت سهامی شرکتی است که سرمایه آن بین اعضا تقسیم می‌شود. این تقسیم سرمایه به اسم سهم شناخته شده و اعضایی که سهام را دریافت می‌کنند، صاحبان سهام شناخته می‌شوند. در شرکت‌های سهامی حداقل تعداد اعضا بایستی 3 نفر باشد. پیشنهاد می‌کنیم برای اینکه آشنایی عمیق‌تری با شرکت‌های سهامی و مفهوم سهم پیدا کنید، مقاله سهام چیست را مطالعه کنید.

شرکت‌های سهامی خود به دو نوع سهامی عام و سهامی خاص تقسیم می‌شوند که در ادامه به معرفی آن‌ها می‌پردازیم.

سهامی عام و خاص؛ تفاوت در جذب سرمایه

شرکت‌های سهامی عام به آن دسته از شرکت‌های سهامی اطلاق می‌شود که موسسین آن‌ها از طریق فروش سهام در بازار سرمایه، قسمتی از سهام شرکت را تامین می‌کنند. در شرکت‌های سهامی خاص، تمامی سرمایه توسط موسسین شرکت تامین می‌شود. طبق قانون «عبارت شرکت سهام عام» یا عبارت «شرکت سهامی خاص» بایستی حتما قبل یا بعد از نام شرکت بدون هیچ فاصله‌ای در کلیه اوراق، اطلاعیه‌ها و آگهی‌های منتشرشده شرکت به صورت کاملا روشن و خوانا نوشته شود.

چرا افراد شرکت سهامی ثبت می‌کنند؟ آشنایی با مزایا و معایت ثبت شرکت سهامی

پیش از اینکه وارد بحث آموزش حسابداری شرکت سهامی شویم، بهتر است با مزایا و معایب این شرکت‌ها آشنا شویم. احتمالا شما هم تا اینجا حدس‌هایی درباره مزایا و معایب این شرکت‌ها در ذهن دارید.

مزایای ثبت شرکت سهامی؛ ضرر به اندازه میزان سرمایه‌

مهم‌ترین و بهترین مزیت ثبت شرکت سهامی میزان ضرر و زیان، سرمایه گذاران است. در صورت ورشکستگی، توقف یا تصفیه شرکت، سهامدار به اندازه میزان سهم خود در ضرر شرکت سهیم است. این مساله از ضرر و زیان‌های احتمالی جلوگیری می‌کند.

یکی دیگر از مهم‌ترین مزایای این شرکت‌ها، دسترسی به سرمایه‌ کلان در مدت زمانی کوتاه است. این مساله مستقیما می‌تواند به حضور قدرتمند شرکت در بازارهای داخلی و خارجی کمک کند. از طرف دیگر حفظ، انتقال، افزایش و ادغام سرمایه‌گذاری به راحتی صورت می‌گیرد.

معایب شرکت سهامی؛ مالیات چندباره

یکی از مهم‌ترین معایب شرکت سهامی، دریافت مالیات بیشتر از صاحبان سرمایه است. سود کسب‌شده به ازای هر سهم، یک بار به عنوان درآمد شخص حقوقی و مجددا به عنوان سود توزیع شده میان صاحبان سهام، مشمول اخذ مالیات می‌شود. یکی دیگر از مشکلات مهم شرکت‌های سهامی مربوط به ارتباط و کنترل سهامداران بر مدیریت است. اگر درباره مالیات شرکت‌ها اطلاعات زیادی ندارید، پیشنهاد می‌کنیم با مطالعه مقالات تخصصی ما مثل مقاله نرخ مالیات شرکت های بورسی، از آخرین اخبار و نحوه محاسبه مالیات این شرکت‌ها مطلع شوید.

