مفهوم مدیریت ریسک

مسئولین برای حل مشکلات پیش آمده باید به دامن مدیریت‌ بحران پناه ببرند. اما اگر مسئولین قبل از وقوع این رویداد با استفاده از مدیریت ریسک خطرات احتمالی وقوع سونامی را در آن منطقه پیش‌بینی می‌کردند و بر اساس آن اقدامات لازم برای آگاه سازی و آموزش مردم برای مواجه با سونامی را انجام می‌دادند، احتمال تلفات و خسارات وارد شده به مراتب کمتر و مدیریت بحران نیز آسان‌تر می‌شد.

مدیریت ریسک چیست؟ تعریف، استانداردها، روش ها و اصول

مدیریت ریسک یک ابزار موثر است که تضمین می کند ابهامات و تناقضات نمی توانند شرکت را از رسیدن به اهداف تجاری خود محروم نماید. در دنیای مالی، اساسا دو نوع حادثه یا رویداد وجود دارد و عبارتند از رویداد مثبت که به عنوان فرصت تلقی می شوند و رویداد منفی که در دسته ریسک ها طبقه بندی می شوند.

تعریف مدیریت ریسک
فرایند شناسایی، طبقه بندی، ارزیابی و اولویت بندی ریسک ها را عموما به عنوان مدیریت ریسک تعریف می کنند. علاوه بر این، مدیریت ریسک از طریق استفاده همگام و به صرفه از منابع، نه تنها به دنبال نظارت، مدیریت و چاره جویی برای رخدادهای احتمالی و اثرات رویه های نامناسب و کاهش آنها است، بلکه به منظور درک فرصت ها و سرمایه گذاری بر آنها نیز به کار می مفهوم مدیریت ریسک رود. اگر بخواهیم مدیریت ریسک را در یک خط تعریف کنیم، می توانیم بگوییم مدیریت ریسک یک ابزار موثر است که تضمین می کند ابهامات و تناقضات نمی توانند شرکت را از رسیدن به اهداف تجاری خود محروم نماید. در دنیای مالی، اساسا دو نوع حادثه یا رویداد وجود دارد و عبارتند از رویداد مثبت که به عنوان فرصت تلقی می شوند و رویداد منفی که در دسته ریسک ها طبقه بندی می شوند. یکی از عوامل ایجاد کننده ریسک در بازار مالی، عدم اطمینان است مانند ریزش و سقوط سرمایه گذاری ها که می تواند در هر لحظه ای از زمان و یا در هر مرحله از طراحی، توسعه و یا تولید رخ دهد. در میان این عوامل، عوامل دیگری که پتانسیل ایجاد ریسک را دارند عبارتند از علل طبیعی و بلایای طبیعی، حوادث غیر قابل پیش بینی با علل نامشخص، مسئولیت های قانونی، حوادث، ریسک اعتباری یا حمله عمدی از سوی رقیب.
روش های مدیریت ریسک
معمولا، روش های مورد استفاده برای مدیریت ریسک از ترتیب ذیل پیروی می کنند: شناسایی فرایند و توصیف و تشریح تهدیدات مهم، سپس ارزیابی حساسیت دارایی های مهم به تهدیدات خاص، تعیین ریسک و احتمالات و پیامدهای مورد انتظار و انواع حملات و آسیب های خاص به دارایی های خاص. هنگام شناسایی تهدیدات، تیم مدیریت به تعیین راه هایی برای کاهش این ریسک ها و در نهایت اولویت بندی روش های کاهش ریسک بر مبنای یک استراتژی می پردازد.

برای اطلاعات بیشتر می توانید به مطلب چگونه تجزیه و تحلیل ریسک می تواند در بودجه بندی سرمایه ای ضروری باشد مراجعه فرمایید.

استانداردهای مدیریت ریسک

با توجه به نوع ماهیت و چارچوب روش مدیریت ریسک، انواع مختلفی از تکنیک ها، مشخصه ها و اهداف وجود دارد. به همین دلیل نیز استانداردهای مختلفی برای مدیریت ریسک توسط موسسه ملی استانداردها و فناوری، موسسه مدیریت پروژه، انجمن محاسبات بیمه و مالی (SOA) و استانداردهای ایزو برای خدمت به حوزه های مدیریت پروژه، مهندسی، امنیت، اوراق بهادار مالی، ارزیابی های عملیاتی، فرآیندهای صنعتی، بهداشت عمومی، ایمنی و غیره تدوین و مورد استفاده قرار گرفته اند. تاکتیک هایی که برای کنترل ریسک ها (تهدیدات یا مخاطراتی که به عنوان یک مشکل و یا یک موقعیت عدم اطمینان با عواقب منفی تعریف می گردند) استفاده می شوند، معمولا منجر به دور زدن تهدیدات یا مخاطرات، به حداقل رساندن احتمال وقوع ریسک یا پیامد منفی آن، انتقال تمام یا بخشی از تهدید به حزب یا بخشی دیگر، حفظ برخی یا تمام آثار بالقوه و واقعی یک تهدید خاص و تبدیل تهدیدات به فرصت هایی در آینده می شوند. بعضی از جنبه های بسیاری از استانداردهای مدیریت ریسک نیز به علت عدم ایجاد بهبود در فرایند اندازه گیری مورد انتقاد قرار گرفته اند، اما این استاندارد ها در بسیاری از موارد موجب افزایش اطمینان در فرضیات، اهداف و تصمیمات شده اند. به عنوان مثال، مشخص شده است که به طور متوسط از هر 6 پروژه فناوری اطلاعات، حداقل یکی از آنها از سرریز هزینه ها به میزان 200 درصد و طولانی تر شدن زمان انجام پروژه تا بیش از 70 درصد رنج می برند.

برای اطلاعات بیشتر می توانید به مطلب انواع ریسک سرمایه گذاری مراجعه فرمایید.
اصول مدیریت ریسک
اصول مدیریت ریسک توسط سازمان بین المللی استاندارد (ISO) تدوین می شوند. هنگامی که یک تیم مدیریت تصمیم به انجام ارزیابی ریسک می کند، فرایند مدیریت ریسک آنها باید زمینه های ذیل را پوشش دهد:
کل فرایند باید ارزش ایجاد کند. منابع مصرف شده برای کاهش و رفع ریسک باید کمتر از مقدار منابعی باشند که در هنگام عدم توجه به ریسک مصرف می شوند. مدیریت ریسک باید یک بخش اساسی و مهم از فرآیندهای سازمانی باشد. همچنین باید بخشی از فرآیند تصمیم گیری باشد. مدیریت ریسک باید فرضیه ها و موقعیت های غیر قطعی و دارای عدم اطمینانی که یک فرد یا یک شرکت ممکن است با آن مواجه شود را مفهوم مدیریت ریسک به وضوح بیان کند و شرح دهد. فرایند مدیریت ریسک باید نظام مند و ساختار یافته باشد. مدیریت ریسک باید بر اساس بهترین اطلاعات در دسترس انجام شود. مدیریت ریسک باید قادر به انطباق با یک هدف خاص باشد. این فرایند باید طبق هدف یا عملکرد خاصی صورت پذیرد. فرایند مدیریت ریسک باید عوامل انسانی را نیز مورد توجه قرار دهد. فرایند مدیریت ریسک باید واضح و جامع باشد. مدیریت ریسک باید تکرارشونده، پویا و دارای قابلیت پاسخگویی سریع به تغییرات باشد. مدیریت ریسک باید منجر به پیشرفت و بهبود مستمر شود. همچنین ضروری است که فرایند مدیریت ریسک به طور مستمر یا دوره ای و هنگام تغییر در زمان وقوع ریسک و تغییر فرایند، بر مبنای اطلاعات بسیار خوب مجددا بررسی شود.