چگونه می‌توانیم یک شرکت سهامی تشکیل بدهیم؟

اگر به فکر تشکیل یک شرکت سهامی هستید، در این قسمت همراه ما باشید. بر اساس قوانین جاری کشور، موسسان شرکت سهامی بایستی 20 درصد از سرمایه کل شرکت تعهد کنند. همچنین بایستی 35 درصد از مبلغ را نزد یکی از بانک‌های رسمی کشور و در حساب «شرکت در شرف تاسیس» سپرده کنند. پس از این سپرده‌گذاری، اساس‌نامه شرکت، مدارک هویتی و گواهینامه بایستی به اداره ثبت شرکت‌ها تحویل داده شوند.

یک مثال برای آموزش حسابداری و ثبت شرکت سهامی

اجازه دهید 20 درصد تعهد و 35 درصد مبلغ سرمایه‌گذاری را با یک مثال بررسی کنیم. اگر شرکتی با 10 میلیون‌تومان سرمایه تاسیس شود. موسسان بایستی 2 میلیون تومان از این مبلغ را تعهد کنند. موسسان باید 35 درصد از این مبلغ یعنی 700 هزارتومان به صورت نقدی در یک بانک رسمی و در حساب «شرکت سهامی در شرف تاسیس» سپرده‌گذاری کنند. دقت داشته باشد که این مثال یک مثال فرضی است.

اگر بخشی از این مبلغ یا کل آن در قالب سرمایه غیرنقدی (مثل امتیاز یا ملک) باشد، تفاوتی ایجاد نمی‌شود و این موارد هم بایستی در رهن بانک قرار بگیرند. در ادامه شرایط تاسیس شرکت‌های سهامی عام را با یکدیگر بررسی می‌کنیم.

قوانین و مشخصات شرکت سهامی عام:

• درج عبارت «سهامی عام» پیش یا پس از نام شرکت در تمامی اسناد رسمی الزامی و اجباری است.
• سرمایه اولیه نباید کمتر از 500 هزارتومان باشد.
• حداقل اعضای هیئت مدیره این شرکت‌ها، نباید کمتر از 5 نفر باشد.
• شرکت سهامی امکان انتشار اوراق قرضه را دارد و می‌تواند سهام خود را در بورس اوراق بهادار و بانک‌ها عرضه کند.
• حداکثر مبلغ اسمی هر سهام ده‌هزار ریال است.

مراحل تشکیل شرکت سهامی خاص چطور است؟

شرکت سهامی خاص مراحل قانونی کمتری نسبت به شرکت سهامی عام دارد. اظهارنامه ثبت شرکت، اساس‌نامه شرکت به همراه مدارک هویتی موسسان و سهامداران برای تشکیل شرکت سهامی خاص کافی است.

قوانین و مشخصات شرکت سهامی خاص:

مانند شرکت‌های سهامی، قبل یا پس از اسم شرکت بایستی عبارت «خاص» بیاید. این مساله در تمامی آگهی‌ها و اسناد رسمی شرکت الزامی است.

• تمامی سرمایه فقط توسط موسسان تامین می‌شود و شرکت حق فروش سهام را ندارد.
• حداقل سرمایه برای تشکیل شرکت سهامی خاص، 100 هزارتومان است.
• هیئت مدیره شرکت سهامی خاص حداقل بایستی 3 نفر باشند.

پذیره نویسی چیست؟ آشنایی با اصول پذیره نویسی شرکت‌های سهامی

تا اینجا به صورت کامل با نحوه ثبت شرکت‌های سهمی آشنا شدیم. یکی از مهم‌ترین اصطلاحات شرکت‌های سهامی، پذیره‌نویسی است. پذیره نویسی به معنی تعهد پرداخت سهام از طرف اشخاص حقیقی یا حقوقی است. پذیره نویسی در قالب یک آگهی و در روزنامه رسمی انجام می‌شود. در اعلامیه شرکت، شرایط خرید سهام و سرمایه‌گذاری مشخص شده و افرادی که تمایل به اصول سهام چیست؟ خرید سهام داشته باشند از آن مطلع می‌شوند و می‌توانند در این امر مشارکت کنند. نام رسمی شرکت، موضوع فعالیت، محل فیزیکی، هویت کامل موسسان و مبالغ مرتبط سرمایه‌گذاری‌شده در شرکت بایستی حتما در اعلامیه ذکر شود.