تعریف مدیریت ریسک و ۸ مرحله اجرایی آن

فرض کنید که شما مدیر یک شرکت هستید و یک کارمند کلیدی دارید که از ابتدای آغاز کارتان همراه شما بوده و به طور دقیق و کامل همه امور را آموخته و حال به آموزش نیروهای جدید می‌پردازد. اما چند وقتی است که مانند گذشته کار نمی‌کند و عملکرد منفی آن نیز بر سایر کارمندان تأثیر بدی گذاشته است. تعریف مدیریت ریسک و ۸ مرحله اجرایی آن عنوان مقاله است که در ادامه آن را می‌خوانید. پس با ما تا انتهای این مقاله همراه باشید.

مقدمه تعریف مدیریت ریسک

در ادامه داستان بالا باید بگویم که این کارمند چند وقتی است که به خوبی کار نمی‌کند و مدام از زیر کار شانه خالی می‌کند. از همه بدتر اینکه عملکرد بد او بر روی سایر کارمندان نیز تأثیر بدی گذاشته است و هر چقدر که شما تلاش کرده‌اید که با دادن انگیزه، پاداش، تشویق و ترغیب و امثال این چیزها او را به روزهای اوجش بازگردانید، موفق نشده‌اید.

در این شرایط شما دو روش پیش روی خود دارید.

روش اول مدیریت ریسک

رو ش اول این است که کارمند خود را اخراج کنید که البته یک ریسک بسیار بزرگ برای کسب و کار شما به شمار می‌رود. چرا که پیدا کردن فردی که بتوانید به او اعتماد کنید و تا این حد به مسائل کاری مرتبط با حوزه کسب و کار شما آشنا باشد، شاید ماه‌ها طول بکشد و شما را از پیشرفت کارتان عقب بیاندازد و کار شما معلق شود.

روش دوم مدیریت ریسک

در روش دوم شما می‌توانید اجازه دهید که او همچنان در شرکت بماند، اما شما بهتر از هر فرد دیگری می دانید که بیشتر از آنکه این فرد برای کسب و کار شما سود داشته باشد، ضرر دارد. زیرا کار خود را به درستی انجام نمی‌دهد و با عملکرد خود بر روی سایر اعضای شرکت نیز تاثیرات مخربی می‌گذارد.

همانطور که می‌بینید شما هر گام قدمی که بر دارید به ضرر کسب و کارتان تمام می‌شود. باید چه تصمیمی گرفت؟ چه کاری می‌توان انجام داد؟ذ تنها راه‌حل، مدیریت شرایط بحرانی است. برای جلوگیری از وقوع چنین خطراتی مشابه این ماجرا و یا حتی خطرات خیلی بزرگتر، نیاز است که حتماً مهارت مدیریت ریسک را یاد بگیرید.

در این مقاله با ما همراه باشید تا شما را با مفهوم مدیریت ریسک آشنا کنیم و علت اهمیت آن را برایتان بیان نماییم و در نهایت فرایند انجام آن در کسب و کار را به شما آموزش دهیم.

تعریف ریسک

ممکن است تعریف ریسک کمی دشوار و چالش برانگیز باشد. اما در معنای عام جمله زیر می‌تواند تعریف خوبی برای این کلمه محسوب شود. به نوعی عدم اطمینان در رسیدن به نتایج و اهداف دلخواه ریسک گفته می‌شود. یعنی احتمال اینکه ما به اهداف خود نرسیم یا حتی بدترین نتایج ممکن را کسب نماییم.

همه ابعاد زندگی ما ریسک دارند. از یک کار ساده روزمره مانند رانندگی گرفته تا سرمایه گذاری‌های بزرگ اقتصادی. این مسائل و موضوعات نباید سبب شود که ما کاری انجام ندهیم چون ریسک دارد. به هر حال می‌توان شیوه‌ای را انتخاب کرد که احتمال رسیدن به هدف در آن بیشتر بوده و ریسک کمتری داشته باشد.

مدیریت ریسک چیست؟

همه افراد در زندگی شخصی و کاری خود با خطراتی مواجه می‌شوند که وضعیت را برای شما غیرقابل اعتماد و پر از شرایط نامطلوب می‌کند. همانطور که بنجامین فرانکلین بیان می‌کند:

در این دنیا هیچ چیز را نمی‌توان با قاطعیت و اطمینان بیان کرد. به جز مالیات و مرگ!

در رابطه با تمام اتفاقات ریسک پذیری که ممکن است برای ما اتفاق بیفتد، مدیریت ریسک کاربرد دارد. از زمانی که تصمیم می‌گیریم به یک هدف برسیم و اولین گام را بر ‌داریم تا زمانی که به نتایج دلخواه خود برسیم. اتفاقات زیادی برایمان پیش می‌آید که ما را با خطرات دشوار و مختلفی مواجه می‌کند. اما هیچ یک از ما مجبور نیستیم که بادبان‌های کسب و کار و زندگی خود را به دست سرنوشت بسپاریم و هر آنچه مفهوم مدیریت ریسک را که برایمان رقم زد، بپذیریم.

به زبانی ساده مدیریت ریسک یعنی اینکه با وجود شرایط خطرآفرین بتوانیم به اهداف خود برسیم. به بیانی دیگر به جای اینکه از خطرات احتمالی که در مسیر پیش رو وجود دارند، فرار کنیم، وارد میدان شده و با مدیریت صحیح خطرها و آسیب‌های احتمالی را تا حد ممکن کاهش دهیم.

مدیریت ریسک شامل چه مراحلی است؟

شامل فرایند: تحلیل، شناسایی، ارزیابی و کنترل است تا بتواند نتایج نامطلوب را تا حد ممکن کاهش دهد. در این مسیر ما باید برای اجرای مدیریت ریسک همه جوانب را در نظر بگیریم. یعنی همه حوادث قابل پیش بینی یا غیر قابل پیش بینی و سعی کنیم که با آگاهی و کسب دانش نسبت به این خطرات احتمالی آنها را به موقعیتی سودآور و بهتر تبدیل کنیم. در اغلب اوقات برای کاهش آسیب‌های یک رویداد خطرآفرین ممکن است که مسیر خود را به طور کامل تغییر دهیم. اما مطمئن هستیم که در این مسیر جدید خطرات کمتری وجود دارند.

تفاوت مدیریت بحران با مدیریت ریسک

همانطور که در بالا بیان کردیم، مدیریت ریسک یعنی پیشگیری قبل از وقوع حادثه و مدیریت بحران یعنی مدیریت شرایط بحرانی پس از وقوع یک اتفاق ناگهانی و غیر قابل پیش بینی.

شما در مدیریت بحران پس از اینکه حادثه اتفاق افتاد به رفع مشکلات می‌پردازید. اما در مدیریت بحران قبل از اینکه اتفاقی بیفتد، هرگونه خطر و رخداد احتمالی را در نظر می‌گیرید تا در صورت بروز آن اتفاق، آسیب‌های احتمالی را کاهش دهید.

یک مثال

فرض کنید که در منطقه‌ای سونامی رخ داده است. آن منطقه به علت وقوع چنین حادثه‌ی نامطلوبی به شدت تخریب شده است و مردم آن منطقه با مشکلات و چالش‌های زیادی مواجه شده‌اند. عده زیادی در این حادثه جان خود را از دست داده‌اند و هزینه‌های کلانی به گردن مسئولان افتاده است.

مسئولین برای حل مشکلات پیش آمده باید به دامن مدیریت‌ بحران پناه ببرند. اما اگر مسئولین قبل از وقوع این رویداد با استفاده از مدیریت ریسک خطرات احتمالی وقوع سونامی را در آن منطقه پیش‌بینی می‌کردند و بر اساس آن اقدامات لازم برای آگاه سازی و آموزش مردم برای مواجه با سونامی را انجام می‌دادند، احتمال تلفات و خسارات وارد شده به مراتب کمتر و مدیریت بحران نیز آسان‌تر می‌شد.

علت اهمیت مدیریت ریسک برای کسب و کار

ما همیشه در معرض خطر هستیم. همین حالا که نفس می‌کشید، ممکن است که ذرات آلوده وارد دستگاه تنفسی شما بشود و شما را به شدت بیمار کند. هر لحظه با انجام هر کاری در واقع شما ریسک می‌کنید و فرقی نمی‌کند که در حال مدیریت کارمندان دفتر کارتان باشید و یا در حال استراحت در منزل.

به همین خاطر باید قبل از انجام هر کاری به خوبی فکر کنید و همه ابعاد و جوانب را بررسی و ارزیابی کنید تا آگاهانه تصمیم بگیرید و منطقی عمل کنید. با انجام مراحلی که در ادامه این مقاله بیان می‌کنیم، احتمال موفقیت و رسیدن به نتایج دلخواه در انجام کاری که برایتان اهمیت دارد برسید، بیشتر خواهد شد.

همانطور که در بالا بیان کردیم، داشتن مدیریت ریسک برای کسب و کار شما موضوع حیاتی است. چرا که باعث پیشگیری از وقوع حوادث و بحران می‌شود. با وجود مدیریت ریسک اگر اتفاق نامطلوبی بیفتد، شما ضررها و آسیب‌های آن را به حداقل می‌رسانید. بنابراین این مسئله در کسب و کار شما ارزش و اهمیت بیشتری خواهد داشت. زیرا باعث می‌شود ضررهای مالی و زمان از دست رفته بسیار کاهش یابد. در نتیجه شما به راحتی می‌توانید به اهداف اصلی در کسب و کار خود برسید.

چگونه باید ریسک را مدیریت کنیم؟

شما می‌توانید با استخدام کردن یک مدیر با تجربه و متخصص ریسک‌های کسب و کار خود را مدیریت کنید. پس از استخدام این فرد از او بخواهید که تمام مسائل و موارد ریسک آفرین را بررسی و جمع آوری کند. لیست جامعی از آن‌ها تهیه کرده و به بررسی این موارد در جلسه‌ای که با مدیران ارشد کسب و کار برگزار می‌شود، بپردازد.

در این جلسه ممکن است مسائلی نیز توسط سایر مدیران مطرح شود که باید به این لیست اضافه گردد. بنااین از مدیر پروژه خود بخواهید که مجدداً به بررسی و ارزیابی همه آنها بپردازد. همه ما می دانیم که همه خطرات و ریسک های جمع آوری شده در این لیست به وقوع می‌پیوندند، اما این نیز می‌تواند به عنوان منبعی کامل باعث ایجاد یک ذهنیت اولیه در همه افراد حاضر در تیم کاری شما به کار گرفته شود تا بتواند خود را برای مقابله با بدترین رویدادهای کاری آماده کنند.

در در ادامه به توضیح ۹ مرحله می‌پردازیم که انجام آنها برای اجرای صحیح مدیریت ریسک حیاتی و ضروری است.

مرحله اول: ثبت کردن ریسک‌ها

شما باید برای ثبت خطرات احتمالی و ریسک‌های پیش رو یک سیستم ایجاد کنید. این سیستم باید به نحوی طراحی شده باشد که بتواند ریسک کارها را بر اساس احتمالات مرتبط، شرح خطر، تأثیر خطر، تاریخ ثبت، چگونگی وضعیت آنها و نحوه مقابله با آنها ثبت و نگهداری کند.

اهداف اساسی مدیریت ریسک در سازمان

مثلث مالی : اولین قدم برای تعریف اهداف مدیریت ریسک ، تعریف چشم انداز مشترک برای سازمان است و پس از مشخص شدن چشم انداز مشترک سازمانی ، اهداف کلی مدیریت ریسک باید تعریف شود .

این پست را به اشتراک بگذارید

مثلث مالی : اولین قدم برای تعریف اهداف مدیریت ریسک ، تعریف چشم انداز مشترک برای سازمان است و پس از مشخص شدن چشم انداز مشترک سازمانی ، اهداف کلی مدیریت ریسک باید تعریف شود .

در حالیکه یک بیانیه چشم انداز سازمانی اغلب بعنوان یک آرزو برای سازمانها هست لیکن اهداف و مقاصد میبایستی آنچه را که باید توسط سازمان انجام شود به زبان ساده توصیف نماید و بطور کلی آنچه که توسط سازمان قابل اجرا باشند باید تحت مبحث استراتژی تجاری سازمان تعریف شوند .