از طرف دیگر امکاناتی مثل مزایای خاص موسسان، مبلغ تعهدشده موسسان، مبالغ هزینه‌شده برای تشکیل شرکت و حداقل سهامی که پذیره‌نویس باید متعهد شود، نحوه تخصیص سهام و موارد مهم دیگر حتما بایستی در اعلامیه درج شود.

آشنایی با حقوق صاحبان سهام در آموزش حسابداری شرکت های سهامی

یکی از مهم‌ترین مباحث در آموزش حسابداری شرکت های سهامی و ثبت‌ حسابداری در نرم افزار حسابداری بازرگانی این شرکت‌ها، بحث حقوق صاحبان سهام است. در این بخش به صورت کامل با حقوق صاحبان سهام آشنا می‌شویم.

آشنایی با اصطلاحات تخصصی حقوق صاحبان سهام

سرمایه پرداخت‌شده، سهام، سهام ممتاز و سهام عادی مهمترین منابع تشکیل دهنده حقوق صاحبان سهام است.

انواع سرمایه در شرکت های سهامی

سرمایه در شرکت های سهامی از راه های مختلفی تامین می‌شود. در حقیقت این فقط سهام‌داران نیستند که اقدام به تامین سرمایه در شرکت‌های سهامی می‌کنند. بلکه از سایر روش‌ها نیز می‌توان اقدام به تامین سرمایه کرد.

• سرمایه اضافی پرداخت شده: به سرمایه های اضافی که پرداخت شده در حسابداری شرکت های سهامی، صرف سهام گفته می‌شود.
• سرمایه دریافتی از سهامداران: به سرمایه اضافی پرداخت شده نسبت به ارزش اسمی یا ارزش تعیین شده آن، سرمایه دریافتی از سهامدارن گفته می‌شود.
• دریافتی از غیرسهامداران: به سرمایه اضافی ناشی از اهداء دارایی‌ها به واحد تجاری یا واگذاری‌های خارجی دیگر، اصطلاحا سرمایه اهدایی گفته می‌شود.

آشنایی با انواع سود در مباحث حسابداری شرکت های سهامی

سود انباشه و اندوخته مهم‌ترین سود در شرکت های سهامی است. خود این سودها به دو نوع تخصیص یافته و تخصیص نیافته تقسیم می‌شود. منظور از تخصیص این سود‌ها، اختصاص آن‌ها به صاحبان سهام به نسبت میزان سهامی است که دارند.

سهام؛ با مهم‌ترین مفهوم شرکت های سهامی آشنا شوید

در بین اصول حسابداری شرکت های سهامی، عبارت «سهم» بار قانونی و حسابداری ویژه‌ای دارد. منظور از سهم، تقسیم سرمایه شرکت به قطعات کوچک‌تر است. به عبارت بهتر اگر سرمایه شرکت را به قطعات کوچک‌تر تقسیم کنیم، به هر یک از این قطعات سهم گفته می‌شود. اجازه دهید متن دقیق قانون تجارت را درباره تعریف سهم با هم مرور کنیم:

«سهم قسمتی‌ست از سرمایه شرکت سهامی که اصول سهام چیست؟ مشخص کننده میزان مشارکت و تعهدات و منافع صاحب آن در شرکت سهامی می‌باشد.»

انواع سهام در شرکت‌های سهامی؛ اصول حسابداری شرکت های سهامی

سهم در شرکت های سهامی، انواع مختلفی دارد. سهام عادی با نام، بی نام و ممتاز از انواع رایج سهام در شرکت‌های سهامی هستند.

سهام عادی با نام؛ همه چیز مشخص است!

در سهام عادی با نام همه چیز مشخص است. نام دارنده سهام و مبلغ اسمی سهام در دفتر شرکت فروشنده سهام کاملا مشخص است. به این ترتیب با مطالعه این دفتر می‌توان اطلاعات کاملی در خصوص صاحبان سهامی که سهام عادی با نام دریافت کرده‌اند، کسب کرد.

سهام عادی بی نام؛ مالکیت با یک برگه!