بعنوان مثال برخی از اهداف رایج مدیریت ریسک که توسط شرکتها برای ساختار دهی به فرآیند ارزیابی مدیریت ریسک (ERM) انتخاب میشوند شامل موارد زیر هستند :

1. درک مشترک از ریسک در حاشیه عملکرد چند جانبه گرایانه واحدهای تجاری ایجاد کنند بطوریکه بتوان ریسک را با رویکرد هزینه مقرون به صرفه و اقتصادی مدیریت کرد .
2. حصول یک فهم بهتر از ریسک برای ایجاد مزیت رقابتی سازمان در بازار
3. ایجاد و توسعه تاب آوری برای سازمان جهت پاسخگوئی موثر بمنظور کاهش احتمال وقوع بحران و ریسکهای فاجعه آمیز
4. دست یابی به صرفه جوئی در هزینه ها از طریق مدیریت بهینه منابع سازمانی
5. تخصیص بهینه منابع جهت حصول اهداف مدیریت ریسک که باید با استراتژی تجاری سازمان یا شرکت سازگار بوده و از آنها حمایت نماید .

بنابراین با عنایت به موارد فوق مدل کسب و کار سازمان یک مبحث مهم برای مدیریت ریسک سازمان است .

مثلاً بازارها و جغرافیایی که شرکت در آن کسب و کار میکند را هدف قرار میدهد و محصولات و خدمات را که به بازارها ارائه میکند و شبکه و کانال هایی را که در بازارها به آن دست یابی پیدا میکند و در نهایت ویژگیهای که محصولات و خدمات را از دید مشتریان متمایز مینماید مشخص میکند .

ریسک های تجاری سازمان در مورد فرآیندهای پردازش مواد اولیه و تبدیل آن به کالا و خدمات ، استخدام و نگهداری و آموزش نیروی کار در سازمان و تعاملات مرتبط با سهامداران و ذینفع ها و کلیه امور سازمان بعنوان عناصر ذاتی هستند بنحوی که وقتی شرکت یا سازمان استراتژی خود را اجرا میکند به تبع آن پتانسیل عدم اطمینان جهت رسیدن به آن نیز ایجاد شده و افرایش می یابد بنابراین اهداف و استراتژی های کسب و کار سازمان زمینه را برای درک ریسکهائی که شرکت در فرآیندهای عملیاتی با آن مواجه خواهد شد را فراهم مینماید .

موسسه کنترل داخلی Coso این نکته را با ایجاد تعیین استراتژی و هدف گذاری در سازمان بعنوان بخشی از چارچوب ارزیابی مدیریت ریسک (ERM) تایید کرده است و عنوان مینماید در هنگام تعریف اهداف و مقاصد مدیریت ریسک سازمان باید سئوالات چالش برانگیز و مهم را مانند موارد زیر طرح و به آنها پاسخ داده شود :

اهداف و استراتژی کسب و کار سازمان چیست ؟ اهداف مالی سازمان چیست؟ بعنوان مثال آیا سودآوری باشد و یا افزایش درآمد و اندازه آن ؟ چه ارزش هایی را میخواهیم ایجاد و تقویت کنیم ؟ چه بازارهایی را باید انتخاب کنیم ؟ بدنبال چه موقعیت نسبی در بازار هستیم ؟ مدل کسب و کارها برای برنده شدن در بازارهای انتخاب شده مان چیست ؟ با چه رخدادهایی احتمالی خاصی در آینده روبرو هستیم ؟ آیا این رویدادها مرتبط هستند ؟ استراتژی ها ، بازارها و درآمدها و جریان نقدینگی سازمان تا چه اندازه برای تحقق در آینده حساس هستند ؟

موسسه Coso بطور گسترده ERM ( ارزیابی مدیریت ریسک ) را بعنوان یک فرآیند اثرپذیر مفهوم مدیریت ریسک در تنظیم استراتژی سازمان تعریف میکند تا پتانسیل رخدادها را که بر فرآیند کار مدیریت سازمان اثرگذار هست را نشان دهد .

نمای کلی بوسیله موسسه Coso برای استفاده در فرآیند ERM ضرورت دارد در هشت عنصر زیر بیان گردیده است :

این عنصر موجودیت مدیریت ریسک موسسه ، اشتیاق ریسک ، اشتباه هیات رئیسه ، تعهد به ارزش های اخلاقی و ارزیابی اختیار و مسئولیت را بیان میکند .

اهداف با میل ریسک موجود که سطح مستعد ریسک برای موجودیت سازمان را اداره میکند تا رویدادها ، ارزیابی ریسک و مدیریت ریسک مشخص شود .

• شناسائی رویداد :

مدیریت رویدادهای مثبت و منفی که بر توانائی سازمان در رسیدن به استراتژیها و اهداف تعیین شده تاثیر میگذارد .

این عنصر کمیت و کیفیت های رسیدن به اهداف را مدیریت میکند .

مدیریت سیاست ها و روشها را در همه سطوح و در همه وظایف بیان میدارد تا تضمین کند که پاسخ ریسک ها حتماً اجرا شده اند .

• ارتباطات و اطلاعات :

ارتباطات موثر به سمت پایین جریان یافته و در سطوح سازمان نیز بالا می رود و گزارش ارتباطات برای تحول مدیریت ریسک امر حیاتی است .

مدیریت میخواهد با هدف کاهش پیامد ریسک ، استعدادهای ریسک را مطلوب کرده و برنامه ریزی پاسخ ریسک ، سیاست توسعه را مدیریت می نماید و در همین راستا تکنیک های اجتناب ، انتقال ، کاهش و پذیرش ریسک از مصادیق پاسخ ریسک است .

فعالیت های جاری و یا مجزا کردن ارزیابی در ارائه و وظیفه عناصر مدیریت ریسک موسسه و کیفیت عملکردشان در طول زمان را در سازمان بهبود می بخشد .

با توجه به دوعامل احتمال تحقق و اثر ریسک ، بطور کلی هر ریسکی در یکی از چهار سطح ۱- ریسک با اهمیت بسیار زیاد (Major) ۲- ریسک با اهمیت زیاد (High) ۳- ریسک با اهمیت متوسط (Medium) ۴- ریسک با اهمیت کم (Low) بشرح جدول زیر قرار میگیرد .

مدیریت ریسک در بازار ارزهای دیجیتال

وقتی از بازار ترید ارز دیجیتال سخن می گوییم، باید بدانیم که در هر بازاری، یک سری اصول کلی حکم فرماست. درست است که علم بررسی بازار از اهمیت بسزایی برخوردار است و همچنین بهره مندی از اندیکاتور هایی همانند اندیکاتور ایچیموکو نیز مهم تلقی می شود، اما در این مقاله قصد داریم به یکی از قوانین نانوشته بازار ها بپردازیم. آن هم چیزی نیست جز مقوله مدیریت ریسک. پس با تیم توکن باز همراه باشید.

مفاهیم کلی:

• مدیریت ریسک در بازار ارز دیجیتال چیست؟
• روش هایی برای مدیریت ریسک
• انواع مدیریت ریسک در حوزه رمز ارزها
• مفهوم ریسک در بازارهای مالی و ارزهای دیجیتال
• تنوع سازی سبدها برای کم کردن ریسک

مدیریت ریسک در بازار ارز دیجیتال چیست؟

باید بدانیم رمز ارزها، دارایی‌هایی غیر متمرکز محسوب می شوند که این دارایی ها برعکس ارزهای فیات (ارزهای رایج کشوری) تحت نظارت و کنترل هیچ سازمان یا مرجع نظارتی نمی باشند. همانطور که می دانیم هیچ تریدری در 100% معاملات خود موفق نخواهد بود و این موضوع را تنها 1% از بهترین تریدرهای جهان می‌دانند. به همین جهت می باشد که تریدرهای برتر و موفق بیش از آنکه خود را یک تریدر (معامله‌گر) تلقی کنند، نخست سعی بر آن دارند که ریسک معاملات را کاهش داده و به خوبی آن را مدیریت کنند.
این بدان مفهوم است، زمانی که قیمت رمز ارز کاهش پیدا می کند، اقدام به خرید آن ارز نموده و در روند صعودی و سقف قیمت بفروش برسانند. آنچه حائز اهمیت است نحوه عملکرد این استراتژی می باشد که کاملاً به بازۀ زمانی وابسته است.
برای مثال: اگر در سال گذشته اقدام به خرید بیت کوین کرده بودید و در زمان مطلوب می فروختید، محتملاً سود خوبی عاید شمای کاربر شده بود.
اما مشکل اصلی بیشتر کاربران آن است که نمی‌دانند چه زمانی دارایی خود را بفروشند و در چه هنگام اقدام به خرید کنند، که تمامی این موارد نمایانگر ریسک بازار در حوزه ی رمز ارزها می باشد.

risk management

باید دانست هر مرتبه ای که وارد معامله‌ای می ‌شوید، باید برنامه‌ریزی دقیقی داشته باشید تا بدانید زمان مناسب خروج از آن چه هنگامی می باشد تا سود مطلوب حاصل شود.

روش هایی برای مدیریت ریسک

به عبارت دیگر، مدیریت ریسک رمز ارزها را می توان سیستمی دانست که به تریدر این امکان را می دهد که به مدیریت موفق ریسک های موجود در هر ترید بپردازد. برخی از روش هایی که استراتژی مدیریت ریسک مطلوب را به ارمغان می آورند به شرح زیر می باشند:

غلبه بر احساسات

همانطور که می دانیم در حوزه ی دیجیتال همانند هر حوزه ای دیگر، شما سرمایه گذار تلقی می شوید و اساسی ترین نکته برای یک سرمایه گذاری موفق، مدیریت و غلبه بر احساسات می باشد. امری که باید بدانید آن است که از شاخه به شاخه شدن و نگرانی بیش از حد، قادر است ضمن ایجاد حس نگرانی و ترس شدید، موجب تضرر برای شمای کاربر شود.

اگر قصد دارید در رمز ارزی سرمایه گذاری کنید، تحلیل فاندامنتال و پیشینه ی آن را به درستی و کاملاً مورد بررسی و مطالعه قرار دهید. پس از آن با یک تحلیل تکنیکال مطلوب و ضمن توجه به پیشینه ی آن رمز ارز و روندی که هم اکنون در پیش گرفته است، به بازار ورود کرده و روی آن رمز ارز سرمایه گذاری کنید.

پایبندی به قوانین مدیریت ریسک و سبد سرمایه گذاری مطلوب

در حوزه ی رمز ارزها و به طور کلی همه ی بازارهای مالی، مبحثی به نام Portfolio integration وجود دارد که به معنای تحت لفظی یکپارچه سازی ارزها می باشد. اما در معنای بازاری آن، منظور درست کردن سبدی از رمز ارزها یا سهم های مطلوب، صرف سرمایه گذاری می باشد. هیچ وقت نباید همه ی دارایی خود را در یک رمز ارز و یا یک سهم خاص متمرکز و خلاصه کنید و باید همه ی دیگر ابعاد مارکتی که در آن فعال هستید را نادیده بگیرید.

عدم وجود سود هنگفت و یک شبه

این موضوع صحت دارد که برخی از تریدرها با سرمایه گذاری در رمز ارزهای خاصی توانسته اند به سود هنگفت و یک شبه دست یابند. اما این یک استثنا تلقی شده و در اکثریت موارد صدق نمی کند. پس لازم است بدانید که سرمایه و دارایی خود را معطوف به ظن و گمان نکنید و با بررسی درست و به موقع یک رمز ارز با دیدگاه بلند مدت بر روی آن سرمایه گذاری نمایید.

risk management

در صورت عدم مهارت، با تمامی سرمایه به ترید نپردازید!

همه ی افراد نیاز است گاهی ریسک کنند و این ریسک کمک میکند مهارت و علم، مورد سنجش قرار گیرد. به طور مثال: در بیشتر وقت ها می گویند: “برای یادگیری شنا باید در آب شیرجه زد”

اما این موضوع در دنیای دیجیتال بسیار خطرناک و پر ریسک خواهد بود. برای کسب مهارت در حوزه ی ترید هیچ گاه نباید نسنجیده عمل کرد و بی هوا در این امر شیرجه زد و انتظار پیشرفت داشت. برای کسب مهارت تنها بخش کوچکی از دارایی خود را در این حوزه و مختص به ترید قرار دهید و بخش اعظم آن را با دید بلند مدت هودل یا هولد کنید.

داشتن حد ضرر و حد سود

بدترین آفت در بازارهای مالی و حوزه ی دیجیتال، طمع می باشد. پس سعی کنید هرگز در این بازارها طمع نکنید و برای سرمایه خود حد ضرر و سود تعبیه کنید.
به طور مثال: اگر در معامله ای حد ضرر خود را 10% تعبیه کرده اید با ریزش رمز ارز هدف و عبور از حد ضرر تعبیه شده، لازم است رمز ارز مد نظر را فروخته و در زمان مطلوب مجدداً به بازار ورود کنید. در مبحث سود نیز همین قضیه استوار است اگر سود خود را در رمز ارز مدنظر 20% درصد در نظر گرفته اید، زمانی که به کسب این سود رسیدید، فوراً پوزیشن مد نظر را بسته و از معامله خارج شوید و صرف طمع بیشتر پوزیشن خود را باز نگه ندارید.

عدم پیگیری بازار به صورت بیش از حد

در این مبحث جمله ی معروف وارن بافت حکمرانی می کند: بازار را بیش از حد پیگیری نکنید. زیرا پیگیری بیش از حد بازار موجب می شود که حس ترس و گاهاً اضطراب به سوی شمای کاربر هجوم آورده و شما را به سوی معامله ای اشتباه ترغیب نماید. برای تسلط بر احساسات خود، به پیگیری بیش از حد بازار نپردازید و همواره برای پیگیری بازار برای خود قوانین و مقرراتی را لحاظ کنید. ضمن آنکه به تحلیل خود ایمان راسخ داشته و همواره در جهت کاهش خطای تحلیل های خود، دنبال یادگیری و بروزرسانی خود باشید.