یکی از دیگر از انواع سهام، سهام‌های بی‌نام است. مشخصات سهامدار این نوع سهام در هیچ جا ثبت نمی‌شود. مالک این سهام، با در دست داشتن ورقه رسمی سهام، مالک آن است. به عبارت بهتر هر کسی که مالک برگه سهام باشد، از حقوق این سهام برخوردار خواهد شد. اگر دقت کرده باشید بیشتر سهامدارن به سهام عادی بی نام بیشتر از سهام با نام، علاقه دارند. سرعت در نقل و انتقال، تسهیل در تجارت و تبدیل سهام عادی بی نام به سرمایه نقدی راحت تر و کم دردسرتر از سهام با نام است. دقت داشته باشید که از نظر حسابداری و قانونی این دو نوع سهام هیچ تفاوتی با یکدیگر ندارند. دارندگان این سهام ها هر دو در سود یا ضرر شرکت به یک اندازه سهیم هستند.

منظور از سهام ممتاز چیست؟

سهام ممتاز به سهامی گفته می‌شود که امتیازاتی نسبت به سهام بی نام و با نام دارند. این امتیازات شامل موارد زیر است:

• اولویت در دریافت سهم سود
• محفوظ ماندن حق دریافت سهم سود نسبت به سال‌هایی که شرکت زیان دارد از محل سود سال‌های آتی. این گونه سهام را سهام ممتاز با سود انباشته می‌گویند
• حق تقدم در بازیافت اصول سهام چیست؟ مبلغ سهام نسبت به سهام عادی در صورت انحلال شرکت

اگر سوالی درباره آموزش حسابداری شرکت‌های سهامی دارید، اینجا بپرسید!

در این مقاله سعی کردیم به صورت کامل درباره مهم‌ترین اصول حسابداری شرکت‌های سهامی صحبت کنیم. اگر هنوز سوال یا ابهامی در این خصوص دارید، برای ما در زیر همین صفحه کامنت بگذارید. متخصصان سپیدار سیستم به سوالات شما پاسخ می‌دهند.

سپیدار سیستم با ارائه انواع نرم افزار حسابداری بازرگانی، نرم افزار حسابداری شرکتی و سیستم‌های حقوق و دستمزد به شرکت های سهامی کمک می‌کند تا به بهترین شکل ممکن واحد حسابداری خود را مدیریت کنند. برای مشاوره رایگان و دریافت نرم‌افزارهای تخصصی با شماره ۰۲۱-۸۱۰۲۲۰۰۰ تماس حاصل کنید.

مدیریت سرمایه چیست | با 5 رکن اصلی این نوع مدیریت آشنا شوید

مدیریت سرمایه یک استراتژی علمی اما کاملا شخصی و مختص به هر سرمایه‌گذار است و بنا بر شخصیت، روحیات و اهداف مالی افراد، متفاوت خواهد بود. علاوه بر این، سن سرمایه‌‌گذار، میزان اصول سهام چیست؟ سرمایه، اهداف و زمان تعیین شده برای رسیدن به اهداف نیز نقش مهمی در تعیین استراتژی مدیریت سرمایه دارد. هدف اصلی مدیریت سرمایه، بقای آن است. در مرحله بعدی کسب سود و افزایش سرمایه در اولویت قرار می‌گیرند.

مدیریت سرمایه دانشی است که اگر به نحو درست از آن استفاده شود، نه تنها موجب بقای سرمایه می‌شود، بلکه سودآوری و افزایش سرمایه را نیز به همراه خواهد داشت. بنابراین، سرمایه گذار باید بیاموزد چگونه سرمایه خود را با توجه به مدل‌های سرمایه‌گذاری خود، به درستی مدیریت کند.

فهرست عناوین مقاله

اهمیت مدیریت سرمایه در زندگی مالی

در سال‌های اخیر شاخص‌های بازار سهام رشد چشمگیری داشته‌ و سرمایه‌ گذاران با سرمایه‌های خرد و کلان و با هر میزان مهارت و تخصص مالی وارد این بازار شده‌اند. اگرچه روش‌های مطمئن‌ و کم ریسک‌تری مانند صندوق‌های سرمایه‌گذاری وجود دارد، اما افراد زیادی ترجیح می‌دهند خودشان به معاملات سهام بپردازند.