انواع مدیریت ریسک در حوزه رمز ارزها

در تمامی سرمایه گذاری ها، چه حوزه ی دیجیتال و چه بازارهای مالی دیگر همواره ریسک هایی وجود دارد که تریدرها قادرند به سهولت و با شناخت صحیح آنان، به مدیریت آنان پرداخته و سرمایه گذاری ایمن تری را تجربه کنند.
انواع ریسک در سرمایه گذاری رمز ارزها عبارتند از :
•فهمیدن بازار مطلوب
•تحلیل تکنیکال
•صرافی های آنلاین
• انتقال در شبکه
• حفظ و نگهداری درست و صحیح
به غیر از موارد یاد شده می توان ده ها یا حتی بیشتر ریسک های موجود را در نظر گرفت که در سرمایه گذاری رمز ارزها موجود می باشد که برای مدیریت هریک از آنان روشی متمایز تعبیه و در نظر گرفته شده است.

مفهوم ریسک در دنیای سرمایه گذاری و بازارهای مالی

همانطور که بارها و بارها شنیده ایم و یا به عینه دیده ایم، می دانیم که بیش از 85% اشخاصی که در بازارهای مالی فعالیت می کنند با شکست خوردن مواجه می شوند و این شکست موجب برباد رفتن بخشی یا حتی کل سرمایه آنان می شود. علت این موضوع واضح و مبرهن است که در بطن، مفهومی به نام مدیریت ریسک پنهان شده است.
ریسک در بازارهای مالی الزاماً به معنا و مفهوم خطر و به صدا در آمدن آلارم قرمز نیست. ریسک ابداً بد نیست. باید بدانیم ریسک تنها ارزیابی میزان خطر سرمایه گذاری در قبال میزان سود بدست آمده است و این موضوع مستلزم مدیریت است.
عموماً افراد با شنیدن لفظ ریسک تنها آلارم قرمزی را در ذهن تداعی می کنند که حکم خطر دارد. اما همانطور که در جمله بالا دیدیم، ریسک را به بیان بهتر می توان اینگونه بیان کرد که مجموعه ای از رفتار هایی است که در یک مدار متعادل با هم دیگر در حال ارتباط هستند.

تنوع سازی سبدها برای کم کردن ریسک

ایجاد تنوع یکی از استراتژی ها برای مدیریت ریسک های سرمایه گذاری می باشد. که با سرمایه گذاری کردن بر روی ارزهای گوناگون، قادر خواهیم بود ریسک و خطر از دست دادن دارایی را تا حد امکان کاهش دهیم. به طور کلی متنوع سازی، بیانگر آن است که تمامی تخم مرغ های خود را در یک سبد قرار ندهیم. زیرا یک ضربه باعث نابودی تمامی یا بیشتر تخم مرغ ها خواهد بود در دنیای دیجیتال هم این قضیه استوار است.

هدف از ایجاد تنوع، آن است که بتوانیم ریسک های غیر سیستماتیک را محدود کنیم. تنوع سازی موجب کاهش تاثیرگذاری می شود. البته باید بدانیم زمانی تنوع سازی کارساز خواهد بود که دارایی های منتخب هیچ همبستگی و ارتباطی با یک دیگر نداشته باشند.

مدیریت ریسک

مدیریت ریسک (Risk Management) فرآیند شناسایی، ارزیابی و کنترل تهدیدات موجود در سرمایه، درآمد، عملکرد و ساختار یک سازمان است. این تهدید ها یا خطرات می تواند از طیف گسترده ای از منابع، شامل عدم اطمینان مالی، مسئولیت های حقوقی، خطاهای استراتژیک مدیریت، حوادث و بلایای طبیعی نشات بگیرد.

تهدید های امنیتی فناوری اطلاعات، ریسک های داده محور و استراتژی های مدیریت ریسک برای کاهش آنها، اولویت اصلی شرکت های دیجیتال شده است. در نتیجه، یک طرح مدیریت ریسک به طور فزاینده ای شامل فرآیند های شرکت ها برای شناسایی و کنترل تهدید های دارایی های دیجیتالی آن، شامل داده های یک پارچه شرکت ها، اطلاعات شخصی قابل ردیابی مشتری (PII) و مالکیت معنوی است.

مدیریت ریسک:

هر کسب و کار و سازمانی با خطر ریسک های غیر قابل پیش بینی و مخرب روبرو است که می تواند برای شرکت خسارت بار باشد یا باعث بسته شدن دائمی آن شود. مدیریت ریسک به سازمان ها این امکان را می دهد خود را با حداقل کردن ریسک ها و هزینه های اضافی، آماده پیش آمد ها کنند.

با اجرای یک طرح مدیریت ریسک و رسیدگی به ریسک ها یا حوادث مختلف احتمالی، پیش از آن که اتفاق بیفتد، یک سازمان می تواند (به اندازه کافی) پول پس انداز کرده و (از قدرت خرید) آن ها در آینده محافظت کند.

به این علت که یک برنامه مدیریت ریسک قدرتمند، به یک موسسه اقتصادی کمک می کند تا روندی را برای مهار کردن تهدید های احتمالی ایجاد کند تا تاثیر آنها را در صورت بروز و مقابله با نتایج، به حداقل برساند.

این توانایی در درک و کنترل ریسک، سازمان ها را قادر می سازد تا در تصمیمات تجاری خود اطمینان بیشتری داشته باشند. علاوه بر این، نظارت حقوقی قوی که به طور خاص بر مدیریت ریسک تمرکز دارند می توانند به یک شرکت در رسیدن به اهدافشان کمک کنند.

مزایای مهم مدیریت ریسک عبارتند از:

• یک محیط کار امن و مطمئن برای همه کارمندان و مشتریان ایجاد می کند.
• ثبات عملیات تجاری را افزایش می دهد و در عین حال مسئولیت حقوقی را نیز کاهش می دهد.
• ایجاد حافظت در برابر حوادثی که هم برای شرکت و هم برای محیط زیست مضر است.
• از همه افراد و دارایی های درگیر در برابر هر آسیب های احتمالی محافظت می کند.
• به ایجاد نیاز های بیمه ای سازمان، به منظور صرفه جویی در حق بیمه های غیر ضروری کمک می کند.

اهمیت ترکیب مدیریت ریسک با ایمنی بیمار نیز آشکار شده است. در بیشتر بیمارستان ها و سازمان ها، بخش های مدیریت ریسک و ایمنی بیمار از هم جدا شده اند. آنها شامل رهبری، اهداف و دامنه مختلف هستند. با این حال، برخی از بیمارستان ها تشخیص داده اند که توانایی ارائه مراقبت از بیمار با کیفیت بالا و ایمن، برای محافظت از دارایی های مالی ضروری است و در نتیجه باید با مدیریت ریسک همراه باشد.

در سال 2006، مرکز پزشکی ویرجینیا میسون در سیاتل، واشنگتن عملکرد های مدیریت ریسک آنها را در بخش ایمنی بیمارشان ادغام کرد؛ در نهایت روش های مدیریت سیستم تولید ویرجینیا میسون (VMPS) را ایجاد کرد.

تمرکز VMPS بر بهبود مستمر سیستم ایمنی بیمار از طریق افزایش شفافیت در تخفیف ریسک، افشا و گزارش دهی ریسک است. از مفهوم مدیریت ریسک زمان اجرای این سیستم جدید، ویرجینیا میسون کاهش چشمگیری در حق بیمه حرفه ای بیمارستان و افزایش زیادی در فرهنگ گزارش دهی را تجربه کرده است.

استراتژی ها و فرآیند های مدیریت ریسک:

همه طرح های مدیریت ریسک، گام های مشابهی را که در فرآیند کلی مدیریت ریسک، ترکیب می شوند را دنبال می کنند:

شرایطی که در ابتدای هر فرآیندی رخ می دهد را درک کنید. معیار هایی مفهوم مدیریت ریسک که برای ارزیابی ریسک استفاده می شود نیز باید تعیین شده و ساختار تجزیه و تحلیل مشخص شود.

شرکت ریسک های بالقوه ای را که ممکن است مخصوصا روی روند یا پروژه شرکت اثر منفی بگذارد، شناسایی و تعریف می کند.

به محض شناسایی انواع خاصی از ریسک، سپس شرکت یکی از رخداد های محتمل تر را انتخاب می کند. هدف از تجزیه و تحلیل ریسک درک بیشتر هر یک از موارد خاص ریسک و چگونگی تأثیر آن بر پروژه ها و اهداف شرکت است.

پس از تعیین چگونگی کلی (احتمال) رخداد (ریسک) همراه با نتیجه آن، ریسک عمیق تر ارزیابی می شود. سپس شرکت می تواند در مورد قابل قبول بودن ریسک و تمایل پذیرش ریسک بر اساس ریسک پذیری (اشتهای ریسک) خود، تصمیم گیری کند.

در طول این مرحله، شرکت ها، تراز بالاترین ریسک های خود را ارزیابی می کنند و با استفاده از روش های خاص کنترل ریسک، برنامه ای برای کاهش آنها توسعه می دهند. این برنامه ها شامل فرآیند های تخفیف ریسک، تاکتیک های پیشگیری از (بروز) ریسک و برنامه های احتمالی در صورت تحقق ریسک است.

بخشی از طرح تخفیف شامل پیگیری خطرات و برنامه کلی برای نظارت و ردیابی مداوم خطرات جدید و موجود است. فرآیند کلی مدیریت ریسک نیز باید متناسب با آن بررسی و به روز شود.

سهامداران داخلی و خارجی باید در هر مرحله مناسب از فرآیند مدیریت ریسک و ملاحظات و با توجه به کل پروژه، در مجامع و مشاوره ها شرکت کنند.

پیشگامان بی نهایت مطالعه مقاله نسبت های مالی را به شما عزیزان پیشنهاد می کند.

استراتژی های مدیریت ریسک

استراتژی های مدیریت ریسک:

همچنین استراتژی های مدیریت ریسک باید پاسخگوی سوالات زیر باشند:

1. چه مشکلی پیش می آید؟ هم محل کار را به به طور کلی بازرسی کنید و هم کار فردی را.
2. چه بازخوردی بر سازمان خواهد داشت؟ رسیدگی کنید که احتمال وقوع و بزرگی یا کوچکی تاثیر (پیشامد) چگونه خواهد بود.
3. چه کاری می توان انجام داد؟ برای جلوگیری از خسارت چه اقداماتی می توان انجام داد؟ در صورت پیشامد خسارت، چه کاری برای جبران (خسارت) می توان کرد؟
4. اگر اتفاقی بیفتد، سازمان چگونه به آن خواهد پرداخت؟

رویکرد های مدیریت ریسک:

پس از شناسایی ریسک های خاص شرکت و اجرای فرآیند مدیریت ریسک، چندین استراتژی مختلف وجود دارد که شرکت ها می توانند در رابطه با انواع مختلف ریسک به کار بگیرند:

پیشگیری از ریسک بالقوه:

در حالی که برطرف کردن کامل همه ریسک ها به ندرت ممکن است، یک استراتژی منحرف کردن (مسیر) ریسک، برای جلوگیری از تهدیدات فزآینده، به منظور اجتناب کردن از پیامد های خسارت بار و مخل یک پیشامد مخرب، طراحی شده است.

کاهش خطر:

گاهی اوقات شرکت ها توانایی کاهش میزان خسارت هایی را دارند که ممکن است برخی از خطرات بر فرآیند های شرکت وارد کند. این امر با تنظیم جنبه های روشنی از یک برنامه کلی پروژه یا فرآیند شرکت یا کاهش محدوده آن حاصل می شود.

به اشتراک گذاری ریسک:

گاهی، تبعات یک ریسک بین چند شریک در پروژه یا بخش های بازرگانی اشتراک گذاری یا توزیع می شود. این ریسک همچنین می تواند با شخص ثالث مانند فروشنده یا شریک تجاری اشتراک گذاری شود.

حفظ خطر:

گاهی اوقات، شرکت ها تصمیم می گیرند، با ریسکی که از نقطه نظر تجاری ارزشمند است را بپذیرند و با هر گونه خطرات احتمالی روبرو شوند. اگر سود پیش بینی شده یک پروژه بیشتر از تبعات ریسک بالقوه آن باشد، شرکت ها اغلب سطح معینی از را را می پذیرند.

محدودیت ها:

در حالی که مدیریت ریسک می تواند عملی بسیار سودمند برای سازمان ها باشد، اما باید محدودیت های آن را نیز در نظر گرفت. بسیاری از تکنیک های تجزیه و تحلیل ریسک، مانند ایجاد یک مدل یا شبیه سازی، نیاز به جمع آوری مقادیر زیادی داده دارد. این جمع آوری گسترده اطلاعات می تواند گران باشد و قابل اطمینان نیست.

علاوه مفهوم مدیریت ریسک بر این، چنان چه شاخص های ساده برای بازتاب شرایطی هرچه پیچیده تر استفاده شود، استفاده از داده ها برای فرآیند تصمیم گیری، می تواند نتایج پیچیده تری داشته باشد. همین طور، تصمیم گیری برای موارد کوچک، در کلیت پروژه، می تواند منجر به نتایج غیر منتظره شود.

محدودیت دیگر کمبود تخصص و زمان تجزیه و تحلیل است. برنامه های نرم افزاری رایانه ای برای شبیه سازی رویداد هایی که ممکن است تأثیر منفی روی شرکت داشته باشند، ایجاد شده است. با وجود این که این برنامه های پیچیده مقرون به صرفه هستند، برای درک دقیق نتایج تولید شده، به پرسنلی آموزش دیده با مهارت و دانش جامع نیاز دارند.