جهت سرمایه‌گذاری منطقی و آگاهانه، لازم است سرمایه گذار قبل از ورود به بازار مفهوم و ارکان اصلی معامله‌گری از جمله ت حلیل تکنیکال ، تحلیل بنیادی، روانشناسی و مدیریت سرمایه را بیاموزد. در این میان، فراگیری مدیریت سرمایه از اهمیت زیادی برخوردار است، چرا که به طور مستقیم در بقای افراد در بازار تاثیرگذار است و می‌توان آن را ضامن حفظ و رشد سرمایه دانست.

مفهوم مدیریت سرمایه چیست؟

مفهوم مدیریت سرمایه که گاهی مدیریت ریسک نیز نامیده می‌شود، دانش و مهارت سرمایه‌گذاری با کمترین ریسک و با هدف کسب بیشترین بازده است. هدف اصلی آن، حفظ دارایی و کنترل ریسک و است. در واقع سرمایه گذار برای کسب بازده مورد انتظار خود، می‌بایست ریسک مشخصی را متحمل شود؛ اما برای جلوگیری از ضررهای سنگین، باید مقادیر بازده و ریسک پیش از ورود به موقعیت معاملاتی مشخص شود به گونه‌ای که در مقابل انتظار کسب سود معقول، ضرر احتمالی نیز کم باشد.

قوانین مدیریت ریسک در معاملات تاثیر به سزایی در راستای کاهش ضرر و زیان دارد. یک استراتژی معاملاتی در کنار مدیریت سرمایه، علاوه بر پیش‌گیری از ضررهای غیر منتظره، به تدریج موجب رشد سرمایه خواهد شد. مدیریت سرمایه و حتی دیگر ابزارهای مالی در معاملات سهام ، واحد و مشخص نیست و به شخص سرمایه گذار بستگی دارد. در واقع جزئیات و نحوه اعمال آن، با توجه به دیدگاه سرمایه‌گذار، اهداف مالی، تفکر و روحیات او متفاوت است. بنا بر چنین معیارهایی، رویکرد سرمایه‌گذاران اعم از ریسک‌گریز و ریسک‌پذیر بودن مشخص می‌شود.

رعایت اصول مدیریت سرمایه

به طور کلی نمی‌توان برای همه سرمایه گذاران قواعد واحدی تجویز کرد و معامله‌گران باید از قواعدی متناسب با شخصیت خود استفاده کنند. بطور مثال، میزان پذیرش ریسک در افرادی که در موقعیت‌های معاملاتی دیدگاه کوتاه مدت دارند به نسبت افرادی که دیدگاه بلند مدت دارند، متفاوت است. افراد زیادی با رویای ثروتمند شدن در زمان کوتاه وارد بازار سهام می‌شوند؛ چنین سرمایه‌گذارانی را نمی‌توان ریسک پذیر توصیف کرد زیرا واژه ریسک برای آن‌ها تعریف نشده است زیرا آن‌ها در محاسبات ذهنی خود فقط به سود فکر می‌کنند. ممکن است چنین سرمایه گذارانی مدتی سود بالایی را تجربه کند اما به دلیل عدم توجه به دانش مدیریت سرمایه و پذیرش ریسک نامحدود، ثروت خود را به نابودی می‌کشانند.

بیشتر بخوانید: سبد سهام چیست

وجه تمایز اصلی معامله‌گران موفق با دیگر سرمایه گذاران، رعایت اصول مدیریت سرمایه است که برای آن روش‌های مختلفی ارائه شده است. روش‌های کلاسیک اغلب تئوری و شامل محاسبات ساده هستند و مدل‌های نوین آن، بر مبنای جداول و فرمول‌های پیچیده ریاضی شکل گرفته‌اند. این روش‌ها به طور کلی بر مبنای ارزیابی ریسک در موقعیت‌های معاملاتی و به صورت انفرادی است که در نهایت قوانین و چهارچوب‌های مشخصی را برای محدوده ریسک پذیری معامله‌گران تعیین می‌کند.

ارکان اصلی مدیریت سرمایه را بشناسید

اگرچه برای مدیریت سرمایه فرمول و روش واحدی وجود ندارد اما شاخص‌های مرسومی وجود دارند که از آن‌ها برای تعیین قوانین مدیریت سرمایه و بررسی دقیق موقعیت‌های معاملاتی در بازار استفاده می‌شود. ریسک، بازده، حجم معاملات، نسبت بازده به ریسک و نسبت افت سرمایه پنج رکن اصلی مدیریت سرمایه است که به هر کدام جداگانه می‌پردازیم.

سرمایه گذار برای آنکه معاملاتی اصولی و موفقیت آمیز داشته باشد، باید این شاخص‌ها را در هر موقعیت معاملاتی و پیش از ورود به آن بارزیابی کرده و درباره آن‌ها تصمیم‌‌گیری کند. پس از تعیین این موارد، نقاط خروج و نیز سود و زیان مورد انتظار از معاملات مورد نظر با دقت مشخص می‌شود. مدیریت سرمایه در موفقیت هر استراتژی معاملاتی نقش حیاتی دارد و چشم‌ پوشی از آن قطعا به شکست منتهی خواهد شد.

ریسک از بنیادی‌‌ترین مفاهیم بازار پول و سرمایه است. به بیان ساده، ریسک به معنای زیان احتمالی در سرمایه‌گذاری است. اجتناب از ریسک در دنیای معاملات غیرممکن است و می‌بایست در محاسبات منطقی و برای سرمایه‌گذاری هوشمندانه‌، درصد مشخصی از آن را در نظر گرفت. تعیین میزان ریسک قبل از ورود به معامله از اصولی‌ترین رسوم انجام معاملات موفق است. برای این منظور، سرمایه گذار باید مشخص کند که در معامله مورد نظر، چند درصد ضرر نسبت به کل سرمایه قابل تحمل و منطقی خواهد بود.

سرمایه گذار بنا بر منطق سرمایه‌گذاری در بازار، باید به میزان ریسک تعیین شده پایبند باشد؛ زیرا گاهی ممکن است با وسوسه تحمل ریسک بیشتر در ازای سود بالاتر، شاهد یک روند نزولی طولانی مدت باشد و یک ریسک نامحدود را متقبل شود.

بازده

سود حاصل از سرمایه‌گذاری، بازده نام دارد. مفهوم بازده نیز همانند ریسک به صورت درصد بیان می‌شود و بر مبنای دوره زمانی، عملکرد سایر دارایی‌ها در این دوره و شاخص‌های پولی ارزیابی می‌شود. بازدهی سرمایه‌گذاران در بازار سهام، از طریق افزایش قیمت سهم و سود نقدی سالانه آن حاصل می‌شود. بازده مطلوب می‌تواند تابعی از دیدگاه سرمایه‌گذاری، هزینه‌های معاملاتی، ماهیت دارایی، ریسک، نرخ بهره و درصد تورم باشد. به همین دلیل معیار مشخصی برای تعیین درصد بازده بهینه وجود ندارد. در واقع کسب بازده مطلوب تا حد زیادی، نتیجه مهارت سرمایه گذاران در معامله‌گری است که توانسته‌اند مدیریت سرمایه را در تمام مراحل موقعیت‌های معاملاتی خود، از لحظه ورود تا خروج اعمال کنند و بهترین نتیجه ممکن را بدست آوردند.

حجم معاملات

تعداد واحدهایی از یک دارایی که سرمایه گذار با پرداخت قیمت معادل مالکیت آن را بدست می‌آورد، حجم معاملات نامیده می‌شود. واحد شمارش دارایی‌‌ها در بازارهای سرمایه گذاری متفاوت است. به عنوان مثال شمش‌ طلا را در واحد گرم، ارز را بر مبنای اسکناس با عدد مشخص و سهام را با برگه سهم معامله می‌کنند. به بیان ساده، حجم معاملات در بازار مالی از طریق تقسیم سرمایه بر قیمت واحد دارایی تعیین می‌شود.