تجزیه و تحلیل داده های تاریخی برای شناسایی خطرات نیز به پرسنلی بسیار آموزش دیده نیاز دارد. ممکن است این افراد همیشه در پروژه به کار گرفته نشوند. حتی در صورت وجود، غالبا زمان کافی برای جمع آوری تمام یافته های آنها وجود ندارد، در نتیجه منجر به ناسازگاری می شود.

محدودیت های دیگر عبارتند از:

ارزیابی مبتنی بر ریسک، به جای آینده، بر گذشته تمرکز دارد. بنابراین، هر چه اوضاع یکنواخت پیش برود، وضعیت بهتر به نظر می رسد. متاسفانه، این احتمال وجود دارد که شکست عمیق تر شود.

مدل های ریسک می توانند به سازمان ها را چنین به اشتباه بیندازند که می توانند هر ریسک بالقوه را محدود و تعدیل کنند. این ممکن است باعث شود که یک سازمان احتمال بروز خطرات جدید یا غیر منتظره را نادیده بگیرد. علاوه بر این، هیچ داده تاریخی برای محصولات جدید وجود ندارد، بنابراین تجربه ای برای پایه گذاری مدل ها وجود ندارد.

دیدن و درک چشم انداز کامل از ریسک تجمعی دشوار است.

سیاست های مدیریت ریسک یک سازمان توسعه نیافته و فاقد تاریخچه برای ارزیابی دقیق است.

پیشگامان بی نهایت مطالعه مقاله امکان سنجی را به شما عزیزان پیشنهاد می کند.

استاندارد های مدیریت ریسک

استاندارد های مدیریت ریسک:

از اوایل دهه 2000، چندین صنعت و نهاد دولتی، قوانین تطبیقی نظارتی را گسترش داده اند که برنامه ها، سیاست ها و روش های مدیریت ریسک شرکت ها را موشکافی می کند. در تعداد بیشتری از صنایع، هیئت مدیره موظف به بررسی و گزارش کفایت فرآیند های مدیریت ریسک شرکت هستند. در نتیجه، تجزیه و تحلیل ریسک، ممیزی های داخلی و سایر ابزار های ارزیابی ریسک به اجزای اصلی استراتژی تجارت تبدیل شده اند.

استاندارد های مدیریت ریسک توسط چندین سازمان از جمله انستیتوی ملی استاندارد و فناوری (NIST) و سازمان بین المللی استاندارد (ISO) تهیه شده است. این استاندارد ها برای کمک به سازمان ها در شناسایی تهدیدات خاص، ارزیابی آسیب پذیری های منحصر به فرد برای تعیین ریسک آنها، شناسایی راه های کاهش این خطرات و سپس اجرای اقدامات به جهت کاهش ریسک طبق استراتژی سازمانی طراحی شده اند.

به عنوان مثال اصول ISO 31000، صرف نظر از اندازه سازمان یا بخش هدف، چارچوبی را برای بهبود روند مدیریت ریسک فراهم می کند که می تواند توسط شرکت ها مورد استفاده قرار گیرد. طبق وبسایت ایزو، ISO31000 برای “افزایش احتمال دستیابی به اهداف، بهبود شناسایی فرصت ها و تهدیدها و تخصیص موثر و استفاده منابع برای بر طرف کردن ریسک” طراحی شده است.

اگر چه ISO 31000 نمی تواند برای اهداف صدور گواهینامه استفاده شود، اما می تواند به ارائه راهنمایی برای ممیزی ریسک داخلی یا خارجی کمک کند و به سازمان ها امکان مقایسه روش های مدیریت ریسک خود را با معیارهای شناخته شده بین المللی می دهد.

نکته: ایزو توصیه می کند که مناطق هدف یا اصول زیر بخشی از روند مدیریت کلی ریسک باشد:

• فرآیند باید برای سازمان ارزش ایجاد کند.
• باید بخشی جدایی ناپذیر از فرآیند کلی سازمانی باشد.
• باید در روند تصمیم گیری کلی شرکت نقش داشته باشد.
• باید به طور واضح هرگونه عدم اطمینان را برطرف کند.
• باید منظم و نظام مند باشد.
• باید بر اساس بهترین داده های موجود باشد.
• باید متناسب با پروژه باشد.
• باید عوامل انسانی از جمله خطا های احتمالی را در نظر بگیرد.
• باید شفاف و فراگیر باشد.
• باید قابل تغییر باشد.
• باید به طور مداوم کنترل و بهبود یابد.

استانداردهای ISO و موارد دیگر مانند آن در سراسر جهان برای کمک به سازمانها در اجرای نظام مند بهترین تکنیک های مدیریت ریسک تهیه شده است. هدف نهایی برای این استانداردها ایجاد ساختار ها و فرآیند های مشترک برای اجرای موثر استراتژی های مدیریت ریسک است.

معمولا این استاندارد ها توسط نهاد های نظارتی بین المللی یا توسط گروه های صنعتی هدف شناخته می شوند. آنها همچنین به طور منظم تکمیل و به روز می شوند تا بازتاب دهنده منابع در معرض خطر سریع کسب و کار باشند. اگر چه پیروی از این استاندارد ها معمولا داوطلبانه است، به تبع ممکن است قانون گذاران صنعت یا از طریق قرارداد های تجاری درخواست شده باشد.

مثال های مدیریت ریسک:

یک نمونه از مدیریت ریسک می تواند کسب و کار هایی باشد که خطرات مختلف مرتبط با گشایش مکان جدید را شناسایی کند. آنها می توانند با انتخاب مکان هایی با رفت وآمد زیاد و رقابت کم از مشاغل مشابه در منطقه، خطرات را تخفیف دهند.

مثال دیگر می تواند یک پارک تفریحی در فضای باز باشد که وابستگی کسب و کار آن ها به آب و هوا را تایید کند. به منظور تخفیف ریسک یک بحران بزرگ مالی در هر زمان که یک دوره بد وجود دارد، پارک ممکن است تصمیم بگیرد که به طور مداوم کم خرج کند و ذخایر نقدی ایجاد کند.

مثال دیگر می تواند یک سرمایه گذار باشد که سهام خود را در یک شرکت هیجان انگیز جدید با ارزیابی بالا خریداری می کند حتی اگر آنها می دانند سهام می تواند به طور قابل توجهی افت کند. در این شرایط، پذیرش ریسک در حالی که سرمایه گذار برخلاف تهدید خرید می کند، نشان می دهد که سهامدار احساس می کند که پاداش بزرگ تر از ریسک است.

نوشته: مارگارت روس

ترجمه: سعید بشیری راد

به منظور کسب اطلاعات بیشتر، مطالعه مقاله بازاریابی داده محور را به شما عزیزان پیشنهاد می نماییم.