منظور معامله‌گران از تعیین حجم معاملات در بازارهای سرمایه، تعیین حجم بهینه موقعیت معاملاتی متناسب با ریسک احتمالی آن است. ورود به معامله با حجم بالا، ریسک بالاتر و در نتیجه بازدهی بیشتری خواهد داشت؛ استدلال این جمله این است که در صورت صحیح یا غلط بودن پیش‌بینی سرمایه گذار درباره وضعیت بازار، به دلیل در اختیار داشتن تعداد بیشتری از دارایی، نسبت سود و زیان آن نیز بیشتر خواهد بود. سرمایه گذار منطقی هیچ‌گاه همه سرمایه خود را وارد یک موقعیت معاملاتی خاص نمی‌کند، بلکه حجم معامله خود را اصول سهام چیست؟ با توجه به حداکثر ریسک قابل تحمل تعیین می‌کند. در واقع باید بخشی از سرمایه وارد بازار شود و با تعیین نقاط خروج مشخص، قسمت کوچکی از دارایی در معرض ریسک قرار بگیرد.

نسبت بازده به ریسک

نسبت پاداش به ریسک یکی دیگر از شاخص‌های مهم و کاربردی در مدیریت سرمایه است. این نسبت در هر موقعیت معاملاتی از حاصل تقسیم بازده مورد انتظار به ریسک احتمالی بدست می‌آید. سرمایه گذاران باید پیش از ورود به سرمایه‌گذاری، این نسبت را محاسبه و آن را ارزیابی کنند. این شاخص، میزان ارزشمندی سرمایه‌گذاری را بیان می‌کند. نسبت بازده به ریسک در واقع نشان می‌دهد که در صورت در معرض خطر قرار گرفتن سرمایه، چند برابر بازده احتمالی بدست خواهد آمد.

حداقل مقدار مجاز برای این نسبت طبق اصول سرمایه‌گذاری منطقی،، عدد ۱ است. یعنی توان ریسک‌پذیری در یک موقعیت معاملاتی در بدترین حالت باید برابر بازده مورد انتظار باشد. در این نسبت مقادیر کمتر از ۱ قابل قبول نیست و نباید به معامله ورود پیدا کرد. زیرا سرمایه گذار نسبت به بازده احتمالی، ریسک بیشتری را تحمل می‌کند و این رویکرد در بلند مدت با زیان همراه خواهد بود.

از مهم‌ترین کاربردهای نسبت بازده به ریسک، تعیین محدودیت برای سرمایه‌گذاران هیجانی است که معمولا متحمل ریسک‌های غیر منطقی می‌شوند. محاسبه این نسبت پیش از ورود به معامله، تعادلی بین ریسک و بازده مورد انتظار برقرار می‌کند؛ رویای سودهای نجومی در چنین سرمایه‌ گذارانی در اکثر مواقع موجب پذیرش ریسک‌های سنگین و نابودکننده‌ می‌شود. یک اصطلاح رایج بیان می‌کند که ریسک پذیری بالاتر، بازدهی احتمالی بیشتری را نتیجه خواهد داد. در واقع میزان بازده با مقدار ریسک پذیرفته شده مرتبط است؛ اما سرمایه گذار صرف کسب بازده بالاتر نمی‌تواند و نباید ریسک‌های نجومی را تحمل کند.

نسبت افت سرمایه

نسبت افت سرمایه، میزان افت قیمت یک دارایی در یک دوره خاص برای یک سرمایه گذاری، حساب معاملاتی یا صندوق است. نسبت افت سرمایه که به صورت درصدی بیان می‌شود، میزان کاهش ثروت سرمایه گذاری است که در یک ‌سری از معاملات ناموفق عمل کرده یا معامله زیان ده بوده است. نسبت افت سرمایه از اختلاف میان سطح قبلی سرمایه پیش از ضرر و سطح فعلی سرمایه بعداز ضرربدست می‌آید.

بیشتر بخوانید: چگونه در بورس ضرر نکنیم

به طور طبیعی همه تریدرها افت سرمایه را تجربه کرده‌اند، اما تریدرهای حرفه‌ای در این بین متحمل ضرر هنگفت نشده‌اند زیرا در کنترل و محدود نگه داشتن آن مهارت کافی داشته‌اند. سرمایه گذاران باید همیشه به این اصل در مدیریت سرمایه توجه داشته باشند که مهمترین اصل در بازار سرمایه، بقا است.

قواعد مرسوم و توصیه‌های رایج در مدیریت سرمایه

• هر سرمایه گذار باید بر اساس شخصیت و رویکرد خود یک استراتژی معاملاتی برای خود در نظر بگیرد و به آن پایبند باشد.
• هدف اصلی مدیریت سرمایه، بقای آن است و کسب سود و افزایش سرمایه در الویت بعدی قرار می‌گیرند.
• پیش از ورود به یک معامله، باید ریسک و بازده مورد انتظار از آن معامله به دقت تعیین شود.
• محاسبه مقدار ریسک و بازده، یک تابع مستقیم از نقاط خروج احتمالی و حجم معاملات است.
• بنا بر اصول سرمایه‌گذاری و توصیه سرمایه گذاران موفق بازار سرمایه، حداکثر مقدار ریسک تعیین شده در هر موقعیت معاملاتی، نباید بیشتر از ۳ درصد باشد.
• کمترین مقدار مجاز در محاسبه نسبت بازده به ریسک در یک موقعیت معاملاتی، عدد ۱ است و در صورت کمتر بودن مقدار حاصل، ورود به این معامله خطای بزرگی خواهد بود.
• در صورتی که سرمایه گذار به چندین موقعیت معاملاتی باز به صورت هم‌زمان نیاز دارد، لازم است حداکثر ریسک قابل تحمل بین موقعیت‌های معاملاتی تقسیم شود.
• زمانی که سرمایه گذار به بازده نجومی انواع معاملات اعتباری و اهرمی فکر می‌کند، باید ریسک سنگین و چند برابری آن‌ را نیز در نظر بگیرد.
• توصیه می‌شود سرمایه‌گذار آستانه تحمل افت سرمایه خود را در موقعیت‌های معاملاتی به طور دقیق مشخص کند. در صورت مواجهه با چند معامله زیان‌ده که نسبت افت سرمایه به محدوده خطر رسید، لازم است سرمایه گذار فرآیند معاملاتی خود را بدون تعلل برای مدتی متوقف کند.

جمع‌بندی

یک سرمایه گذار پیش از ورود به بازار سرمایه باید مشخص کند که چه نوع معامله‌گری است و چه سبک معاملاتی را در نظر دارد. بنا بر این موارد، یک استراتژی معاملاتی طراحی می‌شود که مدیریت سرمایه در بستر آن صورت می‌گیرد. در این استراتژی باید مشخص شود معامله در چه بازه زمانی انجام شود و گزینه سرمایه گذاری چه ویژگی‌ها و جذابیت‌هایی داشته باشد. سرمایه گذاران حرفه‌ای کاملا محتاط و ریسک گریز هستند و زمانی وارد یک معامله خواهند شد که ریسک آن درصد ناچیزی باشد.

همچنین برای ورود به معامله باید میزان سرمایه، نقاط ورود و خروج سرمایه‌گذاری و حد ضرر و حد سود تعیین شود که شما این موارد را بصورت اصولی و علمی در دوره تحلیل تکنیکال مقدماتی و دوره تحلیل تکنیکال پیشرفته بصورت حرفه ای فرا می گیرید. علاوه بر این، نظم مهمترین شاخص رفتاری یک معامله‌گر است و باید بتواند سرمایه خود را مطابق با استراتژی طراحی شده مدیریت کند. در مدیریت سرمایه، هیچ استراتژی معاملاتی نتیجه‌بخش نخواهد بود، مگر اینکه سرمایه گذار به اصول و قوانین آن پایبند باشد.